0
1
σχόλια
517
λέξεις

Στείλτε μας το δικό σας κείμενο στο [email protected]

ΣΑΣΑ ΜΩΥΣΙΔΟΥ
3 Απριλίου 2015
Κάποιοι άνθρωποι ζουν υπέροχα μόνοι… Άραγε πώς μπορούν αυτές οι δυο λέξεις να υπάρχουν μαζί; Άραγε πόσο υπέροχο είναι να ζεις μόνος σου; Και τι είναι η μοναξιά για τον καθένα μας; Ίσως είναι όντως υπέροχο να ζεις μόνος. Αναζητάς συνεχώς πράγματα για να γεμίσεις τον εαυτό σου. Μαθαίνεις να υπάρχεις με τον εαυτό σου. Φοράς την αλήθεια σου και στηρίζεις το είναι σου και συναισθηματικά είσαι πλήρης από αυτό που σου δίνει το κάθε βίωμά σου.

Είναι σαν να χορεύεις μόνος σου. Να μαγεύεσαι από τη μουσική, τα βήματα, τον ρυθμό και να θέλεις τόσο πολύ να χορέψεις που δεν σε νοιάζει αν κάποιος ακολουθεί τα δικά σου βήματα ή αν κάποιος σου κρατάει το χέρι. Έτσι μαγικά είναι και αυτά που σου προσφέρει η ζωή, που ξεχνάς ή δεν σε απασχολεί πολλές φορές αν έχεις κάποιον να τα μοιραστείς, και βυθίζεσαι στο να ζεις. Και σίγουρα αυτός που ζει υπέροχα μόνος έχει μάθει πολύ καλά να αισθάνεται, να νιώθει, γιατί φροντίζει να δίνει όλο του το είναι στην κάθε μικρή ή μεγάλη στιγμή του.

Η μοναξιά έχει πολλούς δρόμους, πολλά σταυροδρόμια. Είναι σαν αράχνη και πρέπει να καταφέρεις να μην μπλεχτείς στον ίδιο σου τον ιστό αλλά να υφαίνεις συνεχώς καινούργια μονοπάτια, που θα σε οδηγούν κάθε φορά σε κάτι νέο, μοναδικό. Και τότε θα πλημμυρίζει μέσα σου η χαρά, η ευτυχία, η πληρότητα.

Ίσως πάλι να μην είναι υπέροχη η μοναξιά. Να είναι υπέροχο να μπορείς να μοιραστείς το κάθε σου λεπτό, το κάθε σου δευτερόλεπτο με όλο τον κόσμο και όχι με τη σκιά σου. Είναι μοναδικό να συμπληρώνεις τις σκέψεις σου, τα θέλω σου και γιατί όχι και τον εαυτό σου ολόκληρο με μια άλλη ψυχή, μια καρδιά, ένα νου. Γιατί δεν υπάρχει το «εγώ» αλλά το «εμείς», και ψάχνει ο καθένας για να βρει αυτό το «εμείς» που θα τον ολοκληρώσει, όχι μέσα από άυλα αντικείμενα και ιδέες αλλά μέσα από μάτια, καρδιές, σκέψεις… Τι όμορφο που είναι να βλέπεις την ευτυχία σου μέσα από τα μάτια κάποιου άλλου, να διαβάζεις την ψυχή σου μέσα στο βλέμμα του… Ακόμη και όταν βρέχει και σε φοβίζουν οι αστραπές και οι βροντές, έχεις ένα χάδι να σε φροντίσει, να σε καθησυχάσει και να σου μάθει να χορεύεις μέσα στη βροχή. Και έχεις πάντα μαζί σου τη μυρωδιά του. Αχ αυτή η μυρωδιά, που τη φοράς συνέχεια πάνω σου και σου μένει ανεξίτηλη στον χρόνο, αν εσύ της επιτρέψεις να μείνει, και νιώθεις ξεχωριστός και ευγνωμονείς για το δώρο που σου έδωσαν να μοιράζεσαι όλο σου το είναι.

Και έτσι κάθε χαμόγελο γίνεται η ευτυχία ολόκληρη, και κάθε δάκρυ ένας αβάσταχτος πόνος, και κάθε ελπίδα ένα ταξίδι σε έναν απέραντο ωκεανό, και κάθε φόβος ένας λόγος για να συνεχίζεις να μάχεσαι. Γιατί πολύ απλά θα έχεις μάθει όλα αυτά να τα μοιράζεσαι, να τα εκφράζεις και να τα νιώθεις μαζί με έναν άλλο μοναδικό άνθρωπο. Προβληματιστείτε λοιπόν και μάθετε να ορίζετε εσείς τη ζωή σας, την καθημερινότητά σας όπως εσείς θέλετε. Η μοναξιά μπορεί να είναι υπέροχη αλλά και η συντροφιά να είναι ανεκτίμητη. Ποιον δρόμο θα επιλέξετε, εσείς διαλέγετε…

TAGS:
εμφάνιση σχολίων