-Γιατί ένας 23χρονος επιλέγει τόσο «βαριά» θέματα για τις πρώτες του κινηματογραφικές απόπειρες; Φοβάμαι… Δε μπορώ να κρύψω πως είναι όλο ένα παιχνίδι εμμονών. Το σινεμά θα πληρώσει γι’ αυτές τις εμμονές.
-Παρακολουθείς σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο; Ποια η γνώμη σου; Δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Η έντονη φεστιβαλική αποδοχή δεν ανταποκρίνεται απαραίτητα και σε ανάλογη ποιότητα. Είναι περισσότερο μια συγκυρία, χρόνοι που θυμίζουν Αργεντινή, Ιράν και Ν. Κορέα. Ξεχωρίζουν ελάχιστοι δημιουργοί, με κορυφαίο τον Θάνο Αναστόπουλο, για την ευαισθησία τους και την αφοπλιστική τους ειλικρίνεια.
-Πόσο δύσκολο λες να είναι το πέρασμα από τις ταινίες μικρού μήκους σε μεγάλου μήκους; Η δυσκολία μοιάζει να αποτελεί φυσικό χαρακτηριστικό της κινηματογράφησης. Χρειάζεται μια ισορροπία για να μεταχειριστείς όσο καλύτερα μπορείς το χρόνο. Είμαι βέβαιος όμως πως όταν βρεθεί η ανάγκη θα βρεθεί και ο τρόπος.
-Πότε και πώς συνέλαβες την ιδέα ότι θες να ασχοληθείς με τον κινηματογράφο -και όχι με τη νομική όπως ήθελαν οι γονείς σου; Ήταν περισσότερο μια φυσική αντίδραση. Η δίοδος, όπως γίνεται πάντα, φάνηκε την κατάλληλη στιγμή. Στη περίοδο των πανελληνίων αισθάνθηκα πως δε μπορούσα να συνεχίσω το δρόμο που τράβαγα, αποφάσισα να αποδείξω πως μπορούσα να ασχοληθώ με τον κινηματογράφο. Έτσι γεννήθηκε η πρώτη μου μικρού μήκους ταινία, «Την καλύτερη νύφη».
-Ποιος σκηνοθέτης πιστεύεις ότι έχει επηρεάσει περισσότερο την αισθητική σου και την κινηματογραφική ματιά σου; Ο Ρομπέρ Μπρεσόν.
-Τι όνειρα μπορεί να κάνει ένας νέος δημιουργός στη σύγχρονη Ελλάδα της «κρίσης»; Να τον αγαπούν.
-Η επικαιρότητα και οι τρέχουσες κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις πόσο σε αφορούν και πόσο σε εμπνέουν; Κανείς δε μπορεί να αδιαφορήσει μπροστά σε τόσο σοβαρά κοινωνικά προβλήματα. Ζω και βιώνω τις επιπτώσεις τους, ενίοτε με έναν τρόπο πολύ μοναχικό. Είναι οι προσωπικές εμμονές και οι προσωπικοί μου φόβοι που με κατευθύνουν σε πιο εσωτερικούς δρόμους. Πρωταγωνιστής είναι ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος απέναντι στον κόσμο, απέναντι στον άνθρωπο.
-Τι σε τρομάζει και τι σου δίνει θάρρος; Ο άνθρωπος.