Τάσεις φυγής έχουμε οι άνθρωποι συχνά και για διάφορους λόγους, και κυρίως γιατί δεν μπορούμε να διαχειριστούμε τα ελαττώματά μας και τις δυσκολίες της ζωής. Αυτή η διάθεση μπορεί να οδηγήσει σε αυτοκαταστροφή, όταν δεν έχουμε σταθερό σημείο αναφοράς, ή αν το ξεπεράσουμε, μπορεί μεσά από αυτή τη διαδικασία να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.
Η ανάγκη να φύγουμε για να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας είναι συχνή και είναι ζωτικής σημασίας. Είναι ωραίο και χρήσιμο να έχουμε όνειρα και στόχους και να πιστεύουμε σ' αυτά, όνειρα που μπορούν να μας εξελίξουν και να μας ανοίξουν καινούργιες πόρτες στη ζωή. Αξίζει να τα ακολουθήσουμε; Αξίζει να αφήσουμε πίσω την ασφάλειά μας, τα άτομα που αγαπάμε, για να πραγματοποιήσουμε τους στόχους μας; Μπορεί και να αξίζει. Μόνο αν προσπαθήσουμε θα το μάθουμε...
Η τελευταία και πιο σημαντική φυγή είναι αυτή από οποιαδήποτε κατάσταση μας πονά: εκμετάλλευση στη δουλειά, χειριστικότητα από πρόσωπα αγαπημένα, εγκλωβισμός στις προσδοκίες και τις ανάγκες των άλλων, σχέσεις εξάρτησης, ικανοποίηση του εγώ μας και του εγώ των δικών μας ανθρώπων, έλεγχος της προσωπικότητας από τα ελαττώματά μας, ψυχική και σωματική βία.
Αξίζει λοιπόν στη ζωή να δοκιμάζουμε πράγματα, να πράττουμε, να αρπάζουμε τις ευκαιρίες που μας δίνονται, αλλά είναι εξίσου σημαντικό να μπορούμε να φεύγουμε από οτιδήποτε μας εγκλωβίζει ή μας καθηλώνει, όπως η πέτρα που κυλάει για να μη χορταριάσει. Δεν χρειάζεται να μένουμε σε κάτι που μας αποδυναμώνει απλώς γιατί μας είναι οικείο, επειδή φοβόμαστε το καινούργιο, το άγνωστο και την αποτυχία. Ας υπερβούμε τον εαυτό μας και σίγουρα θα ανταμειφθούμε. Καλή δύναμη σε όλους μας και καλή συνάντηση με το είναι μας!
εμφάνιση σχολίων