0
1
σχόλια
1514
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ

«Το Sex μάς δίνει μια αίσθηση αθανασίας, μοιάζει να βγάζει προκλητικά τη γλώσσα στα μούτρα της ανυπαρξίας». Από τον Μιχάλη Δέλτα

DOC TV
24 Ιουνίου 2015
Πρόσφατα το έργο Tree του Paul McCarthy αποσύρθηκε από την Place Vendôme του Παρισιού μετά από βανδαλισμούς και πολλή οργή, εξαιτίας των συνειρμών που προκάλεσε


O Μιχάλης Δέλτα στο μπλογκ του New Frequencies γράφει με συνείδηση και βίωμα. Διάλεξε για να μοιραστεί μαζί μας αυτό το κείμενο.

Πόσο και με ποιόν τρόπο επηρεάζει το Sex τον σύγχρονο άνθρωπο;
-Το Sex θα μπορούσαμε να πούμε πως σε ένα πρώτο επίπεδο είναι ένας τρόπος μέσω του οποίου ασυνείδητα ή και σε ελάχιστες περιπτώσεις συνειδητά, προσπαθούμε να απαλλαγούμε από τους επίκτητους περιορισμούς που δεν μας επιτρέπουν την προσωπική μας ελευθερία έκφρασης και την εξέλιξη. Πέρα από το κομμάτι της αναπαραγωγής και της ηδονικής απόλαυσης, υπάρχουν υποσυνείδητοι σχηματισμοί οι οποίοι συνδέουν καταγεγραμμένες πληροφορίες μεταξύ συγγενικών δεσμών, όπως για παράδειγμα μια τυπική σχέση ενός παιδιού με τους γονείς του. Αυτός ο εσωτερικός μηχανισμός που παραμένει άγνωστος σχεδόν στους περισσότερους αναπαράγει συστημικά τα ενοχικά και αυτοτιμωρητικά patterns με τα οποία μαθαίνουμε να ζούμε ανυποψίαστοι και να τα αντιλαμβανόμαστε ως «Φυσιολογικότητα».

Ναι, αλλά υπάρχει και η προσωπική επιλογή και η εμπειρία στο Sex, ανεξάρτητα από τις κοινωνικές και οικογενειακές επιρροές.
-Κι ευτυχώς που υπάρχει αυτή η επιλογή και εμπειρία! Διαφορετικά θα ήμασταν εντελώς διαταραγμένοι όλοι (σε μεγαλύτερο βαθμό). Ωστόσο, πέρα από την ατομική διάκριση και απόφαση που αφορά τη σεξουαλικότητά μας, στην πράξη υπάρχει πάντοτε μια έστω μικρή αναφορά που αποδεικνύει το πόσο μας μανιπιουλάρουν και μας εποπτεύουν συναισθηματικά και ψυχολογικά οι αποθηκευμένες αρνητικές πληροφορίες που αφορούν την έκφραση της σεξουαλικής ενέργειας. Αν η μητέρα μας μέσα της βαθιά πίστευε από όταν ήταν έγκυος σε έναν από εμάς, πως το Sex είναι κάτι βρωμερό και απεχθές, στην ενηλικίωση, κι ας μη συμφωνούμε με αυτή την άποψη, θα δημιουργήσουμε υποσυνείδητα μια «βρωμερή» προσέγγιση και εικόνα της σεξουαλικής μας ικανοποίησης.

Αυτό ακούγεται υπερβολικό αλλά ταυτόχρονα και να ευσταθεί ως εξήγηση. Μέχρι πού φτάνει μια τέτοια κληρονομημένη παραμόρφωση της αντίληψης για τη σεξουαλικότητά μας;
-Μέχρι και την ψυχική διαταραχή στις ακραίες περιπτώσεις. Δεν είναι όμως μονάχα αυτή η πιο απογοητευτική διαπίστωση. Η δημιουργία των ενοχών που αφορά τη σεξουαλικότητά μας με τεράστια «επιτυχία» έχει ισοπεδώσει τη συναισθηματική διάσταση στη διαδικασία της σεξουαλικής  διερεύνησης, με αποτέλεσμα τα υπαρξιακά αδιέξοδα να καταστρέφουν ζωές ανθρώπων είτε μέσω της αμετροεπούς συχνότητας για Sex είτε μέσω της απόλυτης άρνησης. Ουσιαστικά και τα δύο συμπτώματα είναι καθρέφτης το ένα του άλλου, διότι, ανεξάρτητα από την αντίδραση των εκάστοτε συμπεριφορών, στο από κάτω κείμενο βρίσκονται γραμμένες σελίδες επί σελίδων αναφερόμενες στην ενοχή, την τιμωρία, την υποταγή, το βίαιο Sex κ.λπ. Γιατί βρεθήκαμε όλοι να μιλάμε σήμερα για το πώς κάνουμε Sex και όχι για το πώς κάνουμε έρωτα;

Προφανώς επειδή όλη αυτή η ενοχική υποσυνείδητη αποταμίευση δημιουργεί την αποστροφή και τον φόβο στο συναίσθημα της αγάπης και εξαγοράζει κατά αυτό τον τρόπο την υπαρξιακή αποδοχή μέσω της συνοπτικής διαδικασίας των ερωτικών συντρόφων, που την ίδια στιγμή λειτουργεί «αναζωογονητικά» και (αυτο)τιμωρητικά.
-Ακριβώς. Ακόμα και το ίδιο το σώμα, που βιολογικά εκτελεί όλα όσα η σοφία των πάντων το έχει προγραμματίσει να απολαμβάνει, στην πορεία εκπαιδεύεται στο να αυτο-εξευτελίζεται με ποικίλους τρόπους, να αυτο-εγκαταλείπεται, τονώνοντας τον απόλυτο διαχωρισμό του Sex αυτού του είδους από την ερωτική αγάπη-σωματική επαφή. Αν προσέξετε, θα διαπιστώσετε πως όταν μιλάμε για την ερωτική επαφή -Sex- δεν μας ενδιαφέρει ποτέ αν μια τέτοια συνάντηση είχε συναισθηματικούς ή άλλους κραδασμούς. Εστιάζουμε και περιγράφουμε οτιδήποτε αφορά το καθαρά πρακτικό κομμάτι, μάλιστα με λεπτομέρειες που συνήθως συνοδεύονται από αμήχανα γέλια, κουτσομπολίστικη πείνα, περιέργεια για τις ερωτικές στάσεις, τους εξοπλισμούς, τα μεγέθη κ.λπ. Μάλιστα, ένα άγριο και δυνατό Sex είναι κατά κόρον το ζητούμενο στην πράξη αλλά και στην κουβέντα, επειδή έρχεται ως τρανταχτή πιστοποίηση της «τέλειας ταιριαστής συνεύρεσης» αλλά και της άγριας σχέσης με τον εαυτό μας  και τους άλλους.

Είναι άγρια η φύση του Sex δηλαδή;
-Ναι, στο συλλογικό συνειδητό είναι ακριβώς αυτό. Μια βίαιη και τιμωρητική στάση ή αντίδραση απέναντι στις απαγορεύσεις και στα συναισθηματικά κενά που μας άφησαν οι γονείς μας, η απώλεια της Πίστης στον Έρωτα, η κοινωνική κριτική και η οργή μας για όλα αυτά καθώς και για ακόμα περισσότερα. Αποκτούμε έτσι μια σχέση με το σώμα η οποία εκπέμπει σε χαμηλές συχνότητες αισθήσεων και συναισθημάτων και την ίδια στιγμή, ξεχνάμε πως θα μπορούσε να είναι η απόλυτη απελευθέρωση από το ζυγό των ενοχών μας. Να το πω και διαφορετικά; Το Sex εκφράζει την ανικανότητά μας να αγαπήσουμε αλλά την ίδια στιγμή είναι και ο τρόπος με τον οποίο αναζητάμε την αγάπη (ενοχικά). Μοιάζει σαν ένα καταφύγιο στο οποίο προσφεύγουμε κάθε φορά  που ερχόμαστε αντιμέτωποι με την απώλεια και τον θάνατο. Σπάνια παρατηρούνται οι περιπτώσεις που κάποιοι μπορούν και βιώνουν τη θεϊκότητα της ερωτικής επαφής, την πνευματική της Έκσταση. Το σημείο Έκστασης, στο οποίο δύο άνθρωποι αγγίζουν μέσω της ερωτικής πράξης την τέλεια ενωτική σχέση με τον Εαυτό. Εκεί δεν υπάρχουν ερωτήσεις, θέλω, διχασμός, φόβοι και ρόλοι. Είναι η Σύνδεση με μια συγκεκριμένη Δόνηση και Συχνότητα, που ίσως ο Πλάτωνας μπόρεσε να περιγράψει μέσα από τα έργα του και πιθανόν αργότερα κι άλλοι Φιλόσοφοι και Εσωτεριστές. Σαφώς και δεν στέκεται ικανό ακόμα το να φτάσουμε βιωματικά σε αυτή την εμπειρία. Μπορούμε όμως να δούμε μια καθαρά γειωμένη και υγιέστερη προσέγγιση του θέματος.

Κάτι τέτοιο θα χαρακτηριστεί naïve στις μέρες μας, που το Sex βασιλεύει και έξω και μέσα από την πόρτα της κάθε κρεβατοκάμαρας, κάτω από τα παπλώματα των κοινωνικών δομών. Και αξίζει να επισημάνουμε πως καθώς η σεξουαλική απελευθέρωση διεκδικείται διαρκώς με ακτιβιστικούς αγώνες και μέσα από μεγάλες κοινωνικοπολιτικές και θρησκευτικές συγκρούσεις, έχει βοηθήσει στο να απομακρυνθούμε από τους παλαιότερους φόβους και τα ταμπού που για αιώνες εξουσίαζαν τις μάζες μέσω θρησκευτικών συστημάτων.
-Όλα από κάπου ξεκινούν. Και ο άνθρωπος, ας μην ξεχνάμε, είναι ένα πολύ πρόσφατα εξελιγμένο συνειδησιακά ον. Μόλις τα τελευταία διακόσια χρόνια είναι που αποκαλύφθηκαν οι επιστημονικές Γνώσεις από την Ψυχανάλυση του S. Freud και τη μεταφυσική εξέλιξη του C. Jung. Μην έχουμε τρελές απαιτήσεις, διότι έτσι θα διαιωνίσουμε τη μεσαιωνική σχέση με τον Εαυτό και θα υποφέρουμε διπλά. Τα πάντα ρέουν σε ένα συγκεκριμένο χωροχρόνο. Είναι ευτυχές το γεγονός του ότι ο άνθρωπος τη δεκαετία του ’70 επαναστάτησε σεξουαλικά. Είναι κομμάτι της αλυσίδας της εξέλιξης, το οποίο συνεχίζεται μέχρι και τώρα, ενώ από την άλλη μεριά οι θρησκείες και ιδιαίτερα ο Χριστιανισμός κακοποίησαν την όμορφη δύναμη του έρωτα δημιουργώντας το υποκατάστατο του Sex ως τον ενοχικό αντίποδα απέναντι στην αγάπη και την αποδοχή της αναγνώρισης του Πραγματικού μας Εαυτού. Δεν θα ήταν αναληθές το να πούμε πως μέσα από ένα καθαρά υπαρξιακό πρίσμα, ο άνθρωπος χρησιμοποιεί το Sex με μια συγκεκριμένη βιαιότητα επειδή δεν μπορεί να συγχωρέσει στον εαυτό του το ότι κάποια μέρα θα πάψει να υπάρχει. Εκφράζει μέσα από τη σεξουαλική πράξη -και καλά κάνει με μία έννοια- έναν υπόγειο θυμό για τον θάνατο. Το Sex μάς δίνει μια αίσθηση αθανασίας, μοιάζει να βγάζει προκλητικά τη γλώσσα στα μούτρα της ανυπαρξίας. Αν το δούμε τώρα και πολιτισμικά, είναι συγκλονιστικό το πώς και πόσο διαμορφώνει την κουλτούρα του κάθε λαού. Από τους «ακραίους» πειραματισμούς μέχρι και τις περισσότερο συντηρητικές εκφάνσεις του, παραμένει ο κεντρικός άξονας της προσωπικότητας μιας κοινωνίας που την προσδιορίζει, που την εξελίσσει ή όχι.

Τι είναι αυτό που πιθανόν χαρακτηρίζεται σε μια σεξουαλική επαφή ως ενοχική πλευρά του Sex;
-Η ανάγκη μας να γίνεται με κλειστά τα φώτα, μια και η γύμνια στο Φως δημιουργεί φοβερά σύνδρομα και αποστροφή απέναντι στο Ιερό μας σώμα. Όλοι έχουμε κάτι που δεν μας αρέσει στο σώμα μας και το κρύβουμε στο μαύρο. Ο τρόπος που κάνουμε Sex, χωρίς να φιλάμε τον άλλον κάποιες φορές, το ότι στεκόμαστε άχαρα σε στάσεις που αποφεύγουν την όποια οπτική επαφή με τον/την ερωτική σύντροφο, το ότι βρίζουμε επιθετικά ή και χτυπάμε άσχημα το σώμα του άλλου, που πιθανόν το απολαμβάνει, το ότι το απολαμβάνει επίσης είναι άξιο παρατήρησης, το ότι με έναν τρόπο σε κάποιες περιπτώσεις κάτω από μια Αγία Γραφή υπάρχει και ένα πορνό περιοδικό, αυτό το λέω χαριτολογώντας αλλά και κυριολεκτικά, έχει και άλλες βαθύτερες ψυχολογικές μπλοκαρισμένες πτυχές. Μέσα στα όνειρα πολλές φορές κατά τη διάρκεια μιας σεξουαλικής πράξης εμφανίζονται πρόσωπα από το οικογενειακό μας περιβάλλον και μας διακόπτουν προκαλώντας το αίσθημα της ενοχής. Επίσης, το ότι πολλοί κάνουν Sex ακομπλεξάριστα με πολλά άτομα μαζί, πέρα από το σεξουαλικά απελευθερωτικό πρώτο επίπεδο, ίσως παράλληλα να εκπορεύεται από τον θυμό και μια διάθεση τιμωρίας απέναντι στο «Δύο», στο εξιδανεικευμένο μονογαμικό 1-1 sex των γονιών τους, που τους έχουν προδώσει συναισθηματικά και πολλά άλλα ακόμα που μπορούμε να συζητήσουμε στο επόμενο κεφάλαιο-κείμενο.

Εσάς προσωπικά τι σας δίνει αυτή τη στιγμή το Sex;
-Η βίαιη πλευρά του δεν έχει καμία θέση στη συνειδητότητά μου. Ποτέ δεν είχε, ακόμα και όταν προσπαθούσα να αντλήσω «δύναμη» σεξουαλικά. Μου δίνει απλά τη δυνατότητα της διάκρισης και της παρατήρησης του χαμηλά συντονισμένου μου Εαυτού,  μια κι εγώ είμαι ενίοτε προσκολλημένος με κάποια από τα παραπάνω, άλλοτε σε εντονότερο βαθμό κι άλλοτε σε μικρότερο. Παρ' όλα αυτά μου είναι ξεκάθαρο πως ο τρόπος που κάνουμε Sex σήμερα όλοι μας χαρακτηρίζεται από μια καμουφλαρισμένη απόγνωση και βαριά αίσθηση μοναξιάς, οι οποίες έχουν ανάγκη εκτονωτικά να εκφραστούν με εχθρικές συμπεριφορές όπως η βία, η αυτολύπηση και η απομάκρυνση από την καθαρή αγάπη.

Πηγή: Νew Frequencies

εμφάνιση σχολίων