0
9
σχόλια
471
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ

Bricklane, bagels και άρωμα δυνατού καφέ πάνω από τον Τάμεση

ΣΑΝΤΡΑ ΟΝΤΕΤ ΚΥΠΡΙΩΤΑΚΗ
ΦΩΤΟ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΟΥΓΚΟΣ
14 Ιανουαρίου 2011
ΟΤΑΝ Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΑΔΕΛΦΗ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ, ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΩ. Από όλους τους κακούς. Αυτή μου κρατάει το χέρι και με φιλάει στο μάτι. Με σκεπάζει και ακούει τα όνειρα μου.

ΦΕΡΝΕΙ ΛΙΧΟΥΔΙΕΣ. Κι ένα παζλ. Βάζουμε στόχο ζωής να το τελειώσουμε πριν φύγει. Είμαστε πολύ καλές στα παζλ. Ακούμε Efterklang και καπνίζουμε στο μπαλκόνι. Ξαπλώνουμε στο κρεβάτι και κάνουμε «λέγαμε-λέγαμε». Στις σιωπές μας, της εξηγώ -όπως μου εξήγησε κι εμένα η Βιβιάνα μόλις μετακόμισα στο Λονδρέζικο διαμέρισμα- ότι αυτός ο αχός που ακούγεται από μακριά, δεν είναι η πολύβουη λεωφόρος Marylebone: είναι η θάλασσα.
Με πιστεύει.

ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΑΣΟΡΤΙ ΚΑΛΣΟΝ ΛΕΥΚΑ ΜΕ ΜΑΥΡΕΣ ΚΑΡΔΙΕΣ. Τα χρειαζόμαστε. Χωνόμαστε στα βιντατζάδικα της Bricklane και δοκιμάζουμε μάλλινα πουλόβερ που μυρίζουν ναφθαλίνη. Απ’ έξω, πίσω από έναν κάδο σκουπιδιών βλέπουμε έναν Banksy.

ΠΕΡΠΑΤΑΜΕ ΠΑΝΤΑ ΧΕΡΙ-ΧΕΡΙ. Κι αγαπάμε όλα τα φρικιά του Camden.

ΕΓΩ ΔΙΑΒΑΖΩ ΚΙ ΑΥΤΗ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ΜΕ ΜΑΓΙΚΑ ΦΙΛΤΡΑ. Κοιμόμαστε πολλές ώρες. Μετά, τρώμε πρωινό στο πιο posh μπιστρό της περιοχής, στο Raoul’s, δίπλα στο κανάλι. Αυγά ποσέ με σολωμό και δυνατό καφέ. Με βάζει να κολλήσω παλιομοδίτικες, κοριτσίστικες αφίσες στην κουζίνα. Της εξηγώ ότι οι πάπιες κρυώνουν τον χειμώνα κι ότι θα ήθελα πολύ να τους πλέξω μικρά πουλοβεράκια..

ΤΗΝ ΞΥΠΝΑΩ ΜΟΛΙΣ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ για να της δείξω τα πολύχρωμα, μαγικά φωτάκια που σκορπίζει η ντισκομπάλα μου στους τοίχους του δωματίου. Μου χαμογελάει και ξανακοιμόμαστε.

ΜΟΥ ΕΞΗΓΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ. Κι ότι το χώμα και οι σπόροι ανήκουν σε όλους. Και μιλάμε για κοινοκτημοσύνη, για επανάσταση, για την γη της ουτοπίας μας. Η Βιβ κι εγώ της εξηγούμε ότι σε μερικά χρόνια θα πραγματοποιήσουμε το plan b μας: θα γίνουμε οι πιο φοβερές ψαρούδες της Μαδαγασκάρης. Θα φοράμε και τουρμπάνια και θα είμαστε ξυπόλυτες. Μας λέει ότι είναι χαζό να περιμένουμε. Αρκεί να συνειδητοποιήσει ο καθένας εγκαίρως τι θέλει στην ζωή του.

ΜΕ ΠΑΕΙ ΣΤΟ V&A Childhood Museum. Εκεί, βλέπουμε τις πρώτες barbie του κόσμου, τα πιο μεγάλα κουκλόσπιτα και τα πιο φοβερά, μηχανοκίνητα τρενάκια. Τα θέλουμε όλα.

ΠΕΡΝΑΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ ΜΑΣ στο Portobello market και δοκιμάζουμε βρωμερά, γαλλικά τυριά και σαλάμια.

Η ΕΚΘΕΣΗ High Society στην Wellcome Collection μας άρεσε πάρα πολύ. Είναι μια ιστορική, κοινωνικοπολιτική και καλλιτεχνική διαδρομή στα ντραγκς. Μαθαίνουμε ένα σωρό πράγματα.

ΠΑΜΕ στην Tate Modern και κλέβουμε μικρά σουβενίρ από το πωλητήριο.

ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ ότι, να, τώρα, θα δούμε ένα πτώμα να αναδύεται από τα γκρίζα νερά του Τάμεση…

ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΖΟΥΜΕ bagels, κινέζικα, marshmellows με λιωμένη σοκολάτα και βρώμικα burgers.

ΦΕΥΓΕΙ, δεν με ξυπνάει και ξεχνάει επίτηδες διάφορα δικά της αντικείμενα, γύρω γύρω στο δωμάτιό μου.

ΜΟΥ ΑΦΗΝΕΙ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ: «είσαι ο πιο αγαπημένος μου άνθρωπος του κόσμου. Ο πιο, πιο».


H Σάντρα Οντέτ Κυπριωτάκη είναι δημοσιογράφος και Docer. Mετακόμισε στο Λονδίνο για ένα μεταπτυχιακό αφήνοντας πίσω εμάς και τον σκύλο Τόλη. Τώρα συγκατοικεί με τη Βιβιάνα, την Ιωάννα και τον Μήτσο. Θα επιστρέψει την άνοιξη, αλλά μέχρι τότε θα στέλνει καρτ-ποστάλ.

εμφάνιση σχολίων