0
1
σχόλια
520
λέξεις
ΚΟΣΜΟΣ

Οι μαρτυρίες 4 νέων Ευρωπαίων και μια διεθνής έρευνα για τη νεανική μετανάστευση στην Ευρώπη

DOC TV
12 Δεκεμβρίου 2014
Πόσοι νέοι Ευρωπαίοι βρίσκονται μετανάστες στο εξωτερικό; Τι τους οδήγησε ως εκεί; Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στο εξωτερικό; Σκοπεύουν να επιστρέψουν; Τι επιθυμούν και τι ελπίζουν;

Αυτά και άλλα ερωτήματα θέτει η μεγάλη δημοσιογραφική έρευνα Generation E, που πραγματοποιείται από μια διεθνή ομάδα δημοσιογράφων και απευθύνεται σε Έλληνες, Ισπανούς, Ιταλούς και Πορτογάλους. Mέσα σε μία μόλις εβδομάδα, περισσότεροι από 1.000 νέοι μετανάστες κάτω των 40 ετών συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο και μοιράστηκαν τις ιστορίες που τους οδήγησαν στο εξωτερικό.

Τα πρώτα αποτελέσματα της ευρωπαϊκής έρευνας για τη μετανάστευση των χωρών του Νότου δείχνουν στην πλειοψηφία τους ανθρώπους που έφυγαν για εργασιακούς λόγους. Έπειτα ακολουθούν οι εκπαιδευτικοί λόγοι και ύστερα οι προσωπικές αναζητήσεις. Οι πολιτικοί λόγοι καταλαμβάνουν την 4η θέση και οι προσωπικοί, την 5η θέση.

Οι συμμετέχοντες μοιράζονται τις ιστορίες τους:

«Έφυγα από την Αθήνα γιατί αισθανόμουν μια αποπνικτική στασιμότητα, τόσο κοινωνικά όσο και επαγγελματικά. Στο εξωτερικό θα μπορούσα να βρω περισσότερες δυνατότητες εξέλιξης. Ποτέ δεν σκέφτηκα όταν έφυγα ότι θα ήμουν τόσα χρόνια μετά ακόμα έξω και κυρίως ότι η κρίση θα ήταν τόσο μεγάλη που θα με απέτρεπε από το να γυρίσω».

«Πλέον ζω και εργάζομαι στο Μόναχο της Γερμανίας. Έχω αναλογικά, ως μη κάτοχος πτυχίου τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, έναν ικανοποιητικό μισθό. Εργάζομαι στον τομέα της πληροφορικής ως τεχνικός σε μεγάλη γερμανική εταιρεία. Ευτυχώς εδώ τουλάχιστον αναγνωρίστηκε η μακρά προϋπηρεσία που είχα στον χώρο της πληροφορικής στην Ελλάδα».

«Δεν έχω καταφέρει να ενσωματωθώ στην τοπική κοινωνία. Τα πρώτα χρόνια προσπαθούσα περισσότερο, αλλά τώρα πια δεν με ενδιαφέρει και πολύ. Ίσως σταμάτησα να προσπαθώ γύρω στο 2010-12, όταν η προπαγάνδα των τοπικών ΜΜΕ είχε στρέψει όλο τον κόσμο εναντίον των Ελλήνων (γιατί «η Ολλανδία έπρεπε να πληρώσει τους τεμπέληδες που φοροδιαφεύγουν και δεν δουλεύουν»). Τότε έζησα λίγο τι θα πει ρατσισμός. Οι Έλληνες ήταν αντικείμενο καθημερινών και συνεχών προσβολών. Κάποιοι γνωστοί μου δεν ήθελαν να λένε πως είναι Έλληνες. Εγώ προσπαθούσα να βρω τρόπο να το αντιμετωπίσω κρατώντας την ψυχραιμία μου. Δεν ήταν καθόλου εύκολο».

«Η ζωή μου έχει βελτιωθεί σε όλα τα πρακτικά και αντικειμενικά ζητήματα (εργασία, ελεύθερος χρόνος, παροχές, υγεία, ασφάλεια για την οικογένεια) και έχει επιδεινωθεί κατά κύριο λόγο συναισθηματικά, και πολιτικά αν θέλετε. Μακριά από την υπόλοιπη οικογένειά μου, από φίλους που είχα για χρόνια, από την ίδια τη χώρα με τα καλά της και τα κακά της. Και τελικά, να έχεις το παράδοξο συναίσθημα του προδομένου και του προδότη ταυτόχρονα. Προδομένος από τη χώρα και τους ανθρώπους της, και προδότης γιατί ίσως δεν προσπάθησα, δεν πάλεψα αρκετά».

Ανάμεικτα συναισθήματα, ανακούφιση, ασφάλεια, καταξίωση, απομόνωση, ρατσισμός και νοσταλγία. Η Generation E θέλει να επιστρέψει, όμως δεν ξέρει αν οι συνθήκες στην Ελλάδα θα αλλάξουν ώστε να μπορεί να το κάνει. Έτσι οι περισσότεροι, στο ερώτημα αν σκοπεύουν να επιστρέψουν στην Ελλάδα και αν ναι, περίπου πότε, απαντούν απλώς «Το ελπίζω».

Το Generation E είναι μια έρευνα που παραμένει ακόμα ανοιχτή. Αυτό δίνει τη δυνατότητα να αλλάξουν τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα. Αν είμαστε κάτω των 40 ετών και φύγαμε τα τελευταία χρόνια για το εξωτερικό, μπορούμε να συμμετέχουμε κι εμείς ή οι φίλοι μας, συμπληρώνοντας τη φόρμα που υπάρχει εδώ.

εμφάνιση σχολίων