7
1
σχόλια
1925
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ

Η Τριλογία της Απόκλισης. Το Αλάτι της Γης. Phoenix. Η Αρχαιολόγος. Ο Άνθρωπος του Νοεμβρίου. Σον το Πρόβατο. 16ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ [email protected]
19 Μαρτίου 2015
Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΛΙΣΗΣ: ΑΝΤΑΡΣΙΑ: Η Τρις Πράιορ καλείται πλέον να αντιμετωπίσει τους εσωτερικούς της δαίμονες και να συνεχίσει να μάχεται ενάντια στην ισχυρή συμμαχία που απειλεί να καταστρέψει τη ζωή της, αλλά και να επιβληθεί στους κατοίκους της πόλης οχυρού τους. Απέναντι στους Τρις και Φορ, βρίσκεται και πάλι η αδίστακτη ηγέτης της Πολυμάθειας, Τζανίν. Στον ρόλο της Τζοάνα, της επικεφαλής της φατρίας των Ειρηνικών, συναντάμε την Οκτάβια Σπένσερ.

Συμπτώματα «μεσο-κεφαλίτιδας» (middle chapter-itis) βρήκε στην ταινία ο Τζον Χέιζελτον του Screen International, δίνοντας μια χιουμοριστικά πρωτότυπη ονομασία στα εκ γενετής μειονεκτήματα τα οποία έχουν τα δεύτερα μέρη (κεφάλαια) των κινηματογραφικών τριλογιών. Το υπέρ των ήδη εδραιωμένων από την πρώτη ταινία χαρακτήρων (αν όντως τους έχει εδραιώσει), συγκρούεται με το κατά του εκκρεμούς φινάλε που θα λάβει χώρα στο τρίτο και τελευταίο μέρος τους.

Ακολουθώντας τα χνάρια των Παιχνιδιών της Φωτιάς με τα οποία αναπόφευκτα θα τη συγκρίνουν οι νεότεροι θεατές της, η παρούσα τριλογία είναι άλλη μία (ευπρόσδεκτη) παραβολή φαντασίας ενάντια στον ολοκληρωτισμό και τον κοινωνικό και ταξικό διαχωρισμό. Μπορεί να μην έχει τις μυθολογικές αναφορές των Παιχνιδιών και να υστερεί στο κομμάτι της ερωτικής ίντριγκας σε σχέση με αυτά, σαν παραγωγή όμως είναι αρτιότερα σχεδιασμένη και εκτελεσμένη, χωρίς το φουτουριστικό κιτς εκείνων. Για βάση τους και οι δύο έχουν τον Φύλακα της Μνήμης του Γουίλιαμ Φ. Νόλαν, την Μεγάλη Έξοδο (Logan's Run), την cult ταινία του Μάικλ Άντερσον (1976), το ΤΗΧ 1138 του Τζορτζ Λούκας (1971) και μια σειρά από άλλες δυστοπικές αφηγήσεις από την ιστορία της λογοτεχνίας, επιστημονικής ή όποιας άλλης φαντασίας. Βασική αντίρρησή μας και για τις δύο τριλογίες, η φετιχιστική εξύμνηση του μιλιταρισμού.

Στη σκηνοθετική καρέκλα βρίσκουμε αυτή τη φορά τον Γερμανό Ρόμπερτ Σβέντκε (RED, Σχέδιο Πτήσης), ο οποίος κρατάει τον σφιχτό ρυθμό αλλά και επιταχύνει και διευρύνει τη minimal-tech αισθητική της πρώτης ταινίας. Εν αναμονή.

Ιnfo: Η Τριλογία της Απόκλισης: Ανταρσία (Insurgent). Περιπέτεια Φαντασίας. ΗΠΑ 2015. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Σβέντκε. Παίζουν: Σέιλιν Γούντλι, Τέο Τζέιμς, Κέιτ Ουίνσλετ, Οκτάβια Σπένσερ, Ναόμι Γουότς, Μάιλς Τέλερ, Ζόι Κράβιτζ, Τζέι Κόρτνι, Άνσελ Έλγκορτ. Διανομή: Odeon.




ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΓΗΣ: Για περισσότερα από 40 χρόνια τώρα, ο Βραζιλιάνος φωτογράφος Σεμπαστιάο Σαλγάδο ταξιδεύει από τη μία ήπειρο στην άλλη, ακολουθώντας τα βήματα μιας διαρκώς εξελισσόμενης ανθρωπότητας. Έχοντας καταγράψει μερικά από τα σπουδαιότερα γεγονότα της πρόσφατης ιστορίας -παγκόσμιες διαμάχες, λοιμούς, πείνα και προσφυγιά-, αφιερώνει τώρα τις αναζητήσεις του στην καταγραφή πανίδας και χλωρίδας, σε ένα τεράστιο σε μέγεθος project-αφιέρωμα στην ομορφιά του πλανήτη μας.

Ο Βιμ Βέντερς μπορεί να μην τα καταφέρνει τόσο καλά με τις ταινίες μυθοπλασίας τα τελευταία χρόνια, στη διάρκεια της καριέρας του όμως μας έχει δώσει ουκ ολίγα συναρπαστικά ντοκιμαντέρ (Pina, The Soul of a Man, Buena Vista Social Club, Tokyo-Ga, Κεραυνός Πάνω στο Νερό).

Στο Αλάτι της Γης, το οποίο γύρισε μαζί με τον γιο του Σαλγάδο, εκτός από το συναρπαστικό, φωτογραφικό ταξίδι στο ιδιαίτερο σύμπαν του σπουδαίου ανθρωπιστή καλλιτέχνη, η αφήγηση καταφέρνει να τρυπώσει και πίσω από τις εικόνες, στη ζωή, στις επιδιώξεις, στον αγώνα και στην αγωνία του, καθώς και στις δύσκολες (λόγω μεγέθους των project που αναλάμβανε) σχέσεις του Σαλγάδο με τους οικείους του: τον άνθρωπο πίσω από το βλέμμα.

Υποψήφιο για Όσκαρ ντοκιμαντέρ, κέρδισε αντί αυτού το γαλλικό Σεζάρ αλλά και ειδικές διακρίσεις από την Οικουμενική Επιτροπή και από την επιτροπή του Ενός Κάποιου Βλέμματος, στο περασμένο φεστιβάλ των Καννών. Μαγικό.

Ιnfo: Το Αλάτι της Γης (The Salt of the Earth/Le Sel de la Terre). Βιογραφικό Ντοκιμαντέρ. Γαλλία - Βραζιλία - Ιταλία. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Ζουλιάνο Ριμπέιρο Σαλγάδο & Βιμ Βέντερς. Με τους Σεμπαστιάο Σαλγάδο, Ζουλιάνο Ριμπέιρο Σαλγάδο, Βιμ Βέντερς. Διανομή: Filmtrade.




PHOENIX: ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΦΟΙΝΙΚΑ: Η Nelly καταφέρνει να επιζήσει από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, έχοντας όμως υποστεί πολλά τραύματα στο σώμα της. Θα υποβληθεί σε μια σειρά πλαστικών επεμβάσεων για να αναπλάσει το πρόσωπό της. Όταν ολοκληρωθούν, θα αναζητήσει τον σύζυγό της, ο οποίος όμως δεν θα την αναγνωρίσει. Αντιθέτως, λόγω της ομοιότητάς της, θα της προτείνει να υποδυθεί τη γυναίκα του που ο ίδιος θεωρεί νεκρή, με σκοπό να διεκδικήσουν την περιουσία της. Η Nelly, αν και διστακτική, δέχεται να παίξει αυτό τον ρόλο, ελπίζοντας ότι με αυτό τον τρόπο θα μάθει την αλήθεια για τα πραγματικά αισθήματα του άνδρα της, για το αν την αγαπά ακόμα και για το αν την πρόδωσε.

Ο γνωστότερος Γερμανός σκηνοθέτης της «σχολής του Βερολίνου» Κρίστιαν Πέτσολντ (Yella, Barbara) και η αγαπημένη του πρωταγωνίστρια Νίνα Χος (Νο 1 Καταζητούμενος) επιστρέφουν με μια δραματική ταινία εποχής, η οποία έχει όλα τα δομικά χαρακτηριστικά του προηγούμενου έργου του.

Αυτή τη φορά η αλληγορική αισθητική του συναντά το ψυχολογικό θρίλερ, χιτσκοκικής προέλευσης και ατμόσφαιρας. Κλιμακούμενο σασπένς, ψευδείς και διπλές ταυτότητες (Ο Δεσμώτης του Ιλίγγου είναι εδώ μια ξεκάθαρη θεματική επιρροή), αφηγηματικές ανατροπές, ένα εκρηκτικό φινάλε και εξαιρετικές ερμηνείες, σε μια άρτια εκτελεσμένη ενορχήστρωση όλων εκείνων των επιμέρους στοιχείων, τα οποία επιβεβαιώνουν την κλάση του Πέτσολντ.

Ο Φοίνικας του τίτλου, μέσα από την αναγέννηση της, με καινούργιο πρόσωπο, ηρωίδας συμβολίζει την προσπάθεια ανασυγκρότησης της μεταπολεμικής Γερμανίας. Βασισμένη σε ένα μυθιστόρημα του Humbert Monteilhet, οι παλαιότεροι εξ ημών ίσως να το θυμούνται από την προηγούμενη μεταφορά του στο σινεμά ως Return from the Ashes, από τον Τζέι Λι Τόμσον, με τους Μαξιμίλιαν Σελ και Ίνγκριντ Τούλιν. Βραβείο FIPRESCI για τον σκηνοθέτη, στο φεστιβάλ κινηματογράφου του Σαν Σεμπάστιαν. Άξιος!

Ιnfo: Phoenix: Το Τραγούδι του Φοίνικα (Phoenix). Εποχής Κοινωνική Δραματική. Γερμανία - Πολωνία 2014. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Μαρτίου. Σηνοθεσία: Κρίστιαν Πέτσολντ. Παίζουν: Νίνα Χος, Ρόναλντ Τσέρφελντ, Νίνα Κούτσεντορφ, Μίκαελ Μέρτενς, Ίμογκεν Κόγκε. Διανομή: Seven Films & Spentzos Film.




Η ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ: Στις κοιλάδες και τις πεδινές ζώνες του Αλιάκμονα υπάρχουν σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα που χρονολογούνται από τα προϊοστορικά χρόνια. Για τη Γεωργία Καραμήτρου -προϊσταμένη της Λ' Εφορείας, που ανασκάπτει την περιοχή από τη δεκαετία του ’80, ο χρόνος κυλά αντίστροφα. Σύντομα, ο χώρος θα μετατραπεί σε λίμνη από το υπό κατασκευή φράγμα Ιλαρίωνα της ΔΕΗ. Η αρχαιολόγος καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες ώστε να ολοκληρωθεί το σωστικό της έργο (με χρηματοδότηση της ΔΕΗ Α.Ε.), το οποίο δυο τρεις μήνες πριν το τέλος του βρίσκεται στην πιο αποδοτική του φάση.

Ο Κίμων Τσακίρης (Sugartown-Οι Γαμπροί, Sugartown-Η Επόμενη Μέρα) επιστρέφει με το πορτραίτο της αρχαιολόγου Γεωργίας Καραμήτρου-Μεντεσίδη, η οποία προσπαθεί να σώσει ό,τι μπορεί από τους αρχαιολογικούς θησαυρούς μιας περιοχής της Δυτικής Μακεδονίας, πριν χαθεί για πάντα στον βυθό μιας τεχνητής λίμνης. Με φόντο την κοιλάδα του Αλιάκμονα και τα αχανή τοπία της, ξετυλίγεται μια αρχετυπική μονομαχία, ανάμεσα στην αρχαιολόγο και τον χρόνο, όπου τα σημάδια με τη μορφή μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς τα οποία άφησε στη μεγάλη διάρκεια του περάσματός του εκείνος, καλείται τώρα να σώσει η ευσυνείδητη αυτή επαγγελματίας, λίγο πριν από τον παντοτινό αφανισμό τους.

Η ανθρώπινη ματιά του ντοκιμαντέρ, η αγέρωχη στάση της πρωταγωνίστριας και η συγκινητική της δέσμευση στο αντικείμενό της, την οποία αναγάγει σε προσωπική της ευθύνη, συγκινούν και συναρπάζουν με την αλήθεια τους. Συμμετοχή στο 17ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Ιnfo: Η Αρχαιολόγος. Ντοκιμαντέρ. Ελλάδα 1915. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Μαρτίου. Σκηνοθεσία - Σενάριο: Κίμων Τσακίρης. Παραγωγή: Χρήστος Β. Κωνσταντακόπουλος. Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιάννης Δρακουλαράκος. Μοντάζ: Τατιάνα Πανηγύρη. Μουσική: Κωνσταντής Παπακωνσταντίνου. Διανομή: Feelgood Entertainment.




Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ: Με κωδικό όνομα “The November Man”, ο Ντέβερο είναι ένας εξαιρετικά επικίνδυνος και καλά εκπαιδευμένος πρώην πράκτορας της CIA, ο οποίος παρασύρεται από την ήσυχη συνταξιοδότησή του εξαιτίας μιας πολύ προσωπικής αποστολής.

Πρέπει να προστατεύσει την πολύτιμη μάρτυρα Άλις, η οποία θα μπορούσε να ξεσκεπάσει την αλήθεια πίσω από μια συνωμοσία δεκαετιών. Θα ανακαλύψει σύντομα πως η αποστολή του τον έχει κάνει στόχο ενός παλιού του φίλου, μαθητή του και προστατευόμενο της CIA, του Μέισον. Με τις υποψίες για την ύπαρξη ενός καρφιού στην υπηρεσία να μεγαλώνουν, ο Ντέβερο δεν μπορεί να εμπιστευθεί κανέναν και δεν υπάρχουν κανόνες ή σταθερές για να τον βοηθήσουν!

Σούπερ ντούπερ κατασκοπική περιπέτεια που συνδυάζει το σφιχτό, αγχωτικό μοντάζ ενός Γκρίνγκρας (Captain Philips, Το Τελεσίγραφο του Μπορν), με την ακαδημαϊκή αλλά στιβαρή σκηνοθεσία του βετεράνου Αυστραλού σκηνοθέτη Ρότζερ Ντόναλντσον (The BankJob, 13 Days, No Way Out).

Χωρίς να λείπουν τα κλισέ, οι σεναριακές αφέλειες και οι υπεραπλουστεύσεις, όπως και στην περίπτωση των ταινιών του Μπορν, η αφήγηση κοιτάζει το σύγχρονο πολιτικό γίγνεσθαι από τα «αριστερά» (CIA και Ρώσικος Στρατός στήνουν μια προβοκατόρικη και εγκληματική πράξη με σκοπό να κατηγορηθούν γι' αυτήν οι μουσουλμάνοι Τσετσένοι αντάρτες) και αποκτά μία έξτρα αγωνιώδη διάσταση σε ό,τι αφορά την αντιπαλότητα εκπαιδευτή και μαθητή.

Νεο-ψυχροπολεμικό (ο κακός Ρώσος στρατιωτικός και υποψήφιος πρόεδρος θυμίζει καρικατούρα του Πούτιν) και προβλέψιμο στην εξέλιξή του, είναι παρ' όλα αυτά συναρπαστικό, επαναφέρει στη δράση τον Πιρς Μπρόσναν, ο οποίος θα μπορούσε άνετα να υποδύεται ακόμη έναν μεσόκοπο Μποντ, βάζει στον χολιγουντιανό κινηματογραφικό χάρτη το (όμορφα φωτογραφημένο) Βελιγράδι της Σερβίας, διαθέτει ένα εξαιρετικό σάουντρακ από τον Μάρκο Μπελτράμι (Snowpiercer, Wolverine, Οι 3 Ταφές του Μελκιάδες Εστράδα) και όμορφα παλιομοδίτικες, αναλογικές συγκρούσεις αυτοκινήτων. Αν είχε και χιούμορ, θα ήταν ακόμα καλύτερη.

Info: Ο Άνθρωπος του Νοεμβρίου (The November Man). Κατασκοπική Περιπέτεια. ΗΠΑ 2014. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Ρότζερ Ντόναλντσον. Παίζουν: Πιρς Μπρόσναν, Λουκ Μπρέισι, Όλγα Κιριλένκο, Μπιλ Σμίτροβιτς, Λαζάρ Ριστόβσκι. Διανομή: Tanweer.




ΣΟΝ ΤΟ ΠΡΟΒΑΤΟ: Η ΤΑΙΝΙΑ: Ο Σον είναι ένα έξυπνο, άτακτο πρόβατο, που ζει με το κοπάδι του στη Φάρμα Μόζι Μπότομ και υπό την επίβλεψη του αγρότη και του Μπίτζερ, ενός καλοπροαίρετου αλλά μη αποτελεσματικού τσοπανόσκυλου. Παρά τις προσπάθειες του Σον, η ζωή στη φάρμα τους έχει δυσκολέψει κι ο Σον θα καταστρώσει ένα πανούργο σχέδιο: να πάρουν ρεπό. Πρέπει να προσέχετε τι εύχεστε όμως. Σύντομα τα πράγματα θα βγουν εκτός ελέγχου και οι αταξίες του Σον θα απομακρύνουν τον άμοιρο αγρότη από τη φάρμα του. Με τη βοήθεια του κοπαδιού, ο Σον θα ταξιδέψει στη Μεγάλη Πόλη για να σώσουν τον αγρότη- η αποτυχία δεν είναι επιλογή!

Τα βρετανικά stop-motion στούντιο της Aardman (Γουάλας & Γκόρμιτ στον Τεράστιο Λαχανόκηπο, Ποντικούπολη, Πειρατές, Οι Κότες το 'σκασαν) μεταφέρουν στη μεγάλη οθόνη τη γνωστή τηλεοπτική τους σειρά με ήρωα τον Σον το προβατάκι. Αν και δεν φτάνει σε πρωτοτυπία τις προηγούμενες δουλειές τους, είναι χαριτωμένο και διαθέτει το μπρίο του χιούμορ της χώρας παραγωγής του. Στον νου έρχονται μνήμες από τον Babe, Το Γουρουνάκι στη Μεγάλη Πόλη, σε μία πιο παιδική και λιγότερο σκοτεινή εκδοχή. Παλιομοδίτικα συμπαθές και διασκεδαστικό, προβάλλεται μονάχα στα Ελληνικά (δυστυχώς).

Ιnfo: Σον το Πρόβατο: Η Ταινία (Shaun The Sheep Movie). Stop-motion Animation Παιδική. Αγγλία - Γαλλία 2015. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Μαρκ Μπάρτον, Ρίτσαρντ Στάρζακ. Με τις φωνές των: Τζάστιν Φλέτσερ, Τζον Σπαρκς, Ομίντ Τζαλίλι. Διανομή: Seven Films & Spentzos Film.




16ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΑΛΛΟΦΩΝΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ: Το ετήσιο ραντεβού μας με το γαλλόφωνο σινεμά φτάνει αισίως στην 16η επέτειο του. Ταινίες γαλλικής παραγωγής ή συμπαραγωγής, όχι μόνο από τη Γαλλία, αλλά και από τις πρώην αποικίες, συγκροτούν ένα πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα, το οποίο από τις 19 μέχρι και τις 25 Μαρτίου θα προβάλει τα καλύτερα της φετινής παραγωγής στον Δαναό, στο Έμπασσυ Nova Odeon και στο αμφιθέατρο του Γαλλικού Ινστιτούτου της Αθήνας.

Με μια πολιτική για το σινεμά που δεν διαχωρίζει το ποσοστό της υποστήριξής της ανάμεσα στα λεγόμενα εμπορικό ή καλλιτεχνικό κομμάτι του, η Γαλλία, η οποία δεν διστάζει μέσω του Λικ Μπεσόν να κάνει συμπαραγωγές με το Χόλιγουντ, αλλά και με όλα τα μεγάλα ή υποσχόμενα ονόματα του παγκόσμιου σινεμά, έχει καταφέρει να αποσπά -όχι άδικα- ένα μεγάλο κομμάτι του ενδιαφέροντος και να το εξαργυρώνει ανάλογα.

Όπως συμβαίνει σε κάθε παρόμοια διοργάνωση, αν όντως βλέπετε πολύ σινεμά, κυνηγήστε τις μικρότερες και πιο «δύσκολες» ταινίες, αυτές που πιθανόν να μη βρουν ποτέ διανομή στη χώρα μας. Από την ιστοσελίδα του φεστιβάλ, μπορείτε να κατεβάσετε το πρόγραμμα και να ενημερωθείτε για τις ταινίες, τις ενότητες, τους επίσημους καλεσμένους και τις παράλληλες εκδηλώσεις.

Ιnfo: 16ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου (16e Festival du Film Francophone), 19-25 Μαρτίου, αίθουσες: Δαναός 1, Έμπασσυ Nova Odeon, Αμφιθέατρο Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών.



εμφάνιση σχολίων