7
1
σχόλια
2070
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ
Οι Δυο Πάπες. Ζίζοτεκ. Ραντεβού στο Belle Époque. Marianne & Leonard: Λόγια Αγάπης. Η Ναυμαχία του Μίντγουεϊ. Νόρμαλ. Αφιέρωμα στην Ανιές Βαρντά
 
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ [email protected]
12 Δεκεμβρίου 2019
ΟΙ ΔΥΟ ΠΑΠΕΣ: Πίσω από τα τείχη του Βατικανού, ο συντηρητικός Πάπας Βενέδικτος και ο φιλελεύθερος μελλοντικός Πάπας Φραγκίσκος πρέπει να βρουν κοινό έδαφος για να συνεχίσουν την πορεία της Καθολικής Εκκλησίας.

Πριν από έξι χρόνια, συνέβη κάτι πρωτόγνωρο στην ιστορία του Καθολικισμού, κάτω από το βάρος των καταγγελιών για τα σκάνδαλα κακοποίησης παιδιών από ιερείς ανά την υφήλιο, ο γερμανικής καταγωγής, αυστηρός Πάπας Βενέδικτος, παραιτήθηκε της ισόβιας θέσης του από τη κορυφή της καθολικής εκκλησίας, για να τον διαδεχτεί ο προοδευτικός Πάπας Φραγκίσκος, από την Αργεντινή.

Το σενάριο του δεξιοτέχνη Άντονι ΜακΚάρτεν (Η Θεωρία των Πάντων, Η Πιο Σκοτεινή Ώρα, Bohemian Rhapsody), με όσες πληροφορίες κατάφερε να αντλήσει, ρίχνει μια ματιά στα όσα προηγήθηκαν ανάμεσα στους δύο άντρες πριν την παραίτηση του Βενέδικτου και δίνει την ευκαιρία σε δυο σπουδαίους Βρετανούς ηθοποιούς να αναδείξουν τις πάντοτε καταπληκτικές, ερμηνευτικές τους δυνατότητες, σε μια θεαματική σύγκρουση ιδεολογιών και προσώπων.

Ένταση, δράμα και χιούμορ συμπληρώνουν το πακέτο που έφερε τη ταινία στο να διεκδικεί 4 Χρυσές Σφαίρες. Πρώτης και Δεύτερης Αντρικής Ερμηνείας για τους δύο πρωταγωνιστές του, Καλύτερου Σεναρίου και Καλύτερης Δραματικής ταινίας. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Βραζιλιάνος Φερνάντο Μεϊρέγιες, γνωστός για τις ταινίες: Ο Επίμονος Κηπουρός & Η Πόλη του Θεού και αποτελεί μια ενδόμυχη ματιά στην ιστορική αυτή στιγμή για την Καθολική Εκκλησία, με πρωταγωνιστές τους εκλεκτούς Άντονι Χόπκινς και Τζόναθαν Πράις. Παραγωγή του Netflix, θα δοκιμάσει τη τύχη της για 8 μέρες στους κινηματογράφους.

Info: Οι Δύο Πάπες (The Two Popes). Δραματική. Βρετανία, Αργεντινή, Ιταλία, ΗΠΑ 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου. Σκηνοθεσία: Φερνάντο Μεϊρέγες. Παίζουν: Άντονι Χόπκινς, Τζόναθαν Πράις. Διανομή: Odeon.


ΖΙΖΟΤΕΚ: Πώς μπορεί η τυχαία συνάντηση ενός εγκαταλελειμμένου εννιάχρονου αγοριού και ενός ιδιότροπου μεσήλικα που επικοινωνεί με νοήματα, να τους χαρίσει αυτό που τους λείπει περισσότερο;

Ο μικρός Ιάσονας προσπαθεί μάταια να φροντίσει την καταθλιπτική του μητέρα όταν μια μέρα εκείνη αποφασίζει να τον εγκαταλείψει σε ένα πανηγύρι στη Βόρεια Ελλάδα. Ο φοβισμένος μικρός βρίσκει καταφύγιο σε μια καλύβα στο δάσος, όπου ζει ο μοναχικός Μηνάς, ο οποίος κρύβει τα δικά του σκοτεινά μυστικά, όπως το Ζίζοτεκ, και μαζί θα ζήσουν το δικό τους παραμύθι.

Μια συγκινητική ιστορία για τη λαχτάρα για οικογένεια και την οικειότητα.

9 χρόνια μετά το Μαύρο Λιβάδι, ο Βαρδής Μαρινάκης επιστρέφει με μια καινούργια, αταξινόμητη, γοητευτική και αινιγματική δημιουργία, που έκανε τη πρεμιέρα της στο 54ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Κάρλοβι Βάρι, στα πλαίσια του Διαγωνιστικού Τμήματος East of the West.

Ταινία δρόμου, μαγικού ρεαλισμού και ενηλικίωσης, με μυσταγωγική ατμόσφαιρα, αλληγορικών και συμβολικών διαστάσεων, ξεκινάει σαν κοινωνικό δράμα για να μετατραπεί σε περιπέτεια επιβίωσης με ονειρικά στοιχεία παραμυθιού και μεταφυσικής αναζήτησης νοήματος, καθώς γεννήθηκε από μια λέξη που δεν υπάρχει, μια λέξη που ο σκηνοθέτης άκουσε τη γυναίκα του να λέει στον ύπνο της ένα βράδυ πριν από 10 ολόκληρα χρόνια.

Ο μαγικός κόσμος του μικρού Ιάσονα πλαισιώνεται από τις ερμηνείες των Πηνελόπη Τσιλίκα (Μικρά Αγγλία), Δημήτρη Ξανθόπουλου (Έρωτας Μετά) και του εξαιρετικού, πρωτοεμφανιζόμενου νεαρού Αύγουστου Λάμπρου-Νεγρεπόντη, που παρασύρουν τον θεατή στα παραμυθένια ορεινά τοπία (διεύθυνση φωτογραφίας: Χριστίνα Μουμούρη) και στα μυστηριακά έθιμα της Βορείου Ελλάδας.

Η ταινία θα προβάλλεται αποκλειστικά στον κινηματογράφο Τριανόν (Κορδιγκτώνος 21).

Info: Ζίζοτεκ. Δραματική Φαντασίας. Ελλάδα 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου. Σκηνοθεσία: Βαρδής Μαρινάκης. Παίζουν: Πηνελόπη Τσιλίκα, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Αύγουστος Λάμπρου-Νεγρεπόντης. Διανομή: StraDa Films & Seven Films.


ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟ BELLE ÉPOQUE: Θέλετε να περάσετε ένα βράδυ ως η Μαρία Αντουανέτα; Να προσποιηθείτε ίσως ότι βγήκατε για ποτό με τον Έρνεστ Χεμινγκγουέι; Ή μήπως να επιστρέψετε στην αγαπημένη ανάμνηση από το δικό σας παρελθόν;

Η Ζωή του συντηρητικού 60ρη Βικτόρ ανατρέπεται, όταν η σύντροφός του τον αφήνει για κάποιον άλλον και ένας νεαρός, ο Αντουάν, του προσφέρει μια μοναδική μορφή ψυχαγωγίας, χάρη σε ένα συνδυασμό θεατρικών τεχνασμάτων και ιστορικής αναπαράστασης αλά Westworld, που επιτρέπει σε όποιον θέλει να πάρει μια γεύση από παρελθόντες χρονικές περιόδους. Αποφασίζει να ταξιδέψει στη Λυών του 1974 και να ξαναζήσει από την αρχή τον Έρωτα της ζωής του με μια ηθοποιό στη θέση της γυναίκας του.

Ο Ντανιέλ Οτέιγ, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Νικολά Μπεντό (Κύριος και Κυρία Αντελμάν), ταξιδεύει πίσω στο παρελθόν για να ζήσει την στιγμή που του άλλαξε τη ζωή και να θυμηθεί πώς είναι να ζεις πραγματικά. Ως Βικτόρ, θα ερωτευτεί την ηθοποιό που υποδύεται τη γυναίκα του και αυτό θα τον φέρει σε σύγκρουση με τον Αντουάν που είναι ο σύντροφός της και ο σκηνοθέτης του όλου εγχειρήματος σε μια δραματική κομεντί που φέρνει κάτι από τη δημιουργική τρέλα ταινιών τύπου Τσάρλι Κάουφμαν (Στο Μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς) και Μισέλ Γκοντρί (Η Αιώνια Λιακάδα Ενός Καθαρού Μυαλού), χωρίς όμως να καταφέρνει να απογειωθεί όπως εκείνες.

Info: Ραντεβού στο Belle Époque (La Belle Époque). Δραματική Κομεντί. Γαλλία 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου. Σκηνοθεσία: Νικολά Μπεντό. Παίζουν: Ντανιέλ Οτέιγ, Γκιγιόμ Κανέ, Ντόρια Τιλιέρ, Φανί Αρντάν, Πιερ Αρντιτί. Διανομή: Rosebud 21 & Seven Films.


MARIANNE & LEONARD:ΛΟΓΙΑ ΑΓΑΠΗΣ: H  ιστορία ενός έρωτα πέρα από σύνορα που μοιάζει να υπερνικά ακόμα και τον θάνατο. Ενός έρωτα που στάθηκε μεγάλη έμπνευση για έναν καλλιτέχνη και τραγουδοποιό που λάτρεψε την Ελλάδα, τον Λέοναρντ Κοέν, ο οποίος γνώρισε και ερωτεύτηκε στην Ύδρα την πανέμορφη Νορβηγίδα μουσικό, Μαριάνε Ιλεν, η οποία στάθηκε Μούσα του για χρόνια και ενέπνευσε τα τραγούδια So Long, Marianne, Hey, That’s No Way to Say Goodbye και Bird on the Wire.

Η πολύχρονη στενή σχέση τους ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1960 στην Ύδρα. Μέλη και οι δύο της μποέμικης καλλιτεχνικής κοινότητας στο ελληνικό νησί, μιας μεγάλης, πολυσυλλεκτικής παρέας που αποτελούσαν συγγραφείς, ζωγράφοι, μουσικοί αλλά και ντόπιοι.

Η ταινία ακολουθεί βήμα προς βήμα την καλλιτεχνική πορεία του Κοέν παράλληλα με τον δεσμό τους που αλλάζει συνέχεια μορφές, από τις πρώτες μέρες του μεγάλου έρωτα στην Ύδρα τη δεκαετία του '60, μέχρι το θάνατο της Μαριάνε (η οποία εν τω μεταξύ, είχε φτιάξει τη ζωή της με έναν στοργικότερο άντρα), 3 μήνες πριν από το θάνατο του ίδιου του Κοέν, το 2016.

Εξετάζει την εσωτερική πάλη του Λέοναρντ ως δημιουργού, το σεξ και τα ναρκωτικά ως κομμάτι της δημιουργικής διαδικασίας του έργο του, αλλά και ως αποτέλεσμα της χρόνιας κατάθλιψης από την οποία έπασχε, τον ανοιχτό τους γάμο και την εξέλιξή της σχέσης αυτής μέσα στα χρόνια, καθώς ο καλλιτέχνης γνώριζε την παγκόσμια καταξίωση και έκανε δεσμούς με άλλες γυναίκες, την ίδια στιγμή που εκείνη έμενε στο σπίτι τους στην Ύδρα (μέχρι τη στιγμή που την εκτόπισε η Σούζαν Έλροντ, η μητέρα των δύο παιδιών του Κοέν που γεννήθηκαν το '72 και το '74, αντίστοιχα).

Στην Ύδρα το 1968, ο 20χρονος τότε σκηνοθέτης, Νικ Μπρούμφιλντ γνώρισε τη Μαριάν, η οποία τον συνέστησε στη μουσική του Κοέν και τον ώθησε να σκηνοθετήσει την πρώτη του ταινία, αποτελώντας μεγάλη έμπνευση και για τον ίδιο μέχρι και σήμερα. Το ντοκιμαντέρ είναι γεμάτο από εικόνες και σκηνές γυρισμένες στην Ύδρα τη δεκαετία του '60. Όσοι έχουν αναμνήσεις από εκείνη την εποχή, από οποιοδήποτε νησί στη πραγματικότητα, ή σχέσεις με τις κοινότητες των ξένων καλλιτεχνών που ζούσαν και που συνεχίζουν να ζουν ανάμεσά μας, θα συγκινηθούν ιδιαίτερα. Η ανάλυση των αιτιών που τα νησιά υπήρξαν πηγές έμπνευσης, αλλά και καταστροφής για τους περισσότερους από αυτούς (η ταινία φέρνει σαν παράδειγμα τη σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή της οικογένειας του Αυστραλού λογοτέχνη Τζορτζ Τζόνστον), έχει μεγάλο ενδιαφέρον και κρύβει κάποιες πικρές αλήθειες, την ίδια στιγμή που προσδίδει μια μεταφυσική διάσταση στη χώρα μας, τοποθετώντας την σε ένα παράλληλο με το πραγματικό σύμπαν. Σαν ένα παράλληλο σύμπαν μοιάζει ολόκληρη εκείνη η εποχή σε σχέση με το σήμερα, άλλωστε.

Η σχέση του Κοέν και της Μαριάνε αποτελεί τη ραχοκοκκαλιά της ταινίας η οποία είναι περισσότερο μια βιογραφία του πρώτου, μέσα από φιλμάκια και φωτογραφίες του ίδιου του σκηνοθέτη, εξομολογήσεις των ίδιων των πρωταγωνιστών της, που υπήρξαν προσωπικοί του φίλοι, αλλά και αφηγήσεις συνεργατών, φίλων και συγγενών τους, που έζησαν δίπλα τους στις διάφορες φάσεις της. Δεν έχει στοιχεία αγιογραφίας, ακόμη και αν κάπου δικαιολογεί τις απιστίες του Κοέν, ως αποτελέσματα της σκοτεινής καταθλιπτικής πλευράς της προσωπικότητάς του, της χρήσης ψυχοτρόπων, αλλά και της αναζήτησης από μέρους του, κάποιου νοήματος.

Για κάποιον που αγαπούσε τις γυναίκες, η συμπεριφορά του απέναντί τους, δεν ήταν η καλύτερηκαι τα Λόγια Αγάπης του για τη Μαριάνε, με την οποία δεν έπαψε να σχετίζεται ποτέ με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ήρθαν στη πραγματικότητα, λίγο πριν το τέλος και των δυο τους, υπογραμμίζοντας - κατά τη γνώμη μας - τη τραγικότητα μιας σχέσης που θα μπορούσε να είναι, αλλά δεν ήταν και η ιδανικότερη, όπως και να τη φαντάζεται ο καθένας από εμάς, ακόμη κι αν εμπεριέχουν στοιχεία ετεροχρονισμένης σοφίας, ή αν μοιάζουν σαν να θέλουν να ηρεμίσουν τις βασανισμένες ψυχές τους.

Info: Marianne & Leonard: Λόγια Αγάπης (Marianne & Leonard: Words of Love). Ντοκιμαντέρ Βιογραφία. ΗΠΑ 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου. Σκηνοθεσία: Νικ Μπρούμφιλντ. Διανομή: StraDa Films.


Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΜΙΝΤΓΟΥΕΪ:  Η ταινία εξιστορεί μία από τις πιο φημισμένες μάχες μεταξύ του αμερικανικού και ιαπωνικού στόλου, που έδωσε στις αμερικανικές δυνάμεις το προβάδισμα στο μέτωπο του Ειρηνικού στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, αφηγείται την φανταστική ιστορία των αξιωματικών και των στρατιωτών, που χρησιμοποίησαν το ένστικτο τους, το σθένος τους και τον ηρωισμό τους για να νικήσουν τον εχθρό, παρά τις αντίξοες συνθήκες.

Η Ναυμαχία του Μίντγουεϊ του 1976, ήταν μια ταινία πάνω στο ίδιο γεγονός, γυρισμένη από τον Τζακ Σμάιτ, σκηνοθέτη της ταινίας καταστροφής (όπως τις έλεγαν τότε), Airport 75 η οποία (Ναυμαχία) παίχτηκε ανά τον κόσμο (και στην Ελλάδα στο Αττικόν της οδού Σταδίου), με το ηχητικό σύστημα Sensurround πρόδρομο του Dolby Surround που έκανε τις αίθουσες να σείονται και να τρίζουν. Σήμερα, ένας άλλος σκηνοθέτης ταινιών καταστροφής της εποχής μας, ο Ρόλαντ Έμεριχ (Ημέρα Ανεξαρτησίας 1&2, 2012, Μετά την Επόμενη Μέρα), αναλαμβάνει να ξαναπεί την ιστορία με τον δικό του τρόπο, αυτόν που αντιμετωπίζει το ιστορικό γεγονός σαν να ήταν άλλη μια θεαματική περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας για το νεανικό κοινό των πολυκινηματογράφων, με αισθητική βιντεοπαιχνιδιού, ηρωικούς και παράτολμους πιλότους, γλυκανάλατους έρωτες, εφέ που βγάζουν μάτι και πατριωτικές κορόνες τύπου Πατριώτη, ταινίας για την Αμερικάνικη Επανάσταση που είχε γυρίσει ο ίδιος το 2000.

Αν είναι του γούστου σας, θα περάσετε καταπληκτικά. Η ταινία του πάντως κάνει ακόμη και το Περλ Χάρμπορ του καημένου του Μάικλ Μπέι να μοιάζει σαν το Θωρηκτό Ποτέμκιν μπροστά της.

Info: Η Ναυμαχία του Μίντγουεϊ (Midway). Πολεμική Δραματική. ΗΠΑ 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου. Σκηνοθεσία: Ρόλαντ Έμεριχ. Παίζουν: Εντ Σκράιν, Πάτρικ Γουίλσον, Λουκ Έβανς, Άαρον Έκχαρτ, Νίκ Τζόνας, Μάντι Μουρ, Ντένις Κουέιντ και Γούντι Χάρελσον. Διανομή: Odeon.


ΝΟΡΜΑΛ: Ποιος αποφασίζει τι είναι φυσιολογικό; Από τα κορίτσια που ντύνονται πριγκίπισσες και τα αγόρια που αγαπούν τις μηχανές και τα όπλα, ως την ημέρα του γάμου μας και τoυς οικογενειακούς ρόλους που αναλαμβάνουμε, το ντοκιμαντέρ παρατηρεί τις καθημερινές συμπεριφορές και τα στερεότυπα που αφορούν το φύλο μας. Μια κριτική, σατιρική και πολιτική κινηματογραφική ματιά στις υπόγειες δυνάμεις που καθορίζουν τη ζωή μας.

Η κατασκευή του φύλου στη γειτονική Ιταλία, εικονογραφείται μέσα από τη καλειδοσκοπική ματιά του ντοκιμαντέρ της Αντέλ Τουλί, το οποίο παραθέτει μια σειρά από φαινομενικά ασήμαντες, σκηνές της καθημερινής ζωής που συμπληρώνουν τη γενική εικόνα. Οι προβολές του θα γίνουν το

Σάββατο 14 Δεκεμβρίου στις 16:00 στον Δαναό της Λεωφόρου Κηφισίας και τη Κυριακή 22 Δεκεμβρίου στις 16:00 στην Ααβόρα της οδού Ιπποκράτους.

Info: Νόρμαλ (Normal). Ντοκιμαντέρ. Ιταλία, Ελβετία 2019. Πρεμιέρα: Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου. Σκηνοθεσία: Αντέλ Τουλί. Διανομή: CineDoc. Επόμενες προβολές: 14/12 στο Δαναό & 22/12 στην Ααβόρα.


ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΑΝΙΕΣ ΒΑΡΝΤΑ: Από τις 12 έως τις 15 Δεκεμβρίου, η Ταινιοθήκη της Ελλάδος διοργανώνει ένα αφιέρωμα στην Ανιές Βαρντά, προβάλλοντας σχεδόν όλες τις ταινίες μυθοπλασίας της αγαπημένης σκηνοθέτη του Πρόσωπα και Ιστορίες που απεβίωσε τον περασμένο Μάρτιο, ξεκινώντας από το Ντεμπούτο της, La Pointe Courte του 1955, φτάνοντας μέχρι το, Εκατό και Μια Νύχτες, του 1995.

Την Πέμπτη 12/12 στις 20:00 θα προβληθεί το, Η Κλεό από τις 5 έως τις 7 (1961). Τη ταινία θα παρουσιάσει η Σεσίλια Ρόουζ, υπεύθυνη παραγωγής της Ciné-Tamaris, της Βαρντά.

Συζήτηση με τη Σεσίλια Ρόουζ θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 13/12 στις 17:00, ενώ στις 18:00 θα προβληθεί το Documateur, ταινία 65 λεπτών του 1981, στις 20:00 το Εκατό και μια Νύχτες του 1995 και στις 22:00 το Η Μία Τραγουδά, Η Άλλη Όχι του 1977.

Το Σάββατο 14/12 στις 18:00 θα προβληθεί το La Pointe Courte (1955). Στις 20:00 το Κουνγκ-Φου Μάστερ (1988) και στις 22:00 το Αγάπη Λιονταριών (...και Ψέματα), του 1969.

Τέλος την Κυριακή 15/12 θα παιχτούν στις 18:00 Τα Πλάσματα, στις 20:00 το θρυλικό, Δίχως Στέγη, Δίχως Νόμο (1988) και στις 22:00 το, Ο Ζακό από τη Νάντη του 1991, που αφορά τη ζωή του συζύγου της, σκηνοθέτη, Ζακ Ντεμί (Οι Δεσποινίδες του Ροσφόρ, Οι Ομπρέλες του Χεβρούργου).
Δείτε τον Κατάλογο της εκδήλωσης εδώ.

Info: Αφιέρωμα Agnès Varda. 12 έως 15/12 στη Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ιεράς Οδού 48, Μετρό Κεραμεικός.
εμφάνιση σχολίων