Ο δήμαρχος του Άμστερνταμ εγκαινιάζει οίκους ανοχής που διοικούνται από τις εργαζόμενες
ΑΘΗΝΑ ΛΕΒΕΝΤΗ
17 Μαΐου 2017
Σε μια προσπάθεια βελτίωσης των συνθηκών εργασίας στη βιομηχανία του σεξ του Άμστερνταμ, άνοιξε ο πρώτος οίκος ανοχής που διοικείται από τις εργαζόμενες. Ο «δημοτικός οίκος» έχει σκοπό να επιτρέψει στους εργαζόμενους να εργάζονται επίσης με μεγαλύτερη ασφάλεια.
Η νέα πρωτοβουλία του δημοτικού συμβουλίου, καταλαμβάνει 14 «παράθυρα» σε τέσσερα διαφορετικά κτίρια στην περιοχή Wallen των κόκκινων φαναριών -το περίφημο Red Light District. Επιπλέον, περίπου 40 εργαζόμενοι θα μπορούν να εργάζονται εκτός των εγκαταστάσεων, υπό τη διεύθυνση της οργάνωσης My Red Light, στην οποία οι ιερόδουλες έχουν ενεργή συμμετοχή.
«Τα πάντα, από τα καταστατικά μέχρι τη διακόσμηση των δωματίων, εξετάζονται από τους εργαζόμενους», δηλώνει στον Guardian μια ιερόδουλη. «Ελπίζω ότι το My Red Light θα προσφέρει ευχάριστους χώρους εργασίας, όπου οι εργαζόμενοι θα είναι και θα αισθάνονται πιo ευπρόσδεκτοι».
Η πορνεία είναι νόμιμη στις Κάτω Χώρες από το 2000. Οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων σεξ πρέπει να πάρουν άδεια και να συμμορφωθούν με τους δημοτικούς κανόνες, ενώ η πορνεία είναι νομικό επάγγελμα και οι επαγγελματίες της πληρώνουν φόρους. Οι Ολλανδοί ελπίζουν ότι με τη νομιμοποίηση της πορνείας θα δημιουργήσουν μια «καθαρή» σεξουαλική βιομηχανία, με ανεξάρτητους εργαζόμενους.
«Οι εργαζόμενοι σεξ θα καθορίσουν τους όρους ενοικίασης και τις ώρες εργασίας τους», λέει η Marieke de Ridder, μέλος του εποπτικού συμβουλίου του My Red Light. «Θα υπάρξει επίσης περισσότερος κοινωνικός έλεγχος, επειδή οι εργαζόμενοι του σεξ στο My Red Light θα εμπλακούν περισσότερο μεταξύ τους. Υπάρχει ένα ειδικό σαλόνι όπου μπορούν να συναναστρέφονται και να επικοινωνούν μεταξύ τους. Ελπίζουμε ότι θα εκπαιδεύσουν ο ένας τον άλλον και θα συνεργαστούν όταν πρόκειται για σημαντικά ζητήματα όπως η διαπραγμάτευση ή η αντιμετώπιση δυσάρεστων πελατών».
Ο δήμαρχος του Άμστερνταμ, Eberhard van der Laan, έκανε μεγάλη προσπάθεια για να συμβεί το εγχείρημα. Λόγω της συμμετοχής του δήμαρχου, οι Ολλανδοί ονόμασαν το έργο «δημοτικό οίκο». Αλλά ο διευθυντής του προγράμματος πορνείας της πόλης, Sonja Pol, λέει ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. «Ο δήμαρχος έχει κάνει τα πάντα μέσα στις αρμοδιότητές του για να βοηθήσει στην έναρξη του έργου: μελέτησε τη σκοπιμότητα, εκτίμησε τους κινδύνους, πήρε τα σωστά μέτρα, βρήκε επενδυτές και χρηματοδότες. Αλλά τώρα δεν παίζει πλέον κανένα ρόλο στο πρόγραμμα -μόνο θα το παρακολουθεί για τα επόμενα δύο χρόνια».
Όμως δεν είναι όλοι ενθουσιασμένοι με το νέο αυτό εγχείρημα. Η ερευνητής της πορνείας, Karin Werkman, θεωρεί ότι ολόκληρο το έργο είναι αμφισβητήσιμο. «Δεν μπορεί κάποιος να γνωρίζει με σιγουριά αν μια γυναίκα που νοικιάζει ένα παράθυρο, δεν δίνει μετά τα χρήματά της σε έναν νταβατζή. Η πορνεία είναι μια μορφή εκμετάλλευσης, και ακόμη και σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον δεν μπορεί να υπάρξουν εγγυήσεις για “καθαρή” πορνεία. Είναι πραγματικά μια ψευδαίσθηση».
Διαβάστε επίσης:
Παράνομο στη Γαλλία το αγοραίο σεξ
H πόλη του trafficking
εμφάνιση σχολίων