0
1
σχόλια
509
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ

Γρύλλοι, κλιματιστικό, βουητό των φόβων και των σκέψεων…

ΔΗΜΗΤΡΑ ΧΑΤΖΗΜΑΓΙΟΓΛΟΥ
29 Αυγούστου 2011
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΙΣΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ. Και ο Αύγουστος τελειώνει όπως πάντα με αέρηδες και μια γεύση γλυκόπικρη. Σαν το Campari πορτοκάλι. Το χρώμα εξαίσιο. Τα παγάκια αχνίζουν. Όσο κρατάς τη γουλίτσα στο στόμα σου, δροσίζεσαι. Μόλις την κατεβάσεις έρχεται η απίστευτη πίκρα. Δεν έχει σημασία. Άσπρο πάτο.

ΜΙΑ ΑΙΣΘΗΣΗ ΑΝΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΟΥ ΤΡΙΓΥΡΩ. Δε μιλάω για όλους. Φαντάζομαι ότι υπάρχουν και ψυχές εκεί έξω που βίωσαν το καλοκαίρι της ζωής τους. Είναι μια σκέψη καταπραϋντική αυτή. Σαν τις πρώτες διακοπές με φίλους. Αξεπέραστα καλοκαίρια. Μακρινά. Με μια μνήμη τρυφερή που λειαίνει τις γωνίες. Θυμάσαι μόνο τα καλά. Ή και τίποτα. Μια αίσθηση ελευθερίας είναι αρκετή. Σαν να μην τα ζήσαμε. Κι όμως..

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΡΗΜΑ. Μη-πραγματική κατάσταση. Φαντασίωση. Γι’ αυτό και μας δίνει πάντοτε λιγότερα απ’ όσα περιμένουμε.

ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΦΕΤΙΝΟ ΚΑΚΟΚΑΙΡΙ ήταν το «Φτάσε ως εκεί που δε μπορείς» του Καζαντζάκη. Δεν έφτασα στη γη του Πυρός. Για τις μη- αντοχές και ανοχές μου μιλάω.

ΤΟ ΦΕΤΙΝΟ ΚΑΚΟΚΑΙΡΙ ΕΙΧΕ ΚΟΥΡΑΣΗ, αϋπνία, καθόλου, πολύ, κατά πως φύσαγαν οι διαθέσεις…

ΕΙΧΕ ΓΡΥΛΛΟΥΣ, ΘΟΡΥΒΟ ΚΛΙΜΑΤΙΣΤΙΚΩΝ, ΒΟΥΗΤΟ ΤΩΝ ΦΟΒΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ που δε λένε να το βουλώσουν ούτε τα μεσημέρια του Αυγούστου που σκάει ο τζίτζικας, που’ ναι παχιές οι μύγες. Σαν τότε που μας βάζανε για ύπνο πιτσιρίκια και μείς το σκάγαμε με το πρώτο τους ροχαλητό που διαρκούσε τρίωρο; Μέχρι να πέσει ο ήλιος; Για να κάνουμε σκανδαλιές; Ε, καμία σχέση. Εδώ μιλάμε για υπερπροσπάθεια να σηκωθείς από τον καναπέ ενώ το διαολεμένο το μυαλό σε έχει πάει και σε έχει φέρει στα μήκη και στα πλάτη της γης άκοπα. Μη με ξεσηκώνεις. Άσε με…

ΕΙΧΕ ΚΥΜΑΤΑ και συννεφιασμένους ουρανούς σε άλλες πρωτεύουσες όπου θα έμενα. Αλλά δεν έμεινα.

ΕΙΧΕ ΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΣΙΩΠΕΣ ΚΑΙ ΜΑΤΙΑ ΒΟΥΡΚΩΜΕΝΑ και καλωσορίσματα και αποχαιρετισμούς σε αεροδρόμια, αποβάθρες, λιμάνια, στο κατώφλι της εξώπορτας.

ΕΙΧΕ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΙΑΤΡΕΙΑ και ψυχές που ενώθηκαν και γιατρεύτηκαν.

ΕΙΧΕ ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΜΠΑΛΚΟΝΟΠΟΡΤΕΣ και πολλά παράθυρα ανοιγμένα στο λάπτοπ. Είχε κοινωνική δικτύωση και βαθιά μοναξιά. Είχε αγκαλιά και χάδι κι απουσία αβάσταχτη.

ΕΙΧΕ ΟΝΕΙΡΑ, ΝΕΚΤΑΡΙΝΙΑ ΓΥΑΛΙΣΤΕΡΑ. Έρωτα, παγωτό καϊμάκι με σιρόπι βύσσινο. Προσμονή, γλαρόνια πάνω από τα κεφάλια μας.

ΤΟ ΦΕΤΙΝΟ ΚΑΚΟΚΑΙΡΙ ΗΤΑΝ ΗΡΕΜΟ. Εμείς ήμασταν αγριεμένοι.

ΚΑΙ ΣΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕΣ ΦΡΑΓΚΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ Η ΣΤΟ ΕΞΟΧΙΚΟ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΣΟΥ. Και συ που δούλευες. Και συ που είσαι μακριά ξενιτεμένο μου πουλί και ανασηκώνεις το κεφάλι μονάχα για να γευτείς ήλιο και αλμύρα από τη θύμηση σου. Και συ που κανόνισες με αγαπημένους φίλους αλλά δεν έκατσε τούτη τη φορά. Ποιος άλλαξε; Τι άλλαξε;

ΚΑΙ ΣΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕΣ ΠΑΡΕΑ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΜΟΝΗ με το βιβλίο σου για να χαλαρώσεις, αλλά κοίταζες συνέχεια το ρολόι σαν να περιμένεις κάποιον. Και συ που είχες κάποιον να φροντίζεις και ποιος θα σε φροντίσει εσένα; Και συ που είχες εναποθέσει όλες σου τις ελπίδες σε αυτό το καλοκαίρι χωρίς να ξέρεις το γιατί. Και συ και συ και συ και συ… και γω.

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ. Και ο καλύτερος Αύγουστος της ζωής μας θα είναι ο Σεπτέμβριος. Δικαίωμα.


Φλουοξετίνη: Εκλεκτικός ανταγωνιστής της επαναπρόσληψης σεροτονίνης ή SSRI. Ιδιαίτερα αποτελεσματικό στη θεραπεία της κατάθλιψης.

εμφάνιση σχολίων