Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ JOCKER: Ο Άρθουρ είναι ένας άνθρωπος που αντιμετωπίζει την σκληρότητα και την απόλυτη περιφρόνηση της κοινωνίας, ταυτόχρονα με την αδιαφορία ενός συστήματος που του επιτρέπει να περνά από την ευάλωτη πλευρά στην καταστροφική. Δουλεύει ως κλόουν το πρωί και ως stand up κωμικός τα βράδια. Πολύ γρήγορα συνειδητοποιεί ότι ο περίγελος είναι ο ίδιος και όχι αυτά που λέει ή κάνει. Το ανεξέλεγκτο γέλιο του που ξεσπά τις λάθος στιγμές, αποδεικνύει ότι αδυνατεί να συντονιστεί με το κοινό του. Κι όσο προσπαθεί να ελέγξει την κατάσταση τόσο περισσότερο γελοιοποιείται και αφήνει τον εαυτό του εκτεθειμένο, ακόμα και σε περιστατικά βίας. Ο Άρθουρ, ο οποίος είναι αφιερωμένος στη φροντίδα της εύθραυστης μητέρας του, είναι σε διαρκή αναζήτηση της πατρικής αγάπης που δεν είχε ποτέ. Ψάχνει να την βρει είτε στον πλούσιο επιχειρηματία Τόμας Γουέιν, είτε στον παρουσιαστή της τηλεόρασης, Μιούρεϊ Φράνκλιν. Καθώς κινείται σε έναν υπαρξιακό φαύλο κύκλο, μεταξύ πραγματικότητας και τρέλας, αρκεί μια λανθασμένη επιλογή του, για να προκαλέσει μια αλυσιδωτή αντίδραση κλιμακούμενων και, τελικά, ολέθριων γεγονότων.

Origin του γνωστού χαρακτήρα και αντίπαλου του Μπάτμαν το οποίο βασίζεται σε ένα πρωτότυπο σενάριο που δεν έχει σχέση με τις προϋπάρχουσες ταινίες και κόμικς, ο Jocker του Τοντ Φίλιπς (σκηνοθέτη της κινηματογραφικής σειράς των Hangover), ρίχνει μια ματιά στις ψυχολογικές και κοινωνικοπολιτικές αιτίες που οδήγησαν τον ήρωα στο να γίνει αυτό που είναι. Η βράβευσή του με τον Χρυσό Λέοντα του Φεστιβάλ Βενετίας, προφανώς και να του ανοίγει το δρόμο προς τα Όσκαρ, όπως συνέβη και με τους δύο προηγούμενους Χρυσούς Λέοντες, τη Ρόμα του Αλφόνσο Κουαρόν και τη Μορφή του Νερού, του Γκιγιέρμο δελ Τόρο. Αν η ταινία αποδειχτεί δημοφιλής και στα ταμεία, το Χόλιγουντ θα μπορέσει επιτέλους να βραβεύσει μια ταινία που ενώ βασίζεται σε κόμικ χαρακτήρα, δεν μοιάζει σχεδόν σε τίποτα με τις υπόλοιπες παραγωγές των DC και Marvel, αλλά και μια εμπορικά πετυχημένη παραγωγή που δεν είναι ακριβώς mainstream.

Με προφανείς επιρροές από τον Σκορτσέζε (κάποιοι την είδαν σαν ένα συνδυασμό του Ταξιτζή με το Ο Βασιλιάς της Κωμωδίας), ο Φίλιπς εικονογραφεί έναν ηθικά αμφιλεγόμενο χαρακτήρα, εκδικητή μιας άδικης κοινωνίας για το κακό που προκάλεσε σε αυτόν, αλλά και σε όλους τους διαφορετικούς και απροσάρμοστους σαν κι αυτόν. Η ταινία δίχασε τους κριτικούς, σχετικά με τα μηνύματα που μεταφέρει και τη συμπαθή ματιά της πάνω σε έναν ψυχοπαθή χαρακτήρα. Δεν είδαμε τη ταινία και δεν μπορούμε να εκφέρουμε γνώμη. Περισσότερα σε κάποια από τις επόμενες εβδομάδες.

Info: Jocker. Δραματικό Θρίλερ. ΗΠΑ 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 3 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Τοντ Φίλιπς. Παίζουν: Χοακίν Φίνιξ, Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Ζάζι Μπιτς. Διανομή: Tanweer.


ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ: Η Μάρα, μια τριαντάχρονη ανύπαντρη μητέρα από την Ρουμανία, εργάζεται στις ΗΠΑ σαν αποκλειστική νοσοκόμα με προσωρινή βίζα. Θέλοντας να εξασφαλίσει ένα καλύτερο μέλλον για τον γιo της, παντρεύεται τον ασθενή της, Ντάνιελ, λίγο πριν λήξει η άδεια παραμονής της. Οι διαδικασίες για την απόκτηση της πράσινης κάρτας ξεκινούν δίνοντας συνεντεύξεις στον αρμόδιο υπάλληλο του υπουργείου μεταναστευτικής πολιτικής, τον Mότζι, ο οποίος βρίσκει συνεχώς νομικά κολλήματα για να την εκβιάσει. Τα πράγματα περιπλέκονται, ενώ την ίδια στιγμή καταφτάνει και ο ανήλικος γιος της από τη πατρίδα χωρίς να γνωρίζει τίποτα για τα σχέδια της μητέρας του.

Romanian neorealism goes America σε αυτό το ψυχολογικό δράμα το οποίο έγραψαν η Τατιάνα Ιονάσκου με την Ιοάνα Ουρικάρου, με τη δεύτερη να το σκηνοθετεί σε παραγωγή του Κριστιάν Μουντζίου (4 Μήνες 3 Εβδομάδες και 2 Μέρες, Πέρα από τους Λόφους, Αποφοίτηση).

Πέρα από το μεταναστευτικό που μοιάζει εδώ να είναι το κεντρικό θέμα, η ταινία εξετάζει τη θέση των γυναικών στην υποτιθέμενη καλύτερη χώρα του κόσμου και ειδικότερα το επισφαλές του κοινωνικοπολιτικού στάτους της γυναίκας μετανάστη. Αποφεύγοντας τον διδακτισμό, καταγράφει χωρίς να παίρνει θέση ή να χαρίζεται στον κεντρικό χαρακτήρα (άλλωστε το ένστικτο της επιβίωσης είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό του ανθρώπινου γένους), τον αγώνα μιας γυναίκας που είναι και μητέρα, για μια θέση κάτω από τον αμερικάνικο ήλιο, εν μέσω νεοσυντηρητικής χιονοθύελλας.

Υπάρχουν αρκετές δυνατές σκηνές εδώ, όπως ο έλεγχος της αστυνομίας στο μοτέλ. Η Μαλίνα Μαλοβίτσι είναι εκπληκτική ως Μάρα. Κάποιοι ίσως ενοχληθούν, καθώς τα γεγονότα του φινάλε συμβαίνουν στη πραγματιότητα εκτός οθόνης.

Info: Αμερικάνικο Όνειρο (Lemonade). Δραματική. Ρουμανία, Καναδάς, Γερμανία, Σουηδία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 3 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Ιοάνα Ουρικάρου. Παίζουν: Μαλίνα Μανοβίτσι, Ντίλαν Σμιθ, Στιβ Μπάτσικ, Μίλαν Οθρντούκ. Διανομή: Danaos Films.


ΤΟ ΑΥΓΟ: Ένας 18χρονος αστυνομικός φυλάει μόνος του τη σκηνή ενός εγκλήματος με θύμα μια γυμνή, νεαρή γυναίκα. Μια 35χρονη ντόπια έχει σταλεί να τον βοηθήσει. Σε αυτή τη σκοτεινή και απομονωμένη νύχτα στις στέπες της Μογγολίας, οι δυο τους κάνουν σεξ και η γυναίκα μένει έγκυος. Μια πράξη που έχει το δικό της απώτερο κίνητρο. Την τέλεια αγάπη, που μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν την κρατάς μακριά από έναν άντρα σε όλη τη διάρκεια της ζωής σας.

Για την ταινία – Σημείωμα σκηνοθέτη, Κουάν'αν Γουάνγκ, γνωστού μας από τη βραβευμένη με Χρυσή Άρκτο ταινία του 2006, Ο Γάμος της Τούγια.

Γράφω τα σενάρια για όλες μου τις ταινίες, όμως αυτή τη φορά δεν υπήρχε σενάριο. Στη Μογγολία όσα είδα ξεπερνούν τα όρια της γλώσσας. Η ομάδα της παραγωγής έφτασε στη Μογγολία στις 8 Ιανουαρίου 2018. Μας πήρε 90 μέρες να προετοιμάσουμε τα γυρίσματα, 60 μέρες γυρισμάτων με πολλαπλές δυσκολίες και καθισμένος στο γραφείο μοντάζ στο Πεκίνο, παρακολούθησα για πρώτη φορά ολοκληρωμένη την ταινία.

Πρόκειται για μια ταινία με θέμα τη ζωή, τον θάνατο και την αγάπη. Το Αυγό είναι μια διαφορετική οπτική πάνω στη θεματική αυτή. Στη σύντομη παραμονή μου στη Μογγολία βίωσα τη διαφορετική αίσθηση χρόνου εκεί. Ο χρόνος για τους ανθρώπους που ζουν στις στέπες έχει τη δική του λογική και αυτή η λογική είναι διαφορετική και ως προς το πώς αντιμετωπίζουν το νόημα του θανάτου ή της αγάπης.

Πάντα πίστευα ότι προτού ολοκληρώσεις μια ταινία, η δυνατότητα της γλώσσας να σε προλάβει είναι μικρή, ενώ μετά την ολοκλήρωση η γλώσσα πάντα μοιάζει επιφανειακή.

Info: Το Αυγό (Öndög). Δραματική. Κίνα, Μογγολία 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 3 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Κουάν'αν Γουάνγκ. Παίζουν: Αοριγκελέτου Γκανγντέμουερ, Αρίλντ Νοροβσάμπουου, Διανομή: StraDa Films.


ΕΝΗΛΙΚΟΙ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ: Πίσω από κλειστές πόρτες, διαδραματίζεται μια παγκόσμια ιστορία: Εκείνη ενός λαού παγιδευμένου σε ένα κολοσσιαίο χρέος. Μια επιβεβλημένη λιτότητα ενάντια στην ανθρωπότητα και την επιβίωση. Μια ιστορία όπου ο καθένας παίζει το δικό του ρόλο, όπου οι χαρακτήρες δεν είναι ούτε καλοί ούτε κακοί, αλλά καθοδηγούμενοι από τις συνέπειες της δικής τους αντίληψης για το τι είναι σωστό να κάνουν. Μια ασφυκτική παγίδα όπου οι ήρωες οδηγούνται στη διχόνοια. Μια αρχαία ελληνική τραγωδία στη σύγχρονη εποχή.

Από το Τσεκούρι (2005), στο Κεφάλαιο (2012), μέχρι το Ενήλικοι στην Αίθουσα που συμπληρώνει άτυπα μια τριλογία οικονομικών θρίλερ, ο Κώστας Γαβράς αναστάτωσε δεξιούς και αριστερούς με την απόφασή του να κάνει μια ταινία που βασίζεται στο γνωστό βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη. Πέρα από το τί πιστεύει κανείς για τον πρώην υπουργό και τη στάση που κράτησε, η ταινία σαν ταινία είναι συμπαθής χωρίς να αποτελεί τομή, ούτε στο είδος, αλλά ούτε και στη φιλμογραφία του σκηνοθέτη της. Εκείνο που ξεχωρίζει είναι οι ερμηνείες των ηθοποιών, Ελλήνων και μη, οι οποίοι υποδύονται πραγματικά και εν ζωή πρόσωπα. Επικριτές, αλλά και φαν, ας κρατήσουν μικρό καλάθι λοιπόν.

Info: Ενήλικοι στην Αίθουσα (Adults in the Room). Δραματική Βιογραφία. Γαλλία, Ελλάδα 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 3 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Κώστας Γαβράς. Παίζουν: Χρήστος Λούλης, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Ούλριχ Τούκουρ, Ντάαν Σούρμανς, Βαλέρια Γκολίνο. Διανομή: Odeon.


Η ΣΙΩΠΗ: Δύο αδερφές κι ο μικρός γιος της μιας κάνουν στάση στο ξενοδοχείο μιας άγνωστής τους πολής και χώρας. Η χρόνια αντιζηλία μεταξύ τους κορυφώνεται καθώς οι διαφορετικοί τους χαρακτήρες συγκρούονται με ολέθρια ένταση.

Αριστουργηματική, αινιγματική δημιουργία του κορυφαίου Ίνγκμαρ Μπέργκμαν από το 1963, η οποία κλείνει τη τριλογία της Σιωπής του Θεού, όπως ήταν και ο αρχικός τίτλος της, μαζί με το Winter Light (1963) και το Μέσα Από τον Σπασμένο Καθρέφτη (1961).

Με τις δύο γυναίκες να μοιάζουν σαν να αντιπροσωπεύουν η μία το Πνεύμα και η άλλη τη Σάρκα, ενώ το αγόρι που αγαπά και τις δύο, να φαίνεται πως είναι το alter ego του σκηνοθέτη (που περνά τις βαρετές ώρες του εγκλεισμού του στο ξενοδοχείο εξερευνώντας τους τρομακτικά άδειους διαδρόμους του ξενοδοχείου, παίζοντας με μια ομάδα νάνων περφόρμερς που βρίσκονται στο κτήριο και στη πόλη σε περιοδεία κι άλλοτε κατουρώντας στις γωνίες), ο Μπέργκμαν δημιουργεί ήδη από τη πρώτη σεκάνς στο τρένο μια παράδοξη ατμόσφαιρα αγωνίας που εντείνεται, από την άγνωστη πόλη, την άγνωστη χώρα που βρίσκεται στα πρόθυρα ή κάτω από το ζυγό ενός στρατιωτικού καθεστώτος, την άγνωστη γλώσσα των κατοίκων της και από την κριτική κατάσταση της υγείας της Έστερ, της μεταφράστριας στο επάγγελμα μεγάλης αδερφής που δεν γνωρίζει παρά μερικές λέξεις από τη γλώσσα της χώρας της σύντομης παραμονής τους.

Πέρα από το νοηματικό της φορτίο, η ταινία διαθέτει μια αξεπέραστη σκηνοθετική αρτιότητα, είτε μέσα από τις παράδοξες, ονειρικές γωνίες της κινηματογράφησης των χώρων του ξενοδοχείου, είτε από την αποτύπωση με κοντινά πλάνα της έντασης του δράματος (άλλη μια εκπληκτική δουλειά από τον μόνιμο φωτογράφο του σκηνοθέτη, Σβεν Νίκβιστ), τη χρήση των ήχων και της μουσικής και τις εξαιρετικές ερμηνείες. Ιδιαίτερα τολμηρή για την εποχή της, προκάλεσε σάλο με το γυμνό και τις σκηνές σεξ που περιέχει, ενεργοποιώντας τα ανακλαστικά της λογοκρισίας μιας ψύχραιμης κατά τα άλλα Σουηδίας. Σε καινούργιες ψηφιακές κόπιες, ένα αριστούργημα που δεν πρέπει να χάσει κανείς!

Info: Η Σιωπή (Tystnaden/The Silence). Δραματική. Σουηδία 1963. Επανέκδοση: Πέμπτη 3 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Παίζουν: Ίνγκριντ Τούλιν, Γκούνελ Λίντμπλομ, Γιούργκεν Λίντστρομ, Μπίργκερ Μάμλστεν. Διανομή: Weird Wave.

εμφάνιση σχολίων