6
1
σχόλια
1920
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ
Monday. Minari. Οι Διαρρήκτες. Μπλε Βελούδο. Μπομπ ο Χαρτοπαίχτης. Το Αίνιγμα. Από τον κινηματογραφικό μας συντάκτη Χ. Λακταρίδη
 
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ [email protected]
24 Ιουνίου 2021
MONDAY: Το Monday είναι ένα τρυφερό, ρομαντικό και γλυκόπικρο δράμα χαρακτήρων, που εξιστορεί τον ξέφρενο και μετωπικό έρωτα ανάμεσα στον Μίκι και στην Κλόη, δυο νεαρών Αμερικανών στην καρδιά της καλοκαιρινής Αθήνας. Η παραμονή της Κλόη στην Αθήνα πλησιάζει στο τέλος της. Ωστόσο η γνωριμία της με τον γοητευτικό Μίκι την ωθεί να εγκαταλείψει την καριέρα της στην Αμερική και να προτιμήσει την 'άγρια' φωτογένεια της Αθήνας.

Πρώην μουσικός και νυν ντι-τζέι εκείνος, ζει τα τελευταία 7 χρόνια στην Αθήνα καθώς έχει παιδί με μια νεαρή Αθηναία από την οποία είναι απομακρυσμένος. Έχοντας χωρίσει με τον Έλληνα δικηγόρο φίλο της εκείνη, ετοιμάζεται να επιστρέψει μετά από αρκετούς μήνες στην Ελλάδα, πίσω στην πατρίδα. Η τυχαία γνωριμία τους σε ένα πάρτι μια Παρασκευή βράδυ στην Αθήνα, θα τους βρει κρατούμενους το επόμενο πρωί, για προσβολή δημοσίας αιδού. Μετά από μια σειρά από Παρασκευές και ενώ η σχέση τους έχει περάσει από 40 κύματα, θα βρεθούν ξανά κρατούμενοι, για τον ίδιο ακριβώς λόγο, τις ημέρες των Χριστουγέννων, έχοντας μπροστά τους αυτή τη φορά όμως, μια δύσκολη Δευτέρα για να πάρουν αποφάσεις που αφορούν την πορεία της σχέσης τους.

Το χρονικό όριο της Παρασκευής –πρώτης μέρας του τέλους της εβδομάδας– μέχρι τη Δευτέρα, συμβολίζει νοερά τον αρχικό ενθουσιασμό μιας σχέσης –που λίγο πολύ όλοι μας έχουμε ζήσει με τον (συνήθη), σεξουαλικό 'πυρετό του Σαββατοκύριακου', μέχρι την κρίσιμη Δευτέρα του τέλους της ερωτικής ευφορίας, της ημέρας που η σχέση είτε θα εδραιωθεί και θα αλλάξει για να μπορέσει να επιβιώσει, είτε θα διαλυθεί εξ ων συνετέθη. Παρασκευή τη Παρασκευή, από το καλοκαίρι μέχρι τα χριστούγεννα, παρακολουθούμε τους δυο ήρωες να να ζουν αρχικά με πάθος τον έρωτά τους, μέχρι τη στιγμή που η 'πραγματική' ζωή, αρχίσει να 'παρεμβαίνει' στην καθημερινότητά τους.

Αν και το όλο 'όχημα' μοιάζει να θέλει βασικά να σπρώξει την καριέρα του ταλαντούχου Παπαδημητρόπουλου (Suntan, Wasted Youth, Bank Job), προς μια πιο ευρεία διεθνή καριέρα, εκείνος εκμεταλλεύεται στο έπακρο την Αθήνα και την γοητευτικά παρακμιακή της ατμόσφαιρα (οι ήρωες ζουν σε ένα παλιό διαμέρισμα μητέρας φίλου στην Κυψέλη, το οποίο διατηρείται όπως είχε την δεκαετία που χτίστηκε), την ομορφιά και την ασχήμια της πόλης και τους εμμονικούς, άλλοτε αξιαγάπητους και άλλοτε σπαζαρχίδηδες κατοίκους της.

Το πιο σπουδαίο είναι πως η ματιά του απέχει πάρα πολύ από το να είναι τουριστική, καθώς δεν βλέπουμε κανένα από τα γνωστά της 'μνημεία', από εκείνα που την καθορίζουν και την τοποθετούν στον χάρτη. Ακόμη και ένα σύντομο ταξίδι των ηρώων στην Αντίπαρο (και στη Νάουσα της Πάρου), μοιάζει περισσότερο με φόρο τιμής στο Suntan και τους ντόπιους συνεργάτες του σκηνοθέτη, παρά σαν ανάδειξη ενός καλοκαιρινού προορισμού με προωθητική διάθεση. Οι δύο πρωταγωνιστές είναι υπέροχοι, αλλά το ίδιο ισχύει και για τον Γιώργο Πυρπασόπουλο και όλους τους γνωστούς γκεστ που εμφανίζονται σε μικρούς ρόλους, από τον Βαγγέλη Μουρίκη, τον Σύλλα Τζουμέρκα, την Πάολα Ρεβενιώτη, τον Φοίβο Κοντογιάννη, τον Γιώργο Βαλαή, τον Αλέξανδρο Λογοθέτη, τον Ορφέα Αυγουστίδη και πολλούς άλλους. Εξαιρετική επιλογή και για θερινή θέαση.

Info: Monday. Αισθηματική Δραματική Κομεντί. Ελλάδα 2020. Πρεμιέρα: Πέμπτη 24 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Αργύρης Παπαδημητρόπουλος. Παίζουν: Σεμπάστιαν Σταν, Ντενίζ Γκοφ, Γιώργος Πυρπασόπουλος, Ντόμινικ Τίπερ, Έλλη Τρίγγου, Ανδρέας Κωνσταντίνου. Διανομή: Tulip Entertainment.


MINARI: Μία αμερικανοκορεάτικη οικογένεια μετακομίζει στο Άρκανσο, και μάλιστα σε ένα τροχόσπιτο, αναζητώντας το αμερικάνικο όνειρο. Το σκηνικό αλλάζει άρδην μετά την έλευση της πανούργας, αθυρόστομης, αλλά ασύλληπτα τρυφερής γιαγιάς.

Η πιο ολοκληρωμένη, συναισθηματική, τρυφερά νοσταλγική και μελαγχολικά feelgood ταινία (από τις φετινές υποψηφιότητες για Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας), βασίζεται στις αναμνήσεις από την παιδική ηλικία και τις περιπέτειες της οικογένειας του σκηνοθέτη της, ενός αγοριού οικονομικών μεταναστών από την Κορέα, στις ΗΠΑ την δεκαετία του '80. Ο πατέρας θα αποφασίσει να δοκιμάσει την τύχη του και να επιτύχει τη δική του πραγμάτωση του Αμερικανικού Ονείρου, καλλιεργώντας κηπευτικά, από αυτά που ζητάνε οι Κορεάτες στη Νέα τους χώρα. Θα σύρει γυναίκα και παιδιά στο Αρκάνσας, στη μέση του πουθενά, να ζήσουν μέσα σε ένα τροχόσπιτο στο κτήμα που έχει αγοράσει, όχι χωρίς γκρίνια και δεκάδες μεγαλύτερα ή μικρότερα παροβλήματα.

Ο ερχομός της γιαγιάς από την Κορέα θα αναστατώσει τον μικρό Ντέιβιντ, όχι μόνο γιατί θα πρέπει να μοιραστεί μαζί της το δωμάτιό του, αλλά και επειδή δεν είναι μια γιαγιά όπως οι άλλες γιαγιάδες, ή όπως εκείνος την φαντάζονταν. Εκείνη θα φυτέψει στις όχθες του ποταμού κοντά στο κτήμα τους, Μινάρι (ένα είδος ασιατικού σέλινου που χαρακτηρίζει την κορεατική κουζίνα), το οποίο έχει φέρει από την πατρίδα. Η οικογένεια θα μείνει μαζί αλλά χωρισμένη μέσα στα διαφορετικά θέλω του κάθε μέλους της, μέχρις ότου μια τραγωδία καταφέρει να τους ενώσει.

Κρατώντας χαμηλούς τους τόνους και αποφεύγοντας να ταυτίσει το βλέμμα του και το βλέμμα του θεατή με τον μικρό Ντέιβιντ, ο σκηνοθέτης, παρακολουθεί τους χαρακτήρες του στη νέα τους ζωή με λεπτομέρεια εντομολόγου αλλά και με αποστασιοποίηση, η οποία δεν κολακεύει τις χάρες τους, ούτε κρύβει τις αδυναμίες τους. Το επίτευγμα δεν είναι εδώ η ίδια η ιστορία ή ο καθοριστικός ρόλος της γιαγιάς, όσο η συνολική σύνθεση, το στοιχείο της συγκίνησης που υπερνικά την χαμηλών τόνων προσέγγιση, οι αλληλεπιδράσεις των χαρακτήρων και η γλώσσα που χρησιμοποιούν για να μιλήσουν μεταξύ τους (φανταστείτε μια οικογένεια Ελλήνων στην Αμερική με τους γονείς να μιλούν Greeklish τα παιδιά Αγγλικά και την γιαγιά μόνο Ελληνικά σε κάποια ντοπιολαλιά), την οποία ως μη Κορεάτες δεν μπορούμε να καταλάβουμε όπως θα έπρεπε. Ακόμη και ο νοσταλγικός της χαρακτήρας, δεν έχει να κάνει με καρτ-ποσταλικές εικόνες από το παρελθόν –παγίδα στην οποία πέφτουν πολλές ταινίες 'εποχής'– όσο με τη 'χρυσή' άχλη των καλοκαιριών αναμνήσεων της παιδικής μας ηλικίας. Εμείς την αγαπήσαμε πολύ και την βρίσκουμε ιδανική για θερινή προβολή κάτω από τα αστέρια. Ήταν υποψήφια για 6 Βραβεία Οσκαρ. Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Μουσικού Σκορ, Α' Ανδρικού και Β' Γυναικείου Ρόλου το οποίο και κέρδισε η πραγματικά υπέροχη, Γιουν Γιου-γιουνγκ.

Info: Minari. Δραματική Κομεντί. ΗΠΑ 2020. Πρεμιέρα: Πέμπτη 24 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Λι Άιζακ Τσανγκ. Παίζουν: Στίβεν Γιουέν, Χαν Γε-ρι, Αλαν Κιμ, Γιουν Γιου-γιουνγκ, Νόελ Κέιτ, Τσο Γιουν, Γουίλ Πάτον.


ΟΙ ΔΙΑΡΡHΚΤΕΣ: Η τράπεζα της Ισπανίας στεγάζεται σε ένα ιστορικό κτίριο που δεν έχει χάρτη, ούτε και αποθηκευμένα δεδομένα της ασφάλειας της. Φυλάσσεται από ένα πολύπλοκο υδραυλικό σύστημα, το οποίο χρησιμοποιεί ευφάνταστα διάφορους νόμους της φυσικής, για να προστατέψει το πολύτιμο περιεχόμενο της. Ένας νεαρός και 'άβγαλτος' μηχανικός, προσλαμβάνεται για να καταφέρει το ακατόρθωτο, να φτάσει μέχρι το θησαυροφυλάκιο της τράπεζας και να κλέψει ένα ιστορικό κειμήλιο αξίας εκατομμυρίων που διεκδικούν Βρετανοί Κρατικοί Πράκτορες και αρχαιοκάπηλοι. Απόκτημα που βρισκόταν στην κατοχή των ισπανικών Αρμάδων που επέστρεφαν από τη Νέα Γη, πριν αυτές βυθιστούν στα ανοιχτά της χώρας. Μαζί με μια παρέα από ιδιότροπους συνεργάτες από διάφορες χώρες, θα έχουν μόνο 105 λεπτά για να τα καταφέρουν.

Ο Χαουμέ Μπαλαχέρο, ένας από τους πιο γνωστούς ισπανούς σκηνοθέτες του σινεμά του Φανταστικού με αρκετές καλές (REC), αλλά και μέτριες (Darkness), ταινίες στο ενεργητικό του, αφήνει τον τρόμο στην άκρη, για να ασχοληθεί με μια μεγάλη ισπανική παραγωγή που διαθέτει διεθνές καστ.

Το αποτέλεσμα τον δικαιώνει αν και ένα πιο σφιχτό μοντάζ στο δεύτερο μέρος της ταινίας θα ανέβαζε περισσότερο τους ρυθμούς και την ένταση. Τίποτα που δεν έχουμε ξαναδεί σε άλλες heist ταινίες, πέρα από το ευφάνταστο του συστήματος ασφαλείας της τράπεζας, που θυμίζει παγίδα σε εσωτερικό πυραμίδας στον Ιντιάνα Τζόουνς. Δεν έχει την χάρη, το μπρίο και το χιούμορ της περσινής Ληστείας του Αιώνα που λάτρεψε το κοινό. Πρωταγωνιστεί ο μεγαλωμένος πια, Φρέντι Χάιμορ, γνωστός μας από τους αγορίστικους πρωταγωνιστικούς του ρόλους στο Ψάχνοντας τη Χώρα του Ποτέ (2004) και στο Ο Τσάρλι και το Εργοστάσιο Σοκολάτας (2005).

Info: Οι Διαρρήκτες (Way Down/The Vault). Περιπέτεια Αστυνομικό Θρίλερ. Ισπανία 2021. Πρεμιέρα: Πέμπτη 24 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Χαουμέ Μπαλαχέρο. Παίζουν: Φρέντι Χάιμορ, Αστρίντ Μπερζέ-Φρίσμπι, Σαμ Ράιλι, Λίαμ Κάνινγκχαμ, Λούις Τοσάρ, Χοσέ Κορονάντο. Διανομή: Spentzos Film.


ΜΠΛΕ ΒΕΛΟΥΔΟ: Ένας φοιτητής που έχει επιστρέψει στην μικρή επαρχιακή γενέτειρά του, βρίσκει ένα κομμένο ανθρώπινο αυτί μέσα στη χλόη. Με τον τοπικό αστυνόμο να τον συμβουλεύει να ξεχάσει το συμβάν, ανακαλύπτει πίσω από την φαινομενικά ήρεμη βιτρίνα της πόλης, έναν άλλο νυχτερινό κόσμο γεμάτο από παράδοξα, όπως την τραγουδίστρια Ντόροθι Βάλενς και τον ψυχωτικό και εγκληματία φίλο της, ο οποίος την εκβιάζει για να ικανοποιεί τις δικές του σαδομαζοχιστικές επιθυμίες. Ο σκοτεινός αυτός κόσμος θα τον έλξει και θα τον φέρει για πρώτη φορά σε άμεση επαφή με ισχυρές δόσεις νοσηρού ερωτισμού, αλλά και με τις ίδιες του τις απόκρυφες και σκοτεινές επιθυμίες.

Η κλασική ταινία που μας γνώρισε για πρώτη φορά τον Λιντς και τον αινιγματικό, σκοτεινό αλλά και γκροτέσκο, ψυχαναλυτικό, κινηματογραφικό κόσμο του (ακολούθησαν ο Άνθρωπος Ελέφαντας, η Ατίθαση Καρδιά, ο Ύποπτος κόσμος του Τουίν Πικς, Η Χαμένη Λεωφόρος και το Mulholland Drive το οποίο θα δούμε επίσης σε επανέκδοση), επιστρέφει πιο παιγνιώδης παρά ποτέ άλλοτε, σε 4Κ κόπιες για να προκαλέσει ξανά συζητήσεις. Καθιερώνοντας ένα απόλυτα δικό του προσωπικό ύφος, ο πλέον επιδραστικός από τους σκηνοθέτες της γενιάς του και πολυσχιδής καλλιτέχνης, δεν θα πάψει ποτέ να είναι ταυτόχρονα τόσο απόλυτα μοντέρνος και ταυτόχρονα κλασικός, εισάγωντας στο mainstream κινηματογραφικούς πειραματισμούς που έχουν σχέση με το ανθρώπινο ασυνείδητο και υποσυνείδητο, τους φόβους, τις επιθυμίες, τα όνειρα και τους εφιάλτες μας. Το επίσης κλασικά μοντέρνο μουσικό σορ, υπογράφει ο 'πολύς' Αντζελο Μπανταλαμέντι.

Info: Μπλε Βελούδο (Blue Velvet). Δραματικό Θρίλερ Μυστηρίου. ΗΠΑ 1986. Επανέκδοση: Πέμπτη 24 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Λιντς. Παίζουν: Κάιλ ΜακΛάχλαν, Ιζαμπέλα Ροσελίνι, Ντένις Χόπερ, Λόρα Ντερν, Ντιν Στόκγουελ. Διανομή: Summer Classics.


ΜΠΟΜΠ Ο ΧΑΡΤΟΠΑΙΧΤΗΣ: Ο Μπομπ, ένας βετεράνος χαρτοπαίκτης και γκάνγκστερ, συνεχίζει το τζόγο παρότι έχει πείσει τους πάντες πως έχει αποσυρθεί. Ανάμεσα σε όσους τον πιστεύουν είναι και ένας αστυνομικός, ο οποίος διατηρεί φιλικές σχέσεις μαζί του. Ωστόσο, ο Μπομπ δεν έχει πει την τελευταία λέξη του, καθώς σχεδιάζει να ληστέψει ένα καζίνο. Όλα είναι μελετημένα μέχρι τελείας, με μια διαφορά: η αστυνομία γνωρίζει τα πάντα.

Πρόκειται για την ταινία που καθιέρωσε τον Μελβίλ (Ο Δολοφόνος με το Αγγελικό Πρόσωπο) και που για πολλούς θεωρείται το φιλμ προπομπός του Γαλλικού Νέου Κύματος. Γραμμένο από τον Ογκίστ λε Μπρετόν, που ένα χρόνο νωρίτερα είχε γράψει και το Rififi για τον Ντασέν, ο Μπομπ ο Χαρτοπαίχτης, είναι μια μελαγχολική ελεγεία για την Γαλλία και την Ευρώπη γενικότερα, στην μεταπολεμική εποχή, αλλά και ένα σύγχρονο νουάρ που επηρέασε όσο κανένα άλλο το αστυνομικό σινεμά των χρόνων που θα ακολουθούσαν. Σε νέες ψηφιακές, ασπρόμαυρες κόπιες.

Info: Μπομπ ο Χαρτοπαίχτης (Bob le Flambeur). Δραματική Αστυνομική Φιλμ Νουάρ. Γαλλία 1956. Επανέκδοση: Πέμπτη 24 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Ζαν-Πιερ Μελβίλ. Παίζουν: Ροζέρ Ντουσέζ, Ιζαμπέλ Κόρεϊ, Γκι Ντεκόμπ. Διανομή: Bobliothequr.


ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ: Ο Μαρτινό (Μισέλ Σερό), ένας πλούσιος και ισχυρός δικηγόρος, κρίνεται ύποπτος για τον βιασμό και την δολοφονία δύο μικρών κοριτσιών.. Παραμονή Πρωτοχρονιάς, ο επιθεωρητής Γκαλιέν (Λίνο Βεντούρα) τον καλεί στο γραφείο του και αρχίζει να τον υποβάλλει σε έντονη ανάκριση. Η μαρτυρία του Μαρτινό είναι γεμάτη από κενά και αντιφάσεις, ωστόσο ο Γκαλιέν δεν είναι σε θέση να αποσπάσει την ομολογία του. Ο δικηγόρος φαίνεται να ταιριάζει στο ψυχολογικό προφίλ του δολοφόνου, αλλά τα αποδεικτικά στοιχεία εναντίον του δεν είναι αδιάσειστα . Όταν η ανάκριση φαίνεται να οδηγείται σε αδιέξοδο, η σύζυγος του Μαρτινό (Ρόμι Σνάιντερ) παρουσιάζεται στο αστυνομικό τμήμα και κάνει κάποιες συγκλονιστικές αποκαλύψεις.

Θεατρικού ύφους και κοπής, αστυνομικό μυστήριο το οποίο εξελίσσεται μέσα στις λίγες ώρες μιας νύχτας στο ανακριτικό τμήμα ενός αστυνομικού σταθμού την βραδιά της αλλαγής του χρόνου. Δεν χάνει στιγμή το ενδιαφέρον της και διαθέτει μια διεστραμμένη άποψη του χιούμορ. Οι ερμηνείες των ανδρών πρωταγωνιστών είναι εξαιρετικές μέσα στα πλαίσια διαλόγων που λογοτεχνίζουν λίγο, όμως η παρουσία της Ρόμι Σνάιντερ, αν και σημαντική είναι ιδιαίτερα σύντομη. Ωραίο και το μουσικό σκορ του Ζορζ Ντελερί. Ήταν υποψήφια για 8 Βραβεία Σεζάρ. Κέρδισε για δύο από τις ανδρικές της ερμηνείες (Μισέλ Σερό & Γκι Μαρσάν), για το σενάριο και το μοντάζ της.

Info: Το Αίνιγμα (Garde à Vue/The Grilling). Δραματική Αστυνομική Μυστηρίου. Γαλλία 1981. Επανέκδοση: Πέμπτη 24 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Κλοντ Μιλέρ. Παίζουν: Μισέλ Σερό, Λίνο Βεντούρα, Γκι Μαρσάν, Ρόμι Σνάιντερ. Διανομή: Weird Wave.
εμφάνιση σχολίων