Έλλη Αλεξίου: Υπάρχεις Α' ΠΡΟΣΩΠΟ όταν είσαι ερωτευμένος

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ - Ο έρωτας αλλάζει τον άνθρωπο;
- Ο έρωτας είναι ένα από τα ωραιότερα αισθήματα του ανθρώπου. Όταν γνωρίσω ένα νέο και μου πει ότι δεν ερωτεύτηκε νιώθω οίκτο γι’ αυτόν. Γιατί δεν έχει νιώσει το πιο ωραίο αίσθημα του ανθρώπου. Μας γεμίζει, μας απασχολεί όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας. Θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι για το χατίρι του, θέλουμε να γίνουμε σημαντικότεροι για το χατίρι του, θέλουμε ν’ αρέσουμε και για ν’ αρέσουμε πρέπει να είμαστε διαρκώς στο δρόμο της βελτίωσής μας.

Δεν είναι απλώς ένα γέμισμα ζωής, αλλά είναι και μια μέθοδος ζωής, είναι πορεία ζωής, είναι είδος κινητήριας δύναμης. Όπως έχουμε τις δυνάμεις της κίνησης –κινείται, λέμε, με τον ατμό, κινείται με τον αέρα, κινείται με τον ηλεκτρισμό, με το μαγνητισμό.
 

Όταν βλέπω ανθρώπους που είναι απογοητευμένοι απ’ τον έρωτα, προσπαθώ να τους πείσω ότι είναι ευτυχείς, ότι αυτόν τον πλούτο που νιώθουνε, δε θα τον ξανανιώσουνε  

Ο αισθηματίας άνθρωπος κινείται με τον έρωτα. Ζει, υπάρχει με τον έρωτα. Και είναι ένα αίσθημα, ευτυχώς, που δεν εξαντλείται και ούτε καν έχει ηλικία. Νομίζω μάλιστα ότι όσο ωριμάζεις τόσο καλύτερα τον καταλαβαίνεις τον έρωτα. Ο έρωτας του ανώριμου ανθρώπου δεν είναι τίποτα. Είναι κι αυτός ανώριμος, τίποτα απολύτως. Δεν είναι ουσία της ζωής του, είναι ψιμύθιο της ζωής του.

Όταν βλέπω ανθρώπους που είναι απογοητευμένοι απ’ τον έρωτα, προσπαθώ να τους πείσω ότι είναι ευτυχείς, ότι αυτόν τον πλούτο που νιώθουνε, δε θα τον ξανανιώσουνε. Δεν έχει σημασία αν πάσχουνε. Είναι σαν τον καλλιτέχνη. Όταν κάνει ένα καταπληκτικό έργο τέχνης και βρίσκεται κάτω από την επήρεια της συγκίνησης της μεγάλης τέχνης είναι δυστυχής; Ο ίδιος δεν καταλαβαίνει βέβαια τι είναι, δεν μπορεί να το χαρακτηρίσει.

Αλλ’ αυτό είναι ευτυχία, είναι πλούτος ζωής. Όταν σου περάσει αυτό το αίσθημα το ερωτικό, θ’ αντιληφθείς ότι είσαι ένα ον παρόμοιο προς το φυτό, προς το ζώο. Υπάρχεις όταν είσαι ερωτευμένος.


Αποσπάσματα του βιβλίου της Εύας Νικολαΐδου, Εκμυστηρεύσεις της Έλλης Αλεξίου, εκδ. Σύγχρονη Εποχή. Η Έλλη Αλεξίου (22 Μαΐου 1894 - 28 Σεπτεμβρίου 1988) ήταν Ελληνίδα συγγραφέας, δημοσιογράφος, και παιδαγωγός. Τα έργα της διακρίνονται για τον ποιητικό ρεαλισμό του ύφους καθώς και για τον κοινωνικοπολιτικό προβληματισμό τους. Στο βιβλίο της Εύας Νικολαίδου καταθέτει βιώματα και μνήμες από τη σπουδαία διαδρομή της στην εκπαίδευση, την οποία υπηρέτησε σαράντα χρόνια και θυμάται τους κοινωνικούς της αγώνες αλλά και τα παιδικά της χρόνια. Στην εκ βαθέων αυτή εξομολόγηση αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στον νεανικό της έρωτα για τον Κώστα Βάρναλη αλλά και στη μεγάλη σχέση της ζωής της, τον σύντροφό της Βάσο Δασκαλάκη. Επίσης αποκαλύπτει άγνωστες πλευρές του Νίκου Καζαντζάκη, που υπήρξε σύζυγος της αδελφής της Γαλάτειας.


Διαβάστε επίσης:
Έλλη Παππά – Νίκος Μπελογιάννης
Διδώ Σωτηρίου: «Ματωμένα Χώματα»
Μπαντιού: Ο έρωτας είναι μια διαδικασία αλήθειας

εμφάνιση σχολίων