4 περιβαλλοντικοί ακτιβιστές πέφτουν νεκροί κάθε εβδομάδα για την προστασία του πλανήτη
Ο αριθμός των ανθρώπων που σκοτώνονται ενώ υπερασπίζονται τη γη, την άγρια φύση και τους φυσικούς πόρους, μοιάζει με ελεύθερη πτώση. Τα στοιχεία του Global Witness αποκαλύπτουν πως μόνο το 2017, 197 άνθρωποι σκοτώθηκαν –περίπου 4 την εβδομάδα- ενώ μάχονταν ενάντια στο παράνομο κυνήγι, σε υποδομές που αποψιλώνουν τα δάση, σε επεκτατικές φυτείες…ΑΘΗΝΑ ΛΕΒΕΝΤΗ
22 Απριλίου 2019
«Η κατάσταση παραμένει κρίσιμη. Μέχρις ότου οι κοινότητες να συμπεριληφθούν πραγματικά στις αποφάσεις σχετικά με τη χρήση της γης και των φυσικών πόρων τους, όσοι μιλούν έξω από τα δόντια θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν παρενόχληση, φυλάκιση και απειλή δολοφονίας», δηλώνει στον Guardian ο Ben Leather, επικεφαλής της εκστρατείας Global Witness.
Οι περισσότερες δολοφονίες σημειώθηκαν σε απομακρυσμένες δασικές περιοχές αναπτυσσόμενων χωρών, ιδίως στη Λατινική Αμερική. Με πολλές από τις εντάσεις να επικεντρώνονται στον Αμαζόνιο, η Βραζιλία - με 46 φόνους - ήταν και πάλι η πιο θανατηφόρα χώρα για τους υπερασπιστές της γης. Το Global Witness πιστεύει ότι οι δολοφονίες είναι περισσότερες, απλώς δεν αναφέρονται. Οι υπερασπιστές χτυπιούνται, τιμωρούνται, απειλούνται ή παρενοχλούνται. Σε πρόσφατο παράδειγμα, η ακτιβίστρια του δάσους του Εκουαδόρ, Patricia Gualing, αναφέρει ότι έριξαν πέτρες στα παράθυρά της ενώ φώναζαν απειλές για τη ζωή της.Αυτό όμως είναι συχνό φαινόμενο. Ο χρηματοδοτούμενος από την ΕΕ Environmental Justice Atlas έχει εντοπίσει πάνω από 2.335 «περιπτώσεις έντασης» σε σχέση με το νερό, τη ρύπανση ή τις εξορυκτικές βιομηχανίες και οι ερευνητές λένε ότι ο αριθμός των κρουσμάτων αλλά και η έντασή τους αυξάνονται.
Η δικαιοσύνη είναι σπάνια. Οι δολοφόνοι συχνά προσλαμβάνονται από επιχειρηματίες ή πολιτικούς και συνήθως μένουν ατιμώρητοι. Οι υπερασπιστές, που τείνουν να προέρχονται από φτωχές ή αυτόχθονες κοινότητες, ποινικοποιούνται και γίνονται στόχοι της αστυνομίας ή εταιρικών φρουρών ασφαλείας. Όταν σκοτώνονται, οι οικογένειές τους έχουν ελάχιστη προσφυγή στη δικαιοσύνη ή στην έκθεση των μέσων ενημέρωσης.
Παρόλα αυτά υπάρχει μια μικρή αχτίδα ελπίδας. Ομάδες πολιτών και διεθνή ιδρύματα κινητοποιούνται όλο και περισσότερο για τα περιβαλλοντικά δικαιώματα ενώ οι εκστρατείες για τις αυτόχθονες κοινότητες έγιναν παγκόσμιες και έφτασαν ως τα Ηνωμένα Έθνη.
Οι διεθνείς οργανισμοί φαίνονται αρκετά πρόθυμοι να ακούσουν. Μετά την κριτική για την υποστήριξη του υδροδρομικού έργου της Ονδούρας που συνδέεται με τη δολοφονία της ακτιβίστριας Berta Cáceres, η Ολλανδική Τράπεζα Ανάπτυξης (FMO) άλλαξε τα δεδομένα, δηλώνοντας ότι η ασφάλεια των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί βασικό παράγοντα για τις μελλοντικές επενδυτικές αποφάσεις, με μέτρα που θα εγγυώνται ότι τα χρήματα αυτά δεν θα τροφοδοτούν επιθέσεις εναντίον ακτιβιστών. Αν και ο δρόμος είναι ακόμα πολύ μακρύς, αυτή η αρχή, είναι κάτι.
Διαβάστε επίσης: Ο αφανισμός των φυλών του Αμαζονίου
εμφάνιση σχολίων