6
5
σχόλια
1933
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ

Λουλούδια. Victoria. Καύση. Γύρισε ο Μπαμπάς. Το 5ο Κύμα. Ζωούπολη

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ [email protected]
2 Μαρτίου 2016
Πατήστε στις φωτό για να τις δείτε σε μεγάλη διάσταση


ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ: Η καθημερινότητα της Άνι, μιας σαραντάχρονης γυναίκας παγιδευμένης σε έναν άχρωμο γάμο, ανατρέπεται απροσδόκητα όταν κάποιος αρχίζει να της στέλνει λουλούδια στο σπίτι της κάθε Πέμπτη. Πάντα την ίδια ώρα και πάντοτε ανώνυμα. Μερικά μυστηριώδη άνθη εισβάλλουν επίσης απροειδοποίητα στις ζωές της Τέρε και της νύφης της, Λούρδης, καθώς ένας άγνωστος αφήνει κάθε εβδομάδα μια ανθοδέσμη στη μνήμη ενός ανθρώπου σημαντικού στη ζωή τους. Αυτή είναι η ιστορία τριών γυναικών που οι ζωές τους αλλάζουν καθοριστικά, χάρη σε μερικά μπουκέτα λουλούδια. Μπορεί άραγε ένα ανώνυμο δώρο από εφήμερα άνθη να αποτελέσει το έναυσμα για μια νέα αρχή;

Με ένα απλό αλλά έξυπνο σεναριακό εύρημα, το δίδυμο των Βάσκων σκηνοθετών Τζον Γαράνιο και Χοσέ Μαρί Γενάγα διαπλέκει με απρόσμενο και σαγηνευτικό τρόπο τις συναισθηματικές διαδρομές των τριών γυναικών, με μια εξαιρετική στη σύνθεσή της εικαστική τελειότητα, όπου τα ρέοντα και λεπτομερώς μελετημένα και στην παραμικρή τους λεπτομέρεια πλάνα παίρνουν με τον σχεδόν υπνωτικό ρυθμό τους τον θεατή σε ένα κινηματογραφικό ταξίδι οπτικής πανδαισίας και λεπτών συναισθηματικών αποχρώσεων.

Η ταινία, που υπήρξε η πρώτη στη Bασκική που προτάθηκε για ξενόγλωσσο Όσκαρ από την Ισπανία, είναι μια ντελικάτη όσο και συγκινητική σπουδή πάνω στον έρωτα, στη μνήμη, στην απώλεια και στις ανεκπλήρωτες συναισθηματικές επιθυμίες. Οι τρεις πρωταγωνίστριες, με την Ιτζιάρ Αϊζπούρου στον ρόλο της γηραιάς Τέρε να ξεχωρίζει, είναι εξαιρετικές και παίζουν σε κοντινά πλάνα με τις εκφράσεις τους, καθώς το σενάριο έχει μετρημένους αλλά ιδιαίτερα καλογραμμένους διαλόγους. Αν δεν υπήρχε και η υπερβολή της σύμπτωσης της συνάντησης των δύο άγνωστων μεταξύ τους γυναικών, η οποία οδηγεί στη συνέχεια την πλοκή στο συγκινητικό φινάλε της, θα μιλούσαμε για αριστούργημα.

Ιnfo: Λουλούδια (Loreak). Αισθηματική Δραματική. Ισπανία 2014. Πρεμιέρα: Πέμπτη 3 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Τζον Γαράνιο & Χοσέ Μαρί Γενάγα. Παίζουν: Ναγκόρε Αρανμπούρου, Ιτζιάρ Ιτούνιο, Ιτζιάρ Αϊζπούρου. Διανομή: Weird Wave.




VICTORIA: Η Βικτώρια, μια νεαρή κοπέλα από τη Μαδρίτη, συναντά τέσσερις άντρες έξω από ένα νυχτερινό κλαμπ στο Βερολίνο. Ο Σόνε και οι φίλοι του της υπόσχονται να της δείξουν την αληθινή διασκέδαση της πόλης. Η Βικτώρια φλερτάρει με τον Σόνε κι εκείνος την προσκαλεί να έρθει μαζί τους. Ένας από την παρέα έχει ένα χρέος να ξοφλήσει, σε έναν τοπικό μαφιόζο. Η Βικτώρια γίνεται συνεργός στη ληστεία μιας τράπεζας και καθώς η μέρα χαράζει πάνω από την πόλη, η κατάσταση οδηγείται εκτός ελέγχου. Σύντομα η αστυνομία βρίσκεται στο κατόπι της παρέας, καταδιώκοντάς την στους δρόμους του Βερολίνου.

Γυρισμένη σε ένα συνεχόμενο πλάνο, όπως η Ρώσικη Κιβωτός του Σοκούροφ και το PVC 1 του Σπύρου Σταθουλόπουλου, η Βικτώρια του Σεμπάστιαν Σίπερ, η οποία κέρδισε την Αργυρή Άρκτο Καλλιτεχνικού Επιτεύγματος την περσινή Berlinale, εντυπωσιάζει για την ενορχήστρωση και την εκτέλεσή της, αλλά στην πραγματικότητα, σε αντίθεση με τις δύο προαναφερόμενες ταινίες, έχει μια πολύ απλοϊκή και τετριμμένη ιστορία να διηγηθεί.

Με ένα, γενικών οδηγιών, σενάριο μόλις 15 σελίδων, ο σκηνοθέτης αφήνει πολύ χώρο και χρόνο στους ηθοποιούς του για αυτοσχεδιασμό. Τα σπαστά αγγλικά ανάμεσα στην παρέα και την Ισπανίδα Βικτώρια, αν και χαριτωμένα ακόμη και για τα λάθη που δεν μπορούσαν να κοπούν στο μοντάζ, περιορίζονται στα βασικά και τα αναμενόμενα, καθώς και σε στιγμές αμηχανίας. Στην πλοκή, δεν λείπουν οι ευκολίες, οι υπερβολές και οι αψυχολόγητες συμπεριφορές και πράξεις. Βραδυφλεγής, μέχρι να πραγματοποιηθεί η συνάντηση με τους ανθρώπους του βερολινέζικου υποκόσμου, στη συνέχεια φτάνει σε σημείο βρασμού και συνεπαίρνει, παρόλες τις, αφηγηματικές κυρίως, ευκολίες της.

Προσεκτικά σχεδιασμένη και προετοιμασμένη, η ταινία γυρίστηκε τελικά στην τρίτη προσπάθεια των συντελεστών της, να διανύσουν τα 138 λεπτά της διάρκειάς της χωρίς λάθη. Αξιοθαύμαστο κατόρθωμα ο συντονισμός τόσων ανθρώπων με τη μία. Αν μη τι άλλο, μεταδίδουν και στον θεατή που έχει μια ιδέα για τον τρόπο με τον οποίο γυρίστηκε, συνεχείς μικρές εκρήξεις αδρεναλίνης.

Ιnfo: Victoria. Θρίλερ. Γερμανία 2015. Πρεμιέρα: Πέμπτη 3 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Σεμπάστιαν Σίπερ. Παίζουν: Λάια Κόστα, Φρέντερικ Λάου, Φραντς Ρογκόβσκι, Μπουράκ Γιγκίτ, Μαξ Μάουφ. Διανομή: Seven Films & Spentzos Film.




ΚΑΥΣΗ: Πέντε φίλοι μαζεύονται σε ένα σπίτι όπου έχει πεθάνει κάποιος δικός τους, αλλά δεν μπορούν να συμφωνήσουν στον τρόπο της ταφής του. Η καυτή ζέστη κάνει την κατάσταση αφόρητη, αλλά ακόμα δεν μπορούν να γεφυρώσουν τις διαφορές τους. Το πτώμα αρχίζει να αποσυντίθεται, οι σχέσεις ανάμεσά τους μπαίνουν σε μεγάλη δοκιμασία και μυστικά βγαίνουν στο φως. Μετά από κάποιες ώρες, τίποτα πλέον δεν θα είναι το ίδιο.

Ο Στράτος Τζίτζης του Η Αγάπη Είναι Ελέφαντας, επιστρέφει 6 χρόνια μετά τα 45 Τετραγωνικά (2010), με μια μαύρη κωμωδία από ένα θεατρικό έργο που έχει γράψει ο ίδιος και το οποίο αναφέρεται αλληγορικά στη σημερινή κατάσταση της χώρας μας. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, «βλέπουμε κάποιους που δεν μπορούν να συνεννοηθούν τι θα κάνουν με έναν νεκρό. Κάτι ανάλογο, δηλαδή με αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Έχει πεθάνει κάτι, μια ολόκληρη εποχή, και δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε πώς θα τελειώσουμε με αυτή, για να πάμε παρακάτω».

Και συνεχίζει: «Τα 45 Τετραγωνικά έδειχναν το πρόβλημα μιας γενιάς, αυτής των νέων που δεν έχουν λεφτά να πιάσουν σπίτι και μένουν ακόμα στους δικούς τους. Η Καύση δείχνει το πρόβλημα όλου του τόπου, που βρίσκεται σε διάλυση. Με ενδιαφέρει να δείξω τα βαθύτερα αίτια αυτής της διάλυσης, που για μένα εστιάζονται στο θέμα της πίστης. Χρειαζόμαστε μια νέα πίστη να μας εμπνεύσει σε ένα ελπιδοφόρο μέλλον, μακριά από τα αμαρτήματα του παρελθόντος, στα οποία έχουμε παγιδευτεί, αρνούμενοι να τα δούμε».

Με αναφορές στο σινεμά του Λουίς Μπουνιουέλ, μουσική από τους Last Drive και τον Θάνο Αμοργιανό, φωτογραφία από τον Ηλία Αδάμη, σκηνικά και κοστούμια από την Δήμητρα Παναγιωτοπούλου και τη Σάντρα Σωτηρίου, αντίστοιχα, μοντάζ της Ιωάννας Σπηλιοπούλου και ένα καστ από γνωστούς ηθοποιούς, αποτελεί την ελληνική πρόταση της εβδομάδας.

Ιnfo: Καύση. Μαύρη Κωμωδία. Ελλάδα 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 3 Μαρτίου. Σκηνοθεσία-Σενάριο: Στράτος Τζίτζης. Παίζουν: Νίκος Γεωργάκης, Γωγώ Μπρέμπου, Γιώργος Χρανιώτης, Ιωάννα Μαυρέα, Βασιλική Τρουφάκου. Συμπαραγωγοί: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου - ΕΡΤ.




ΓΥΡΙΣΕ Ο ΜΠΑΜΠΑΣ: O Μπραντ είναι ένας φιλήσυχος οικογενειάρχης, παντρεμένος με δύο παιδιά. Μόνο που τα παιδιά δεν είναι δικά του. Εκείνος είναι ο πατριός που προσπαθεί να γίνει αποδεκτός από τα παιδιά ως πατέρας. Όταν ο Ντάστι, ο μηχανόβιος υπερ-κούλ βιολογικός τους πατέρας που όλοι τον λατρεύουν, έρχεται για επίσκεψη στην πόλη, οι δύο μπαμπάδες μπαίνουν σε μία διαδικασία αθέμιτου ανταγωνισμού, προκειμένου να αποδείξουν ποιος είναι τελικά ο καλύτερος.

Ο Γουίλ Φαρέλ και ο Μαρκ Γουόλμπεργκ, ως πατριός και πατέρας αντίστοιχα εδώ, έχουν δουλέψει ξανά μαζί σαν κωμικό δίδυμο στο Μπάτσοι από Πάγκο (2010), του Άνταμ ΜακΚέι (Το Μεγάλο Σορτάρισμα) και η χημεία τους ήταν συμπαθητική. Η δεύτερη συνάντησή τους, στο Γύρισε ο Μπαμπάς, αν και βασίζεται σε μια ωραία ιδέα, δεν έχει τα ανάλογα αποτελέσματα. Το χιούμορ δεν είναι πάντα πετυχημένο ή πρωτότυπο και μοιάζει να λειτουργεί καλύτερα στο δεύτερο μέρος, όταν παύει να είναι πολιτικά ορθό και γίνεται καρτουνίστικο, ειδικά στη σεκάνς του αγώνα μπάσκετ, λίγο πριν το γλυκερό φινάλε που ευτυχώς κρατάει καμιά δυο αναμενόμενες αλλά αστείες ανατροπές, πριν από τους τίτλους του τέλους. Για τους φαν του είδους.

Ιnfo: Γύρισε ο Μπαμπάς (Daddy's Home). Κωμωδία. ΗΠΑ 2015. Πρεμιέρα: Πέμπτη 3 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Σον Άντερς. Παίζουν: Γουίλ Φερέλ, Μαρκ Γουόλμπεργκ, Λίντα Καρντελίνι. Διανομή: UIP




ΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΚΥΜΑ: Τέσσερα καταστροφικά και φονικά κύματα έχουν αποδεκατίσει πλήρως τον πλανήτη μας, μετά από μια μη αναμενόμενη εξωγήινη εισβολή. Μέσα σε ένα καθεστώς τρόμου και δυσπιστίας, ένα δεκαεξάχρονο κορίτσι, η Κάσι, προσπαθεί απεγνωσμένα να σώσει τον μικρό αδερφό της. Καθώς όλοι περιμένουν μοιρολατρικά το 5ο και πιο καταστροφικό κύμα, εκείνη συνεργάζεται με έναν συνομήλικό της, που φαντάζει ως η τελευταία της ελπίδα. Μπορεί όμως να τον εμπιστευτεί απόλυτα;

Αν και το τρέιλερ μας προετοιμάζει για περιπέτεια καταστροφής με μια ιδέα από Ημέρα Ανεξαρτησίας σε συνδυασμό με Body Snatchers, οι καταστροφές όλες συμβαίνουν στα πρώτα 15 λεπτά της ταινίας και αυτό που μένει, είναι όντως μια ακόμα εκδοχή των Body Snatchers, που λοξοκοιτάζει προς τα Παιχνίδια Πείνας, την Εκδίκηση του Έντερ, το Λυκόφως και την Τριλογία της Απόκλισης μεριά.

Βασισμένη σε άλλο ένα νεανικό λογοτεχνικό Best Seller φαντασίας, κινηματογραφικά είναι το πιο αδύναμο από όλα όσα έχουν προηγηθεί μέχρι σήμερα. Δανείζεται στοιχεία από όλα τα προηγούμενα, συνδυάζοντάς τα με τη θεματική της Θανάσιμης Εισβολής, στοχεύοντας προφανώς στην οικειότητα του κοινού με την μετα-αποκαλυπτική θεματολογία και τα μελλοντολογικά παιχνίδια ενηλικίωσης εφήβων κοριτσιών και ενίοτε αγοριών.

Αυτό δεν θα ήταν απαραίτητα κακό, αν είχε δοθεί η ανάλογη προσοχή στο ξεδίπλωμα της πλοκής και στην αποτελεσματικότητα της σκηνοθεσίας. Αντί αυτών, έχουμε ένα σύγχρονο b movie το οποίο μπορεί και να αποκτήσει cult status κάποια στιγμή στην κατηγορία των so bad, it's good οδηγών ταινιών του μέλλοντος. Επαρκείς σε αυτό που τους δίνεται να υποκριθούν οι νεαροί πρωταγωνιστές.

Ιnfo: Το Πέμπτο Κύμα (The 5th Wave). Περιπέτεια Φαντασίας. ΗΠΑ 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 3 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Τζέι Μπλέικσον. Παίζουν: Κλόι Γκρέις Μόριτς, Νικ Ρόμπινσον, Λιβ Σράιμπερ, Άλεξ Ρόι, Ζάκαρι Άρθουρ. Διανομή: Feelgood Entertainment.




ΖΩΟΥΠΟΛΗ: Η μοντέρνα μητρόπολη της Ζωούπολης δεν μοιάζει με καμία άλλη πόλη. Είναι ένα χωνευτήριο όπου κάθε είδους ζώο, από τον θηριώδη ελέφαντα μέχρι το μικροσκοπικό τρωκτικό, συνυπάρχει με το άλλο. Παρ’ όλα αυτά η πόλη είναι χωρισμένη σε κοινωνικές τάξεις, βασισμένες σε προκαταλήψεις. Όταν η αισιόδοξη αστυνομικός Τζούντι Χοπς καταφθάνει, ανακαλύπτει ότι το να είσαι το πρώτο λαγουδάκι αστυνομικός ανάμεσα σε μεγαλόσωμα και σκληρά ζώα δεν είναι καθόλου εύκολο. Αποφασισμένη να αποδείξει την αξία της, αρπάζει την ευκαιρία να λύσει μια υπόθεση, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θα συνεργαστεί με μια φλύαρη και παμπόνηρη αρσενική αλεπού που ακούει στο όνομα Νικ Γουάιλντ. Έχουν λιγότερες από 48 ώρες στη διάθεσή τους για να βρουν ένα εξαφανισμένο θηλαστικό.

Η ταινία ξεκινάει με μια σχολική θεατρική παράσταση, όπου η μικρή Τζούντι κι ένα μικρό αρσενικό αλεπουδάκι αναπαριστούν πώς ήταν η ζωή στο παρελθόν, όταν ως θηρευτές τα αρπακτικά όντα κυνηγούσαν τα υπόλοιπα ζώα ως θηράματά τους. Αντίθετα στο παρόν, η Ζώο-ουτοπία (όπως είναι και ο αυθεντικός τίτλος), με έναν παραλληλισμό που συμβολίζει τις ΗΠΑ, είναι ένας σχεδόν ιδανικός τόπος στον οποίο όμως δεν παύουν να ισχύουν κάποιες προκαταλήψεις. Στο σχολείο, τα μικρά πλάσματα παρενοχλούνται από τα μεγαλύτερα, ενώ λίγο-πολύ όλοι κοροϊδεύουν την απόφαση της μικρής λαγουδίτσας Τζούντι να γίνει αστυνομικός. Ακόμα κι όταν καταφθάνει αριστούχα στην υπηρεσία, της αναθέτουν να κόβει μονάχα κλήσεις για παράνομο παρκάρισμα.

Χάρη στην επιμονή της και τη γνωριμία της με μια αλήτισσα αλλά καλόκαρδη αρσενική αλεπού, θα λύσουν παρέα το μυστήριο εξαφάνισης κάποιων θηλαστικών, σε μια υπόθεση που συνδέει τον υπόκοσμο με τις αρχές της πόλης. Θα παλέψει τις προκαταλήψεις, αλλά όταν άθελά της βγάζει στην επιφάνεια τις δικές της για τα ζώα θηρευτές με μη πολιτικά ορθό τρόπο, θα αποξενωθεί ακόμη και από τον φίλο της τον Νικ, την αλεπού. Θα εγκαταλείψει το Σώμα, για να επιστρέψει δριμύτερη, όταν μια σύμπτωση την ωθήσει να διαλευκάνει την υπόθεση σε βάθος.

Με μια ατμόσφαιρα που συνδυάζει το αλά Ρέιμοντ Τσάντλερ νουάρ με τα αστυνομικά θρίλερ της δεκαετίας του '70 (όπου αδιάφθοροι μπάτσοι ή δικηγόροι τα έβαζαν με το Σύστημα, τις Αρχές, τη CIA και έβγαιναν νικητές για να καταγγείλουν αλλά και να δοξάσουν ταυτόχρονα το αμερικανικό σύστημα, όπου ακόμα κι αν έχει, ναι μεν, τα αδύναμα σημεία του, εκείνοι -είτε με τον σταυρό, είτε με το μάγκνουμ στο χέρι- μπορούσαν να αποδώσουν δικαιοσύνη για όλους), είναι ιδιαίτερα αξιόλογη και απαιτητική σαν σύλληψη και εκτέλεση, αλλά μάλλον περίπλοκη, σκοτεινή, τρομακτική και όχι ιδιαίτερα αστεία για τις πολύ μικρές ηλικίες.

Συνεργασία τριών σκηνοθετών και 8 σεναριογράφων, η Ζωούπολη, χωρίς ανθρώπινους χαρακτήρες, αλλά με ζώα που περπατούν στα δύο πόδια και συμπεριφέρονται ανθρώπινα, όπως επιτάσσει η ντισνεϊκή παράδοση, είναι εικαστικά άψογη, με καλές προθέσεις και γεμάτη με σινεφίλ αναφορές. Λίγο περισσότερο χιούμορ θα ήταν ευπρόσδεκτο.

Ιnfo: Ζωούπολη (Zootopia). Κινούμενα Σχέδια. ΗΠΑ 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 3 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Μπάιρον Χάουαρντ, Ριτς Μουρ & Τζάρεντ Μπους. Με τις φωνές των: Τζίνιφερ Γκούντγουιν, Κρίστεν Μπελ, Τζέισον Πέιτμαν, Ιντρίς Ελμπά (Αγγλικά). Γιάννης Στεφόπουλος, Ντίνος Σούτης, Ιφιγένεια Στάικου (Ελληνικά). Διανομή: Feelgood Entertainment.


 
εμφάνιση σχολίων