Τα χρέη των Α' ΠΡΟΣΩΠΟ ανθρώπων

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Μιλώντας για το χρέος, ας μιλήσουμε πρώτα για το χρέος μας στις μανάδες μας, που επιτάξανε τα σώματά τους για μήνες επί μηνών προκειμένου να μας δώσουνε σώμα, μυαλό και αίμα για να μπορούμε να ζήσουμε και να υπάρξουμε ως ανθρώπινα όντα.

Ας μιλήσουμε για το χρέος μας στα αστέρια, που για δισεκατομμύρια χρόνια κυοφορήσανε μέσα στους πυρήνες τους τα χημικά στοιχεία που είναι απαραίτητα για την ύπαρξη της Γης και την ύπαρξη της έμβιας ύλης επάνω στη Γη, για τον χρυσό μας και το ασβέστιό μας και τον σίδηρο και τον άνθρακα και τον φώσφορο και την πλατίνα, στα αστέρια και στις εκρήξεις των θανάτων τους οφείλουμε ένα χρέος ανυπολόγιστο.

Ας μιλήσουμε για τα δέντρα, «τους μεταλλάκτες της ανόργανης ύλης σε οργανική», που χωρίς αυτά δεν θα υπήρχε οξυγόνο επάνω στη Γη, δεν θα υπήρχανε θηλαστικά, δεν θα υπήρχαν άνθρωποι, στα δέντρα κάθε μέρα χρωστούμε τον ίδιο τον αέρα που αναπνέουμε και όλη την οργανική ύλη που μας απαρτίζει.

Μιλώντας περί χρέους επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε το χρέος μας στους δημιουργούς της γλώσσας που μιλάμε, των εννοιών με τις οποίες σκεφτόμαστε και στοιχειοθετούμε τον έναρθρό μας λόγο, και φυσικά τους δασκάλους μας, που μας δώσανε το ευ ζην και μας μάθανε να θυμόμαστε και να φανταζόμαστε ως όντα διαχρονικά, υπεριστορικά και ωραία.

Ένας γρήγορος υπολογισμός μπορεί να μας οδηγήσει στο συμπέρασμα, αβίαστα, ότι το χρέος το συνολικό το οποίο οφείλουμε στις μανάδες μας, στα αστέρια, στα δέντρα και στους δασκάλους μας, αν αρχίζαμε σήμερα να δουλεύουμε για να το ξεχρεώσουμε, δεν θα φτάνανε εκατοντάδες χιλιάδες έτη.

Σε αυτή την βάση, της δίκαιης αντιμετώπισης ενός οφειλέτη και του σεβασμού απέναντι στη ζωή του και στην ελευθερία του, οι μανάδες μας, τα αστέρια, τα δέντρα και οι δάσκαλοί μας αποφασίζουνε από κοινού, άρρητα, σιωπηρά και με συνέπεια εδώ και πολλές χιλιάδες έτη, να διαγράψουν τα χρέη μας και να ορίσουν τη ζωή, την ύλη (οργανική και ανόργανη), τον αέρα και την γλώσσα, ως δώρα. Δώρα, τα οποία δεν περιμένουνε ποτέ να τα λάβουνε πίσω.

Η μόνη ευχή την οποία μεταλαμπαδεύουνε σε εμάς, είναι αυτά τα δώρα να τα διαφυλάξουμε ως κάτι το πολύτιμο και να τα προσφέρουμε κι εμείς γενναιόδωρα στις επόμενες γενεές. Έτσι αντιμετωπίζονται τα χρέη σε αυτό το Σύμπαν. Έτσι διαγράφονται τα χρέη στις κοινωνίες των ανθρώπων.


Διαβάστε επίσης: Αντίο στον David Graeber. «Είμαστε το 99%»!

εμφάνιση σχολίων