0
1
σχόλια
320
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ
«Η μοναξιά, η μοναξιά μας λέω, για τη δική μας λέω..»
 
DOCTV.GR
4 Οκτωβρίου 2022
Η μοναξιά δεν έχει το θλιμένο χρώμα στα μάτια
της συννεφένιας γκόμενας.
Δεν περιφέρεται νωχελικά κι αόριστα
κουνώντας τα γοφιά της στις αίθουσες συναυλιών
και στα παγωμένα μουσεία.

Δεν είναι κίτρινα κάδρα παλαιών καλών καιρών
και ναφθαλίνη στα μπαούλα της γιαγιάς
μενεξελιές κορδέλες και ψάθινα πλατύγυρα.
Δεν ανοίγει τα πόδια της με πνιχτά γελάκια
βοιδίσο βλέμα κοφτούς αναστεναγμούς
κι ασορτί εσώρουχα.

Η μοναξιά. Έχει το χρώμα των Πακιστανών
η μοναξιά και μετριέται πιάτο-πιάτο
μαζί με τα κομμάτια τους
στον πάτο του φωταγωγού.

Στέκεται υπομονετικά όρθια στην ουρά
Μπουρνάζι - Αγ. Βαρβάρα - Κοκκινιά
Τούμπα - Σταυρούπολη - Καλαμαριά
Κάτω από όλους τους καιρούς
με ιδρωμένο κεφάλι.

Εκσπερματώνει ουρλιάζοντας, κατεβάζει μ΄αλυσίδες τα τζάμια
κάνει κατάληψη στα μέσα παραγωγής
βάζει μπουρλότο στην ιδιοχτησία
είναι επισκεπτήριο τις Κυριακές στις φυλακές
ίδιο βήμα στο προαύλιο ποινικοί κι επαναστάτες
πουλιέται κι αγοράζεται λεφτό λεφτό ανάσα ανάσα
στα σκλαβοπάζαρα της γης - εδώ κοντά είναι η Κοτζιά-
ξυπνήστε πρωί.

Ξυπνήστε να τη δείτε.
Είναι πουτάνα στα παλιόσπιτα
το γερμανικό νούμερο στους φαντάρους
και τα τελευταία ατελείωτα χιλιόμετρα «Εθνική Οδός – Κέντρον»
στα γατζωμένα κρέατα από τη Βουλγαρία.

Κι όταν σφίγγει το αίμα της και δεν κρατάει άλλο
που ξεπουλάν τη φάρα της
χορεύει στα τραπέζια ξυπόλυτη ζεμπέκικο
κρατώντας στα μπλαβιασμένα χέρια της
ένα καλά ακονισμένο τσεκούρι.

Η μοναξιά, η μοναξιά μας λέω.
Για τη δική μας λέω
είναι τσεκούρι στα χέρια μας
που πάνω από τα κεφάλια σας
γυρίζει, γυρίζει, γυρίζει, γυρίζει


Η Κατερίνα Γώγου (1 Ιουνίου 1940 - 3 Οκτωβρίου 1993) γεννήθηκε στην Αθήνα. Στις αρχές της δεκαετίας του '50 έκανε την πρώτη της εμφάνιση στον κινηματογράφο και 10 χρόνια αργότερα εμφανίστηκε στο θέατρο με τον θίασο του Ντίνου Ηλιόπουλου. Το 1977 στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης κέρδισε το βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία «Το βαρύ πεπόνι». Με τη στροφή της στην ποίηση έγινε γνωστή για τους αντισυμβατικούς στίχους και τις ιδέες της. Γνωστότερα βιβλία με ποιήματά της «Τρία κλικ αριστερά», «Ιδιώνυμο», «Απόντες», από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Αυτοκτόνησε στις 3 Οκτωβρίου 1993 στο διαμέρισμα της μητέρας της στο Μεταξουργείο, όπου είχε αποσυρθεί.


Διαβάστε επίσης:
Κατερίνα Γώγου: Είναι το γαμώτο που δεν έζησα
Γώγου: Θέλω να κουβεντιάσω
Γώγου: Έρωτας είναι η επιθυμία

 
εμφάνιση σχολίων