0
1
σχόλια
444
λέξεις

Στείλτε μας το δικό σας κείμενο στο [email protected]

ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΛΙΧΑΣ
20 Μαΐου 2015
Η μέρα απλωνόταν ήσυχα στην πανέμορφη παραλία της Θεσσαλονίκης, ο κόσμος πηγαινοερχόταν μπροστά από τις καφετέριες και η θάλασσα κυμάτιζε ανάλογα με τη δύναμη του αέρα, όπως γίνεται πάντα. Ο ήρωας της ιστορίας μας καθόταν ανέκφραστος σε ένα παγκάκι κοντά στον λευκό πύργο, χειμώνας ήταν θαρρώ γιατί φορούσε ένα χοντρό μαύρο μπουφάν. Ο ίδιος δεν γνώριζε ότι ήταν ο ήρωας αυτής της ιστορίας, οπότε δεν τον ένοιαζε πώς θα φερθεί για να μας είναι αρεστός, όπως γίνεται συνήθως με τέτοιου είδους ήρωες.

Ο δικός μας ήρωας ήταν ξεχωριστός, όσον αφορά την ομορφιά ήταν μέτριος, έχοντας κάποια κιλά παραπάνω και ένα στραβό χαμόγελο, κι όσο για την κατάσταση που βρισκόταν θα το μάθουμε παρακάτω. Καθόταν λοιπόν στο παγκάκι κοιτώντας τη θάλασσα, σκεπτόμενος ότι η τυρόπιτα που έφαγε δεν τον έπιασε και τόσο καλά. Ξαφνικά, καθώς συλλογιζόταν την άθλια τυρόπιτα, τα μάτια του γούρλωσαν και αμέσως έβγαλε από την τσέπη του ένα χαρτομάντιλο για να φυσήξει τη μύτη του. Ύστερα από ένα τέτοιο κατόρθωμα, οι σκέψεις του έγιναν πιο ξεκάθαρες, φαινόταν αποφασισμένος για ριζικές αλλαγές όσον αφορά τα τυροπιτάδικα που θα επέλεγε…

Η ώρα περνούσε, μέχρι που ήρθε δίπλα του ένα σκυλί που τον κοιτούσε επίμονα. «Καλησπέρα, σκύλε!», του είπε με ένα πλατύ και στραβό χαμόγελο. Το σκυλί όμως δεν του απάντησε και το ηρωικό χαμόγελο έσβησε μονομιάς καθώς συνέχισαν να κοιτάζονται στα μάτια με απορία και επιμονή. Ό ήρωάς μας, πλημμυρισμένος από σοφία και σύνεση, κατάλαβε ότι το σκυλί κάτι θέλει να φάει και του χάιδεψε το κεφάλι. Έτσι λοιπόν σηκώθηκε κάνοντας νόημα στο σκυλί να τον ακολουθήσει και περπάτησαν μέχρι κάποιο κατάστημα με φαγητά. Ο ήρωάς μας μπήκε μέσα και βγήκε χαμογελαστός με μια τυρόπιτα στο χέρι, κάνοντας τον σκύλο να κουνήσει την ουρά του.

«Ορίστε σκύλε, αυτό επειδή δεν μου είπες καλησπέρα», είπε χαμογελώντας καθώς άφηνε την τυρόπιτα στον πεινασμένο σκύλο.
Μετά από αυτή την κίνηση ο ήρωάς μας αισθάνθηκε χαρούμενος, ανανεωμένος και πρόθυμος να συνεχίσει την υπόλοιπη ανούσια μέρα του. Έσκυψε να χαϊδέψει άλλη μια φορά το σκυλί, λέγοντάς του να προσέξει μην καεί, επειδή δεν είχε πολλή ώρα που τις έβγαλαν, και πήρε πάλι τον δρόμο για το αγαπημένο του παγκάκι.

Όλο αυτό το περιστατικό τον είχε βάλει σε έντονες σκέψεις, δεν περίμενε να προβληματιστεί τόσο από αυτή τη πράξη. Μπορεί να ένιωσε μια χαρά, αλλά όσο πλησίαζε στο παγκάκι τόσο πιο πολύ άρχισε να μπερδεύεται καθώς γεννιόντουσαν συνέχεια ερωτηματικά. Τελικά έφτασε, νιώθοντας μια ανακούφιση που έβλεπε πάλι τη θάλασσα, η οποία πάντα τον βοηθούσε να ξεμπερδεύεται και να παίρνει αποφάσεις όπως προηγουμένως. Έξυσε λίγο τη μύτη του με σοφιστικέ τρόπο και αμέσως κατάλαβε από πού πηγάζει αυτός ο μεγάλος προβληματισμός. Τελικά ήθελε κι αυτός άλλη μια τυρόπιτα.
Συνεχίζεται...
 
TAGS:
εμφάνιση σχολίων