0
1
σχόλια
838
λέξεις
ΖΗΝ
Το άγγιγμα της θεάς της ομορφιάς Αφροδίτης ίσως είναι ο λόγος που η αγριοτριανταφυλλιά είναι τόσο πολύτιμη όχι μόνο για την υγεία, αλλά και την ομορφιά
 
DOCTV.GR | UNSPLASH
6 Μαρτίου 2024
Το ρόδο σύμφωνα με την μυθολογία ήταν λευκό, αλλά βάφτηκε με το αίμα της θεάς Αφροδίτης κόκκινο, όταν πήγε με γυμνά πόδια να σώσει τον Άδωνη από τα χέρια του οξύθυμου Άρη και πάτησε τα αγκάθια της τριανταφυλλιάς. Σύμφωνα με άλλο μύθο η θεά Άρτεμη, μεταμόρφωσε μια πανέμορφη κοπέλα, τη Ροδάνθη, σε τριαντάφυλλο με αγκάθια προκειμένου να τη γλιτώσει από μια ομάδα αγριεμένων ανδρών που την κυνηγούσε.

Θεραπευτικές συνταγές: Η χρήση της αγριοτριανταφυλλιάς (Rosa canina) σε θεραπευτικές συνταγές φτάνει μέχρι την αρχαιότητα, όπου αναφέρεται στον Ιπποκράτη, ενώ ο Ρωμαίος φιλόσοφος και φυσιοδίφης Πλίνιος τη συνιστούσε ως καθαρτικό και διουρητικό στους ασθενείς του. Στην αρχαιότητα ονομαζόταν κυνόροδον, γεγονός που ο Πλίνιος απέδωσε στην διαδεδομένη πεποίθηση, ότι η ρίζα του φυτού μπορούσε να θεραπεύσει το δάγκωμα λυσσασμένου σκύλου (κύων-κυνός). Το Ελληνικό του όνομα μεταφράστηκε από τους Λατίνους σε Rosa canina (canis-σκύλος) και έφτασε ως τις μέρες μας στο dog rose, ως κοινό όνομα της αγριοτριανταφυλλιάς στις αγγλόφωνες χώρες. Στη σύγχρονη εποχή, ως κυνόροδο μεταφράζεται η λέξη rosehip, ο καρπός δηλαδή της αγριοτριανταφυλλιάς.

Πλούσια πηγή βιταμίνης C: Έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C από όλα τα φρούτα και τα εσπεριδοειδή – περιέχει σχεδόν 10 φορές περισσότερη βιταμίνη C από τα λεμόνια (100 γρ. λεμόνι έχουν 53 mg, ενώ 100 γρ. rosehips (κυνόροδα) έχουν 426 mg!). Είναι ενδιαφέρον ότι κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, όταν στη Μεγάλη Βρετανία ήταν αδύνατο να εισαχθούν φρέσκα εσπεριδοειδή, η κυβέρνηση οργάνωσε την συλλογή των καρπών της αγριοτριανταφυλλιάς λόγω της υψηλής τους περιεκτικότητα σε βιταμίνη C. Επίσης περιέχει βιταμίνες Α, Β1, Β2, E, ασβέστιο, σίδηρο, φώσφορο, καροτένια, πηκτίνη, νιασίνη και φλαβονοειδή.

Αγαπά την υγρασία, αλλά όχι τη θάλασσα: Η αγριοτριανταφυλλιά είναι θάμνος αυτοφυής, πολυετής, φυλλοβόλος, πολύκλαδος, αγκαθωτός και φτάνει έως και τα 3 μέτρα με γρήγορο ρυθμό. Ανήκει στην οικογένεια των Ροδοειδών. Τα άνθη της έχουν χρώμα κυρίως ρόδινο ή λευκό, και οι καρποί της, τα κυνόροδα, είναι οβάλ, εντυπωσιακού κόκκινου χρώματος, συγκεντρωμένοι σε μικρά τσαμπιά. Κάθε κυνόροδο περιέχει σπόρους του φυτού. Τη συναντάμε σε ξέφωτα, χαράδρες, ρυάκια, σε ποτάμια και σε βουνοπλαγιές. Ανθισμένη από τον Ιούνιο έως τον Ιούλιο, μπορεί να αναπτυχθεί με λίγη ή καθόλου σκιά, ενώ αγαπά την υγρασία. Είναι ανθεκτική στους δυνατούς ανέμους, όχι όμως και κοντά στη θάλασσα.

Τρώγεται και πίνεται!: Τα άνθη, οι καρποί και οι σπόροι της αγριοτριανταφυλλιάς είναι βρώσιμα, ενώ τα αποξηραμένα φύλλα της μπορούν να καταναλωθούν σε τσάι. Τα άνθη και οι καρποί της αγριοτριανταφυλλιάς χρησιμοποιούνται για γλυκά του κουταλιού, μαρμελάδες, ποτά, ροδόμελο, ενώ το ροδόνερο χρησιμοποιείται εδώ και δεκαετίες τόσο στη ζαχαροπλαστική όσο και ως καλλυντικό. Χρειάζεται προσοχή στην κατανάλωσή του καρπού της και αποφεύγεται να τρώγεται ωμός, επειδή πρέπει να αφαιρεθούν με προσοχή τα τριχίδια των σπόρων. Τα ροδοπέταλα τρώγονται ωμά ή μαγειρεμένα, ενώ στην Κίνα καταναλώνεται ως λαχανικό.

Η θεραπευτική της δράση: Η αγριοτριανταφυλλιά χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ιατρική πολλών περιοχών περισσότερο από 2000 χρόνια και για μια μεγάλη ποικιλία παθήσεων. Στον Μεσαίωνα τα κυνόροδα χρησιμοποιήθηκαν για την προστασία της καρδιάς και τη θεραπεία της αρθρίτιδας. Πολλά μεσαιωνικά κείμενα γράφουν για τις αναζωογονητικές ιδιότητες του κυνόροδου. Στη γειτονική Τουρκία όλα τα μέρη του φυτού έχουν πολύ σημαντική θέση στην παραδοσιακή ιατρική. Οι Ινδιάνοι Ομάχα της Αμερικής είχαν ανακαλύψει την τονωτική δράση του φυτού, για την ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού και του ουροποιητικού.

Ωστόσο οι πρώτες ερευνητικές μελέτες της επιστημονικής κοινότητας για την ανάλυση και τεκμηρίωση της ευεργετικής δράσης των συστατικών της είναι σχετικά πρόσφατες και δημοσιεύτηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 80. Περίπου 129 χημικές ενώσεις έχουν απομονωθεί και ταυτοποιηθεί από το κυνόροδο, όπως φλαβονοειδή, τανίνες, ανθοκυανίνη, φαινολικές ενώσεις, λιπαρά οξέα, οργανικά οξέα και ανόργανες ενώσεις και οι επιστημονικές μελέτες έχουν προτείνει ένα ευρύ φάσμα φαρμακολογικών δραστηριοτήτων με κύριες αυτές που συνδέονται με την ισχυρό αντιοξειδωτικό προφίλ του φυτού.

Αγαπημένο λουλούδι της κοσμετολογίας: Η αγριοτριανταφυλλιά θεωρείται σύμμαχος για την υγεία του δέρματος και των μαλλιών χάρη στις αντιφλεγμονώδεις, αντιμικροβιακές και αντιοξειδωτικές της ιδιότητες. Το έλαιο είναι πολύ πλούσιο σε λιπαρά οξέα, κυρίως λινολεϊκό, λινολενικό και ολεϊκό, που θεωρούνται πολύτιμα συστατικά για τη βαθειά ενυδάτωση του δέρματος, καθώς «σφραγίζουν» την υγρασία του μειώνοντας την απώλεια νερού μέσα από αυτό και διατηρώντας τη λειτουργία του δερματικού φραγμού αποτελεσματική. Το ορατό αποτέλεσμα αυτής της δράσης είναι ένα δέρμα περισσότερο ελαστικό με μείωση των λεπτών ρυτίδων.

To έλαιο αγριοτριανταφυλλιάς χρησιμοποιείται επίσης σε καλλυντικά προϊόντα αντιγήρανσης, λόγω της μεγάλης του περιεκτικότητας σε αντιοξειδωτικά και της ικανότητάς του να διεισδύσει σε βαθύτερα στρώματα του δέρματος. Τα αντιοξειδωτικά της βιταμίνης C διεγείρουν την παραγωγή κολλαγόνου, σύμφωνα με την πανεπιστημιακή κλινική του Cleveland.

Τέλος, το έλαιο της αγριοτριανταφυλλιάς είναι φιλικό με τα μαλλιά. Μικρές ποσότητες στις άκρες των ξηρών μαλλιών τα βοηθά να ανακτήσουν τη χαμένη υγρασία τους. Επίσης, η ιδιότητά του να ενυδατώνει βαθιά χωρίς να λαδώνει, το κάνει ένα καλό μέσο για την ανακούφιση από τη ξηροδερμία και τη φαγούρα του τριχωτού του κεφαλιού.


Διαβάστε επόσης:
7 τρόποι για την προστασία των φυτών από κρύο, χιόνι, παγετό
8 λόγοι που ξεραίνονται τα φυτά μας και πώς τα σώζουμε;
Φυτά που ανθίζουν άνοιξη, καλοκαίρι και φθινόπωρο

 
εμφάνιση σχολίων