Τι και αν όμως κάποια πράγματα μας δίνονταν δωρεάν από το κοινωνικό σύστημα; Ίσως η ζωή που μοιάζει να είναι ένας συνεχής αγώνας να ήταν πιο εύκολη. Αν το σύστημα μας παρείχε δωρεάν εκπαίδευση σε πραγματική διάσταση και όχι περιορισμένης μορφής που μοιάζει να εξυπηρετεί άλλους σκοπούς; Η σωστή εκπαίδευση αποτελεί απειλή για κυβερνήσεις, συστήματα και αρκετές φορές για την ίδια την κοινωνία μας. Η εκπαίδευση δίνει τροφή για σκέψη πνευματική που τη βρίσκει αντίθετη με τον απώτερο σκοπό των δυνατών, την υποταγή και τον έλεγχο των ανθρώπων.
Τίποτα δεν χαρίζεται. Τίποτα δεν δίνεται δωρεάν. Το γεγονός αυτό πρέπει να μας βρίσκει πιο δυνατούς στην αναζήτηση της ελευθερίας και του απεγκλωβισμού από την φυλακισμένη κοινωνία μας. Άλλωστε μια πολιτισμένη κοινωνία πρέπει να παρέχει σε όλους, τις συνθήκες να κυνηγούν τους στόχους τους δυναμικά και δημιουργικά ελεύθεροι από φόβους, πείνα, εκμετάλλευση.
Τι και αν μας παρέχονταν δωρεάν ψυχική και ιατρική περίθαλψη; Αυτό θα γεννούσε λιγότερα θλιβερά συναισθήματα και γεγονότα που βάλλεται καθημερινά η κοινωνία μας δημιουργώντας οργή, θλίψη και αποστασιοποίηση από το σύνολο. Αν η δομή του συστήματος μετατρεπόταν με βάση τον άνθρωπο και όχι την εκμετάλλευση αυτού, οι καταστάσεις θα βοηθούσαν να ψάξουμε τον απώτερο σκοπό της ζωής. Θα παρατηρούσαμε πως κάποιοι περισσότεροι από τώρα θα δίναμε ενέργεια σε πνευματικά και όχι μόνο σε υλικά αγαθά που καθιστούν την επίγεια ζωή ευάλωτη για τους αδύνατους ενάντια στους δυνατούς. Μια κοινωνία που θα παρείχε στο σύνολό της, μα και επιπλέον σε ατομικό επίπεδο δωρεάν αγαθά υλικά και πνευματικά που θα στηριζόταν σε αγώνες για το βαθύ νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης θα ήταν δυνατή να δημιουργήσει ανθρώπους των τεχνών, ανθρώπους τεχνίτες της ζωής, καλλιτέχνες της ζωής.
Η ζωή μοιάζει να δυσκολεύει μεγαλώνοντας κανείς, να χάνει την αθωότητά της, την παιδικότητα και την αφέλεια ενός μικρού παιδιού μαθαίνοντας να ακολουθούμε κανόνες, όρους, έννοιες που το μόνο που μας προσφέρει είναι η βίαιη ενηλικίωση των ανθρώπων ενάντια στους ανθρώπους. Τείνει να μοιάζει αγώνας δρόμου που κάποιοι από μας δεν φτάνουν στο τέλος, στο σκοπό τους χωρίς τη σωστή εξάσκηση μυαλού και νου πνεύματος και σώματος. Μα αλήθεια ποιος είναι αυτός ο σκοπός; Ποιος θα μπορούσε να είναι αυτός ο σκοπός σε μία ενήλικη ζωή; Ο σκοπός είναι διαφορετικός, ο στόχος όμως για το γενικό σύνολο σε προσωπικό και μαζικό επίπεδο θα έπρεπε να είναι ο ίδιος.
εμφάνιση σχολίων