Πικάσσο: Τι είναι Α' ΠΡΟΣΩΠΟ ομορφιά;

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Μισώ αυτό το παιχνίδι της αισθητικής με τα μάτια και τις σκέψεις, το παιχνίδι αυτών των ειδημόνων, αυτών των μανδαρίνων, οι οποίοι “εγκρίνουν” την ομορφιά. Τι εστί γενικώς ομορφιά; Στην πραγματικότητα η ομορφιά δεν υπάρχει καθόλου. Δεν “εγκρίνω” ποτέ τίποτε, κατά τον ίδιο τρόπο που δεν συμπαθώ ποτέ τίποτε. Αγαπώ ή μισώ. Όταν αγαπώ μια γυναίκα, η κατάστασή μου αυτή τινάζει στον αέρα τα πάντα, ακόμη και την ίδια μου τη ζωγραφική. Όλος ο κόσμος, μου ασκεί κριτική, επειδή έχω το θάρρος να ζω τη ζωή μου δημόσια, ίσως με περισσότερη ανατρεπτική διάθεση από ό,τι οι άλλοι, σίγουρα όμως και με περισσότερη ειλικρίνεια και αλήθεια.

«Όλα τα ντοκουμέντα κάθε εποχής είναι πλαστά! Όλα αναπαριστούν την ζωή “με τα μάτια του καλλιτέχνη”. Όλες οι εικόνες που έχουμε για τη φύση τις χρωστάμε στους ζωγράφους. Τη βλέπουμε μέσα από τα δικά τους μάτια. Αυτό και μόνο θα έπρεπε να μας κάνει δύσπιστους. Την “αντικειμενική πραγματικότητα” θα’ πρεπε να τη διπλώναμε προσεκτικά σαν σεντόνι και να την κλείναμε σε μία ντουλάπα, μια για πάντα…».

«Αν είχαμε κουλτούρα, δεν θα είχαμε τόσο έντονη την αίσθηση ότι μας λείπει (ή απλώς θα τη θεωρούσαμε δεδομένη). Αντί γι’ αυτό, βαυκαλιζόμαστε με την ιδέα της κουλτούρας, αλλά αν γνωρίζαμε την αληθινή αξία αυτής της λέξης, θα διαθέταμε και αρκετή κουλτούρα ώστε να μην της δίνουμε και τόσο πολλή σημασία. Εξίσου γελοίο θεωρώ και όταν θέλουμε να επιβάλουμε την “κουλτούρα μας” σε άλλους, όπως όταν παινεύουμε στο μουσαφίρη τις τηγανιτές πατάτες μας ή όταν τις προσφέρουμε πιεστικά στους γείτονές μας, χωρίς να μας νοιάζει αν τους αρέσουν ή αν θα τους βαρυστομαχιάσουν».


Πάμπλο Πικάσο, Σκέψεις για την τέχνη, επιμ. Χριστίνα Σακελλίου-Αγγελική Σταθοπούλου, εκδ. Printa. O Πάμπλο Πικάσο (5 Οκτωβρίου 1881 - 8 Απριλίου 1973) ήταν Ισπανός ζωγράφος, γλύπτης, χαράκτης, κεραμίστας, σκηνογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Γεννήθηκε στη Μάλαγα και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής του στη Γαλλία. Ως ένας από τους μεγαλύτερους και πιο σημαντικούς καλλιτέχνες του 20ού αιώνα, είναι γνωστός ως συνιδρυτής του κυβισμού, για την εφεύρεση της κατασκευασμένης γλυπτικής, τη συν-εφεύρεση του κολάζ και τη σημαντική συνεισφορά του στη διαμόρφωση και εξέλιξη της μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης. Λόγω της ποικιλομορφίας του, το έργο του χωρίζεται σε διαφορετικές περιόδους όπως η Μπλε ή Γαλάζια Περίοδος, η Ροζ Περίοδος, ο αναλυτικός κυβισμός και ο συνθετικός κυβισμός.

 
Διαβάστε επίσης:
Ρίτσος: Λίγο λίγο τα πράγματα χάσαν τη σημασία τους
Καββαδίας: Οι γάτες των φορτηγών
Πικάσο: Τέχνη και ελευθερία

εμφάνιση σχολίων