Μπολάνιο: Οι ανθρώπινες Α' ΠΡΟΣΩΠΟ φοβίες

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ «Μια πολύ εκτεταμένη φοβία είναι η αποφασιφοβία, δηλαδή ο φόβος να παίρνεις αποφάσεις. Κι ένας φόβος που αρχίζει τώρα μόλις να εξαπλώνεται είναι η ανθρωποφοβία, που είναι ο φόβος για τους ανθρώπους. Όμως οι χειρότερες φοβίες, κατά τη γνώμη μου, είναι η παντοφοβία, δηλαδή φόβος για τα πάντα, και η φοβοφοβία, δηλαδή ο φόβος για τις ίδιες τις φοβίες μας.

Εάν έπρεπε να διαλέξετε μία από τις δυο, ποια θα προτιμούσατε; Τη φοβοφοβία, είπε ο Χουάν. Έχει τα αρνητικά της, σκεφτείτε το καλύτερα, είπε η διευθύντρια. Ανάμεσα στο να φοβάμαι τα πάντα και να φοβάμαι τον ίδιο μου τον φόβο, προτιμώ το τελευταίο, μην ξεχνάτε ότι είμαι αστυνομικός και αν φοβόμουν τα πάντα δεν θα μπορούσα να δουλέψω. Όμως εάν φοβάστε τους φόβους σας η ζωή σας μπορεί να γίνει μια διαρκής παρατήρηση του φόβου, και αν αυτοί ενεργοποιηθούν, αυτό που προκύπτει είναι ένα αυτοτροφοδοτούμενο σύστημα, μια θηλιά από την οποία δύσκολα θα μπορούσατε να ξεφύγετε».


Απόσπασμα από το βιβλίο του Ρομπέρτο Μπολάνιο, 2666, εκδ. Άγρα. Ο Ρομπέρτο Μπολάνιο Άβαλος (Roberto Bolaño Ávalos, 28 Απριλίου 1953 – 15 Ιουλίου 2003) ήταν Χιλιανός συγγραφέας. Είναι κυρίως γνωστός ως μυθιστοριογράφος, αλλά έγραψε και διηγήματα, ποιήματα και δοκίμια. Το 1999 κέρδισε το Βραβείο Ρόμουλο Γκαγιέγος για το μυθιστόρημά του Los detectives salvajes («Οι άγριοι ντετέκτιβς»), ενώ το 2008 τιμήθηκε μετά θάνατο με το Αμερικανικό National Book Critics Circle Award για το μυθιστόρημά του 2666, το οποίο περιγράφηκε από το μέλος της κριτικής επιτροπής Marcela Valdes ως «έργο τόσο πλούσιο και εκθαμβωτικό, ώστε θα προσελκύει σίγουρα αναγνώστες και φιλολόγους για αιώνες»[2]. Ο Μπολάνιο περιγράφηκε στους The New York Times ως «η σημαντικότερη λατινοαμερικανική λογοτεχνική φωνή της γενιάς του».


Διαβάστε επίσης:
Γκαλεάνο: Γενικευμένη φοβία
Μην το πείτε ότι φοβάμαι
Μαχφούζ: Με όλη μου τη δύναμη

εμφάνιση σχολίων