1
1
σχόλια
1115
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ
«Άρχισα να κινηματογραφώ τη Σοφία, ενώ γινόταν εθνικό σύμβολο, χωρίς να γνωρίζω τι θα ακολουθήσει» λέει η σκηνοθέτρια Βάνια Τέρνερ που έλαβε 5 βραβεία στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης,για το φιλμ που κατέγραψε το ελληνικό #Metoo
 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΝΝΑ ΧΑΡΙΤΟΥ
19 Μαρτίου 2024
Oι ζωές της Σοφίας Μπεκατώρου και της Αμαλίας, νεαρής πρωταθλήτριας της ιστιοπλοΐας διασταυρώνονται όταν η Αμαλία αποφασίζει να στείλει μήνυμα στη Σοφία, λίγες ημέρες μετά τη δημόσια μαρτυρία της για τον βιασμό της, από ισχυρό παράγοντα της ιστιοπλοΐας.

Η ταινία παρακολουθεί την Σοφία και την Αμαλία, να γίνονται ηρωίδες μιας κομβικής αλλαγής στην ελληνική κοινωνία με το ελληνικό #MeToo. Οι δύο γυναίκες, με τη μία πάντα στο πλευρό της άλλης, βρίσκουν εν μέρει δικαίωση, αλλά ταυτόχρονα συνειδητοποιούν πως ο αγώνας τους για να αλλάξουν οι νοοτροπίες της ελληνικής κοινωνίας μόλις ξεκίνησε. Το TACK είναι μια παραγωγή του Onassis Culture «που έρχεται να συμπληρώσει τις δράσεις-θέσεις του Ιδρύματος Ωνάση ενάντια στην έμφυλη βία, την πατριαρχία και τον σεξισμό, φιλοδοξώντας να ενδυναμώσει κάθε άτομο που έχει βιώσει βία, ώστε να ορθώσει τη φωνή του και, τελικά, να αλλάξει την πλοκή της ιστορίας του».

Η ταινία ακολουθεί τις δύο γυναίκες επί δύο χρόνια. H σκηνοθέτρια Βάνια Τέρνερ λέει για την ταινία: «Θέλησα να προχωρήσω και πέρα από τη ζωή των πρωταγωνιστριών για να αφηγηθώ την ιστορία ενός σαθρού συστήματος ποινικής δικαιοσύνης και πώς αυτό κατακερματίζει τα θύματα.» Το TACK είναι μια πολύ προσωπική καταγραφή της ζωής και του αγώνα δύο γυναικών για δικαίωση. Oι ζωές της Σοφίας και της Αμαλίας διασταυρώνονται όταν η Αμαλία αποφασίζει να στείλει μήνυμα στη Σοφία, λίγες ημέρες μετά τη δημόσια μαρτυρία της για τον βιασμό της από έναν ισχυρό παράγοντα της ιστιοπλοΐας. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα ξεκινά ένας δικαστικός αγώνας εναντίον του πρώην προπονητή της Αμαλίας. Η ταινία ακολουθεί και παρατηρεί τις δύο γυναίκες επί δύο χρόνια περίπλοκων και επώδυνων δικαστικών διαδικασιών.

Οι ζωές τους στην ταινία εκτυλίσσονται παράλληλα: «Άρχισα να κινηματογραφώ τη Σοφία, ενώ γινόταν εθνικό σύμβολο, χωρίς να γνωρίζω τι θα ακολουθήσει κι ενώ το κύμα των καταγγελιών είχε μόλις αρχίσει να ξεδιπλώνεται. Λίγο μετά γνώρισα την Αμαλία και ξεκίνησα να περνάω χρόνο μαζί της και να κινηματογραφώ την ίδια και την οικογένειά της».

«Αναπτύχθηκε μεγάλη οικειότητα μεταξύ μας καθώς και με τις οικογένειές τους. Ιδιαίτερα στο διάστημα της δίκης, η κάμερά μου έγινε κατά κάποιον τρόπο αποθετήριο των δικών τους σκέψεων και συναισθημάτων. Έτσι, μου ανοίχτηκε ένα παράθυρο στον κόσμο του σύνθετου ψυχικού τραύματος και στο πώς αυτό επηρεάζει τα θύματα και τους κοντινούς τους ανθρώπους – κανείς δεν μένει αλώβητος όταν γίνεται ένας βιασμός. Θέλησα όμως να προχωρήσω και πέρα από τη ζωή των πρωταγωνιστριών, για να αφηγηθώ την ιστορία ενός σαθρού συστήματος ποινικής δικαιοσύνης και πώς αυτό κατακερματίζει τα θύματα».



Η ιστορία πίσω και μπροστά από τις κάμερες:
Στις 25 Νοεμβρίου 2020, την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, η Σοφία Μπεκατώρου έσπασε τη σιωπή της για πρώτη φορά, γράφοντας ένα σχόλιο στο Onassis Channel στο YouTube στο πλαίσιο της ψηφιακής συζήτησης της σειράς Society Unsencored, «8 Γυναίκες Συζητούν: Πατριαρχία, Σεξισμός και Έμφυλη Βία στην Ελληνική Κοινωνία».

Στις 22 Δεκεμβρίου 2020 παραχώρησε συνέντευξη στο “Marie Claire” καταγγέλλοντας τη σεξουαλική κακοποίηση που είχε δεχθεί από σημαντικό παράγοντα της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής. Τότε έγινε και η πρώτη επαφή με τη Σοφία.

Τρεις εβδομάδες αργότερα, στη διαδικτυακή ημερίδα «Start to Talk/Σπάσε τη Σιωπή – Μίλησε, Μην Ανέχεσαι», η Σοφία αναφέρθηκε στον βιασμό της εκ νέου. Η Προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών της Αθήνας διέταξε αυτεπάγγελτη έρευνα, καλώντας την Ολυμπιονίκη να καταθέσει στις εισαγγελικές αρχές, παρότι το αδίκημα είχε παραγραφεί.

Ακολούθησε τσουνάμι καταγγελιών από αθλήτριες και φοιτήτριες για σεξουαλικές επιθέσεις και παρενοχλήσεις. Μία μέρα πριν πάει στον εισαγγελέα για να καταθέσει, η Βάνια και η Μαρία συνάντησαν τη Σοφία. Γνωρίστηκαν, η Βάνια της εξήγησε την προσέγγισή της και ξεκίνησε η κινηματογράφηση. Στις 18 Ιανουαρίου 2021 η Αμαλία έστειλε μήνυμα στη Σοφία, το οποίο θα αποτελούσε την αρχή του δικού της δικαστικού αγώνα.

Η σκηνοθέτρια παρακολουθούσε με την κάμερά της την υπόθεση –και τη ζωή– της Αμαλίας επί δύο χρόνια. Το 2024, και ενώ η ταινία “TACK” έχει ολοκληρωθεί, η Βάνια Τέρνερ δεν βρίσκεται πια πίσω από την κάμερα, εξακολουθεί όμως να στέκεται δίπλα στην Αμαλία Προβελεγγίου μέχρι τελικά να δικαιωθεί.

Στο αρχείο της Βάνιας υπάρχουν πάνω από 200 ώρες βιντεοσκοπημένου υλικού με τη Σοφία Μπεκατώρου και οι περισσότερες λήψεις πραγματοποιήθηκαν τους πρώτους μήνες της καραντίνας. «Δεν ήξερες πού θα καταλήξει όλο αυτό» σχολιάζει η σκηνοθέτρια και συνεχίζει: «Η Σοφία μεταμορφώθηκε σε εθνικό σύμβολο. Λάμβανε εκατοντάδες μηνύματα όπου τα θύματα της ζητούσαν βοήθεια». Ήταν ακριβώς τότε που, ταυτόχρονα με την ιστορία της Σοφίας, ξεδιπλωνόταν και η ιστορία του ελληνικού #MeToo.

Από τη στιγμή που διέρρευσε η υπόθεση της Αμαλίας στον Τύπο, τα ΜΜΕ πολιορκούσαν την Αμαλία και την οικογένειά της. Η κάμερα της Βάνιας ήταν ένας σύμμαχος για την Αμαλία, ένας μάρτυρας ή απλώς μια φίλη για να μιλήσει.

Η Βάνια Τέρνερ μαζί με τη Νικολέτα Λεούση μόνταραν συνεργατικά την ταινία για περίπου έναν χρόνο, συμπυκνώνοντας 250 ώρες υλικού σε 96 λεπτά. Ο Νίκος Βελιώτης, επισκεπτόταν συχνά το στούντιο και έγραψε πάνω από 10 μουσικά θέματα για την ταινία. Σε όλη αυτή τη διαδικασία οι συμβουλές του μοντέρ Σπύρου Κόκκα ήταν καθοριστικές για το αποτέλεσμα. Η σκιτσογράφος Γεωργία Ζάχαρη παρακολούθησε σχεδόν όλες τις δικάσιμους και για 8 μήνες μετά τη λήξη της δίκης συναντιόταν κάθε εβδομάδα με τη Βάνια, προκειμένου να καταλήξουν στην αισθητική των σκίτσων. Αργότερα, ο Φωκίων Ξένος και ο Στέφανος Πλέτσης τους έδωσαν κίνηση και ζωή. Το sound design της ταινίας επιμελήθηκε ο Δημήτρης Μυγιάκης.

Σήμερα, η Βάνια βρίσκεται στο στάδιο έρευνας ενός νέου ντοκιμαντέρ για την κλιματική κρίση. Πιστεύει πως η κάμερα έχει δύναμη, γι’ αυτό είναι σημαντικό τα άτομα που κινηματογραφεί να γνωρίζουν ότι μόνο εκείνα έχουν τη δύναμη να πατήσουν “stop” ή “rec”.

Στο 26o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης  η ταινία TACK «Ένα συναρπαστικό ντοκουμέντο μιας τεράστιας αλλαγής στην ελληνική κοινωνία για δύο γενναίες γυναίκες που μας καθοδηγούν μέσα από τον προσωπικό τους εφιάλτη στον απόλυτο θρίαμβό τους.»

Έλαβε 5 βραβεία: Βραβείο του ελληνικού́ τμήματος του WIFT (Women in Film & Television) για την καλύτερη γυναικεία συνεισφορά και παρουσία μπροστά ή πίσω από την κάμερα, Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου FIPRESCI, Βραβείο Καλύτερης Ταινίας από την Επιτροπή́ του Βραβείου Νεότητας των Πανεπιστημίων Θεσσαλονίκης, Βραβείο ΕΡΤ με χρηματικό έπαθλο 3.000 € και Ειδική Μνεία στο Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα Newcomers όπου συμμετείχε.

Συντελεστές
Συμμετέχουν: Σοφία Μπεκατώρου, Αμαλία Προβελλεγγίου
Παραγωγή: Onassis Culture
Σκηνοθεσία, Κινηματογράφηση & Μοντάζ: Βάνια Τέρνερ
Παραγωγή Έρευνας: Μαρία Σιδηροπούλου
Executive Producers: Αφροδίτη Παναγιωτάκου, Δημήτρης Θεοδωρόπουλος
Μοντάζ: Νικολέτα Λεούση
Εικονογράφηση: Γεωργία Ζάχαρη
Animation & Compositing: Φωκίων Ξένος, Στέφανος Πλέτσης, Γιάννης Ράλλης
Μουσική: Νίκος Βελιώτης
Σχεδιασμός & Μίξη Ήχου: Δημήτρης Μυγιάκης
Commissioning Producer: Χρήστος Σαρρής
Supervising Producer: Αμάντα Λιβανού
Coordinating Producer: Έλενα Χωρέμη
Line Producers: Μαρίνα Δανέζη, Τάσος Κορωνάκης
Supervising Producer Assistant: Κατερίνα Τζούρου


Ακολουθήστε μας στο Instagram και στο Fb για να βλέπετε τα άρθρα που σας ενδιαφέρουν


Διαβάστε επίσης:
O Τβαρκόβσκι μας πάει στη Μαλακάσα για μια rave εμπειρία
Έρχεται Καύσωνας

Το Μουσείο Παιχνιδιών Μπενάκη της Αθήνας
εμφάνιση σχολίων