1. Ότι η Ευρώπη, έστω και σε βαθιά κρίση, μπορεί ακόμα να διευρύνει τα όρια του πολιτισμού, να χωρέσει τη διαφορετικότητα, να ενσωματώσει τον Άλλο, να κάνει την αλληλεγγύη πράξη, να καταδικάσει ευθέως κάθε μορφή ρατσισμού, να επιτρέψει την ύπαρξη νέων μοντέλων οικογενειακών σχηματισμών, να εμπλουτίσει την κοινωνία.
2. Ότι είναι από τις φορές που η Πολιτική αγνοεί τις προκαταλήψεις, την άγνοια και το συντηρητισμό του μέσου ανθρώπου, που προηγείται της κοινωνίας, που ξεπερνάει αντιδράσεις και συνέπειες, που βοηθάει στην ανασύνθεση της κοινωνίας.
3. Ότι αυτός ο νόμος δημιουργεί στους ομοφυλόφιλους την υποχρέωση να ασπαστούν την πρακτική του γάμου, δηλαδή υπονοεί σαφώς ότι πρέπει να δημιουργηθούν κύματα γάμων ατόμων του ιδίου φύλου, ώστε η κοινωνία να μην αισθανθεί αμηχανία ή ακόμα περισσότερο
να μην αισθανθεί προδομένη, θεσμοθετώντας κάτι που κανείς από τους άμεσα ενδιαφερόμενους δεν υιοθετεί. Θα δημιουργήσει επιπλοκές να μείνει ανενεργή μια κατάκτηση και να ξεπέσει σε πείσμα που μόλις εισακούστηκε εξατμίστηκε.