Βέβαια, ως δειλοί άνθρωποι συνήθως επιρρίπτουμε τις ευθύνες των πράξεών μας στους άλλους. Είναι πιο εύκολο να πεις «Μα δεν φταίω εγώ, επηρεάστηκα πάρα πολύ από πολλούς παράγοντες, έχω πολλά προβλήματα και είμαι πιεσμένη τον τελευταίο καιρό, λογικό δεν είναι να επηρεαστώ;»
Λοιπόν, η αλήθεια είναι πως πρέπει επιτέλους ορισμένοι να συνειδητοποιήσετε πως οι επιλογές είναι επιλογές! Και εφόσον τις αποδέχεστε είναι δικές σας! Με ακούτε; Δικές σας! Όποιος και αν σας πρήζει λέγοντάς σας πώς βλέπει τα πράγματα, πως η δική σας οπτική είναι λανθασμένη, πως θέλει το καλό σας γι' αυτό σας συμβουλεύει το εξής κ.λπ. κ.λπ., ακόμη και το αν θα παραμείνετε εκεί να ακούσετε όλον αυτόν τον παραλογισμό, είναι δική σας επιλογή.
Ο άνθρωπος που θα μείνει σε μια σχέση επειδή φοβάται πως θα μείνει μόνος, το επιλέγει. Εκείνη που θα συμβιβαστεί με την ιδέα της ερωμένης επειδή είναι ερωτευμένη και δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, το επιλέγει στην ουσία. Βασικά, κανείς δεν σε αναγκάζει να ζεις με τα δικά του δεδομένα. Εσύ επιλέγεις αν θα προσαρμοστείς, αν θα αλλάξεις, αν θα συμβιβαστείς ή αν θα χαθείς. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες , ούτε καταστάσεις που δεν διορθώνονται, και η φράση «δεν γίνεται αλλιώς , δεν έχω άλλη επιλογή» δεν υφίσταται.
Αν δεν έχεις επιλογή, φρόντισε να δημιουργήσεις. Αν δεν μπορείς, φρόντισε να είσαι άξιος/α να παραδεχτείς πως επιλέγεις να είσαι δειλός/ή και να μην προσπαθήσεις. Όλα γίνονται συνειδητά. Συνειδητά επιλέγεις να συμβιβαστείς σε μερικά ψίχουλα που μπορεί να σου δώσει ο μονόπλευρος έρωτας. Συνειδητά πληγώνεις, λίγο λίγο, την καρδιά σου και τη διαλύεις σε εκατομμύρια κομμάτια επειδή ισχυρίζεσαι πως δεν μπορείς να ξεφύγεις.
Ναι, θέλει θάρρος και θράσος να σηκωθείς και να τα γαμήσεις όλα για να είσαι εσύ καλά. Θέλει θάρρος να σηκωθείς, να ψάξεις να βρεις αυτό που πραγματικά θέλεις και να το κάνεις δικό σου. Κι εσύ τι κάνεις τελικά; Κάθεσαι αραχτός στον καναπέ σου και απολαμβάνεις ως θεατής την αυτοκαταστροφή σου λέγοντας πως δεν έχεις άλλη επιλογή, πως δεν φταις εσύ, αλλά οι άλλοι.
Στην πραγματικότητα, είτε συνεχίζεις να εθελοτυφλείς και πνίγεσαι στον πόνο σου πίνοντας και καπνίζοντας για να δικαιολογήσεις τον εθισμό σου στο να νιώθεις ευάλωτος, ή σηκώνεσαι και πολεμάς με όλα αυτά τα θηρία και τα τέρατα, διεκδικείς αυτό που θέλεις και τελικά... Με το υπεροπτικό σου χαμόγελο δείχνεις πως δεν μπορείς να ηττηθείς και πως κατάφερες να είσαι ευτυχισμένος! Τι διαλέγεις; Την ασφάλεια και τον πόνο του συμβιβασμού, ή τη συνεχόμενη πάλη για όσα αγαπάς; Θα φωνάζεις σε όλους να σε σώσουν από τον ίδιο σου τον εαυτό, ή θα επιλέξεις να σωθείς από μόνος σου;
εμφάνιση σχολίων