0
1
σχόλια
536
λέξεις
ΖΗΝ
«E, εξαφανίστηκα. Και τί έγινε;». Πόνος, έγινε. Η αιφνίδια σχεσική εξαφάνιση και σχεσικά του 21ου αιώνα σύμφωνα με νέες έρευνες
 
ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΠΑΤΣΑ
29 Ιανουαρίου 2019
Ghosting: Σαν να λέμε, γίνομαι φάντασμα. Ο όρος χρησιμοποιείται για να περιγράψει την κατάσταση όπου κάποιος διακόπτει κάθε επικοινωνία, χωρίς καμία εξήγηση. Συνήθως το σκεφτόμαστε στα πλαίσια του διαδικτύου (πόσο εύκολο να μην απαντήσει κανείς ποτέ στα μηνύματα και να «εξαφανιστεί»;) αλλά φαίνεται πως εξαπλώνεται σε όλο το εύρος των κοινωνικών περιστάσεων και σύμφωνα με τους ειδικούς, συνδέεται άμεσα με τον τρόπο που πλέον αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο.

«E, εξαφανίστηκα. Και τί έγινε;». Πόνος, έγινε         

Υπάρχουν τρία διαφορετικά επίπεδα Ghosting, σύμφωνα με την καθηγήτρια ψυχολογίας Wendy Walsh (η οποία βρέθηκε στη λίστα του περιοδικού Time με τα πρόσωπα της χρονιάς για την ενίσχυσή της στην εξάπλωση του κινήματος #MeToo): το «μικρού μεγέθους» (π.χ. όταν έχουμε μια διαφωνία με κάποιον κοντινό μας και δεν μας απαντά στα μηνύματα για λίγο), το «μεσαίου μεγέθους» (για παράδειγμα όταν έχουμε βγει μερικές φορές με κάποιον και ξαφνικά εξαφανίζεται) και το «πολύ μεγάλο» (όπως μια οριστική εξαφάνιση που συμβαίνει μετά από μια ερωτική σχέση). 

Υπάρχει βιολογική σχέση ανάμεσα στον πόνο και την απόρριψη, άρα ναι, το Ghosting μπορεί να πονάει σωματικά και ψυχικά                   

«E, εξαφανίστηκα. Και τί έγινε;». Πόνος, έγινε. Σχετικές μελέτες έχουν δείξει ότι η κοινωνική απόρριψη οποιουδήποτε είδους ενεργοποιεί τις ίδιες οδούς πόνου στον εγκέφαλο με τον σωματικό πόνο. Αυτό σημαίνει πως υπάρχει βιολογική σχέση ανάμεσα στον πόνο και την απόρριψη, άρα ναι, το Ghosting μπορεί να πονάει σωματικά και ψυχικά. Το να παραμένουμε «συνδεδεμένοι» με άλλους ανθρώπους, έχει εξελιχθεί ως ανθρώπινη ικανότητα επιβίωσης. Ο εγκέφαλός μας χρησιμοποιοί στοιχεία όπως οι διαθέσεις των ανθρώπων και τα περιβαλλοντικά ερεθίσματα, για να μας καθοδηγεί στο πώς να ανταποκριθούμε σε καταστάσεις. Αλλά όταν φτάνουμε σε σημείο Ghosting, τότε απλώς κάτι «κόβεται». Δεν υπάρχει επίλογος, δεν υπάρχει «κλείσιμο» της σχέσης, δεν ξέρουμε πώς να ανταποκριθούμε σε αυτό. Έτσι οδηγούμαστε στο να αμφισβητούμε τον εαυτό μας, τις επιλογές μας και -ακόμα χειρότερα- να σαμποτάρουμε την αυτοεκτίμησή μας.

Αυτή η ασάφεια, λέει η ψυχολόγος Jennice Vilhauer σε σχετικό άρθρο των NYTimes, είναι που μας «καίει» και η συναισθηματική σκληρότητα που εμπεριέχει προκαλεί τόσο φυσικό πόνο που, σύμφωνα με μελέτες όπως αυτή, χρειάζεται παυσίπονα.

Το πιο σωστό είναι να απορρίπτουμε κάποιον λέγοντας ευθαρσώς «Όχι»

Πώς θα αποφύγουμε όμως το Ghosting; «Ας είμαστε ειλικρινής με τα όρια εξαρχής, είτε πρόκειται να βγούμε για ένα ποτό είτε πρόκειται για κάποιον που θέλουμε να έχουμε δίπλα μας για πάντα. Το πιο σωστό είναι να απορρίπτουμε κάποιον λέγοντας ευθαρσώς “Όχι”, αντί του αόριστου “Λυπάμαι”» λέει η Δρ. Vilhauer. Επιπλέον ο τρόπος που κάποιος φέρεται στους άλλους, μπορεί να μας πει πολλά για τον τρόπο που ίσως θα μας φερθεί στο μέλλον οπότε έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά.

Είναι επίσης καλό να θυμόμαστε το εξής: «Το Ghosting έχει να κάνει με το επίπεδο άνεσης να αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματά μας. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν πως αν μιλήσουν για αυτό που αισθάνονται, θα δημιουργήσουν μια αντιπαράθεση. Αυτό είναι που κάνει τους ανθρώπους να θέλουν να αποφύγουν πράγματα που τους δυσκολεύουν». Το οποίο μας οδηγεί στο άλλο μεγάλο θέμα των μοντέρνων σχέσεων: αυτό της αντιπαράθεσης πρόσωπο με πρόσωπο...


Διαβάστε επίσης:
ΕΡΕΥΝΑ: Σχέσεις χωρίς σεξ 
ΕΡΕΥΝΑ: Ποιες σχέσεις διαρκούν
Δεν θέλω σχέση. Θέλω μια ερωτική ιστορία
εμφάνιση σχολίων