0
2
σχόλια
698
λέξεις
CULTURE
Το Σπιρτόκουτο, η ταινία του Γιάννη Οικονομίδη, μεταμορφώνεται σε μιούζικαλ στην Στέγη: Σπιρτόκουτο: The Musical, Πόλεμος σε τέσσερις τοίχους!
 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΛΕΝΑ ΛΥΔΑΚΗ | ΦΩΤΟ: ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΖΕΡΒΟΣ
19 Οκτωβρίου 2022
Σπιρτόκουτο 20 χρόνια μετά. Μια ελληνική οικογένεια, μια Κυριακή του Αυγούστου. «Άνθρωποι που «ουρλιάζουν» ο καθένας τον δικό του σκοπό κι ο καθένας τους έχει τη δική του μουσική». Οι παθογένειες της αγίας ελληνικής οικογένειας, τα όνειρα ή τα τραγούδια των ονείρων τους, σε ένα πολυστυλιστικό μουσικό υπερθέαμα.

Το οικογενειακό μακελειό με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη, ιδιοκτήτη καφετέριας. Ένα μικροαστικό διαμέρισμα που στενάζει. Η βία χτυπάει κόκκινο, τα πρόσωπα μπαινοβγαίνουν στο «σπιρτόκουτο» με τραγούδια και μελωδίες της απόγνωσής τους. Η σύζυγος Μαρία, τα παιδιά, όλοι εναντίον όλων, και στη μέση ο σολίστας πάτερ φαμίλιας.
 

Πώς θα ήταν άραγε, αν αυτοί οι άνθρωποι τραγουδούσαν αντί να «φωνάζουν»; Κάπως έτσι το Σπιρτόκουτο γίνεται μιούζικαλ   

Πώς θα ήταν άραγε, αν αυτοί οι άνθρωποι τραγουδούσαν αντί να μιλούν; Κάπως έτσι το Σπιρτόκουτο μεταμορφώνεται σε μιούζικαλ. Εννέα μουσικοί, έντεκα ερμηνευτές και πλήθος άλλων συντελεστών μεγεθύνουν την τραγελαφική πραγματικότητα της ελληνικής οικογένειας και, με οδηγό το πρωτότυπο μουσικό έργο των Γιάννη Νιάρρου και Αλέξανδρου Λιβιτσάνου, παρουσιάζουν μια καινούρια, αδιανόητη εκδοχή του θρυλικού Σπιρτόκουτου με την προτροπή #ftiaxtotobourdelo.

O Γιάννης Νιάρρος που έχει αναλάβει τη μουσική, τους στίχους και τη σκηνοθεσία αναφέρει: «Σε ένα έργο που καύσιμό του είναι η σύγκρουση των χαρακτήρων, η μουσική του αφήγηση δεν θα μπορούσε να μην περιλαμβάνει και τη σύγκρουση μουσικών ειδών. Οι χαρακτήρες της ελληνικής μας οικογένειας οπλίζονται ο καθένας το δικό του όπλο και μπαίνουν στον πόλεμο λοιπόν. Ο αθάνατος πατέρας-προστάτης-άντρακλας της ελληνικής οικογένειας δεν σταματάει ακόμα και 20 χρόνια μετά να «γαβγίζει», είτε με την ψυχολογική-σωματική βία είτε με τα σεξιστικά ελαφρολαϊκά τραγούδια του. Η «κορούλα μας» συνεχίζει το body-shaming στον ρυθμό της απόγνωσης και του κωλοπαιδισμού. Οι εικοσάχρονοι ανέραστοι trappers («ο γιόκας μου, ο πασάς μου») ονειρεύονται παρτούζες σε γαμηστρώνες με ναρκωτικά. Κι εμείς χορεύουμε στον ρυθμό, ενώ ονειρευόμαστε έναν κόσμο πολιτικά ορθό. Ο φόβος μου ότι οι παθογένειες της ελληνικής οικογένειας θα εξαλειφθούν/λειανθούν, αν το Σπιρτόκουτο αποδοθεί μουσικά, καταρρίφθηκε πλήρως. Όπως και η ελπίδα μου, ότι 20 χρόνια μετά το Σπιρτόκουτο θα έχουμε αλλάξει. Τελικά, όμως, το ελληνικό μιούζικαλ μπορεί να είναι σκληρό, ρεαλιστικό και ωμό κι εμείς έχουμε παραμείνει οι Έλληνες του 2002.»

Η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, Διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση, που έχει την καλλιτεχνική επιμέλεια για τη Στέγη στο Σπιρτόκουτο, σχολιάζει: «Φτιάξτο. Δεν είναι οι δυνατές φωνές που κάνουν το Σπιρτόκουτο εκκωφαντικό. Είναι οι ζωές των ανθρώπων. Όλων των ανθρώπων σε σπιρτόκουτα. Ακόμη κι αν οι ήρωες μιλούσαν ψιθυριστά, αφόρητα ψιθυριστά, πάλι εκκωφαντικό θα ήταν. Και τώρα που τραγουδούν, ματαιωμένες εμμονές υμνούν. Είναι αυτή η αγωνία, η μανία που βγαίνει στην εντολή «Φτιάξτο». Ο ανεμιστήρας παρών για να αναζωπυρώνει τη φωτιά και να υπενθυμίζει την ασφυξία. Και όλα αυτά με εκρήξεις πικρού γέλιου σαν απεγνωσμένες ανάσες. Φτιάξτο, φτιάξτο, φτιάξτο. Τι να πρωτοφτιάξεις;»


 
Σπιρτόκουτο The Musical: Έως 22 Ιανουαρίου 2023. Κεντρική Σκηνή, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Συγγρού 107, Διάρκεια: 105’ (χωρίς διάλλειμα), Κατάλληλο: 18+ Εισιτήρια: 5 €, 7 €, 15 €, 20 €, 28 €. Οι παραστάσεις στις 21 και 22 Δεκεμβρίου και στις 12, 13 και 14 Ιανουαρίου θα παρουσιαστούν σε συνθήκες καθολικής προσβασιμότητας, σε συνεργασία με τον πολιτιστικό οργανισμό liminal. Θα συμπεριλαμβάνουν διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα και υπερτιτλισμό για κωφά και βαρήκοα άτομα, καθώς και απτική ξενάγηση στον σκηνικό χώρο και ακουστική περιγραφή για άτομα με οπτική βλάβη.

 
Συντελεστές Σπιρτόκουτο The Musical
Βασισμένο στην ταινία του Γιάννη Οικονομίδη
Μουσική: Γιάννης Νιάρρος, Αλέξανδρος Λιβιτσάνος
Λιμπρέτο: Γιάννης Οικονομίδης, Δώρης Αυγερινόπουλος
Σκηνοθεσία - Στίχοι: Γιάννης Νιάρρος
Χορογραφίες: Γιώτα Καλλιμάνη
Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Γιάννης Οικονομίδης
Καλλιτεχνική Επιμέλεια για τη Στέγη: Αφροδίτη Παναγιωτάκου
Ενορχήστρωση & Μουσική Διεύθυνση: Αλέξανδρος Λιβιτσάνος
Σκηνικό: Εύα Γουλάκου
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλο
Ηχοληψία: Γιάννης Λαμπρόπουλος
Σχεδιασμός Ήχου: Mανώλης Μανουσάκης
Φωνητική διδασκαλία: Μαργαρίτα Παπαδημητρίου
Συνεργάτες μουσικής δραματουργίας: Γιώργος Κουτλής & Βασίλης Μαγουλιώτης

Ηθοποιοί-Ερμηνευτές: Γιάννης Αναστασάκης, Αγορίτσα Οικονόμου, Μάριος Σαραντίδης, Γιώργος Κατσής, Αποστόλης Ψυχράμης, Νάνσυ Σιδέρη, Δάφνη Δαυίδ, Βασίλης Δημακόπουλος, Δανάη Μουτσοπούλου, Eλένη Μπούκλη, Θεοδοσία Σαββάκη

 Μουσικοί: Σοφία Ευκλείδου (τσέλο), Δημήτρης Κλωνής (ντραμς), Αλέξανδρος Λιβιτσάνος (πλήκτρα), Γιώργος Μπουλντής (μπάσο), Σπύρος Nίκας (σαξόφωνο), Βασίλης Παναγιωτόπουλος (τρομπόνι), Γιάννης Παπαδόπουλος (πιάνο), Kώστας Σαπούνης (τρομπέτα), Δημήτρης Στασινός (κιθάρα)

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αναστασία Στυλιανίδη
Β΄ Βοηθός Σκηνοθέτη: Ισαβέλλα Κασιμάτη
Βοηθός Ενορχηστρωτή: Γιώργος Καρούμπαλος
Βοηθός Σκηνογράφου: Έλλη Παπαδάκη
Βοηθοί ενδυματολόγου: Αλεξάνδρα Ντεληθέου, Βασιλική Σουρρή
Βοηθός Παραγωγής: Νίκος Χαραλαμπίδης
Εκτέλεση Παραγωγής: POLYPLANITY Productions, Γιολάντα Μαρκοπούλου & Βίκυ Στρατάκη Παραγωγή: Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση 


Διαβάστε επίσης:
Οκτώβριος στη Στέγη
Ένα μήνα με τον Ρομέν Γαβρά στην Αθήνα
εμφάνιση σχολίων