0
1
σχόλια
406
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ
«Ξαπλώνουμε ατενίζοντας το κίτρινο έως ότου ο χρυσαφένιος καιρός διαρρηχθεί, ω αίμα της καρδιάς μου, όπως μια καρδιά ή ένας λόφος»

 
DOCTV.GR | UNSPLASH
1 Ιουνίου 2023
Ξαπλωμένοι στην αμμουδιά, ατενίζοντας το κίτρινο και τη μουντή θάλασσα, περίγελως εμείς που χλευάζουμε που ακολουθούμε τα κόκκινα ποτάμια, κούφια εσοχή λέξεων πέρα από τον ίσκιο των τζιτζικιών, διότι σε τούτο τον κίτρινο τάφο άμμου και θάλασσας μια επίκληση για χρώμα καλεί με τον αγέρα μουντή και ζωηρή όπως ο τάφος κι η θάλασσα καθώς κοιμούνται ούτως ή άλλως.

Οι σεληνιακές σιωπές, η σιωπηλή παλίρροια που γλείφει τα ακίνητα κανάλια, ο ξηρός άρχοντας της παλίρροιας ζαρωμένος ανάμεσα σε αμμοθύελλα και νεροποντή, πρέπει να θεραπεύσουν τα δεινά μας από το νερό με μια μονόχρωμη γαλήνη· η ουράνια μουσική πάνω από την άμμο ηχεί μαζί με τους κόκκους που βιάζονται να κρύψουν τα χρυσαφένια βουνά και τις οικίες της μουντής, ζωηρής, παράκτιας γης που ζώνει αρχοντική κορδέλα, ξαπλωμένοι εμείς, ατενίζουμε το κίτρινο, ευχόμαστε ο άνεμος να διώξει μακριά τη μορφολογία της ακτής και τον πνιγμένο κόκκινο βράχο· μα οι ευχές δεν αποφέρουν, μήτε μπορούμε ν' αποφύγουμε την άφιξη του βράχου, ξαπλώνουμε ατενίζοντας το κίτρινο έως ότου ο χρυσαφένιος καιρός διαρρηχθεί, ω αίμα της καρδιάς μου, όπως μια καρδιά ή ένας λόφος.
 
 
Ξαπλωμένοι στην αμμουδιά – Ντύλαν Τόμας. Ο Ντύλαν Τόμας (27 Οκτωβρίου 1914 - 9 Νοεμβρίου 1953) ήταν Ουαλός ποιητής και συγγραφέας. Γεννήθηκε στο Σουόνσι της Ουαλίας, ένα λιμάνι γεμάτο ψαράδες και φτωχούς εργάτες. Οι εικόνες αυτές επανέρχονται συχνά στην ποιητική του διαδρομή. Δημοσίευσε ποιήματά του για πρώτη φορά στην εφημερίδα Sunday Referee, στη στήλη Poet's Corner, τo 1933. Η βράβευσή τους οδήγησε τον εκδότη της Victor Neuburg να τα τυπώσει σε μια συλλογή με τίτλο 18 Ποιήματα, το 1934. Οι κριτικοί το απορρίπτουν, πράγμα που τον οδηγεί στο αλκοόλ, πάθος που τον συντροφεύει ως το τέλος. Επανέρχεται δύο χρόνια αργότερα και εκδίδει τα 25 ποιήματα. Τότε υιοθετεί οριστικά πια με σιγουριά το προσωπικό, χαρακτηριστικό του ύφος. Το 1940 η επιτυχία του παίρνει την ανιούσα, όταν του αναθέτουν μια ραδιοφωνική εκπομπή που τον κάνει διάσημο. Το έργο Κάτω από το Γαλατόδασος είναι «γραμμένο για φωνές» όπως λέει ο ίδιος, και παρουσιάζεται ραδιοφωνικά, με τον ίδιο σε διπλό ρόλο. Η τέταρτη συλλογή του Θάνατοι και Είσοδοι (1946) κερδίζει το ευρύ αναγνωστικό κοινό. Από το 1950 μέχρι του 1953, κάνει μια περιοδεία απαγγελιών στην Αμερική. Πέθανε ξαφνικά από αλκοολική τοξίνωση ενώ βρισκόταν στη Νέα Υόρκη.

 
Διαβάστε επίσης:
Τόμας: Τη νύχτα ονειρεύονται
Τόμας: Παρά μόνο άνθρωποι
Κι ο θάνατος δε θα ‘χει πια εξουσία
εμφάνιση σχολίων