4
1
σχόλια
1123
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ

Μεγαλώνοντας. Αμαρτωλή πόλη: Η Κυρία Θέλει Φόνο. Η Ζωή Είναι Ωραία με τα Μάτια Κλειστά. Η Εγκληματική Ζωή του Αρτσιμπάλντο ντε λα Κρουζ

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ [email protected]
11 Σεπτεμβρίου 2014

ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ: Με μια διάχυτη αισιοδοξία, παρακολουθούμε τον μικρό Μέισον, την οικογένειά του και τους φίλους τους, να ζουν τη ζωή τους, να μεγαλώνουν, να αλλάζουν, κι όλα αυτά παράλληλα με τα κυριότερα γεγονότα της ιστορίας της Αμερικής (πόλεμος του Ιράκ, εκλογή Ομπάμα) στη διάρκεια των τελευταίων 12 χρόνων.

Αντιστρέφοντας τη δομή της χρονικής αφήγησης της γνωστής τριλογίας Πριν την Αυγή, Πριν το Ηλιοβασίλεμα και Πριν τα Μεσάνυχτα -αυτήν που ήθελε τις ιστορίες να διαρκούν μερικές μονάχα ώρες της νύχτας ή της ημέρας-, ο Ρίτσαρντ Λίνκλεϊτερ σκηνοθέτησε το Μεγαλώνοντας κατά τη διάρκεια μιας ολόκληρης δωδεκαετίας (μία εβδομάδα γυρισμάτων κάθε μήνα), παρακολουθώντας τον μικρό του ήρωα να μεγαλώνει και να γίνεται από παιδί, νεαρός άνδρας. Το ίδιο συμβαίνει και στη μεγαλύτερη αδερφή του, καθώς και στους χωρισμένους, ήδη από την αρχή της ταινίας, γονείς του, οι οποίοι εντωμεταξύ βρίσκουν νέους συντρόφους. Υπάρχουν αναφορές σε πολιτικά γεγονότα, θίγεται έμμεσα το θέμα της οπλοκατοχής, το θέμα της εξάρτησης των νέων της εποχής μας από τα έξυπνα τηλέφωνα και την τεχνολογία, ενώ δεν λείπουν και οι αναφορές στην pop κουλτούρα, από τη συνέχεια του Πόλεμου των Άστρων μέχρι τον Χάρι Πότερ (έναν άλλο ήρωα τον οποίο είδαμε να μεγαλώνει σταδιακά στην οθόνη, από ταινία σε ταινία).

Στα χέρια ενός πιο επικού σκηνοθέτη, όπως ο Πολ Τόμας Άντερσον, πιθανόν να είχαμε μια μεγάλη Αμερικανική Τοιχογραφία. Από τα χέρια του άλλου Άντερσον, του Γουές, πιθανόν να βλέπαμε ένα γλυκόπικρο και χιουμοριστικό μωσαϊκό των ΗΠΑ των '00s. Ο Λίνκλεϊτερ, ο οποίος αγαπάει τους χαμηλούς τόνους και την άμεση καταγραφή της καθημερινότητας, παραδίδει, μέσα από μια λιτή και γραμμική αφήγηση, μια εξαιρετική ταινία, η οποία πέρα από το πρωτότυπο της ιδέας της δεν ξαφνιάζει, ούτε καταφέρνει να απογειωθεί. Άλλωστε, ο ήρωάς της είναι ένας clean cut, λευκός Αμερικανός της μεσαίας τάξης, ο οποίος, εκτός από τον χωρισμό των γονιών του και τις συνεχείς μετακινήσεις από την επαρχία στην πόλη και πίσω στην επαρχία, έχει την «κανονική» ζωή ενός «κανονικού» παιδιού της φυλής και της τάξης του, με λίγο έξτρα την τάση του προς την καλλιτεχνία και δη τη φωτογραφία. Εκπληκτικός ο μικρός Έλαρ Κολτρέιν. Όταν τελικά μεγαλώνει, μοιάζει σαν δίδυμος αδερφός του Μπεν Γουίσοου.

Ιnfo: Μεγαλώνοντας (Boyhood). Κοινωνική. ΗΠΑ 2014. Πρεμιέρα: Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία - Σενάριο: Ρίτσαρντ Λίνκλεϊτερ. Παίζουν: Έλαρ Κολτρέιν, Πατρίσια Αρκέτ, Ίθαν Χοκ, Λόρελεϊ Λίνκλεϊτερ. Διανομή: UIP.




ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΠΟΛΗ: Η ΚΥΡΙΑ ΘΕΛΕΙ ΦΟΝΟ: Δέκα χρόνια μετά το πρώτο «Sin City», η Πόλη της Αμαρτίας επιστρέφει στους κινηματογράφους με ένα σίκουελ που ακολουθεί τον ίδιο δρόμο, τριών -βασικά- διαπλεκόμενων ιστοριών, βασισμένων στα σκοτεινά, γεμάτα αίμα, φόνους και βία κόμικς του Φρανκ Μίλερ (Batman: The Dark Knight Returns, Daredevil, 300, Batman: Year One), ο οποίος συνσκηνοθετεί ξανά την ταινία με τον Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ (Machete: Η Επιστροφή, Planet Terror, Κάποτε στο Μεξικό, Από το Σούρουπο ως την Αυγή).

Όπως συμβαίνει συνήθως στις ταινίες με παράλληλες ιστορίες, το αποτέλεσμα είναι άνισο. Η καλύτερη ιστορία -κοντά στο μελαγχολικό και πεισιθάνατο πνεύμα των νουάρ ιστοριών- είναι αυτή με τον Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ, η πιο σύντομη από όλες. Η μεσαία ιστορία, με τον Τζος Μπρόλιν και την Εύα Γκριν και με τη μεγαλύτερη χρονική διάρκεια, ενώ ξεκινάει στο πολύ κλασικό νουάρ της (σκληροτράχηλα αλλά κατά βάθος ευαίσθητα αρσενικά - μοιραίες αλλά ταυτόχρονα θανάσιμες γυναίκες) καταλήγει σε ένα αλά Ροντρίγκεζ παραλήρημα, όπου «ελαφρά» ντυμένα με δερμάτινα σέξι εσώρουχα θηλυκά κρατούν οπλοπολυβόλα και στα δυο τους χέρια, σκορπίζοντας τον όλεθρο. Η τρίτη ιστορία, η οποία συνδέεται πιο άμεσα με την πρώτη ταινία, είναι και η πιο αδύναμη. Η ιδέα να κλείσει η ταινία με αυτήν ήταν μάλλον ατυχής. Η τελευταία εντύπωση που αφήνει, αδικεί το σύνολο. Το υπέροχο εικαστικό κομμάτι της -ό,τι κοντινότερο στην αισθητική των κόμικς έχουμε δει κινηματογραφικά- δεν αρκεί από μόνο του.

Ιnfo: Αμαρτωλή Πόλη: Η Κυρία θέλει Φόνο (Frank Miller's Sin City: A Dame to Kill For). Νουάρ Φαντασία. ΗΠΑ 2014. Πρεμιέρα: Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Φρανκ Μίλερ - Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ. Παίζουν: Τζος Μπρόλιν, Εύα Γκριν, Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ, Μίκι Ρουρκ, Τζέσικα Άλμπα, Πάουερς Μπουθ, Ροζάριο Ντόουσον, Μπρους Γουίλις, Ρέι Λιότα, Κρίστοφερ Λόιντ. Διανομή: Spentzos Film & Seven Films




Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ: Ισπανία 1966. Ένας καθηγητής Αγγλικών, ο Αντόνιο, οδηγεί για την Αλμερία με την ελπίδα να συναντήσει τον ήρωά του, τον Τζον Λένον, ο οποίος βρίσκεται εκεί για τα γυρίσματα της ταινίας του How I Won The War. Στην πορεία ο Αντόνιο παίρνει μαζί του δύο φυγάδες, ένα νεαρό αγόρι το οποίο προσπαθεί να ξεφύγει από τον δεσποτικό πατέρα του και μία 20χρονη έγκυο κοπέλα, με τους οποίους θα αναπτύξει μια απίστευτη φιλία.

Πρόκειται για ένα τρυφερό, νοσταλγικό, όχι ιδιαίτερα ρεαλιστικό road-movie, γεμάτο εκπλήξεις, που δείχνει πως ο μόνος τρόπος για να ξεπεράσεις τον φόβο είναι να ακολουθήσεις τον δρόμο προς την ελευθερία. Ο τίτλος είναι παρμένος από το Strawberry Fields Forever των Beatles και η ταινία βασισμένη σε ένα πραγματικό περιστατικό.

Η Ζωή Είναι Ωραία με τα Μάτια Κλειστά είναι το είδος εκείνο της ταινίας που θα θέλαμε να είχαμε και στον ελληνικό κινηματογράφο (έχουν περάσει ήδη 11 χρόνια από την Πολίτικη Κουζίνα), ο οποίος μοιάζει να κινείται μονάχα στον χώρο των δύο άκρων. 6 Βραβεία Γκόγια, Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερου Α’ Ανδρικού Ρόλου, Καλύτερης Μουσικής, Καλύτερου Σεναρίου, Καλύτερης Πρωτοεμφανιζόμενης Ηθοποιού, Βραβείο Καλύτερης Ισπανόφωνης Ταινίας, Φεστιβάλ του Παλμ Σπρινγκς.

Ιnfo: Η Ζωή Είναι Ωραία με τα Μάτια Κλειστά (Vivir Es Facil Con Los Ojos Cerrados). Δραμεντί εποχής. Ισπανία 2013. Πρεμιέρα: Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία - Σενάριο: Νταβίντ Τρουέμπα. Παίζουν: Χαβιέ Κάμαρα, Ναταλία Ντε Μολίνα, Φρανσέσκο Καλαμέρ. Διανομή: Weird Wave.




Η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΡΤΣΙΜΠΑΛΝΤΟ ΝΤΕ ΛΑ ΚΡΟΥΖ: Ο Αρτσιμπάλντο ντε λα Κρουζ είναι ένας εύπορος Μεξικανός, μεγαλοαστικής καταγωγής, που εργάζεται ως αγγειοπλάστης. Στα χρόνια της Μεξικανικής Επανάστασης ήταν ακόμη παιδί, όπου έζησε σε πλούτη και με προνόμια, όμως είδε την γκουβερνάντα του να σκοτώνεται καθώς του έλεγε ένα παραμύθι για το μουσικό κουτί που μόλις του είχε δωρίσει η μητέρα του. Η συγκυρία αυτή, δηλαδή ο θάνατος της γκουβερνάντας και η ιστορία του μουσικού κουτιού, τον έκανε να πιστέψει ότι αυτός σκότωσε τη γυναίκα χρησιμοποιώντας το παιχνίδι. Από εκείνο το σημείο, ξεκινά και η επιθυμία του να σκοτώνει.

Εμείς τον παρακολουθούμε να ομολογεί τα «εγκλήματά» του στον ανακριτή, τα οποία παρακολουθούμε μέσα από φλάσμπακ. Βασισμένη στο μυθιστόρημα του Μεξικανού συγγραφέα Ρομπέρτο Ουσίλι, Ensayo de um Crimen, Η Εγκληματική Ζωή του Αρτσιμπάλντο ντε λα Κρουζ, ταινία από τη μεξικανική περίοδο του Λουίς Μπουνιουέλ, είναι μια σάτιρα της μπουρζουαζίας, αλλά και μια τραγικά κωμική παραβολή για τα αποτελέσματα της καταπιεσμένης σεξουαλικότητας. Ταινία εισαγωγή στα μεγάλα αριστουργήματα που επρόκειτο να ακολουθήσουν τα επόμενα χρόνια. Προβάλλεται σε επανέκδοση με νέες ψηφιακές κόπιες.

Ιnfo: Η Εγκληματική Ζωή του Αρτσιμπάλντο ντε λα Κρουζ (Ensayo de um Crimen). Κοινωνική Σάτιρα, Επανέκδοση. Μεξικό 1955. Πρεμιέρα: Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Λουίς Μπουνιουέλ. Παίζουν: Ερνέστο Αλόνσο, Μιροσλάβα Στερν, Πίτα Μακέδο. Διανομή: Ama Films.



εμφάνιση σχολίων