Πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει»
προς Κορινθίους Α επιστολή
Από το καρπούζι έτρωγα πάντα μόνο την καρδιά!
Τρυφερή, γλυκιά, άλλοτε ζαχαρωμένη μα πάντα τόσο νόστιμη.
Μόνο αυτές οι καρδιές καταναλώνονται.
Ανοίγουν την σάρκα τους με ένα χτύπημα και σου παραδίνονται απλά και ολοκληρωτικά.
Μια για πάντα έμαθα πως το «πάντα» δεν υπάρχει , παρά μόνον στα βουνά της Κίνας όπου ζει σε υψόμετρο από 1.200 έως 3.400 μέτρα.
Είδος αρκούδας που δεν κατεβαίνει πιο χαμηλά γιατί συναντά ανθρώπους και τους φοβάται.
Για κάποιους το «πάντα» σημαίνει 10 χρόνια, για άλλους 10 μήνες, για πολλούς μία νύχτα και για λίγους το άπειρο (+ - ∞).
Ελεύθερος είσαι να γυρνάς, να χάνεσαι, να δουλεύεις, να σπαταλιέσαι, να ξενυχτάς μα θα ήθελα για μένα να ‘σαι δεσμευμένος την νύχτα
να επιστρέφεις να κοιμάσαι μαζί μου.
Από τη ζωή, σου ζητώ μόνο την νύχτα.
Την νύχτα, την ώρα που κοιμάσαι.
Την νύχτα, που ονειρεύεσαι.
Την νύχτα που ερωτεύεσαι.
Πάντα σε συναντούσα με την ίδια λαχτάρα που πάντα
έβρισκες ύποπτη, δεσμευτικά κουραστική.
Η άνοιξη φτάνει πάντα τον Απρίλη.
Ο ήλιος θα ανατέλλει πάντα από την ανατολή και η μυρωδιά από το καρπούζι θα με γυρνά πάντα στο καλοκαίρι.
Από καλοκαίρι σε καλοκαίρι καταφέραμε να φτάσουμε.
Εσύ λαχάνιασες και εγώ κοκκίνισα.
«Πάντα» κοκκινίζω όταν μιλάς για την «αγάπη»
που νιώσαμε τόσο έντονα.
Θα κοκκινίζω πάντα όταν αυτή την λέξη την
κρύβεις πίσω από θυμό, πίσω από φόβο.
Αυτή την λέξη που συνήθιζες να ντύνεις με ρούχα ασήκωτα , μάλλινα γάντια ασφυχτικά κασκόλ και παλτό που κρύβουν την καρδιά σου.
«Πάντα» τα μεγάλα αισθήματα συγκρούονται με την αβεβαιότητα της ύπαρξης που αποκτά νόημα παρά μόνον όταν καταφέρουμε να ξεστομίσουμε αυτή την λέξη…
…και εσύ τα κατάφερες!
εμφάνιση σχολίων