0
13
σχόλια
238
λέξεις
VISUALISM

Μικρο-φιγούρες μιμούνται τη ζωή μας σε άγνωστες γωνιές της πόλης

ΛΕΝΑ ΛΥΔΑΚΗ
3 Νοεμβρίου 2012
Μοναχικές νύφες, ιπτάμενα χαλιά, καταπονημένοι σούπερμαν, παιδιά που κάνουν τσουλήθρα στις σχάρες των υπονόμων. Και άλλες πολλές φιγούρες, ανθρωπένιες και ζωντανές και ας μην ξεπερνάνε τα λίγα εκατοστά, τοποθετημένες καίρια σε απρόσμενες γωνιές της πόλης, εκεί που δε φτάνει το ανθρώπινο μάτι.

Ο Slinkachu είναι ο μικρός «θεός» αυτών των «μικρών ανθρώπων» που λένε τη δική τους ιστορία. Οι περισσότεροι έχουν τοποθετηθεί στο Λονδίνο, αλλά αρκετοί έχουν βρει το δρόμο τους και σε άλλες μεγάλες πόλεις του κόσμου. Ο Slinkachu τους σκηνοθετεί, τους τοποθετεί, τους φωτογραφίζει και μετά τους εγκαταλείπει εκεί. Δεν τον ενδιαφέρει να μάθει τι απέγιναν. Γι’ αυτόν συμβολίζουν όλους όσους καταπίνουν οι μεγάλες πόλεις και η ανωνυμία τους.

«Συνήθως είμαστε χαμένοι στις σκέψεις μας όταν είμαστε μέσα στην πόλη. Αποφεύγουμε να κοιτάζουμε τους άλλους στα μάτια, φοράμε τα ακουστικά μας και δε δίνουμε πολλή σημασία στον κόσμο γύρω μας. Έτσι ελπίζω ότι τα έργα μου θα μπορούσαν καμιά φορά να βγάζουν τους ανθρώπους από τον κόσμο τους». Και βέβαια από αυτή την αστική τέχνη δε λείπουν τα νοήματα: στη συνοικία Khayelitsha του Cape Town, που μαστίζεται από φτώχεια, AIDS και δύσκολη πρόσβαση στα φάρμακα, o Slinkachu τοποθέτησε τη μικροσκοπική φιγούρα μιας μητέρας και το παιδί της, ενώ πάνω από στα κεφάλια τους βαραίνει ένας δυσανάλογος σωρός από χάπια. Και σε μια άλλη εικόνα, μπροστά από έναν αρχαίο ελληνικό ναό αστυνόμοι με πλήρη εξάρτηση φωτογραφίζονται σαν τουρίστες.
 

εμφάνιση σχολίων