Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ Πατήστε στις φωτό για να τις δείτε σε μεγάλη διάσταση


ΤΑΞΙ ΣΤΗΝ ΤΕΧΕΡΑΝΗ: Ένα κίτρινο ταξί διασχίζει τους ζωντανούς και θορυβώδεις δρόμους της Τεχεράνης. Πολλοί και διαφορετικοί επιβάτες μπαίνουν στο ταξί, κι ο καθένας εκφράζει ειλικρινά τις απόψεις του, είτε μιλώντας μεταξύ τους, είτε συνομιλώντας με τον ίδιο τον οδηγό και σκηνοθέτη, Τζαφάρ Παναχί. Η κάμερά του, τοποθετημένη στο ταμπλό του αυτοκινήτου του (που έχει μετατραπεί σε κινούμενο κινηματογραφικό στούντιο), συλλαμβάνει το, άλλοτε κωμικό και άλλοτε δραματικό πνεύμα της ιρανικής κοινωνίας.

Ένας νεαρός άνδρας λογομαχεί με μια δασκάλα για το θέμα της θανατικής ποινής. Ένας υπάλληλος video club, διακινεί παράνομα κόπιες κατεβασμένων χολιγουντιανών ταινιών. Μια γυναίκα με τον τραυματισμένο σύζυγό της που βιάζονται να μεταφερθούν στις πρώτες βοήθειες γράφουν στο κινητό του σκηνοθέτη την διαθήκη του ετοιμοθάνατου σε βίντεο. Ένας νεαρός σπουδαστής σκηνοθεσίας ζητά κινηματογραφικές συμβουλές από τον Παναχί, για το ποιον σκηνοθέτη θα πρέπει να κοπιάρει στην πρώτη του ταινία. Δύο προληπτικές γυναίκες βιάζονται να ελευθερώσουν δύο χρυσόψαρα σε ένα συντριβάνι και να πάρουν δύο άλλα. Τίποτα όμως δεν συγκρίνεται με την αντιμετώπιση του από την μικρή ανηψιά του, η οποία σχεδιάζει να γυρίσει ένα ταινιάκι για μια σχολική εργασία, το οποίο όμως θα πρέπει να συμμορφώνεται με τους περιορισμούς του Καθεστώτος. Ένας παλιός γείτονας συγχωρεί τον νεαρό που τον έκλεψε, καταλαβαίνοντας ότι μάλλον δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Τέλος, στο ταξί επιβιβάζεται μια δικηγόρος που ασχολείται με τα ανθρώπινα δικαιώματα και κατευθύνεται στη φυλακή όπου θα επισκεφθεί έναν απεργό πείνας. Είναι υπαρκτή, αγωνίστρια η ίδια, και ιδιαίτερα αισιόδοξη.

Καθώς του έχει απαγορευτεί από το Καθεστώς να γυρίζει ταινίες με τον κανονικό τρόπο, ο Τζαφάρ Παναχί του αριστουργηματικού Κύκλου (2000) και του Offside (2006), επιστρατεύει μικροκάμερες και κινητά, για να συνεχίσει να κάνει σινεμά, το μόνο πράγμα που γνωρίζει και θέλει να κάνει με οποιονδήποτε τρόπο. Το Ταξί στην Τεχεράνη δεν είναι ντοκιμαντέρ. Γραμμένο από τον ίδιο και ερμηνευμένο από ηθοποιούς πλην της ανηψιάς και της δικηγόρου, θέλει και καταφέρνει να είναι ένα (αναγκαστικά άνισο, λόγω αποσπασματικής μορφής) πορτραίτο της κοινωνίας της Ιρανικής πρωτεύουσας που ξεχειλίζει  ταυτόχρονα από αγάπη για την τέχνη του κινηματογράφου, αυτήν καθεαυτήν. Με αυτό το σκεπτικό του δόθηκε και η Χρυσή Άρκτος στην περσινή Berlinale. Το πόσο σπουδαίος σκηνοθέτης είναι, το έχει αποδείξει άλλωστε εδώ και χρόνια.

Ιnfo: Ταξί στην Τεχεράνη (Taxi). Δραματική Κομεντί. Ιράν 2015. Πρεμιέρα: Πέμπτη 10 Μαρτίου. Σκηνοθεσία-Σενάριο: Τζαφάρ Παναχί. Παίζουν: Τζαφάρ Παναχί, Χάνα Σαϊντί. Διανομή: Feelgood Entertainment.

ΜΙΚΡΗ ΑΡΚΤΟΣ: Στο λόμπι κεντρικού ξενοδοχείου, ένας νέος άντρας συλλαμβάνεται, ενώ το αναίσθητο σώμα μιας κοπέλας μεταφέρεται στο ασθενοφόρο. Μέσα στο περιπολικό που διασχίζει την πολύβουη Αθήνα, ο άντρας ανακαλεί το διάστημα των τελευταίων μηνών. Απ` την ανορθόδοξη γνωριμία του με την κοπέλα στο ίδιο ξενοδοχείο, πέντε μήνες πριν, ως τη δραματική κατάληξη της σχέσης τους το ίδιο πρωί. Στο μεσοδιάστημα, η προσπάθεια δυο ανθρώπων ν`αγαπηθούν. Η σκηνοθέτης του Ένα Τραγούδι δεν Φτάνει (2003) και του Ο Ανίβας Προ των Πυλών (2011), μεταφέρει στον κινηματογράφο το Φοράει Κουστούμι, από την ομώνυμη συλλογή διηγημάτων της του 2013, το οποίο αφηγείται την ιστορία ενός κακοποιημένου κοριτσιού και του ανθρώπου που προσπαθεί να την σώσει. Καθώς και οι δύο έχουν πληγωθεί με διαφορετικούς τρόπους ο καθένας, θα πρέπει να ξεπεράσουν τα ψυχολογικά τραύματά τους και να καταφέρουν να ερωτευτούν.

Γυρισμένη σε ασπρόμαυρη φωτογραφία του Χρήστου Αλεξανδρή που υιοθετεί το υποκειμενικό βλέμμα του πρωταγωνιστή Γιάννη Κοκιασμένου, η ταινία της Χρονοπούλου έχει μια δύναμη που στοιχειώνει καθώς αποκρύπτει το Όλον και εγκλωβίζει και το βλέμμα του θεατή στον ανοίκειο ψυχισμό του ήρωα που βλέπει τον εαυτό του σαν μοναχικό λύκο. Αντίθετα εκείνη παρομοιάζει τον εαυτό της με πολική αρκούδα. Είναι μοναχική και προσπαθεί να επιβιώσει σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον. Συμμετοχές στα φεστιβάλ Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Γκέτεμποργκ και στο Film Box Berlin, το πρώτο φεστιβάλ ελληνικών ταινιών του Βερολίνου όπου πήρε το 1ο Βραβείο στο τμήμα Νέες Ματιές.

Ιnfo: Μικρή Άρκτος (Ursa Minor). Αισθηματική Δραματική. Ελλάδα 2015. Πρεμιέρα: Πέμπτη 10 Μαρτίου. Σκηνοθεσία-σενάριο-παραγωγή: Ελισάβετ Χρονοπούλου. Παίζουν: Σοφία Γεωργοβασίλη, Γιάννης Κοκιασμένος, Διώνη Κουρτάκη. Προβολή: Ταινιοθήκη της Ελλάδας, Τριανόν.




ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ: Αρχές του 20ού αιώνα, επαρχιακή βορειοανατολική Σκωτία. Η κόρη ενός αγρότη, η Κρις Γκάρθι, βρίσκεται να μάχεται ανάμεσα στις δυσκολίες του έρωτα και την οικογενειακή της δυστυχία. Όταν η μητέρα της, μια πάμπτωχη γυναίκα κατεστραμμένη από τις αλλεπάλληλες γέννες, δηλητηριάζει τον εαυτό της και τα δίδυμα μωρά της, η ανθεκτική νεαρή Κρις πρέπει να την αναπληρώσει στη φάρμα. Έπειτα, ο πατέρα της παθαίνει εγκεφαλικό και μένει μόνιμα στο κρεββάτι, αφήνει τα όνειρα περί αγάπης και μόνη με τον αδελφό της πρέπει να αναλάβουν τα πάντα.

Βασισμένη στο ομώνυμο κλασικό μυθιστόρημα της Σκωτσέζικης λογοτεχνίας που έγραψε ο Λιούις Γκράσικ Γκίμπον το 1932, η προτελευταία ταινία του παραγνωρισμένου στην χώρα μας Βρετανού auter Τέρενς Ντέιβις (Το Βαθύ Μπλε του Έρωτα, The Neon Bible, Distand Voices-Still Lives), είναι μια ιστορία ενηλικίωσης σε μια μεγαλειώδη ταινία εποχής που εικαστικά τουλάχιστον, ακολουθεί τα γνωστά μονοπάτια της αψεγάδιαστης βρετανικής παραγωγής.

Στιλιστικά όμως, σε ό,τι αφορά τους ρυθμούς όλα είναι πιο τελετουργικά και ρέοντα με τα εξωτερικά γυρίσματα σε φιλμ, στα 70mm όπως και Οι Μισητοί 8 του Ταραντίνο και τα εσωτερικά με ψηφιακό τρόπο. Το τοπίο (είτε αυτό της Σκωτίας, είτε της Νέας Ζηλανδίας στην οποία γυρίστηκαν τα θερινά πλάνα) είναι ισότιμος πρωταγωνιστής. Κάποιες εικόνες είναι καρτποσταλικές και υπερβολικά γυαλισμένες, ενώ η αναμενόμενη κλιμάκωση του φινάλε μοιάζει ισχνή δραματικά. Εξαιρετικοί οι πρωταγωνιστές με τον Πίτερ Μάλαν (Το Όνομά μου Είναι Τζο), να κερδίζει εύκολα την παράσταση. Επίσημη συμμετοχή στα Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν, Τορόντο, Λονδίνου.

Ιnfo: Ένα Τραγούδι για το Ηλιοβασίλεμα (Sunset Song). Δραματική Εποχής. Βρετανία Λουξεμβούργο 2015. Πρεμιέρα: Πέμπτη 10 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Τέρενς Ντέιβις. Παίζουν: Άγκνες Ντέιν, Πίτερ Μάλαν, Κέβιν Γκάθρι, Ίαν Πίρι. Διανομή: One From the Heart.




ΣΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ: Ο Κάι είναι ένας μυστηριώδης άνδρας, ο οποίος εμφανίζεται ξαφνικά μέσα από τις παρυφές της ζούγκλας με σκοπό να φτάσει σε ένα μικρό ράντσο καπνού στην περιοχή. Εκεί γνωρίζει τον ιδιοκτήτη του Ζουάο και την πανέμορφη κόρη του Βάνια. Την ίδια νύχτα, γίνεται επίθεση στο ράντσο. Οι εισβολείς σκοτώνουν τον Ζουάο και αφού πρώτα τον αναγκάσουν να υπογράψει ένα συμφωνητικό με το οποίο χαρίζει την ιδιοκτησία τους στους τσιφλικάδες της περιοχής, απαγάγουν βίαια την κόρη του. Ο Κάι παραμένει κρυμμένος και στη συνέχεια ακολουθεί τους απαγωγείς στην ζούγκλα, έχοντας σαν σκοπό να σώσει τη Βάνια.

Μετά το άπαιχτο στην χώρα μας Jauja, του Λισάνδρο Αλόνζο, μια δεύτερη Αργεντίνικη ταινία από την ίδια χρονιά (2014), έρχεται πριν από το Slow West, το Les Cowboys, το Η Τζέιν Πήρε το Όπλο της, την Επιστροφή και τους Μισητούς 8, να μας υπενθυμίσει πως το Γουέστερν σαν είδος είναι πάντα εδώ, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, παραμένοντας το βασικό αρχέτυπο του μεγαλύτερου μέρους της αμερικάνικης και της παγκόσμιας κινηματογραφικής δημιουργίας.

Οι Φλόγες του Έρωτα (τίτλος μάλλον παραπλανητικός) μεταφέρουν την θεματική κλασικών αλλά και σπαγγέτι γουέστερν (από Φορντ, μέχρι Πέκινπα, Ίστγουντ και Σέρτζιο Λεόνε), στις παρυφές της τροπικής ζούγκλας του Αργεντίνικου Βορά, αν και στην ταινία, τόπος και χρόνος είναι απροσδιόριστοι. Το ίδιο και η φύση του Κάι, ο οποίος σαν ενσαρκωμένο πνεύμα της ζούγκλας με τοτεμικό ζώο έναν Ιαγουάρο, εμφανίζεται μέσα από το νερό, για να πάρει εκδίκηση και στη συνέχεια να εξαφανιστεί αφού ολοκληρώσει την αποστολή του, δίνοντας μια έξτρα, μεταφυσική διάσταση που αφορά τόσο την σχέση των ανθρώπων με την φύση, όσο και την καταστροφική τους δραστηριότητα απέναντί της. Αυτήν την  σκοτεινή ανθρώπινη διάσταση άλλωστε, αντιπροσωπεύει η ομάδα των εισβολέων που αποσκοπούν στην αρπαγή και την απαλλοτρίωση των δασών. Στην αρχή, δεν θέλει να τους σκοτώσει, όταν όμως καταφέρνει να σώσει την Βάνια από τα χέρια τους, εκείνοι επιστρέφουν με συνοδεία περισσοτέρων. Τα τελευταία 25 λεπτά, πιστά στην σπαγγέτι παράδοση, δεν έχουν καθόλου διαλόγους αλλά μονομαχία μέσα στους πυκνούς καπνούς που φέρνουν στο νου το σινεμά του Λεόνε, αλλά και του Τζον Κάρπεντερ.

Υπέροχα φωτογραφημένη από τον Χουλιάν Απεζτεγκούια (El Clan, Carancho, Το Χρονικό Μιας Απόδρασης), η ταινία του Πάμπλο Φέντρικ, σε δικό του σενάριο και παραγωγή μεταξύ πολλών άλλων και του πρωταγωνιστή της, Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ, καταφέρνει να γίνει εν μέρη συναρπαστική, καθώς διχάζεται ανάμεσα σε μια αργόσυρτη, υπνωτική, σινεφίλ ποιητικότητα στο πρώτο της μισό και τις βίαιες εξάρσεις μιας περιπέτειας εκδίκησης αλά Apocalypto στο δεύτερο. Από μόνο του το κάθε κομμάτι, είναι επαρκές. Μαζί μοιάζουν αταίριαστα και οι αδρά σχηματισμένοι χαρακτήρες, σχηματικοί. Χωρίς να διαθέτει τον μαγνητισμό και την ευελιξία του Ιαγουάρου της, η ταινία χάνεται στην πυκνή ζούγκλα των πολλών αναφορών και των υψηλών φιλοδοξιών της.

Ιnfo: Στις Φλόγες του Έρωτα (El Ardor/The Burning). Δραματικό Θρίλερ Γουέστερν. Αργεντινή Μεξικό Βραζιλία Γαλλία ΗΠΑ Ισπανία 2014. Πρεμιέρα: Πέμπτη 10 Μαρτίου. Σκηνοθεσία-σενάριο: Πάμπλο Φέντρικ. Παίζουν: Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ, Άλις Μπράγκα, Τσίκο Ντίαζ. Διανομή: StraDa Films.




ΦΕΛΙΞ & ΜΕΙΡΑ: Η Μέιρα είναι μια νεαρή Εβραία που πλήττει μέσα στο βάλτο της συζυγικής της ζωής και ο Φέλιξ ένας μποέμ μεσήλικας που σπαταλά την οικογενειακή του κληρονομιά. Η γνωριμία τους θα αλλάξει τη ζωή και των δύο. Η απαγορευτική ερωτική προσέγγιση ανάμεσα σε άτομα από εντελώς διαφορετικούς κόσμους, είναι μια θεματική τόσο παλιά, όσο η τέχνη της αφήγησης. Η ταινία του Καναδού Μαξίμ Ζιρού ενώνει έναν Γαλλοκαναδό μεσήλικα χαραμοφάη με μια νεαρότερη ορθόδοξη Εβραία της Χασιδικής κοινότητας, η οποία ζει με τον δικό της αυστηρό και παραδοσιακά συντηρητικό τρόπο ζωής.

Η απεικόνιση του χρονικού, σε ένα κάπως άχρονο και άχρωμο χειμωνιάτικο Μόντρεαλ, δανείζεται από την λιτή, μοναχική και χωρίς χρώμα ζωή των δύο πρωταγωνιστών του, με τις σιωπές, τα βλέμματα και την γλώσσα του σώματος να αφηγούνται χωρίς λόγια, αμέτρητες σελίδες γραμμένες με το μελάνι της μοναξιάς και της προσωπικής απόγνωσης τους. Την παγίδευσή τους σε έναν τρόπο ζωής που δεν είχαν το κουράγιο να αλλάξουν ή που, όπως στην περίπτωση της Μέιρα, δεν επέλεξαν. Ακόμα και ο Ραβίνος σύζυγος της Μέιρα, απεικονίζεται σαν θύμα μιας παράδοσης από την οποία κι ο ίδιος αδυνατεί να ξεφύγει. Μονάχα η μουσική μπορεί να απογειώσει την ύπαρξή τους, είτε όταν πρόκειται για το After Laughter (comes tears) της Wendy Rene, είτε για το Didn't Rain της Sister Rosetta Tharpe (του οποίου το κλιπ παρατίθεται αυτούσιο), είτε για το Famous Blue Raincoat του Λέοναρντ Κοέν, η ένα χασίδικο τραγούδι (στην περίπτωση του συζύγου της Μέιρα), που συμπληρώνουν το υπέροχο σάουντρακ του Ολιβιέ Αλαρί (RiP! A Remix Manifesto).

Από την στιγμή όμως που η σχέση τους θα ευδοκιμήσει, η ταινία σπαταλά χρόνο στην τακτοποίηση λεπτομερειών που αφορούν τον κοινό τους βίο, ένα ταξίδι στην Βενετία και την μετακόμισή τους στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, χωρίς να αλλάζει οπτική ή ταχύτητα σε μια κορύφωση που δεν πραγματοποιείται ποτέ. Σαν κάθε τι απαγορευμένο που νομιμοποιείται, παύει να είναι ελκυστική και μοιάζει να μην αφορά κανέναν. Εξαιρετική η ερμηνεία της Χαντάς Γιαρόν και του Λουζέρ Τβερσκί στον ρόλο του συζύγου της. Επίσημη πρόταση του Καναδά στα 'Οσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας 2016.

Ιnfo: Φέλιξ και Μέιρα (Felix & Meira). Αισθηματική Δραματική. Καναδάς 2014. Πρεμιέρα: Πέμπτη 10 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Μαξίμ Ζιρού. Παίζουν: Χαντάς Γιαρόν, Μαρτίν Ντιμπρέιλ, Λουζέρ Τβερσκί. Διανομή: Neo Films.




ZOOLANDER 2: Μπλε Ατσάλι. Τίγρη. Μάγκνουμ. Τα βλέμματα που σκοτώνουν, μοιάζουν αρκετά δυνατά ώστε να σταματούν στον αέρα νίντζα παρανοϊκούς δολοφόνους και να ανατρέπουν τα σχέδια της κατάληψης του κόσμου από ένα διαβολικό μυαλό. Μονάχα ένας άντρας - μοντέλο μπορεί να τα βάλει αγόγγυστα με τέτοια ομορφιά και δύναμη... ο Ντέρεκ Ζουλάντερ.

Δεκαπέντε καθοριστικά χρόνια μετά, βρίσκουμε έναν ακόμα ντροπιασμένο Ντέρεκ και τον Χάνσελ να ζουν απομονωμένοι, ακόμα κι ο ένας από τον άλλον, μακριά από τον υπόλοιπο κόσμο. Όταν καθένας τους λαμβάνει μια ειδική πρόσκληση ώστε να πρωταγωνιστήσουν στο μεγαλύτερο ντεφιλέ μόδας που θα λάβει χώρα στην αρχαία και μυστήρια πόλη της Ρώμης, δεν μπορούν να αντισταθούν στην πρόκληση της παλιάς τους λάμψης κι έτσι τους ξαναβρίσκουμε πίσω στον πολιτισμένο κόσμο. Φτάνοντας εκεί γνωρίζουν τους παράξενους κι εκκεντρικούς σχεδιαστές της νέας αυτοκρατορίας της μόδας. Γρήγορα συνειδητοποιούν πως ο κόσμος της μόδας, όπως τον γνώριζαν, δεν υπάρχει πλέον και την ίδια στιγμή βρίσκουν τους εαυτούς τους και πάλι στο επίκεντρο. Ενώ προσπαθούν να μάθουν τον νέο κόσμο του blogging, vlogging και της αντι-μόδας, καλούνται να σταματήσουν μια θανάσιμη πλεκτάνη καταστροφής της όποιας πιθανότητας, ο κόσμος της μόδας να αποκτήσει την παλιά του αίγλη.

Η επιστροφή του Zoolander ξεκινάει ελπιδοφόρα. Ένας μυστηριώδης δολοφόνος διασημοτήτων κυνηγά, παγιδεύει και γαζώνει με αλλεπάλληλες ριπές τον Τζάστιν Μπίμπερ. Εκείνος πριν ξεψυχήσει βγάζει ένα τελευταίο selfie. Στη συνέχεια υπάρχει μια γρήγορη αφήγηση για όλα όσα συνέβησαν τα τελευταία 15 χρόνια και ο Μπίλι Ζέιν, παίζοντας ξανά τον εαυτό του, καλεί τους απομονωμένους Ντέρεκ και Χάνσελ να επιστρέψουν στον χώρο της μόδας. Στην Ρώμη που θα βρεθούν, ζει και ο αποξενωμένος 15χρονος γιος του Ντέρεκ. Στο προσκήνιο εμφανίζεται και η Βαλεντίνα Βαλέντσια, η οποία θα χρειαστεί τη βοήθειά τους να βρει τον μυστηριώδη δολοφόνο διασημοτήτων. Όπως και στην πρώτη ταινία, όλα έχουν πλάκα σε ό,τι αφορά την διακωμώδηση του εξωγήινου κόσμου της μόδας, έως ότου μπαίνει στη μέση το αστυνομικό μυστήριο. Κι επειδή το έργο το έχουμε ξαναδεί, τίποτα από εκεί και πέρα -εκτός ίσως από την σχέση του Ντέρεκ με τον γιο του- δεν είναι αστείο και η μία κακόγουστη ιδέα διαδέχεται την άλλη. Ακόμα και οι cameo εμφανίσεις δεκάδων διασημοτήτων που παίζουν τον εαυτό τους (ευτυχώς αυτή τη φορά λείπει ο Ντόναλντ Τραμπ), μοιάζουν με τρικ που έχουμε ήδη δει στην πρώτη και σαφώς καλύτερη ταινία της σειράς. Η pop αισθητική της και το σουξεδιάρικο σάουντρακ, είναι ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει.

Ιnfo: Zoolander 2. Κωμωδία. ΗΠΑ 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 10 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Μπεν Στίλερ. Παίζουν: Μπεν Στίλερ, Όουεν Γουίλσον, Πενέλοπε Κρουζ, Γουίλ Φαρέλ. Διανομή: UIP.




18ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: Από 11 έως 20 Μαρτίου. Το 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης, θα διεξαχθεί από τις 11 έως τις 20 Μαρτίου με ελληνικά και ξένα ντοκιμαντέρ της πρόσφατης παγκόσμιας παραγωγής, ενώ τα φετινά αφιερώματα αφορούν τον Δανό Γιον Μπανγκ Κάρλσεν (Déjà vu, Cats in Riga, Portrait of God, Addicted to Solitude, Phoenix Bird, Hotel of The Stars) και τον Ιρλανδό Μαρκ Κάζινς (Atomic: Living in Dread and Promise, I Am Belfast, A Story of Children And Film, The First Movie), οι οποίοι θα παραβρεθούν στην διοργάνωση για να παρουσιάσουν τις ταινίες τους, αλλά και σε ένα μεγάλο αφιέρωμα με τίτλο, Πρόσφυγες: Απόδραση προς την ελευθερία, το οποίο περιλαμβάνει 7 ντοκιμαντέρ από την Ευρώπη. Για τα σημαντικότερα ντοκιμαντέρ διαβάστε εδώ.
Για τα ελληνικά ντοκιμαντέρ διαβάστε εδώ.
Για τα αφιερώματα διαβάστε εδώ.
Για όλα τα υπόλοιπα διαβάστε εδώ.
 
Ιnfo: 18o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, 11 έως 20 Μαρτίου, Facebook.

εμφάνιση σχολίων