7
1
σχόλια
1630
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ
Επικίνδυνη Αποστολή: Η Έσχατη Προδοσία. Oh Canada. Δεν Είμαι Εγώ. Νόρα. Λίλο και Στιτς. Made in Vain. Το Μίσος. Από τον Χ. Λακταρίδη
20 Μαΐου 2025
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ: Η ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ: Στη συνέχεια της προηγούμενης ταινίας της σειράς τη «Θανάσιμη Εκδίκηση», που (ω, ποία έκπληξις!), χωρίστηκε σε δύο μέρη, ο Ιθαν Χοκ εξακολουθεί να αναζητά εναγωνίως το Entity, ένα επικίνδυνο λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης που πέφτει στα λάθος χέρια και πλέον αποτελεί υπαρξιακή απειλή για την ανθρωπότητα. 
 
Πρόκειται για την όγδοη και υποτίθεται τελευταία ταινία του πολύ δημοφιλούς franchise που ξεκίνησε πριν από 29 χρόνια ακριβώς με την πρώτη «Αποστολή» του Μπράιαν Ντε Πάλμα, η οποία είχε σαν βάση της την γνωστή, ομώνυμη τηλεοπτική σειρά. Αυτή η 8η ταινία λοιπόν, σύμφωνα με όσους την είδαν στην πρεμιέρα της στις Κάννες, αποτίνει φόρο τιμής στις προηγούμενες ταινίες με flash back που ξεχειλώνουν τη διάρκειά της και απορυθμίζουν το αφηγηματικό τέμπο της. Κατά τα άλλα, δεν λείπουν οι θεαματικές, αγωνιώδεις κασκάντες, ενώ το ανοιχτό τέλος της προϊδεάζει πως πιθανόν να μην είναι τελικά  και τόσο έσχατη αυτή η προδοσία. Αν είναι να γεμίσει τις αίθουσες και τα ταμεία των κινηματογράφων, καλοδεχούμενη. 
 
info: Επικίνδυνη Αποστολή: Η Έσχατη Προδοσία (Mission Impossible - The Final Reckoning). Περιπέτεια Φαντασίας. ΗΠΑ, 2025. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 22 Μαΐου. Σκηνοθεσία: Κρίστοφερ Μακ Κουόρι. Παίζουν: Τομ Κρουζ, Σάιμον Πεγκ, Βινγκ Ρέιμς, Βανέσα Κίρμπι και Άντζελα Μπάσετ. Διανομή: Feelgood Entertainment.
 
 
 
 
OH CANADA: Ένας νεαρός Αμερικανός που ονομάζεται Λέοναρντ Φάιφ, την εποχή του πολέμου στο Βιετνάμ, με σκοπό να αποφύγει την υποχρεωτική θητεία στο στρατό, δραπετεύει στον Καναδά, εγκαταλείποντας ταυτόχρονα μια στρωμένη ζωή με οικογένεια και λαμπρές επαγγελματικές προοπτικές. Εκεί κάνει μεγάλη και αξιόλογη καριέρα ως σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ. Το 2023, άρρωστος σε τελικό στάδιο καρκίνου, επιστρατεύει όλες τις δυνάμεις που του έχουν απομείνει για να δώσει μια μεγάλη συνέντευξη σε πρώην συνεργάτες του, και να εξομολογηθεί την δική του αλήθεια, σε ένα ντοκιμαντέρ που ετοιμάζουν για αυτόν. Σε αυτή τη συνέντευξη επιμένει στο να είναι παρούσα και η σύντροφός του, στην οποία θέλει να κάνει κάποιες αποκαλύψεις λίγο πριν έρθει το τέλος του.
 
Η ταινία του βετεράνου Πολ Σρέιντερ (American Gigolo, Mishima, Νυχτερινές Επισκέψεις, Ακρότητες, Μετρητής Καρτών), που ήταν και ο σεναριογράφος του «Ταξιτζή» του Σκορσέζε το 1976, βασίζεται στο μυθιστόρημα "Foregone" (2021), του Ράσελ Μπανκς (Το Γλυκό Πεπρωμένο), που έφυγε τον Σεπτέμβριο του 2023. Ήταν φίλος του σκηνοθέτη και είναι αφιερωμένη στη μνήμη του.
 
Ξεκινά με την συνέντευξη η οποία πραγματοποιείται στο σπίτι του Φάιφ με μια κάμερα στην οποία ο συνεντευξιαζόμενος κοιτάζοντάς την, βλέπει το πρόσωπο του ανθρώπου που του κάνει τις ερωτήσεις (μια μέθοδο που πατεντάρισε ο ντοκιμαντερίστας Ερολ Μόρις και την οποία υποτίθεται πως χρησιμοποιούσε για την δουλειά του ο Φάιφ). Εξαντλημένος από την ασθένεια και θολωμένος από την φαρμακευτική του αγωγή, ο Φάιφ (τον οποίο υποδύεται ο Ρίτσαρντ Γκιρ, αλλά και ο Τζέικομπ Ελόρντι σε νεαρή ηλικία), μπερδεύει χρόνους, αφηγήσεις και πρόσωπα, είτε ηθελημένα, είτε από την εξάντληση, σε μια προσπάθεια να αποκαθηλώσει την εικόνα που είχε καλλιεργήσει μέχρι τότε, να πει αλήθειες στην σύντροφό του και με κάποιο τρόπο να εξιλεωθεί. Εκείνη, ακόμη και αν αδιαφορεί ή αν εξοργίζεται, προσπαθεί να σταματήσει τη διαδικασία προσπαθώντας από τη μεριά της να τον εμποδίσει να εκτεθεί.
 
Με έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία (ο Μπανκς όντως άφησε το κολέγιο για να πάει στην Κούβα, για να καταλήξει στην Φλόριντα), το βιβλίο του συγγραφέα (περισσότερο από την ταινία), αφορά το πως μία αφήγηση μπορεί να αλλάξει μορφή, ανάλογα με το ποιος την ακούει, αλλά και με το σε ποιόν πραγματικά απευθύνεται. Ταυτόχρονα έχει να κάνει και με τις διαφορές της δημόσιας εικόνας από την προσωπική, αλλά και με τις αλήθειες και τα ψέματα που επιτρέπει κάποιος να βγουν στην επιφάνεια, κοντολογίς: το φαίνεσθαι και το είναι του.
 
Ο Σρέιντερ χρησιμοποιεί διαφορετικά κάδρα και χρωματικούς τονισμούς για κάθε εποχή (εξαιρετική η δουλειά του διευθυντή φωτογραφίας Έιντρου Γουόντερ), αλλά το πολυσχιδές του τεμαχισμού του χρόνου, η απόφασή του η ταινία να έχει δύο off αφηγητές, το να βάλει και τον Γκιρ ως έχει, σε κάποιες σκηνές του παρελθόντος στη θέση του Ελόρντι, αλλά και την Ούμα Θέρμαν να υποδύεται δύο διαφορετικούς χαρακτήρες σε διαφορετικές εποχές, μπερδεύει τον θεατή που μάλλον χρειάζεται μία δεύτερη θέαση για να ξεκαθαρίσει τα όσα βλέπει. Φιλόδοξο αν και άνισο σαν επιχείρημα, μοιάζει σαν ενός είδους Κύκνειο Άσμα και για τον σκηνοθέτη, που ευτυχώς όπως μαθαίνουμε, γυρίζει καινούργια ταινία. 
 
info: Oh Canada. Κοινωνική Δραματική. ΗΠΑ, 2024. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 22 Μαίου. Σκηνοθεσία: Πολ Σρέιντερ. Παίζουν: Ρίτσαρντ Γκιρ, Τζέικομπ Ελόρντι, Ούμα Θέρμαν, Βικτόρια Χιλ, Μάικλ Ιμπεριόλι, Πενέλοπε Μίτσελ, Κριστίνε Φρόσεθ. Διανομή: Spentzos Film. 
 
 
 
 
Ένα πειραματικών ποιοτήτων μεσαίου μήκους φιλμ (42’), στο ύφος των τελευταίων δημιουργιών του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, το οποίο ανατρέχει στο έργο του Λεός Καράξ, το οποίο ξεπερνά τα σαράντα χρόνια. Πρόκειται για μια φιλμογραφία που έχει στιγματίσει το ευρωπαϊκό σινεμά, χάρη σε παθιασμένες ταινίες όπως οι παράφοροι «Εραστές της Γέφυρας» το «Η Δική μας Νύχτα» (Mauvais Sang), το πιο πρόσφατο «Annette» και το ρηξικέλευθο «Holy Motors».
 
info: Δεν Είμαι Εγώ (C' est Pas Moi/It's Not Me). Κινηματογραφικό Δοκίμιο μεσαίου μήκους - Αυτοβιογραφία. Γαλλία, 2024. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 22 Μαίου. Σκηνοθεσία: Λεός Καράξ. Εμφανίζονται: Ντενί Λαβάν, Κατερίνα Γιούσπινα, Νάστια Γκολούμπεβα Καράξ, Λορέτα Γιουντκαΐτε, Μπιάνκα Μανταλούνο, Aννα-Ιζαμπέλ Ζίεφκεν, Πιοτρ Ανέβσκι. Διανομή: Weird Wave.
 
 
 
 
ΝΟΡΑ: Σε ένα μικρό χωριό της Σαουδικής Αραβίας τη δεκαετία του '90, περίοδο που η καλλιτεχνική έκφραση ήταν απαγορευμένη, ένας  προοδευτικός δάσκαλος και μια νεαρή γυναίκα αναπτύσσουν μια στενή σχέση που απειλεί να τους εκθέσει στην μικρή κοινωνία του.
Βραβευμένη με Ειδική Μνεία στις Κάννες ταινία από τη Σαουδική Αραβία. Η πρώτη που παίχτηκε ποτέ στο εν λόγω Φεστιβάλ. Ντεμπούτο του Ταουφίκ Αλζαϊντί που κινείται επιδέξια πάνω στην κόκκινη γραμμή για το τί του επιτρέπεται να πει και να δείξει και της ανάγκης του θεοκρατικού καθεστώτος να δείξει προς τα έξω μία μίνιμουμ "προοδευτική" εικόνα. 
 
info: Νόρα (Norah). Κοινωνική Δραματική. Σαουδική Αραβία, 2024. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 22 Μαίου. Σκηνοθεσία: Ταουφίκ Αλζαϊντί. Παίζουν: Γιακούμπ Αλφαρχάν, Αμπντουλάχ Αλσάνταν, Μαρία Μπαχράουι. Διανομή: Ama Film.
 
 
 
 
ΛΙΛΟ ΚΑΙ ΣΤΙΤΣ: Θυμίζουμε πως η πρωτότυπη ταινία περιστρέφεται γύρω από τη σχέση του Στιτς, ενός εξωγήινου πλάσματος σχεδιασμένου να καταστρέφει τα πάντα στο διάβα του και της Λίλο, μιας ορφανής Xαβανέζας που νομίζει ότι ο νέος φίλος της είναι σκύλος. Το αρχικό «Λίλο και Στιτς» το 2002 που είχε για δημιουργό του τον Κρις Σάντερς (Το Ατίθασο Ρομπότ), γνώρισε τεράστια επιτυχία, ξεπερνώντας τα 270 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως, αριθμούς που η Disney φιλοδοξεί να δει ξανά, εφόσον αποφάσισε η ταινία να βγει στους κινηματογράφους και όχι να κάνει πρεμιέρα στην Disney+, όπως αρχικά υπολογιζόταν. Στην καρέκλα του σκηνοθέτη βρίσκεται o Ντιν Φλάισερ Καμπ του πολυβραβευμένου animation «Marcel the Shell with Shoes On" (2021) στην πρώτη live action ταινία του.
 
info: Λίλο και Στιτς (Lilo & Stitch). Παιδική Περιπέτεια Φαντασίας. ΗΠΑ, 2025. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 22 Μαίου. Σκηνοθεσία: Ντιν Φλάισερ Καμπ. Παίζουν: Σίντνεϊ Ελίζαμπεθ Αγκούντογκ, Μπίλι Μάγκνουσεν, Χάνα Γουάντινχαμ, Κρις Σάντερς, Κόρτνεϊ Μπ. Βανς, Κάιπο Ντουντόιτ, Ζακ Γαλιφιανάκης, Μάια Κεαλόχα. Δεν υπάρχουν στοιχεία για τους Έλληνες συντελεστές. Διανομή: Feelgood Entertainment. 
 
 
 
 
MADE IN VAIN: Προσωπικοί δαίμονες, συνεχιζόμενη πάλη με τον καθρέφτη, θυσίες, στόχοι, συγκρατημένα συναισθήματα, σκληρή εκπαίδευση και δίαιτα διαμορφώνουν την καθημερινή ζωή των αθλητών bodybuilding. Η προσπάθειά τους να γίνουν επαγγελματίες bodybuilders είναι ατελείωτη και βασανιστική, ο ανταγωνισμός είναι έντονος. Όλοι οι μήνες έντονης προετοιμασίας οδηγούν σε μερικές μόνο στιγμές στη σκηνή μπροστά στους κριτές, όπου επιδεικνύουν το σώμα που χτίζουν για τόσο καιρό. Μερικοί το αποκαλούν σιδηρούν άθλημα, τρόπο ζωής, ματαιοδοξία, ενώ για άλλους είναι θρησκεία. Όλοι όμως συμφωνούν ότι όταν είσαι bodybuilder, πάντα μένεις bodybuilder.
 
Ένα κινηματογραφικό πορτρέτο για την προσωπική πάλη, το κόστος και το ψυχολογικό σθένος ενός αρισβαρίστα που επιθυμεί να διαγωνιστεί σε διαγωνισμό bodybuilding, απόφαση που οδηγεί σε πολύμηνη και κοπιώδη προετοιμασία. Ντοκιμαντέρ του Μιχάλη Κλιούμη για το bodybuilding που προβλήθηκε στο 23ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
 
info: Made in Vain. Ντοκιμαντέρ. Ελλάδα, 2021. Πρεμιέρα: Πέμπτη, 22 Μαίου. Σκηνοθεσία-σενάριο: Μιχάλης Κλιούμης. Φωτογραφία: Πέτρος Νούσιας. Μοντάζ: Ιωάννα Πογιαντζή. Μουσική: Χρήστος Αντωνίου. Διανομή: Film Center Trianon. 
 
 
 
 
ΤΟ ΜΙΣΟΣ: Στον απόηχο των ταραχών εξαιτίας του βάναυσου ξυλοδαρμού ενός φίλου τους και το κάψιμο του τοπικού κοινοτικού γυμναστηρίου, τρεις νεαροί άντρες περνούν ένα επεισοδιακό εικοσιτετράωρο στα προάστια του Παρισιού. 
 
Ο αραβικής καταγωγής Σαίντ, ο εβραϊκής καταγωγής Βινς και ο αφρικανικής καταγωγής Ιμπέρ, είναι τρεις νεαροί φίλοι που ζουν στις εργατικές πολυκατοικίες των προαστίων του Παρισιού, μακριά από το απαστράπτον κέντρο της γαλλικής πρωτεύουσας, παρατημένοι και ξεχασμένοι από την κοινωνία των υποτιθέμενων βασικών αρχών της Δημοκρατίας για Ελευθερία, Ισότητα και Αδελφοσύνη. Ο ξυλοδαρμός του Αμπντέλ από τους αστυνομικούς έχει προκαλέσει ταραχές στις γειτονιές των μεταναστών, που θα ενταθούν σε περίπτωση θανάτου του στην Εντατική. Ο ατίθασος Βινς που έχει κλέψει το περίστροφο ενός αστυνομικού, θα είναι ο πρώτος που θα λάβει μέρος στις επιθέσεις κατά των αρχών αν κάτι τέτοιο συμβεί. Και συμβαίνει. Στο τέλος μιας μεγάλης μέρας και μιας βραδιάς κατά τη διάρκεια της οποίας συναντούν γνωστούς και αγνώστους, εισβάλουν σε πάρτι και έρχονται αντιμέτωποι με κρυφούς και φανερούς μπάτσους, φτάνοντας στο χείλος του γκρεμού.
 
Σημαντική ήδη από την κυκλοφορία της, η ταινία του 27χρονου το 1995 Ματιέ Κασοβίτς που εμπνέεται από τους Αμερικανούς κλασικούς, από το νουάρ μέχρι τον Νίκολας Ρέι (Επαναστάτης Χωρίς Αιτία) και το «Κάνε το Σωστό» του Σπάικ Λι (1989), καταγράφει - χωρίς να κρίνει και χωρίς ίχνος διδακτισμού - την γκρίζα εικόνα των προαστίων των μη προνομιούχων τάξεων, την αδιέξοδη πραγματικότητα των ξεχασμένων νέων που τρομάζουν τους αστούς, και που γίνονται θέμα μόνο όταν το ηφαίστειο της αδικίας στο οποίο σιγοβράζουν προκαλεί βίαιες εκρήξεις απελπισίας.
 
Διαχρονικά επίκαιρη (ουσιαστικά τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε, αν η κατάσταση δεν έχει γίνει χειρότερη, όπως την κατέγραψαν έχοντας σαν επιρροή τους «Το Μίσος», οι Λαντς Λι και Ρομέν Γαβράς στις δικές τους σύγχρονες δημιουργίες), η ταινία του Κασοβίτς άλλαξε τη ροή του γαλλικού σινεμά και κατέγραψε καταστάσεις που συνεχίζουν να βάζουν φωτιά σε όλα τα υποβαθμισμένα προάστια και στο κέντρο, δυτικών και μη, μεγάλων και μικρών πόλεων, από το Λος Αντζελες, μέχρι το Ναϊρόμπι και τα δικά μας πολύπαθα Εξάρχεια. Βραβείο Σκηνοθεσίας στις Κάννες. 9 υποψηφιότητες για Cesar. Κέρδισε 3 (Καλύτερης Ταινίας, Μοντάζ, Παραγωγής). Προβάλλεται με την ευκαιρία της 30ης της επετείου. 
 
info: Το Μίσος (La Haine). Κοινωνική Δραματική. Γαλλία, 1995. Επανέκδοση: Πέμπτη, 22 Μαίου. Σκηνοθεσία: Ματιέ Κασοβίτς. Παίζουν: Βενσάν Κασέλ, Ιμπέρ Κουντέ, Σαΐντ Ταγκμαουί, Μπενουά Μαζιμέλ, Βενσάν Λαντόν. Διανομή: Cinobo. 
 
 
 
 
 
εμφάνιση σχολίων