5
1
σχόλια
1319
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ
Ήρεμο Πάθος. Δεσποινίς Σλόαν. Η Βασίλισσα της Ισπανίας. 100 Μέτρα. Οικογένεια Βαν Πέτεγκεμ
 
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ
1 Ιουνίου 2017
ΦΩΤΟ: Ταινία - Δεσποινίς Σλόαν


ΗΡΕΜΟ ΠΑΘΟΣ: Η Έμιλι Ελίζαμπεθ Ντίκινσον (1830-1886), ήταν Αμερικανίδα ποιήτρια. Αν και όχι τόσο διάσημη όσο ήταν εν ζωή, πλέον θεωρείται, μαζί με τον Ουόλτ Ουίτμαν, ένας (μία) από τους πιο αναγνωρισμένους και αντιπροσωπευτικούς Αμερικάνους ποιητές του 19ου αιώνα. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της μένοντας κλεισμένη στο σπίτι των γονιών της στο Άμρεστ της Μασαχουσέτης και ολόκληρη η εργογραφία της παρέμεινε ανέκδοτη και κρυμμένη μέχρι και το θάνατό της. Εξαίρεση αποτέλεσαν μονάχα πέντε ποιήματα, από τα οποία τρία δημοσιεύτηκαν ανώνυμα και ένα εν αγνοία της ίδιας της ποιήτριας.

Πρόκειται για άλλο ένα γυναικείο πορτραίτο εποχής από τον, όχι ιδιαίτερα δημοφιλή στην Ελλάδα, Βρετανό Τέρενς Ντέιβις, μετά το Ένα Τραγούδι για το Ηλιοβασίλεμα που είδαμε πέρυσι. Εδώ γράφει και σκηνοθετεί την βιογραφία της ποιήτριας Έμιλι Ντίκινσον, η οποία, αν και έγραψε πάνω από 1000 ποιήματα, κάποια από τα οποία έστελνε σε φίλους της, δεν ευτύχησε ποτέ να γνωρίσει την αναγνώριση του έργου της, εν ζωή. Μεγαλωμένη σε ένα πουριτανικό και αποστειρωμένο προτεσταντικό περιβάλλον, κατάφερνε να το επεξεργαστεί, αλλά και να δραπετεύσει νοερά από αυτό, μέσα από την ποίησή της.

Τα ποιήματα της, εξερευνούσαν με νηφαλιότητα και σύνεση τον πόνο, τη θλίψη, τη χαρά, τον έρωτα, τη φύση και την ίδια την τέχνη. Η ίδια καθαρόγραψε 800 περίπου από αυτά σε ξεχωριστά χειροποίητα βιβλιαράκια, τις προσωπικές της εκδόσεις, που δεν άφηνε να δει ανθρώπινο μάτι. Υιοθετώντας αργότερα την απομόνωση σαν στάση ζωής, θα γίνει γνωστή χάρη στα ποιήματα, τα οποία μετά τον θάνατό της, θα βρει στα συρτάρια της η αδερφή της.

Η ταινία του Ντέιβις, όπως και οι περισσότερες δημιουργίες του, στέκει διστακτική ανάμεσα στον ακαδημαϊσμό και την καλλιτεχνική αναζήτηση διαφορετικών τρόπων γραφής και ξεχωρίζει για την ερμηνεία της Σίνθια Νίξον στον ρόλο της Ντίνκνσον (Sex and the City), χωρίς όμως, κατά την γνώμη της στήλης, να καταφέρει να μετουσιώσει αισθητικά και σε βάθος, την ουσία του ποιητικού κόσμου της ερημίτισσας της αμερικάνικης ποίησης, την σύγκρουση δηλαδή του ρομαντισμού με την πεζή πραγματικότητα.

Ιnfo: Ήρεμο Πάθος (A Quiet Passion). Δραματική Βιογραφία Εποχής. Βρετανία, Βέλγιο 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 1 Ιουνίου. Σκηνοθεσία-Σενάριο: Τέρενς Ντέιβις. Παίζουν: Σίνθια Νίξον, Τζένιφερ Ίλι, Κιθ Κάρανταϊν.




ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΣΛΟΑΝ: Μια αδίστακτη και υπερ-πετυχημένη υπεύθυνη πολιτικής στρατηγικής, η Ελίζαμπεθ Σλόαν, εκθέτει τον κυνικό κόσμο των λόμπι της Ουάσιγκτον, σε ένα τηλεοπτικό ντιμπέιτ για τον έλεγχο όπλων. Νέοι νόμοι για τον περιορισμό κερδίζουν έδαφος στο κογκρέσο, και η Σλόαν είναι αυτή που καλείται να ηγηθεί της εκστρατείας, θέτοντας την αντίπαλη με ισχυρούς πολιτικούς εχθρούς. Οπλισμένη με τις περίφημες ικανότητες της και μια τεράστια θέληση να βγει νικήτρια, θέτει σε κίνδυνο ακόμα και τους δικούς της ανθρώπους, μαζί και την καριέρα της.

Πολιτικό θρίλερ γραφείων, αιθουσών και διαδρόμων, με την Τζέσικα Τσάστεϊν (Πορφυρός Λόφος, Interstellar, Zero Dark Thirty), στον ρόλο μιας αδίστακτης λομπίστριας, σε σκηνοθεσία Τζον Μάντεν (Ερωτευμένος Σέξπιρ, Proof) και σενάριο του Τζόναθαν Περέρα, ο οποίος έχει σαν έμπνευσή του, σπουδαίους σεναριογράφους τύπου, Άαρον Σόρκιν (Moneyball, The Social Network, Παιχνίδια Εξουσίας) και Πάντι Τσαγιέφσκι (Το Δίκτυο). Η δουλειά όλων τους στην ταινία είναι έντιμη και καταφέρνει να σταθεί χάρη στην στιβαρή ερμηνεία της Τσάστεϊν. Κρίμα που το φινάλε μοιάζει πρόχειρο και βεβιασμένο, χωρίς ευτυχώς να χαλάει την γενικά καλή εικόνα, η οποία όπως και στο πρόσφατο Spotlight, φέρνει κι έναν αέρα καλοφτιαγμένης τηλεταινίας.

Ιnfo: Δεσποινίς Σλόαν (Miss Sloane). Δραματικό θρίλερ. Γαλλία, ΗΠΑ 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 1 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Τζον Μάντεν. Παίζουν: Τζέσικα Τσάστεϊν, Γκούκγκου Μπάθα-Ρο, Μαρκ Στρονγκ. Διανομή: Spentzos Film.




Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ: Η διάσημη ηθοποιός του Ισπανικού σινεμά Μακαρένα Γρανάδα, αποδρά από τη λάμψη και το γκλάμουρ του Χόλιγουντ την δεκαετία του ’50, και επιστρέφει στις ρίζες της, στην Ισπανία και να πρωταγωνιστήσει σε μια επική χολιγουντιανή ταινία ως  Βασίλισσα Ισαβέλλα της Καστίλλης.

Πρόκειται για την συνέχεια από Το Κορίτσι των Ονείρων Σου, που είχε σκηνοθετήσει και πάλι ο Τρουέμπα (Chico & Rita, Belle Epoque), το 1998, για την Ισπανίδα ηθοποιό, Μακαρένα Γρανάδα, με τους ίδιους πρωταγωνιστές. Ενδιαφέρει περισσότερο όσους γνωρίζουν την εν λόγω ηθοποιό, τους φαν της Πενέλοπε Κρουζ και όσους βρήκαν συμπαθή την, κατά πολύ καλύτερη, πρώτη ταινία, πριν από 18 ολόκληρα χρόνια.

Ιnfo: Η Βασίλισσα της Ισπανίας (La Reina de Espana). Δραματική Κομεντί. Ισπανία 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 1 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Φερνάντο Τρουέμπα. Παίζουν: Πενέλοπε Κρουζ, Κάρι Έλγουες, Μάντι Πατίνκιν, Τζ. Ει. Μπαγιόνα. Διανομή: Tanweer.




100 ΜΕΤΡΑ: Βασισμένη στην πραγματική ιστορία ενός άντρα που έπασχε από σκλήρυνση κατά πλάκας, αλλά κατάφερε να ολοκληρώσει το τρίαθλο για τον τίτλο του Σιδερένιου ανθρώπου, δηλαδή, 3,8 χλμ κολύμβηση, 180 χλμ ποδηλασία και 42′ τρέξιμο, η ταινία του Καταλάνου, Μαρσέλ Μπαρένα, σε σενάριο γραμμένο από τον ίδιο, φιλοδοξεί και μέχρι ενός σημείου τα καταφέρνει, να γυρίσει μια ταινία για την ανθρώπινη θέληση, την οποία μάλιστα αφιερώνει στα χιλιάδες θύματα της ασθένειας στην Ισπανία, αλλά και σε όλο το κόσμο.

Η θέληση του, ολίγο ξιπασμένου αρχικά, ήρωα να πάρει μέρος στον αγώνα, είναι η ύστατη αντίδρασή του, στο να παραμείνει ο λειτουργικός εαυτός του, μετά από μια πρώτη περίοδο κατάθλιψης. Επειδή η γυναίκα του δουλεύει και είναι μητέρα δύο παιδιών, την προπόνησή του αναλαμβάνει ο ρέμπελος πεθερός του, με τον οποίον δεν τα πηγαίνουν καθόλου καλά. Η εξέλιξη δυστυχώς ακολουθεί όλους τους γνωστούς τρόπους μιας δραματικής κομεντί, για να συμφιλιώσει τους δύο άντρες και να οδηγήσει τον ήρωα στον αγώνα του τριάθλου. Ακόμη κι αν κάποιος μέχρι εκεί έχει βαρεθεί από την συσσώρευση των κλισέ, δεν μπορεί παρά να συγκινηθεί στα τελευταία λεπτά της ταινίας, ειδικά όταν μαθαίνει, πως η φριχτή και ανίατη αυτή ασθένεια, δεν του χαρίστηκε τελικά. Και μία παρατήρηση. Ο πεθερός του ήρωα, καλλιεργεί φούντα στο σπίτι του, στην εξοχή. Για όσους δεν το γνωρίζουν, η κάνναβη είναι το καλύτερο φυσιολογικό παυσίπονο για το άλγος της ασθένειας του Ραμόν. Παραδόξως,  στην ταινία εκείνος πάλι, δεν την δοκιμάζει ποτέ.

Ιnfo: 100 Μέτρα (100 Metros). Δραματική Κομεντί. Ισπανία, Πορτογαλία 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 1 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Μαρσέλ Μπαρένα. Παίζουν: Ντάνι Ροβίρα, Κάρα Ελεχάλντε, Αλεχάνδρα Χιμένεζ. Διανομή: Seven Films.




ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΒΑΝ ΠΕΤΕΓΚΕΜ: Καλοκαίρι, 1910. Μια σειρά ανεξήγητων εξαφανίσεων έρχεται να ταράξει τις διακοπές της οικογένειας Βαν Πέτεγκεμ στο ειδυλλιακό παραθαλάσσιο θέρετρο της Μάγχης. Τουρίστες αρχίζουν να εξαφανίζονται με αινιγματικό τρόπο. Δύο επιθεωρητές αρχίζουν να διερευνούν την υπόθεση και σύντομα ανακαλύπτουν ότι αυτές οι εξαφανίσεις γίνονται στην περιοχή που κατοικεί μια οικογένεια ψαράδων, οι Μπρεφόρ. Στο μεταξύ ένα ειδύλλιο θα προκύψει ανάμεσα στη κόρη της μεγαλοαστικής και λίγο εκφυλισμένης οικογένειας Βαν Πέτεγκεμ και τον γιο των Μπρεφόρ. Το μυστήριο των εξαφανίσεων και ο έρωτας των δυο παιδιών θα επηρεάσει με απρόβλεπτο τρόπο τις δύο τόσο διαφορετικές οικογένειες.

O Μπρουνό Ντιμόν της Καμίλ Κλοντέτ 2015 και της τηλεοπτικής μίνι σειράς, Ptit Quinquin (2014), γράφει και σκηνοθετεί μια μαύρη κωμωδία με στοιχεία μυστηρίου και τρόμου, για να μιλήσει για τον ταξικό, τον κοινωνικό και τον θεσμικό κανιβαλισμό. Το κάνει με παράδοξο χιούμορ, σουρεαλισμό, σκληρότητα και ποίηση, αλλά το καρτουνίστικο στιλ, ο επιτηδευμένος στόμφος στις ερμηνείες των ενήλικων μελών της οικογένειας Πέτεγκεμ και το αμήχανο φινάλε, ξεφουσκώνουν τις φιλοδοξίες του, σαν τον επιθεωρητή Μασάν, στην τελευταία σκηνή της ταινίας. Η αποκάλυψη του μυστηρίου των εξαφανίσεων των τουριστών, δίνεται πολύ νωρίς στην ταινία. Το ίδιο και το μυστικό που κρύβει η μικρή Μπίλι Βαν Πέντεγκεμ (αν και αρχικά κάποιος νομίζει ότι πρόκειται για κάποιου είδους αλληγορία). Η αντίδραση των δύο οικογενειών στον έρωτα των δύο εφήβων, έρχεται κάπως αργά, για να δώσει μια βιαστική, τελική λύση.

Η διαδρομή μέχρι το φινάλε πάντως είναι σκοτεινά απολαυστική, με μόνη παραφωνία τον ρόλο και την υπερβολική ερμηνεία της Ζιλιέτ Μπινός (οι υπόλοιποι Βαν Πέντεγκεμ, καταφέρνουν να σωθούν κάπως). Ιδιαίτερα χιουμοριστικοί και οι δύο ντετέκτιβ, αλά Χονδρός και Λιγνός, οι οποίοι παραπέμπουν τόσο στο P'tit Quinquin, όσο και στον Τεν Τεν. Αν, θεωρητικά μιλώντας, ο Ντιμόν, είχε χαρίσει την ιδέα του στον Ρόι Άντερσον (Ένα περιστέρι έκατσε σε ένα κλαδί συλλογιζόμενο την ύπαρξή του), θα είχαμε ένα δυνητικό αριστούργημα.

Ιnfo: Οικογένεια Βαν Πέτεγκεμ (Ma Lute/Slack Bay). Κωμωδία. Γαλλία, Γερμανία, Βέλγιο 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 1 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Μπρουνό Ντιμόν. Παίζουν: Ζιλιέτ Μπινός, Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι, Φαμπρίς Λουκινί, Ζαν-Λικ Βενσάν, Μπραντόν Λαβιεβίλ, Ραφ, Ντιντιέ Ντεσπρέ. Διανομή: Weird Wave.


 
εμφάνιση σχολίων