το κρατς της γέννησης
ανάσα πρώτη η πρώτη διαμαρτυρία.
Να προφητεύεις τις λέξεις σαν επιστρέφουν
άτακτα σε σήραγγα αθέατη
καθώς γκρεμοτσακίζονται
μέσα στα σάρκινα τοιχώματα
ανέτοιμες, λιποτάκτριες,
με πληγωμένα γόνατα
και μάγουλα αναμμένα.
Να ακούς τις λέξεις
όσες σφηνώνουν σε κάγκελα
λευκά κουφάρια ασφυξίας
όσες πάνω στη γλώσσα
παρατούν φλούδες αδαμαντίνης.
Να γεύεσαι τις λέξεις
χαρακιές χυμένου ιδρώτα
σε ξεσκισμένο πάπλωμα
κραυγές μουγγές
ψίθυροι απωθημένοι.
Να μετράς τις λέξεις
μη βγουν ποτέ λειψές
μη βγουν ποτέ περίσσιες.
Να ακούς τις λέξεις αυτές
και εκείνες που γίνονται πράξεις.
εμφάνιση σχολίων