Η Χρυσή Άρκτος σε ντοκιμαντέρ για το προσφυγικό. Bραβεία, τρέιλερ και πολιτική από τη μεγάλη σινεφίλ γιορτή της Ευρώπης
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ [email protected]
22 Φεβρουαρίου 2016
Όπως και στην περίπτωση των Καννών και της βράβευσης με τον Χρυσό Φοίνικα του Dheepan: Ο Άνθρωπος Χωρίς Πατρίδα, το ντοκιμαντέρ του Ρόσι, Φωτιά στη Θάλασσα (Fuocoammare), έχει σαν θέμα του το δραματικά επίκαιρο στις μέρες μας, προσφυγικό. Παρακολουθεί τη νυσταλέα, σχεδόν ειδυλλιακή καθημερινότητα ενός μικρού αγοριού που ζει στη Λαμπεντούζα, το γνωστό ιταλικό νησί-πέρασμα των απελπισμένων της Αφρικής προς την Ευρώπη. Μια καθημερινότητα που ανατρέπουν σχεδόν κάθε βράδυ, οι επαναλαμβανόμενες αφίξεις μισοπεθαμένων προσφύγων, στην προσπάθειά τους για αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής στην ήπειρο η οποία, αν και κυρίως υπεύθυνη για τον ξεριζωμό τους, αρνείται να τους δεχτεί.
Η βράβευση του Βόσνιου Ντάνις Τάνοβιτς (Στιγμές Από τη Ζωή Ενός Ήρωα, No Man's Land), με το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής για το Θάνατος στο Σαράγεβο, έρχεται να αναδείξει και μιαν άλλη πλευρά της πολυπλοκότητας των ευρωπαϊκών ζητημάτων, των οποίων οι αίτιοι προτιμούν να υποκρίνονται πως αγνοούν.
Φυσικά τίθεται και πάλι το ερώτημα για το υποκριτικό τέτοιων επιλογών, από πανάκριβες διοργανώσεις, από και για ευκατάστατους παραγωγούς και καλλιτέχνες, όμως δυστυχώς, έτσι όπως έχουν τα πράγματα, αν δεν το κάνουν αυτοί με τους οποίους ασχολούνται κατά κόρον τα μέσα ενημέρωσης, το μήνυμα που υποτίθεται ότι θέλουν να μεταφέρουν δεν θα έφτανε ποτέ σε εκείνους που και πάλι υποτίθεται θα έπρεπε να γνωρίζουν. Όχι κι ότι θα αλλάξει κάτι, αλλά λέμε τώρα. Ιδού λοιπόν τα βραβεία:
Χρυσή Άρκτος στο Φωτιά στη Θάλασσα, του Τζιανφράνκο Ρόσι (Ιταλία - Γαλλία).
Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο Θάνατος στο Σαράγεβο, του Ντάνις Τάνοβιτς (Βοσνία-Ερζεγοβίνη).
Ασημένια Άρκτος Πρωτοπορίας στο οκτάωρης διάρκειας A Lullaby to a Sorrowful Mystery, του Λαβ Ντιάζ (Σιγκαπούρη - Φιλιππίνες).
Βραβείο Σκηνοθεσίας στη Μία Χάνσεν-Λοβ για το L'Avenir/Things To Come (Γαλλία).
Βραβείο Σεναρίου στον Τομάζ Βασιλέφσκι για το United States of Love (Πολωνία).
Πρωτοεμφανιζόμενος Σκηνοθέτης, ο Μοχάμεντ Μπεν Άτια για το Hedi, το οποίο πήρε και Βραβείο Αντρικής Ερμηνείας για τον πρωταγωνιστή της, Μαζντ Μαστούρα (Τυνησία - Βέλγιο - Γαλλία).
Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας στην Τρίνε Ντίρχολμ για Το Κοινόβιο του Τόμας Βίντερμπεργκ (Δανία - Σουηδία - Ολλανδία).
Βραβείο Καλλιτεχνικού Επιτεύγματος στον διευθυντή φωτογραφίας Μαρκ Λι Πινγκ-Μπινγκ, για το Crosscrrent, του Γιανκ Τσάο (Κίνα).
Ακολουθούν τα Βραβεία του LGBTQI τμήματος των Teddy Awards, που φέτος γιόρταζε τα 30 χρόνια του:
Καλύτερη ταινία το Kater (Tomcat), του Χεντλ Κλάους, όπου μια αναπάντεχη και ανεξήγητη πράξη βίας ταράζει τη σχέση ενός ζευγαριού στην Βιέννη. Ενός μουσικού κι ενός διοργανωτή συναυλιών που δουλεύουν για την ίδια ορχήστρα, ζουν σε ένα πανέμορφο παλιό σπίτι και λατρεύουν τον γάτο τους, τον Μόζες.
Ειδικό Βραβείο στην Christine Vachon, παραγωγού μιας σειράς ταινιών ΛΟΑΤΚΙ θεματικής ή ενδιαφέροντος, όπως της Carol, του I'm Not There και του Ο Παράδεισος Είναι μακριά, του Τοντ Χέινς, του Hedwig & The Angry Inch, του Κάμερον Μίτσελ και του Boys Don't Cry, της Κίμπερλι Πιρς. Το βραβείο της το απένειμε ο πατέρας των Teddy, Βίλαντ Σπεκ.
Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Nunca Vas a Estar Solo/You'll Never Be Alone του Άλεξ Ανβάντερ από τη Χιλή. Ένα δράμα που περιγράφει την εξέλιξη της σχέσης πατέρα και γιου, όταν ο δεύτερος πέφτει θύμα ενός βίαιου επεισοδίου.
Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο Kiki της Σάρα Τζορντένο, για τη δημιουργία ενός κέντρου LGBTQI ατόμων που αγαπούν το Voguing, είδος χορού των αρχών των '90s που αντιγράφει την κίνηση και τις πόζες των μοντέλων της μόδας (ΗΠΑ - Σουηδία).
Βραβείο Κοινού στο Theo & Hugo Dans le Meme Bateau, των Ολιβιέ Ντικαστέλ & Ζακ Μαρτινό, όπου δυο νεαροί που γνωρίζονται σε ένα κλαμπ ζουν το πρώτο βράδυ του έρωτά τους στο νυχτερινό Παρίσι (Γαλλία).
Η στήλη ευχαριστεί τον Τέλλο Φίλη για την πολύτιμη βοήθειά του.
εμφάνιση σχολίων