Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ Η ΚΑΡΔΕΡΙΝΑ: Η τελευταία φορά που ο 13χρονος Θίο Ντέκερ είδε τη μητέρα του, εκείνη γλιστρούσε μακριά του σε μία από τις αίθουσες του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης. Δευτερόλεπτα μετά, μία βόμβα τρομοκρατικής επίθεσης εκρήγνυται, καταστρέφοντας ανεκτίμητα έργα τέχνης και την ίδια τη ζωή του Θίο. Τα επόμενα τρικυμιώδη χρόνια, ενώ ο Θίο ενηλικιώνεται, παραμένει αγκιστρωμένος σε ένα πολύτιμο αντικείμενο -τη μόνη απτή σύνδεση με τη μητέρα που έχασε εκείνη τη φριχτή μέρα- έναν πίνακα ανεκτίμητης αξίας, την Καρδερίνα.

Άνιση μεταφορά στην οθόνη του ομώνυμου, βραβευμένου με Πούλιτζερ το 2013, μυθιστορήματος της Ντόνα Ταρτ, από τον σκηνοθέτη του Brooklyn, Τζον Κρόουλι, η οποία δεν καταφέρνει να αποκτήσει το ενιαίο ύφος, της σε πρώτο πρόσωπο αφήγησης του πρωτότυπου λογοτεχνικού κειμένου πάνω στο οποίο βασίζεται. Καθώς μια τέτοια προσέγγιση αποφεύγεται όσο το δυνατόν περισσότερο στο σινεμά γιατί περιορίζει πιο πολύ την ήδη περιορισμένη στην οπτική του σκηνοθέτη-δημιουργού, αφήγηση (χώρια που καθοδηγεί τον θεατή στο τι πρέπει να αντιληφθεί ή στο πως πρέπει να νιώσει κάποιες δεδομένες στιγμές), η σωστή απόφαση να μην υιοθετηθεί και από το σενάριο, μάλλον δεν λειτούργησε όπως οι ίδιοι οι ταλαντούχοι δημιουργοί και ερμηνευτές της θα περίμεναν. Επιμέρους, όλα μοιάζουν να έχουν γίνει σωστά, στο σύνολό τους όμως τελικά, δεν υποστηρίζουν το φιλμικό οικοδόμημα τόσο, όσο θα χρειαζόταν στο να καταφέρει να εμπλέξει συναισθηματικά και τον θεατή.

Info: Η Καρδερίνα (Goldfinch). Δραματική. ΗΠΑ 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Τζον Κρόουλι. Παίζουν: Νικόλ Κίντμαν, Όουκς Φέγκλεϊ, Ανσελ Ελγκορτ, Τζέφρι Ράιτ, Λουκ Γουίλσον, Σάρα Πόλσον. Διανομή: Tanweer.


AD ASTRA: Ο αστροναύτης Ρόι ΜακΜπράιντ ταξιδεύει στα πέρατα του ηλιακού συστήματος για να βρει τον χαμένο πατέρα του και να διαλευκάνει ένα μυστήριο που απειλεί την επιβίωση του πλανήτη. Το ταξίδι του θα φέρει στην επιφάνεια μυστικά που θέτουν υπό αμφισβήτηση τη φύση της ανθρώπινης ύπαρξης και τη θέση μας στο σύμπαν.

Βασισμένη σε πρωτότυπο σενάριο γραμμένο από τον σκηνοθέτη Τζέιμς Γκρέι (Η Χαμένη Πόλη του Ζ, Μικρή Οδησσός) και τον Ίθαν Γκρος (Fringe), η ταινία, όπως όλες οι σπουδαίες δουλειές επιστημονικής φαντασίας, ταξιδεύει στο εξωτερικό διάστημα για να μιλήσει για το ανθρώπινο εσωτερικό διάστημα και συγκεκριμένα το απέραντο κενό της πατρικής απουσίας με υπαρξιστική διάθεση, ενώ παρατηρεί κανείς πως το θέμα του πατέρα/δημιουργού, επανέρχεται ξανά και ξανά σε ταινίες του είδους, από το πρόσφατο Interstellar του Κρίστοφερ Νόλαν, μέχρι την εξαιρετική, Επαφή (1997), του Ρόμπερτ Ζεμέκις που βασιζόταν σε ένα αφήγημα του Καρλ Σαγκάν. Σε ό,τι αφορά τα προσωπικά τραύματα του κεντρικού της ήρωα και την δική του υπαρξιακή αναζήτηση, στη γραμμή του πρωταγωνιστή ήρωα της Χαμένης Πόλης του Ζ, η ταινία καταφέρνει να γίνει αρκετά πειστική, με το γνωστό, συγκρατημένο less is more ύφος του σκηνοθέτη. Όταν επεκτείνεται στον ρόλο της τεχνολογίας και της επιστήμης όμως, παρά τα εντυπωσιακά κάδρα του μακρινού διαστήματος, οι διαπιστώσεις του μοιάζουν απλουστευτικές και οι απαντήσεις του διδακτικές. Επιμέρους, η εικονογραφία της και το υπέροχο σάουντρακ που υπογράφει ο Μαξ Ρίχτερ δημιουργούν την ανάλογη ατμόσφαιρα δέους του απέραντου διαστήματος, ενώ ο Μπραντ Πιτ και ολόκληρο το καστ, υποστηρίζουν με συνέπεια το όλο, ιδιαίτερα ενδιαφέρον, εγχείρημα.

Info: Ad Astra. Δραματική Επιστημονικής Φαντασίας. ΗΠΑ 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Τζέιμς Γκρέι. Παίζουν: Μπραντ Πιτ, Τόμι Λι Τζόυνς, Ρουθ Νέγκα, Λιβ Τάιλερ, Ντόναλντ Σάδερλαντ. Διανομή: Odeon.


ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΑΘΗΜΑ: Σε ένα φημισμένο σχολείο, ένας δάσκαλός αυτοκτονεί μπροστά στους έφηβους μαθητές του. Ο Πιέρ αναλαμβάνει τη θέση του δασκάλου και γρήγορα διακρίνει μια διάχυτη βία και εχθρική συμπεριφορά μεταξύ των παιδιών. Ο κυνισμός και η παγερή αποστασιοποίηση με την οποία αντιμετωπίζουν οι έφηβοι μαθητές την πραγματικότητα γύρο τους άλλα και τον ίδιο, τον οδηγούν στην αναζήτηση των αιτιών της μηδενιστικής τους συμπεριφοράς.

Θρίλερ μυστηρίου το οποίο βασίζεται σε μυθιστόρημα του Κριστόφ Ντιφοσέ και εμπνέεται από το σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς, του Τζον Κάρπεντερ (στον οποίο παραπέμπει το ωραίο ηλεκτρονικό σάουντρακ των Zombie Zombie) και από μια σειρά ταινιών τρόμου, από Το Χωριό των Καταραμένων (1960/1995), μέχρι Το Καταφύγιο (2011), που αφορούν τον μεν φόβο των μεγαλύτερων απέναντι στην νέα γενιά στη περίπτωση του πρώτου και την απαισιόδοξη ματιά πάνω στο μέλλον της ανθρωπότητας, σε ό,τι αφορά το δεύτερο. Θυμίζει επίσης κατά κάποιο τρόπο και μια πιο Twilight Zone εκδοχή του Ατελιέ, του Λοράν Καντέ που είχαμε δει πέρυσι τέτοια εποχή.

Ο νεαρός καθηγητής παρακολουθεί τις κινήσεις των μαθητών και αναπόφευκτα έρχεται σε σύγκρουση μαζί τους την ίδια στιγμή που κάποιος άγνωστος του τηλεφωνεί συνεχώς χωρίς να του μιλάει, τα φώτα στο συγκρότημα διαμερισμάτων που μένει τρεμοσβήνουν ανεξήγητα, ενώ στο διαμέρισμά και στα όνειρά του εισβάλουν κατσαρίδες οι οποίες παραπέμπουν στην εργασία την οποία γράφει πάνω στον Κάφκα. Ο Μαρνιέ καταφέρνει να στήσει μια ιδιαίτερα παράδοξη ατμόσφαιρα, κινούμενος με έναν υπνωτικό και βραδυφλεγή τρόπο μέχρι το αποκαλυπτικό φινάλε. Ο πρωτότυπος τίτλος (Η Ώρα της Εξόδου), κάνει προφανείς τις προθέσεις της ήδη από τη μέση της ταινίας, όμως, παρά την όποια προβλεψιμότητα, τις τρύπες στην αφήγηση (οι γονείς των παιδιών απουσιάζουν εντελώς), ή όταν απουσιάζει η εκβάθυνση των χαρακτήρων, πέρα από εκείνον του Πιερ, η ταινία καταφέρνει να περάσει το μήνυμά της, ένα μήνυμα αναπάντεχα επίκαιρο καθώς και κατά βάση αφορά το μέλλον του πλανήτη και τη βιωσιμότητα του ανθρώπινου γένους επάνω του γενικότερα.

Info: Το Τελευταίο Μάθημα (L' Heure de la Sortie/School's Out). Δραματική Μυστηρίου. Γαλλία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Σεμπαστιάν Μαρνιέ. Παίζουν: Λοράν Λαφίτ, Εμανουέλ Μπερκό, Λουάνα Μπαζραμί. Διανομή: Weird Wave.


ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ: Έξι ιστορίες συνηθισμένων ανθρώπων που βρίσκονται ξαφνικά σε ακραίες καταστάσεις και οι οποίες τους προκαλούν μια κρίση πανικού. Τα γεγονότα σε μορφή χιονοστιβάδας διαδέχονται το ένα το άλλο: μια γυναίκα συναντά τους δύο πρώην της το ίδιο βράδυ, ένα ζευγάρι διαλέγει τις χειρότερες θέσεις σε ένα αεροπλάνο, ένα νεαρό κορίτσι κινδυνεύει να εκτεθεί στις φίλες της ως πορνοστάρ, μια νύφη γεννάει στο δικό της γάμο, ένας έφηβος μαστουρώνει για πρώτη φορά ενώ ένας νεαρός άνδρας αναγκάζεται να ικετεύσει την παράξενη μητέρα του ώστε εκείνη να σώσει τους κόπους ολόκληρης της ζωής του.

Πολωνική σάτιρα η οποία αποτελεί και το εντυπωσιακό ντεμπούτο του σκηνοθέτη της στις ταινίες μεγάλου μήκους. Διαθέτει αιχμηρό χιούμορ κατά στιγμές, είναι άνιση όπως σχεδόν όλες οι σπονδυλωτές ταινίες, ενώ ταυτόχρονα θέλει να είναι ανατόμος της κοινωνικής κατάστασης της χώρας της, μιας χώρας που εδώ και καιρό, παρά το ότι γνωρίζει μια σχετική οικονομική ευρωστία, έχει στραφεί στο μεγαλύτερο ποσοστό της στον ακροδεξιό συντηρητισμό ο οποίος δεν αναφέρεται εδώ ως τέτοιος, καθώς η ταινία εστιάζει περισσότερο στις κοινωνικές ανισότητες.

Βασική της επιρροή, μοιάζουν να είναι Οι Ιστορίες Για Αγρίους (2015), του Αργεντινού Νταμιάν Ζιφρόν, αν και εδώ δεν υπάρχουν οι αλυσιδωτές αντιδράσεις των γεγονότων που χαρακτήριζαν εκείνη.

Info: Κρίση Πανικού (Atak Paniki/Panic Attack). Δραματική Κωμωδία. Πολωνία 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Πάβελ Μασλόνα. Παίζουν: Αρτουρ Σμιλέφσκι, Ντορότα Σενγκτα, Νίκολας Μπρο. Διανομή: Neo Films.


ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΣΚΟΡΠΙΩΝ: Υπάρχει ένας αρχαίος μύθος, που λέει ότι στα βάθη της ερήμου του Τζαϊσαλμέρ, στο Ρατζαστάν, το τσίμπημα από τον τοπικό σκορπιό οδηγεί το θύμα στο θάνατο μέσα σε 24 ώρες. Το δηλητήριο του σκορπιού δημιουργεί μια πυρετώδη μελωδία μέσα στο θύμα. Ο μόνος τρόπος για να σωθεί αυτός που έχει τσιμπηθεί, είναι να βρει έναν σοφό τραγουδιστή, που μπορεί να διαβάσει αυτήν τη μελωδία στον παλμό του, και στη συνέχεια να τραγουδήσει μια αντίθετη μελωδία…

 H ανεξάρτητη και θαρραλέα Nooran ζει με τη γιαγιά της, μαθαίνοντας αργά τα αρχαία τραγούδια της ερήμου που μπορούν να γοητεύσουν τους σκορπιούς, σταματώντας το θανατηφόρο δηλητήριο τους. Ο Aadam, ένας έμπορος καμήλας, φτάνει και σύντομα διεκδικεί τη Nooran που φαίνεται να ασχολείται περισσότερο με τα θεραπευτικά της τραγούδια παρά να αποζητά έναν συμβατικό γάμο με τον Aadam. Ένα βράδυ, η ζωή της μετατρέπεται σε έναν εφιάλτη όταν δέχεται βίαια επίθεση από έναν μυστηριώδη άνθρωπο όταν καλείται να θεραπεύσει το τσίμπημα ενός σκορπιού. Η Nooran βρίσκεται αργότερα στην έρημο σε άσχημη κατάσταση από την οποία φαίνεται να μη μπορεί να αναρρώσει.

Με τη γιαγιά της εξαφανισμένη από εκείνο το μοιραίο βράδυ, η Nooran συμφωνεί να παντρευτεί τον Aadam και η ζωή και τα τραγούδια της μοιάζουν να επανέρχονται σιγά-σιγά. Για άλλη μια φορά το σύμπαν της όμως ανατρέπεται, όταν ο Nooran αντιμετωπίζει μια τρομερή αλήθεια την οποία αναγκάζεται να αντιμετωπίσει.

Μια ιστορία για έναν καταραμένο έρωτα, μια εκδίκηση και τη λυτρωτική δύναμη του τραγουδιού από τον ινδικής καταγωγής Τανζανό σκηνοθέτη της Qissa: The Tale of a Lonely Ghost, με πρωταγωνίστρια την Ιρανή Γκολσιφτέ Φαραχανί (Paterson, About Elli), η οποία συμμετείχε στο φεστιβάλ του Λοκάρνο.

Info: Το Τραγούδι των Σκορπιών (The Song of Scorpions). Δραματική. Ελβετία, Γαλλία, Ινδία 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Ανούπ Σινγκ. Παίζουν: Γκολσιφτέ Φαραχανί, Ιρφάν Χαν. Διανομή: Seven Films.


Ο ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΟΣ: Ο Γκουίντο, αναπληρωτής καθηγητής λογοτεχνίας και επίδοξος συγγραφέας, σκεφτόταν ότι είχε μια προγραμματισμένη ζωή, μέχρι που ένα χειμωνιάτικο απόγευμα, ένα ατύχημα προκαλεί εξελίξεις στη σχέση του με την κοπέλα του Κιάρα. Λίγο πριν η Κιάρα πάρει το χάπι της επόμενης μέρας, ο Γκουίντο προτείνει να μην το πάρει τελικά και η Κιάρα του αποκαλύπτει τις αμφιβολίες της για τη σχέση τους. Αυτή είναι η αρχή της κρίσης στη σχέση τους καθώς ο Γκουίντο πακετάρει τα πράγματα του και φεύγει από το διαμέρισμα τους, αλλά για πού; Φιλοξενούμενος από τον έναν καναπέ στον άλλον, ο Γκουίντο σύντομα διαπιστώνει ότι μπορεί να γνωρίζει σε βάθος το έργο του Ιτάλο Καλβίνο, αλλά ελάχιστα για να ξεκινήσει ξανά τη ζωή του.

Η λογοτεχνία και η ποίηση αποτελούν βασικά σημεία αναφοράς στην ταινία και αξίζει να σημειώσουμε ότι σε μια χαρακτηριστική σκηνή ακούγεται το ποίημα Βραδιάζει, του Ιταλο-Ζακυνθινού ποιητή Ούγκο Φόσκολο (1778-1827) τον οποίο θαύμαζε, μεταξύ άλλων, ο Διονύσιος Σολωμός.

Ο Ντούτσιο Κιαρίνι, φέρνοντας στο μυαλό το σινεμά του Γούντι Άλεν, με αφετηρία το τέλος μιας μακρόχρονης σχέσης δημιουργεί μια μελαγχολική όσο και κωμική σπουδή πάνω στην καθυστερημένη ενηλικίωση μιας υπερ-προστατευμένης γενιάς σαραντάρηδων που μπορεί να διέπρεψε στα πανεπιστήμια ή στην έρευνα, αλλά μοιάζει ανίκανη να σταδιοδρομήσει στην αληθινή ζωή, ερχόμενη αναπόδραστα αντιμέτωπη με την ματαίωση, τη σύγκρουση ανάμεσα στην επιθυμία και την πολύπλοκη πραγματικότητα και βέβαια το πέρασμα του χρόνου.

Ο Ντούτσιο Κιαρίνι, είναι ένας από τους πολλά υποσχόμενους νέους σκηνοθέτες του ιταλικού σινεμά, ο οποίος σκιαγραφεί μοναδικά, με χιούμορ και συγκίνηση, την κρίση μιας σχέσης, ενός καθηγητή λογοτεχνίας, μιας ολόκληρης γενιάς. Η ταινία, ξεκινώντας ως σχέδιο από το σημαντικό Torino Film Lab, έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο, σε μια εντυπωσιακή προβολή στην υπαίθρια Piazza Grande. Στη συνέχεια, συμμετείχε στο Φεστιβάλ του Τορίνο καθώς και στο Φεστιβάλ του Σικάγο.

Info: Ο Φιλιξενούμενος (L' Ospite/The Guest). Δραματική Κομεντί. Ιταλία, Ελβετία, Γαλλία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Ντούτσιο Κιαρίνι. Παίζουν: Ντανιέλε Παρίζι, Σίλβια ντ΄Αμίκο, Άνα Μπελάτο. Διανομή: One From The Heart.


ΔΙΑΦΥΓΗ: Όταν ένας τεράστιος τυφώνας χτυπά τη Φλόριντα, η Χέιλι αγνοεί τις εντολές εκκένωσης για να αναζητήσει τον αγνοούμενο πατέρα της. Αφού τον εντοπίσει σοβαρά τραυματισμένο στο υπόγειο του πατρικού της, οι δυο τους θα παγιδευτούν από τα ορμητικά νερά που πλημμυρίζουν όλο και περισσότερο το σπίτι. Καθώς ο χρόνος που τους απομένει για να ξεφύγουν από την ισχυρή καταιγίδα εξαντλείται, η Χέιλι και ο πατέρας της ανακαλύπτουν ότι η ανερχόμενη στάθμη των υδάτων είναι το λιγότερο που πρέπει να φοβούνται.

Σκηνοθετημένο από τον ταλαντούχο Αλεξάντρ Αζά (Μεταμόρφωση, Αίμα στους Λόφους, Haute Tension), το θρίλερ τρόμου αυτό που θα μπορούσε να έχει τον εναλλακτικό τίτλο Τα Σαγόνια του Κροκόδειλου (τίτλος που είχε δοθεί εξ επί τούτου το 1976 στο Death Trap, αργότερα γνωστό και ως Eaten Alive, μια χιτσκοκική στη πραγματικότητα ταινία τρόμου του Τόμπι Χούπερ, του πολλά υποσχόμενου τότε σκηνοθέτη του Σχιζοφρενή Δολοφόνου με το Πριόνι). Στο πρώτο μέρος του, όσο πατέρας και κόρη είναι εγκλωβισμένοι στο πλημμυρισμένο υπόγειο, η ατμόσφαιρα είναι ιδιαίτερα απειλητική και κλειστοφοβική. Όσα όμως συμβαίνουν στη συνέχεια είναι προβλέψιμα, ενώ πλοκή και χαρακτήρες είναι προσχηματικοί.

Η κόρη είναι αποξενωμένη από τον πατέρα που ήταν αυτός που την έσπρωξε στον πρωταθλητισμό, στη κολύμβηση, για να γίνουν πειστικά τα όσα απίθανα καταφέρνει στο δεύτερο μέρος της ταινίας. Δεν είναι πολύ κακή, αλλά ούτε και η ένοχη απόλαυση που θα ήλπιζε κανείς. Η σκηνοθεσία πάντως είναι στιβαρή και τα εφέ εντυπωσιακά.

Info: Διαφυγή (Crawl). Περιπέτεια Θρίλερ Τρόμου. ΗΠΑ 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Αλεξάντρ Αζά. Παίζουν: Κάγια Σκοντελάριο, Μπάρι Πέπερ. Διανομή: Odeon.


ΟΙ ΔΕΣΠΟΙΝΙΔΕΣ ΤΟΥ ΡΟΣΦΟΡ: Δύο δίδυμες αδερφές που ζουν στη πόλη του Ροσφόρ, ετοιμάζονται να την εγκαταλείψουν, μετά από μια τοπική γιορτή που ετοιμάζεται για το Σαββατοκύριακο. Η μία θα ερωτευτεί έναν Αμερικάνο μουσικό και η άλλη θα αναζητήσει τον ιδανικό εραστή ο οποίος βρίσκεται εκεί γύρω και ο οποίος την αναζητά και αυτός, χωρίς προηγουμένως να έχουν συναντηθεί ποτέ.

3 χρόνια μετά τις Ομπρέλες του Χερβούργου (1964), με γκεστ σταρ τους Αμερικανούς Τζιν Κέλι και Τζορτζ Τσακίρις και  πρωταγωνιστές τους: Κατρίν Ντενέβ, Φρανσουάζ Ντορλεάκ, Μισέλ Πικολί και Ζακ Περέν, ο Ζακ Ντεμί γυρίζει αυτό το feelgood καλοκαιρινό μιούζικαλ (η εναρκτήρια σεκάνς θα θυμίσει σε πολλούς την εκκίνηση του La La Land στην αερογέφυρα του αυτοκινητόδρομου), με τη θεία μουσική του Μισέλ Λεγκράντ, να παραμένει μέχρι σήμερα το πιο ισχυρό ατού της.

Παλιομοδίτικα σύγχρονο και ταυτόχρονα νοσταλγικό, μεταφέρει τον πρόθυμο θεατή πίσω στο χρόνο, σε μια τεχνικολόρ φαντασία που και όπως τότε έτσι και σήμερα, σύμφωνα με το σενάριο της ταινίας, έχει σαν σκοπό να τον κάνει να ξεχάσει για λίγο, την τρομακτική υπόσταση της πραγματικής ζωής εκεί έξω.

Info: Οι Δεσποινίδες του Ροσφόρ (Les Demoisseles du Rochefort). Μουσική, Δραματική, Κομεντί. Γαλλία 1967. Επανέκδοση: Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου. Παίζουν: Κατρίν Ντενέβ, Φρανσουάζ Ντορλεάκ, Τζορτζ Τσακίρις, Ζακ Περέν, Τζιν Κέλι. Διανομή: Summer Classics.

εμφάνιση σχολίων