5
5
σχόλια
1839
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ

Ένας Άλλος Κόσμος. Ο Διαιτητής. Ο Ηλίθιος. Ο Καλόσαυρος. Στάσου Ψηλά

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ [email protected]
17 Δεκεμβρίου 2015
Πατήστε στις φωτό για να τις δείτε σε μεγάλη διάσταση


ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ: Πρόκειται για μια ερωτική τριλογία με κοινό φινάλε, η οποία ξεδιπλώνεται στην Ελλάδα του σήμερα. Τρεις ιστορίες που ενώνουν Έλληνες και ξένους πολίτες. Τρεις ιστορίες που φέρνουν κοντά δύο διαφορετικούς κόσμους, σε μια Ελλάδα που αλλάζει. Διαφορετικές οπτικές, από διαφορετικές γενιές, πάνω σε θέματα όπως το μεταναστευτικό, το εργασιακό αλλά και τη δεύτερη ευκαιρία που οι ήρωες επιζητούν, με όχημα τον έρωτα. Τρεις γενιές Ελλήνων που πολεμούν να αντέξουν μια σκληρή πραγματικότητα και ξεφεύγουν μέσα από έναν δυνατό έρωτα. Τρεις γενιές ξένων πολιτών που βρίσκονται στη χώρα μας και ερωτεύονται Έλληνες στη δυσκολότερη περίοδο. Μύθοι και πραγματικότητα χτίζονται και γκρεμίζονται πότε γλυκά, πότε βίαια.

Ανεξάρτητα με το ποια γνώμη μπορεί να έχει ο καθένας για τις δημιουργίες του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, το σίγουρο είναι ότι το κοινό, αγαπά να τις παρακολουθεί και φροντίζει πάντα να επιβραβεύει με τον τρόπο του, κάθε καινούργια του προσπάθεια. Το εύρος μάλιστα της επιρροής του πλέον, και στα εγχώρια κινηματογραφικά πράγματα, ανάγκασε ακόμη και την επιστροφή του Star Wars, να μεταθέσει την πρεμιέρα του στην χώρα μας, μια εβδομάδα αργότερα από την σημερινή επίσημη ημέρα κυκλοφορίας του, σε ολόκληρο τον υπόλοιπο κόσμο.

Χωρίς να αρνείται ή να κρύβει τις επιρροές του από προγενέστερες, κυρίως ξένες, παραγωγές, εδώ ο δημοφιλής ηθοποιός και σκηνοθέτης, εμπνέεται από τρίπτυχα, τύπου Ινιαρίτου - Αριάγα (Χαμένες Αγάπες, 21 Γραμμάρια, Βαβέλ), τα οποία για να λέμε την αλήθεια, έχουν εμπνεύσει, άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε χωρίς, δεκάδες παραγωγές τα τελευταία χρόνια. Καθώς το κεντρικό θέμα των ιστοριών του είναι κατά βάση το ερωτικό - χωρίς να λείπουν οι αναφορές στο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι της εποχής μας (οικονομική κρίση, μεταναστευτικό, προσφυγικό, έξαρση της φασιστικής ιδεολογίας) - η προσέγγισή του, πλησιάζει περισσότερο εκείνη του Ροντρίγκο Μαρκέζ (Εννέα Ζωές, Έξι Γυναίκες Εξομολογούνται), παρά του προαναφερόμενου διδύμου των Μεξικάνων δημιουργών.

Χωρίς πραγματικά να εμβαθύνει στα επιμέρους θέματά του, τα χρησιμοποιεί σαν φόντο των ερωτικών συναντήσεων, ανάμεσα σε ντόπιους και υπηκόους ξένων χωρών. Η πολιτικοποιημένη φοιτήτρια και ο παράτυπος μετανάστης. Ο χρεοκοπημένος επιχειρηματίας και η βορειοευρωπαία οικονομικός ελεγκτής. Η μικροαστή παντρεμένη νοικοκυρά και ο φιλέλληνας Γερμανός καθηγητής.


Πρόσωπα και γεγονότα σχηματικά και διδακτικοί διάλογοι, γεμάτοι κλισέ, υπηρετούνται από μια αποτελεσματική σκηνοθεσία και από τις αισθαντικές ερμηνείες των περισσότερων από τους ηθοποιούς. Ξεχωρίζουν, ο Τζέι Κέι Σίμονς (Whiplass), ο Μηνάς Χατζησάββας στον τελευταίο του κινηματογραφικό ρόλο και η Μαρία Καββογιάννη, της οποίας τις θαυμάσιες ικανότητες σε δραματικούς ρόλους, είχαμε ήδη προσέξει το 2003, στο Οξυγόνο των Ρέππα - Παπαθανασίου.

Το αποτέλεσμα δεν θα απογοητεύσει όσους αγαπούν τη δουλειά του Παπακαλιάτη, αλλά και όλους όσοι δεν τα πάνε καλά με τους κινηματογραφικούς πειραματισμούς. Πρόκειται για μια ταινία, όχι χωρίς καλλιτεχνικές αρετές ή ανησυχίες, η οποία απευθύνεται πρωτίστως στο μεγάλο κοινό. Άλλωστε πάνω της, όπως και πάνω στο Ουζερί Τσιτσάνης και στον Νοτιά του Μπουλμέτη, έχει εναποθέσει, ολόκληρος ο κινηματογραφικός κόσμος στην χώρα μας, την επιστροφή αυτού του κοινού στις κινηματογραφικές αίθουσες, αυτήν την τρέχουσα σεζόν.

Info: Ένας Άλλος Κόσμος (Words Apart). Αισθηματική Κοινωνική Δραματική. Ελλάδα 2015. Πρεμιέρα: Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου. Σκηνοθεσία: Χριστόφορος Παπακαλιάτης. Παίζουν: Τζέι Κέι Σίμονς, Χριστόφορος Παπακαλιάτης, Μηνάς Χατζησάββας, Μαρία Καβογιάννη, Αντρέα Όσβαρντ, Ταουφίκ Μπαρόμ, Νίκη Βακάλη, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Νίκος Χατζόπουλος, Δημήτρης Λιγνάδης. Διανομή: Village Films.




Ο ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Η Ατλέτικο Παραμπίλε είναι η χειρότερη ποδοσφαιρική ομάδα στο χειρότερο παράρτημα της Ιταλίας: την τρίτη κατηγορία της Σαρδηνίας. Οι παίκτες της είναι ατάλαντοι, υπέρβαροι ή ανήλικοι και ο προπονητής τους τυφλός! Ελάχιστοι παρακολουθούν τους αγώνες τους, με τις κατσίκες συχνά να υπερτερούν των θεατών στις κερκίδες. Όμως η τύχη της ομάδας μοιάζει να αλλάζει με την επιστροφή ενός νεαρού ντόπιου παίκτη που επαναπατρίζεται έπειτα από μια σύντομη περιπέτεια στα γήπεδα της Αργεντινής. Καθώς η ομάδα αρχίζει να κερδίζει τον έναν αγώνα μετά τον άλλο, ακόμα και οι πρωταθλητές της κατηγορίας και μεγαλύτεροί εχθροί τους, Μόντεκράστου, αρχίζουν να ανησυχούν. Και η μοίρα θέλει τον μεγάλο τους αγώνα να τελείται υπό τη διαιτησία του Κρουσιάνι, ενός αστέρα που κατέληξε ανάμεσα στους τελευταίους των τελευταίων όταν ένα σκάνδαλο διαφθοράς τερμάτισε άδοξα τη διεθνή του καριέρα.

Ασπρόμαυρη ιταλική κωμωδία, στην οποία, λάτρεις ή μη, του ποδοσφαίρου, θα αναγνωρίσουν όχι μόνο της αναφορές της στα πραγματικά σκάνδαλα των ομάδων της γείτονος και οικίες καταστάσεις, σε σχέση με τις λεγόμενες Παράγκες των δικών μας ομίλων, αλλά και τα απανταχού, στημένα παιχνίδια του πιο δημοφιλούς αθλήματος της υφηλίου. Ενός αθλήματος, που με την σπάνια εξαίρεση μιας δυο βιογραφιών, δραματικών κομεντί (Κάνε το όπως ο Μπέκαμ, O Μοναδικός Jimmy Gribble), περιπετειών (Η Μεγάλη Απόδραση των 11) και αληθινών περιστατικών (More Than Just a Game,Το Θαύμα της Βέρνης), μάλλον δεν έχει απασχολήσει τον κινηματογράφο, όσο θα έπρεπε. Μακρινός συγγενής του Brazilero του Σωτήρη Γκορίτσα, Ο Διαιτητής, διαθέτει ιταλιάνικο, μεσογειακό ταπεραμέντο και σκοτεινό χιούμορ με αρκετές ελαφρώς σουρεαλιστικές και βιβλικές αναφορές. Γυρισμένο σε υπέροχο ασπρόμαυρο σινεμασκόπ, αποτίει φόρο τιμής στο γουέστερν, στο μιούζικαλ, στις λαϊκές ιταλικές ταινίες του παρελθόντος, αλλά και στο σινεμά του Σέρτζιο Λεόνε και του Ζαν Πιερ-Ζενέ της Αμελί.

Ιδιαίτερα διασκεδαστικό και αναπάντεχα γιορτινό, αποτελεί μια εναλλακτική επιλογή για τις μέρες που έρχονται.

Info: Ο Διαιτητής (L' Arbitro). Κωμωδία. Ιταλία - Αργεντινή 2013. Πρεμιέρα: Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου. Σκηνοθεσία: Πάολο Ζούκα. Παίζουν: Στεφάνο Αρκόζι, Τζέπι Κουτσιάρι, Τζάκοπο Κούλιν, Φραντζέσκο Πανοφίνο, Αλέσιο Ντι Κλεμέντε. Διανομή: Weird Wave.




Ο ΗΛΙΘΙΟΣ: Ένας υδραυλικός, ο αθώος κι ιδεαλιστής Ντίμα, αφιερώνει τον ελεύθερο χρόνο του μελετώντας για να γίνει μηχανικός. Ένα βράδυ πηγαίνοντας σε μια εργατική πολυκατοικία για μια διαρροή, αντιλαμβάνεται ότι το πολυώροφο κτίριο όπου στοιβάζονται δεκάδες οικογένειες πρέπει να εκκενωθεί, γιατί υπάρχει άμεσος κίνδυνος να καταρρεύσει. Τρέχει να ειδοποιήσει τη δήμαρχο και τις δημοτικές αρχές, όμως καταλαβαίνει ότι τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Ο Ντίμα περνάει όλη τη νύχτα κυνηγώντας τους διεφθαρμένους τοπικούς αξιωματούχους, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να σώσει εκείνους που η καλή κοινωνία έχει αποφασίσει να ξεχάσει.

Όπως και στην περίπτωση του πρόσφατου Λεβιάθαν του Αντρέι Σβιάνγκιτσεφ, ο Ηλίθιος του Γιούρι Μπίκοφ  είναι μια παραβολή για τα κακώς κείμενα της σύγχρονης μετασοβιετικής Ρωσικής κοινωνίας. Η ταινία, εν μέρη χρηματοδοτούμενη από τα κρατικά κονδύλια, όπως και ο Λεβιάθαν, ανάγκασε τον Υπουργό Πολιτισμού της Ρωσίας να ξεκαθαρίσει, ότι θα σταματήσει η παροχή χρηματικής βοήθειας σε ταινίες σαν κι αυτές που διαβάλλουν την εικόνα της χώρας, προβάλλοντας μονάχα τις αρνητικές πτυχές της σύγχρονης κοινωνικής της κατάστασης.

Τολμηρός και χωρίς να κάνει την παραμικρή υποχώρηση στον λίβελό του, ο σκηνοθέτης, επιτίθεται μεσώ του ιδεαλιστή (και γι αυτό Ηλίθιου) ήρωά του, ενάντια στην πανίσχυρη κρατική γραφειοκρατία, την γενικευμένη διαφθορά, τον κυνισμό, τον φόβο και τον εφησυχασμό του μεγαλύτερου μέρους της σύγχρονης ρωσικής κοινωνίας. Τα ηθικά διλήμματα του ήρωα, αντικατοπτρίζουν την αγωνία του σκηνοθέτη για την χώρα του, όπου η απληστία και η διαφθορά μοιάζουν να είναι οι μοναδικές σταθερές εθνικές αξίες. Με την μορφή ενός ασφυκτικού θρίλερ, μέσα από νυχτερινές λήψεις εντός ενός εντελώς κλειστοφοβικού αστικού τοπίου, ο Ηλίθιος έρχεται να μας γνωρίσει έναν πολύ αξιόλογο 34χρονο Ρώσο σκηνοθέτη του οποίου η αγωνία, αρκεί να μας μεταδώσει την κινηματογραφική αισιοδοξία, έστω κι αν η ταινία του - όπως κι εκείνη του Σβιάνγκιτσεφ - δεν την μοιράζεται, σε ό,τι αφορά το μέλλον της ρωσικής κοινωνίας.

Info: Ο Ηλίθιος (Durak). Κοινωνική Δραματική. Ρωσσία 2015. Πρεμιέρα: Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου. Σκηνοθεσία: Γιούρι Μπίκοφ. Παίζουν: Αρτέμ Μπιστρόφ, Νίνα Αντιούχοβα, Σεργκέι Αρτσιμπάσεφ, Νικολάι Μπεντέρα. Διανομή: One From The Heart.




Ο ΚΑΛΟΣΑΥΡΟΣ: Σε ένα κόσμο όπου οι δεινόσαυροι δεν έχουν αφανιστεί, ένας νεαρός Απατόσαυρος με το όνομα Άρλο γίνεται φίλος με τον Σπόρο, ένα μικρό αγόρι των σπηλαίων. Μαζί θα διασχίσουν έναν αφιλόξενο και μυστηριώδη κόσμο. Ο Άρλο θα μάθει να αντιμετωπίζει τους φόβους του, καθώς ανακαλύπτει όλα αυτά για τα οποία είναι ικανός.

Το πρώτο ξάφνιασμα, έρχεται με τα coyntry & western στοιχεία του σάουντρακ (όχι αδικαιολόγητα όπως βλέπουμε στη συνέχεια), το δεύτερο, με τους ομιλούντες δεινόσαυρους και τους άγλωσσους ακόμη, ανθρώπους. Αυτοί οι τελευταίοι μάλιστα, είναι ακόμη σε Νεάντερταλ κατάσταση, περπατούν στα τέσσερα και ουρλιάζουν σαν λύκοι. Η ταινία ξεκινάει και τελειώνει αρκετά συμβατικά (για παραγωγή της Pixar), αλλά παίρνει τα πάνω της, όταν ο μικρός δεινόσαυρος χαθεί παρασυρμένος από τα ορμητικά, λόγω καταιγίδας, νερά του ποταμού και συναντήσει το επίσης χαμένο, μικρό αγόρι. Μέσα από περιπέτειες και κάθε λογής δοκιμασίες - ασκήσεις θάρρους για τον φοβισμένο Άρλο - η φιλία τους θα ανθίσει και θα τους βοηθήσει να τα βγάλουν πέρα.

Χιούμορ και συγκίνηση, άλλοτε πρωτότυπα κι άλλοτε αναμενόμενα, συνθέτουν μια συμπαθητική παιδική περιπέτεια εξαιρετικού, και στιγμές εικαστικά μαγικού, ψηφιακού animation, το οποίο αν γνωρίσει επιτυχία, έχει όλα τα φόντα για περισσότερες από μία συνέχειες. Αρκετά τρομακτικό και κάποιες φορές βίαιο, μάλλον δεν κάνει για τις πολύ μικρές ηλικίες, χωρίς μια κάποιου είδους επεξήγησης από κάποιον μεγαλύτερο. Η στήλη θα προτιμούσε να ήταν εντελώς βουβό, κάτι σαν έναν προϊστορικό Γουόλ-Υ, αν και μάλλον ζητάει πολλά από τον ηθοποιό (έχει δανείσει τη φωνή του στους Απίθανους και στον Εμίλ του Ρατατούη) και πρώτη φορά σκηνοθέτη, Πίτερ Σον. Προβάλλεται και σε τρισδιάστατη εκδοχή.

Info: Ο Καλόσαυρος (The Good Dinosaur). Κινούμενα Σχέδια. ΗΠΑ 2015. Πρεμιέρα: Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου. Σκηνοθεσία: Πίτερ Σον. Με τις φωνές των: Φράνσις ΜακΝτόρμαντ, Τζέφρι Ρας, Μαλέα Ντιπάϊ-Παντίγια (Αγγλικά) & Δημήτρης Σταρόβας, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Γιάννης Στεφόπουλος, Σοφία Παναηλίδου (Ελληνικά). Διανομή: Feelgood Entertainment.




ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΨΗΛΑ: Η ιστορία του 18 χρονου νεαρού Μαλονί, ο οποίος από τα έξι του χρόνια γνωρίζει μόνο τη βία και την εγκατάλειψη, αφήνοντας την δικαστή ανηλίκων Φλοράνς Μπλακ και τον εκπαιδευτικό Γιαν, να κάνουν ακούραστα ό,τι μπορούν για να τον φέρουν σε ίσιο δρόμο. Μπορείς, όμως, να σώσεις κάποιον όταν αυτός δεν το επιθυμεί; Είναι δυνατόν να σπάσει ο κύκλος της αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς που τον περιστοιχίζει;

Ο Μαλονί (εξαιρετικός ο πρωτοεμφανιζόμενος, Ροντ Παραντό), είναι ένας χαρακτήρας που έρχεται να σταθεί δίπλα στον Στιβ (Αντουάν-Ολιβιέ Πιλό), του καναδέζικου Mommy, της τελευταίας ταινίας του Ξαβιέ Ντολάν. Αυτοκαταστροφικός με βίαια ξεσπάσματα για τον παραμικρό λόγο, είναι ένα από εκείνα το παιδιά με συναισθηματικές και μαθησιακές διαταραχές.

Σε αντίθεση με τον Ντολάν όμως, ο οποίος φιλοτέχνησε ένα θεατρικής δομής ψυχολογικό δράμα για την σχέση του Στιβ με την μητέρα του, η ηθοποιός και σκηνοθέτης, Εμανουέλ Μπερκό, σε αυτήν την δεύτερη μεγάλου μήκους κινηματογραφική ταινία της, εστιάζει κυρίως στην σχέση του Μαλονί, με τους εκπροσώπους της κανονικότητας (δικαστές ανηλίκων, εκπαιδευτικούς, κοινωνικούς λειτουργούς), σκιαγραφώντας παράλληλα, πέρα από το πορτραίτο του ήρωα, και τον, όχι χωρίς λάθη, αγώνα μιας ομάδας (ηρωικών κατά την ταινία), ανθρώπων, που προσπαθούν να τον βοηθήσουν. Η μητέρα του είναι εκεί, εξαρτημένη από ουσίες, ανίκανη να τον βοηθήσει, όχι μονάχα αυτόν, αλλά και τα αδέρφια του τα οποία, κάθε τόσο, της αποσπά η παιδική πρόνοια. Καθώς εκείνος πηγαίνει από το ένα ίδρυμα στο άλλο, μαινόμενος κατά δικαίων και αδίκων, θα είναι τελικά το άγγιγμα της αγάπης, σε όλες του τις μορφές, αυτό που θα καταλαγιάσει το τέρας του θυμού, μέσα του.

Πολυσχιδές, αλλά ποτέ άστοχο, το βίαιο αλλά και αβάσταχτα τρυφερό αυτό φιλμ, δεν διστάζει να κρατήσει μια αισιόδοξη, αλλά καθόλου αφελή στάση, απέναντι στις αντιξοότητες της σύγχρονης κοινωνικής κατάστασης μιας όχι τόσο προνομιούχας τάξης, που από περιθώριο, τείνει να γίνει το καινούργιο Status Quo μιας άλλοτε πεφωτισμένης Δυτικής κοινωνίας που παραδίδεται σιγά σιγά σε έναν καινούργιο πολιτισμικό μεσαίωνα.

Ιnfo: Με το Κεφάλι Ψηλά (La Tete Haute). Κοινωνική Δραματική. Γαλλία 2015. Πρεμιέρα: Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου. Σκηνοθεσία: Εμανουέλ Μπερκό. Παίζουν: Κατρίν Ντενέβ, Μπενουά Μαζιμέλ, Ροντ Παραντό, Σαρά Φορεστιέ, Ντιάν Ρουσέλ. Διανομή: Rosebud.21 & Feelgood Entertainment.



εμφάνιση σχολίων