Τα έργα της Suzanne Lacy ακούγονται σαν ουρλιαχτό
ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΠΑΤΣΑ
27 Νοεμβρίου 2019
Το The Crystal Quilt (1987) ξεκίνησε την ημέρα της Μητέρας το 1987 και διήρκεσε πάνω από τρία χρόνια. Το έργο είχε να κάνει με την οργάνωση της κοινότητας, παρουσιάζοντας ανάμεσα σε εικαστικές εκθέσεις και διαλέξεις, ένα σεμινάριο για τις ηλικιωμένες γυναίκες που βιώνουν κοινωνικό αποκλεισμό. Περίπου 430 γυναίκες τρίτης ηλικίας πήραν μέρος, για να εκφραστούν. Το Crystal Quilt μεταδόθηκε ζωντανά από την Κρατική Τηλεόραση και πέρυσι η Tate Gallery του Λονδίνου το αναβίωσε.
Το Three Weeks In May (1977) ήταν η πρώτη από μια σειρά project για τη βία κατά των γυναικών. Ο αριθμός των καταγεγραμμένων κρουσμάτων βιασμού στο Λος Άντζελες τις τελευταίες 3 εβδομάδες τράβηξε την προσοχή των κατοίκων της πόλης. Αυτό ήταν η αρχή μιας σειράς έργων μεγάλης κλίμακας με άξονα τη γυναίκα, στα οποία συμμετείχαν φεμινίστριες συγγραφείας και ακτιβιστές.
Η πιο πρόσφατη δουλειά της, Between The Door (2013), έχει ως θεματική τη σχέση των δύο φύλων σήμερα σε κάθε πτυχή της ζωής. 400 πολίτες, οι περισσότερες γυναίκες, επιλεγμένες έτσι ώστε να εκπροσωπούν κάθε ηλικία και οπτικό πρίσμα, συγκεντρώθηκαν στο Μπρούκλιν για να συζητήσουν μια μυριάδα θεμάτων σχετικά με τα δύο φύλα. Οι περαστικοί ήταν φυσικά ευπρόσδεκτοι να ακούσουν τους διαλόγους και να σχηματίσουν τις δικές τους απόψεις.
Η Lacy συνεχίζει να εφευρίσκει νέες αρένες κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Η τέχνη της γίνεται χρηστικό, διαδραστικό κοινωνικό εργαλείο. Όταν δεν ασχολείται με τα έργα της, η Lacy βρίσκεται στο Visual and Public Art Institute στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια ή στην καρέκλα της Προέδρου στον τομέα των Καλών Τεχνών του Otis College of Art and Design στο Λος Άντζελες.
εμφάνιση σχολίων