Τρίτη μέρα της ζωής μου και σινεμασκόπ μέσα στο κεφάλι μου παίζουν οι διάλογοι: Τρίτη μέρα ζωής κι έχω γλιτώσει 20 φορές από τα χέρια των ανθρώπων. Στις αρχές νόμιζα ότι βαρούσαν παλαμάκια για τα ωραία μου πετάγματα. Τους άγγιζα κι αυτοί άρχιζαν τα κλαπ κλαπ. Έκανα κωλοτούμπες, πήγαινα πίσω από τα αυτιά τους να τους δείξω κι άλλα μαγκιόρικα κόλπα μου και αυτοί αφήνιαζαν. Ύστερα μού σφύριξε ο Μάκης-Μέλισσα πως δεν είναι δα κι από χαρά η μανία τους με τα παλαμάκια: «Φίλη, να σε σκοτώσουν προσπαθούν». Ένιωσα άδεια. Born to die και τα ρέστα. Υπάρχει κάποιο ανώτερο σχέδιο γι’ αυτό το μένος ή κατά λάθος γεννηθήκαμε μισητά πλάσματα; Θα ήθελα να ήμουν άσπρη.
Σήμερα ωραία μέρα, καλοκαιρινή, νομίζω πετάω με τρελές ταχύτητες. Η καλύτερη διαδρομή είναι πλατεία Μαβίλης-Σύνταγμα. Χρονομετρημένα 2 λεπτά από τις διασημότερες αθλόμυγες. Εγώ σήμερα θα κάνω το καλύτερο σκορ! Θα ξεπεράσω όλες τις μύγες της Αθήνας! Τσεκάρω το ρολόι στο Μπρίκι πίσω από ένα φαλακρό, ενώ κλέβω μπυρένιο αφρό απ’ το ποτήρι του. 12:14. Αρχή και φύγαμε! Βγαίνω από την πόρτα με πλάγια πτήση για να μη στουκάρω στα κορίτσια που έμπαιναν, περνάω πάνω από το Μέγαρο, στ’ αριστερά το Hilton. Είναι ωραία και γλυκά από ψηλά, κάποια μέρα θα το κάνω τραγούδι. Τώρα στα δεξιά το Κολωνάκι, οι μύγες που ζουν εκεί είναι και οι πιο στενοκέφαλες. Βλέπω τη Βουλή, τι χαρά! Κοντοζυγώνω! Δε φοβάμαι κανέναν από κει ψηλά, είμαι λεύτερη και μεγαλοπρεπής! Αν εξασκηθώ λίγο παραπάνω, θα σπάσω και το φράγμα του ήχου. Θα ‘μαι η μύγα-σφαίρα, θα μπω στο βιβλίο Γκίνες και θα ‘μαι άξια θαυμασμού. Όχι παλαμάκια, όχι μυγοσκοτώστρες, όχι καρκινογόνα σπρέι!
Είπα σπρέι, κι έξω απ’ τη Βουλή πέφτω σε πορεία. Συνδικαλιστές απέναντι σε αστυνομικούς και τα δακρυγόνα σαν να ταγκίζουν τα φτερά μου. Όχι ρε γαμώτι, πάει ο αγώνας μου τώρα! Πρέπει να βρω ένα ρολόι τουλάχιστον να δω τι χρόνο έκανα! Επίσης πρέπει να κρυφτώ! Τα πράγματα αγριεύουν εκεί κάτω. Α να! Ένας ψηλός με ρολόι, κάτσε να κατέβω λίγο. Ωχ! Κάτι με πιτσιλάει. Άσπρη μπογιά εκσφενδονίζεται κατά πάνω μου. Ξέρω τι είναι. Τα νέα όπλα της αστυνομίας. Σημαδεύουν τους διαδηλωτές με λευκό σπρέι για να γίνονται ευκολότερα οι συλλήψεις μετά. Και το ‘πε χτες η Μύγα-Χούκλη, αλλά κανένας δεν την πίστεψε.
Δε νοιώθω πολύ καλά, είμαι άσπρη και ασφυκτιώ. Χάνω ύψος, κάπου να κρυφτώ, δε με κρατάνε τα φτερά μου. Κολλώδες άσπρο υγρό στερεοποιείται πάνω μου και με βαραίνει. Born to die.