Στη Νέα Υόρκη του 60, άνδρες που ήθελαν να ντύνονται σαν γυναίκες ταξίδευαν κρυφά στο Casa Susanna. Πενήντα χρόνια μετά βρέθηκε μια κούτα με φωτογραφίες τους.
PRESS
3 Οκτωβρίου 2014
Νέα Υόρκη 1960. Κάθε πρωί, οι ένοικοι του οίκου «Casa Susanna» συγκεντρώνονταν στο μπάνιο για τον καθημερινό καλλωπισμό τους. Ντυμένοι με μακριές νυχτικιές, σατέν ρόμπες και ντελικάτες παντόφλες, δεν διέφεραν σε τίποτα από τις πλούσιες, κομψές γυναίκες της Νέας Υόρκης. Μέχρι τη στιγμή που σαπούνιζαν τα μάγουλά τους και άρχιζαν να ξυρίζονται.
Στο σπίτι ήταν ένας πιλότος, ένας επιχειρηματίας, ένας λογιστής, ένας βιβλιοθηκάριος, ένας φαρμακολόγος, ένας εκδότης εφημερίδας και ένας εισαγγελικός μεταφραστής. Τις εργάσιμες μέρες ήταν κύριοι με ακριβά κοστούμια, συζύγους, παιδιά, σκυλιά και υποχρεώσεις. Αλλά τα σαββατοκύριακα ταξίδευαν μέχρι την «Casa Susanna» και άφηναν τον εαυτό τους ελεύθερο. Φορούσαν φορέματα και περούκες και γίνονταν αυτό που πραγματικά ένιωθαν: η Φελίσιτι, η Σίνθια, η Γκέιλ, η Σάντι, η Φιόνα, η Βιρτζίνια και η Σουζάνα.
Οικοδέσποινα ήταν, ασφαλώς, η Susanna. Πέντε μέρες την εβδομάδα η «Susanna» άκουγε στο όνομα Τίτο Βαλέντι και εργαζόταν ως δικαστικός μεταφραστής. Η σύζυγός του, Μαρί, τον συντρόφευε τα σαββατοκύριακα και είχε ένα κατάστημα με περούκες, με το οποίο εφοδίαζε πολλούς απ’ τους επισκέπτες του σπιτιού. Ο Τίτο Βαλέντι ήταν ετεροφυλόφιλος, αγαπούσε τη γυναίκα του και ήταν εξαιρετικός στη δουλειά του. Αλλά από μικρός τού άρεσε να ντύνεται σαν γυναίκα.