0
1
σχόλια
376
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ

«Η Τέχνη είναι ένα σχόλιο πάνω στην πραγματικότητα»

DOCTV.GR
28 Σεπτεμβρίου 2016
«ΕΙΠΑ ΚΑΠΟΤΕ ΟΤΙ Η ΤΕΧΝΗ δεν είναι η πραγματικότητα. Πως η Τέχνη είναι ένα σχόλιο πάνω στην πραγματικότητα, πως η πραγματικότητα δεν μπορεί να νοηθεί ως τετελεσμένη, αν δεν δευτερολογηθεί από ένα τέτοιο σχόλιο τέχνης.

ΘΕΩΡΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ πολύ πιο πραγματικό από την ίδια την πραγματικότητα, γιατί ακριβώς αποκαλύπτει εκείνες τις κρυφές όσο και ουσιαστικές διεργασίες που αναπαράγουν συνεχώς την συγκινησιακή πραγματικότητα του ανθρώπου. Αυτή για την οποία μιλά κυρίως η Τέχνη. Αυτή με την οποία αποκλειστικά υπάρχει ο άνθρωπος.

ΘΕΩΡΩ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΣΑΝ ΕΝΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ, περισσότερο από όλα τα άλλα. Γιατί ακριβώς ο λόγος έχει την δυνατότητα να συλλαμβάνει και να φανερώνει όλες τις δυνατές νοηματικές και συναισθηματικές αντηχήσεις που γεννά μέσα στο νου και την ψυχή του ανθρώπου η εμπειρία της ζωής.

ΕΝΝΟΩ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΤΗΝ ΕΞΑΙΣΙΑ ΑΚΙΝΗΣΙΑ της ζωγραφικής, ή τη δαιμονική κινητικότητα της μουσικής. Εννοώ ακριβώς ένα λόγο που είναι και ζωγραφική και μουσική και όλα όσα μπορεί να εκφράσει ο άνθρωπος. Κυρίως όσα δεν μπορεί».


Με αφορμή την κυκλοφορία της ανθολογίας «Αγάπη σαν ακολασία» (εκδ. Κριτική). Ο Γιώργος Χειμωνάς (1938 - 27 Φεβρουαρίου 2000) ήταν Έλληνας πεζογράφος. Γεννήθηκε στην Καβάλα και έζησε τα παιδικά του χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Το 1962 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του μόνιμα στην Αθήνα. Σπούδασε ιατρική στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης, Αθήνας, Παρισιού. Πρωτοπαρουσιάστηκε στα ελληνικά γράμματα το 1960 με το αφήγημά του Ο Πεισίστρατος, που δημοσιεύτηκε στη Θεσσαλονίκη και κέρδισε το Λογοτεχνικό Βραβείο του Δήμου Θεσσαλονίκης. Εξέδωσε ακόμα τα πεζογραφήματα: Η εκδρομή (1964), Μυθιστόρημα (1966), Ο Γιατρός Ινεότη (1971), Ο γάμος (1974), Ο αδελφός (1975), Οι χτίστες (1979), Τα ταξίδια μου (1984), Ο εχθρός του ποιητή (1990). Ακόμα έχουν εκδοθεί τα δοκίμιά του: 6 μαθήματα για τον Λόγο (1984), Έβδομο μάθημα για τον Λόγο: Λόγος, ο Χρόνος και το Σύμβολο (1984), Η δύσθυμη Αναγέννηση: Όγδοο μάθημα για τον Λόγο (1987), Τα όνειρα της αϋπνίας (1994), Ένατο μάθημα για τον Λόγο (2001). Επίσης μετέφρασε την Ηλέκτρα του Σοφοκλή, τις Βάκχες, τη Μήδεια και τον Ορέστη του Ευριπίδη, τον Άμλετ και τον Μάκβεθ του Σαίξπηρ. Έγραψε το λιμπρέτο της όπερας Πυλάδης, που ανέβηκε στο Μέγαρο Μουσικής σε σκηνοθεσία και σκηνογραφία Διονύση Φωτόπουλου και μουσική Γιώργου Κουρουπού. Πέθανε στο Παρίσι, όπου ζούσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, στις 27 Φεβρουαρίου 2000.


Διαβάστε επίσης: Χειμωνάς: Χάρτης

εμφάνιση σχολίων