Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΛΙΟΝΤΑΡΙΩΝ: Η κλασσική ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney από το 1994, ζωντανεύει ξανά, αυτή τη φορά σε μια CGI και live action κινηματογραφική μίξη, όπως συνέβη και με Το Βιβλίο της Ζούγκλας (με την υπογραφή του Τζον Φαβρό, σκηνοθέτη του πρώτου Iron Man, ο οποίος σκηνοθετεί κι αυτήν εδώ τη ταινία) και τον πρόσφατο Ντάμπο.

Ο Βασιλιάς των Λιονταριών ταξιδεύει μέχρι την αφρικανική σαβάνα όπου ένας μελλοντικός βασιλιάς γεννιέται. Ο μικρός Σίμπα είναι ο διάδοχος του πατέρα του, Μουφάσα. Δεν είναι όλοι χαρούμενοι στο βασίλειο, όμως, με την έλευση του μικρού λιονταριού. Ο Σκαρ, ο αδερφός του Μουφάσα -και μέχρι πρότινος διεκδικητής του θρόνου- έχει άλλα σχέδια. Η μάχη για τον θρόνο θα ποτιστεί με προδοσία, οδηγώντας την κατάσταση σε τραγωδία, με αποτέλεσμα να εξοριστεί ο Σίμπα. Με την βοήθεια όμως των καινούργιων φίλων του, ο Σίμπα θα μεγαλώσει και θα διεκδικήσει αυτά που του ανήκουν και του στέρησαν.

Κυρίαρχη στο παιχνίδι της κινηματογραφικής αγοράς, η Ντίσνεϊ ξέρει όχι μόνο το πως να ξαναζεστένει και να ξαναπουλάει το ίδιο προϊόν, αλλά και τι ταινία θα γυριστεί και πότε αυτή θα βγει μέχρι το 2023 (Untitled Marvel, Untitled Pixar, Untitled Star Wars, Untiled Indiana Jones, Untitled Disney Live Action, Avatar 2), αλλά και το 2027 (Avatar 5), έχοντας προγραμματίσει 16 ταινίες μέσα στο 2020 μονάχα. Ευτυχώς το πρόσφατο Spider-Man Μέσα στο Αραχνο-Σύμπαν απέδειξε ότι χωράει αρκετή καλλιτεχνική δημιουργικότητα και κάποιες ευχάριστες εκπλήξεις, μέσα σε όλη αυτή τη money-making παραγωγικότητα. 

Ο Βασιλιάς των Λιονταριών του σήμερα, αποταμιεύει, χωρίς να παίρνει ρίσκα, πάνω στη νοσταλγία της παλαιότερης, εξαιρετικής ταινίας κινουμένων σχεδίων, με τις προφανείς σεξπιρικές αναφορές. Είναι συμπαθής χωρίς να καινοτομεί σε τίποτα, πέρα από τη γνωριμία της ιστορίας της, σε ένα καινούργιο, νεότερο κοινό. 

Info: Ο Βασιλιάς των Λιονταριών (The Lion King). Κινούμενα Σχέδια. ΗΠΑ 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 18 Ιουλίου. Σκηνοθεσία: Τζον Φαβρό. Με τις φωνές των: Ντάνι Γκλόβερ, Σεθ Ρόγκεν, Τσιουετέλ Ετζίοφορ, Μπιγιονσέ Νόουλς-Κάρτερ (Αγγλικά) και Γιάννη Λάφη, Εύας Τσάκρα, Φοίβου Ριμένα (Ελληνικά). Διανομή: Feelgood Entertainment.
 

ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ:  Βρισκόμαστε σε μια ήσυχη, σχεδόν βουβή πόλη, το Σέντερβιλ στην Αμερική, που όμως κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Το φεγγάρι τις τελευταίες μέρες φέγγει πολύ έντονα και έχει κατέβει ανεξήγητα χαμηλά. Οι ώρες της ημέρας μπερδεύονται, το φως του ήλιου χάνεται, ενώ τα ζώα συμπεριφέρονται παράξενα. Οι δημοσιογραφικές ανταποκρίσεις είναι ανησυχητικές και οι επιστήμονες απορούν. Κανείς όμως δεν μπορεί να προβλέψει την κατάρα που θα έρθει να σκεπάσει σύντομα αυτήν τη μικρή πόλη. Οι νεκροί δεν πεθαίνουν. Γίνονται αιμοδιψή ζόμπι και σηκώνονται απ’ τους τάφους τους για να κάνουν άγριες επιθέσεις στους ζωντανούς και να τους φάνε. Οι κάτοικοι της επαρχιακής πόλης πρέπει να παλέψουν για την επιβίωσή τους.

Ο Τζιμ Τζάρμους επιστρατεύει παλιούς (Τομ Γουέιτς, Στιβ Μπουσέμι, Ίγκι Ποπ, Μπιλ Μάρεϊ) και καινούργιους (Ανταμ Ντράιβερ, Τίλντα Σουίντον), συνεργάτες, σε μια κωμωδία με ζόμπι, που σατιρίζει με τον δικό του ιδιόμορφο τρόπο, την εποχή της ηγεμονίας του Τραμπ, της οικολογικής καταστροφής και των smart phones. Ταυτόχρονα αποτίει φόρο τιμής στον Τζορτζ Α. Ρομέρο, αλλά και σε όλους τους σκηνοθέτες τρόμου των δεκαετιών του 70 και του 80, οι οποίοι έχουν κάνει πολύ πιο καίριες, σοβαρές, αλλά και χιουμοριστικές πολιτικές αλληγορίες με όχημα τους νεκροζώντανους και τον βαρύνοντα συμβολισμό τους (παρουσιάζοντάς τους άλλοτε ως θύτες κι άλλες φορές πάλι, ως θύματα του Συστήματος).

Το αποτέλεσμα είναι καλών προθέσεων, πολύμορφα σινεφίλ, αλλά ιδιαίτερα αυτοαναφορικό και άνισο τελικά, μοιάζοντας με remake, αλά Τζάρμους, γνωστών ζόμπι μοτίβων. Για τους φανατικούς φίλους του σκηνοθέτη και για τους λάτρεις των πρωταγωνιστών.

Ιnfo: Οι Νεκροί Δεν Πεθαίνουν (The Dead Don't Die). Κωμωδία Τρόμου. ΗΠΑ 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 18 Ιουλίου. Σκηνοθεσία: Τζιμ Τζάρμους. Παίζουν: Μπιλ Μάρεϊ, Ανταμ Ντράιβερ, Κλόε Σεβίνι, Τίλντα Σουίντον, Ντάνι Γκλόβερ, Στιβ Μπουσέμι, Τομ Γουέιτς. Διανομή: Tulip Entertainment.
 

Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΤΖΟΑΝ: Το 2000, μια ηλικιωμένη Βρετανίδα, αντιμετωπίζει την κατηγορία πως ήταν η κατάσκοπος που έδωσε το κλειδί της ατομικής βόμβας στους Σοβιετικούς. Καλείται, λοιπόν, να αποκαλύψει στην αστυνομία την εξαιρετικά περιπετειώδη ζωή της και να απολογηθεί για τον έρωτα της με έναν Σοβιετικό κατάσκοπο. Τελικά αποκαλύπτεται πως τα κίνητρά της, αφορούσαν κάτι περισσότερο από έναν τυφλό έρωτα.

Βασισμένη χαλαρά στην αληθινή ιστορία της κατασκόπου Μελίτα Νόργουντ, αυτή η τηλεοπτικών προδιαγραφών BBC περιπέτεια, εποχής, κατασκοπίας και έρωτα την οποία σκηνοθετεί ο γνωστός, 80χρονος πλέον, θεατρικός σκηνοθέτης και Σερ, Τρέβορ Ναν, καταφέρνει, παρά την κινηματογραφική κοινοτοπία της, να βλέπεται με ενδιαφέρον χάρη στις θαυμάσιες, βρετανικές ερμηνείες της, αλλά και για την όχι και τόσο γνωστή στη χώρα μας, ιστορία της ηρωίδας.

Στην πραγματικότητα, η Νόργουντ ήταν αφοσιωμένη κομουνίστρια από τα νιάτα της, μέχρι το τέλος της ζωής της (το 2005). Είναι πραγματικά περίεργο πως μπήκε στη βρετανική κατασκοπία (ήταν εξαιρετική φυσικός-χημικός), δεδομένου του αριστερού παρελθόντος της. Μόνο το 1965 θεωρήθηκε επικίνδυνη και απομακρύνθηκε από την υπηρεσία στα 53 της χρόνια. Προφανώς η ίδια η υπηρεσία δεν ήθελε να δώσει δημοσιότητα στο γεγονός, μέχρι που αυτό αποκαλύφθηκε από τα απομνημονεύματα ενός Ρώσου κατασκόπου, το 1999. Η Τζούντι Ντενς είναι συγκλονιστική, αν και βασικά τη βλέπουμε μονάχα στην αρχή και στο τέλος της ταινίας. Εξαιρετική και η νεαρή Σόφι Κούκσον που παίζει το χαρακτήρα στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας.

Ιnfo: Η Κόκκινη Τζόαν (Red Joan). Δραματική Βιογραφία Κατασκοπίας. Βρετανία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 18 Ιουλίου. Σκηνοθεσία: Τρέβορ Ναν. Παίζουν: Τζούντι Ντενς, Σόφι Κούκσον, Στίβεν Τσάμπμπελ Μουρ. Διανομή: Weird Wave.


Η ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΣΤΟΚΧΟΛΜΗΣ: Στοκχόλμη, 1973. O Λαρς, ένας Αμερικανός πρώην κατάδικος και πεζοναύτης στο Βιετνάμ, εισβάλλει στη μεγαλύτερη τράπεζα της Σουηδικής πρωτεύουσας με σκοπό, όχι μόνο να αδειάσει το χρηματοκιβώτιο, αλλά και να απαιτήσει από τις αρχές να ελευθερώσουν τον φυλακισμένο φίλο του. Γοητεύοντας σταδιακά τους ομήρους υπαλλήλους της τράπεζας με την χαρισματική, ευαίσθητη, αλλά και λίγο ανισόρροπη προσωπικότητά του, θα τους κάνει, όχι μόνο να τον υπερασπιστούν, αλλά να θελήσουν να τον βοηθήσουν να ξεφύγει απ’ τον στενό κλοιό της αστυνομίας και να δραπετεύσει με εκατομμύρια. Μία από τις υπαλλήλους μάλιστα, θα αρχίσει να τρέφει αισθήματα απέναντί του.

Βασισμένη χαλαρά στην αληθινή ιστορία που δημιούργησε τον ψυχολογικό όρο, Σύνδρομο της Στοκχόλμης, η ταινία του Ρόμπερτ Μπουντρό, είναι ένα αγωνιώδες αστυνομικό θρίλερ με ανατροπές και χιούμορ, που αναπλάθει με μεγάλη επιτυχία το κλίμα της εποχής (για όσους ενδιαφέρονται, η καλύτερη ταινία του είδους, βασισμένη κι εκείνη σε πραγματικό γεγονός, είναι το αξεπέραστο, Η Σκυλίσια Μέρα του Σίντνεϊ Λιούμετ, που βγήκε περίπου την ίδια περίοδο, το 1975, σε σενάριο του Πάτι Τσαγιέφσκι).

Μόλις οι αρχές αντιληφθούν τα αισθήματα συμπάθεια των ομήρων απέναντι στους παρανόμους, θα προβούν σε μια σειρά από αμφιλεγόμενα μέτρα που αντίθετα με όσα περίμεναν, θα δέσουν τους δεύτερους ακόμη περισσότερο με τους ληστές. Η ροή της αφήγησης κάνει μια κοιλίτσα στη μέση, αλλά τελικά ολοκληρώνεται με συναρπαστικό τρόπο, αν και είναι περιγραφική και δεν μπαίνει στα ψυχολογικά ενδότερα των χαρακτήρων των πρωταγωνιστών της.

Εκείνο που ξεχωρίζει, είναι οι ερμηνείες των ηθοποιών. Μετά την εσωτερική ερμηνεία του στις Ακρότητες ο Ιθαν Χοκ, δίνει μια άλλου είδους προσέγγιση στο παίξιμό του, πιο θερμή και ιδιαίτερα εξωστρεφή. Εξαιρετικός και ο Καναδός Κρίστοφερ Χάιερνταλ, στο ρόλο του Επιθεωρητή της Αστυνομίας της Στοκχόλμης. Διακριτικά υπέροχο και το σάουντρακ του Στιβ Λόντον.

Ιnfo: Η Ληστεία της Στοκχόλμης (Stockholm/The Captor). Αστυνομική Βιογραφία. Καναδάς, ΗΠΑ 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 18 Ιουλίου. Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Μπουντρό. Παίζουν: Ιθαν Χοκ, Νούμι Ραπάς, Μαρκ Στρονγκ, Κρίστοφερ Χάιερνταλ. Διανομή: Seven Films.
 

ΒΕΡΟΛΙΝΟ, ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΟΥΠΟΛΗΣ: Πρωτοποριακό βουβό ντοκιμαντέρ του Βάλτερ Ρούτμαν από το 1927 που παρουσιάζει μια τυπική μέρα στο καλοκαιρινό Βερολίνο του Μεσοπολέμου από το πρωί μέχρι τα μεσάνυχτα.

Ένα τρένο πλησιάζει τη πόλη και τερματίζει στη Potsdam. Οι άδειοι δρόμοι γεμίζουν σταδιακά από το κόσμο που πηγαίνει στη δουλειά του. Σε ένα εργοστάσιο συσκευασίας γάλακτος, οι αυτόματες μηχανές ξεκινούν να λειτουργούν ασταμάτητα. Κόσμος στα τραμ, το μετρό και τα τρένα. Παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο. Αργότερα τα βλέπουμε να κολυμπούν στη λίμνη Βάνζεε και αλλού. Καταστήματα ανοίγουν. Οι λούστροι πιάνουν δουλειά στους δρόμους που γεμίζουν από οδοκαθαριστές. Ιππείς τρέχουν στα πάρκα. Εργοστάσια και τυπογραφεία σε οργασμό λειτουργικότητας, κάρα με άλογα, τραμ και αμάξια ξεχειλίζουν στους δρόμους του κέντρου. Εικόνες από τον περίφημο βερολινέζικο ζωολογικό κήπο. Άνθρωποι που τρώνε το μεσημεριανό τους. Υπαίθριες και άλλες αγορές και καφετεϊοποτία. Παιδιά που παίζουν, πλήθος κόσμου που πάει κι έρχεται, πλούτος και φτώχεια κι αργότερα νυχτερινή ζωή, θέατρα, καζίνο, αίθουσες χορού, εστιατόρια, τζαζ κλαμπ, πανηγυρισμοί και πυροτεχνήματα.

Πέρα από τη γοητεία του ντοκουμέντου, εκείνο που ξεχωρίζει, είναι το συμφωνικό μοντάζ που είναι ακόμη και σήμερα, 92 χρόνια μετά, ιδιαίτερα εντυπωσιακό. Ο θεατής, δεν μπορεί να ξεχωρίσει αν η αριστουργηματική μουσική επένδυση βασίστηκε πάνω του, ή εκείνο πάνω στη μουσική.

Αρχικά ήταν γραμμένη από τον Έντμουντ Μάιζελ, ενώ το 1993 προστέθηκε ένα καινούργιο, ακόμη πιο εντυπωσιακό σάουντρακ από τον Τίμοθι Μπροκ με την Ολύμπια champer orchestra. Μαζί με το Βερολίνο συνήθως προβάλλεται το πειραματικό φιλμάκι του Ρούτμαν Lichtspiel (Παιχνίδι με το Φως) Opus 1, από το 1921 ή κάποια άλλη από τις πολλές μικρού μήκους ταινίες του σκηνοθέτη που διατέλεσε διευθυντής φωτογραφίας στη Μετρόπολη του Φριτς Λανγκ.  

Ιnfo: Βερολίνο, Συμφωνία Μιας Μεγαλούπολης (Berlin: Die Symfonie der Groβstadt / Berlin: Symphony of A Great City). Ντοκιμαντέρ. Γερμανία 1927. Επανέκδοση: Πέμπτη 18 Ιουλίου. Σκηνοθεσία: Βάλτερ Ρούτμαν.


Η ΚΥΡΙΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ: Η Ίρις, μια νεαρή Aγγλίδα συνταξιδεύει με μια ηλικιωμένη γκουβερνάντα στο θρυλικό Οριάν Εξπρές που διασχίζει την Ανατολική Ευρώπη του '30. Στη διάρκεια του ταξιδιού η κυρία εξαφανίζεται υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες και, προς μεγάλη έκπληξη της ηρωίδας, όλοι οι συνταξιδιώτες αρνούνται την ύπαρξή της.

Tο 1938, όταν ο Χίτσκοκ γύρισε το Η Κυρία Εξαφανίζεται, είχε ήδη γυρίζει 24 ταινίες μεγάλου μήκους (της βρετανικής του περιόδου) κι ανάμεσά τους το Σαμποτάζ (1936), Τα 39 Σκαλοπάτια (1935) και το Ο Άνθρωπος Που Ήξερε Πολλά (1934). Βασισμένος σε ένα μυθιστόρημα της Έθελ Λίνα Ουάιτ, που θυμίζει τις δουλειές της Αγκάθα Κρίστι, γυρίζει (σχεδόν ολοκληρωτικά μέσα στα στούντιο), μια κατασκοπική περιπέτεια αγωνίας, η οποία στο μεγαλύτερο μέρος της εξελίσσεται πάνω σε ένα τρένο.

Δεν της λείπει η βρετανική υπεροψία (ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με τους άξεστους και τρομακτικούς - κατά την άποψή της - Ιταλούς και κυρίως, Ανατολικοευρωπαίους, αρκετά χρόνια πριν την προσχώρησή τους στο Ανατολικό (βλέπε Σοβιετικό), Μπλοκ. Θεματικά, η πορεία της ταινίας και του τρένου συναντά όλα τα αγαπημένα θέματα-σταθμούς του θείου Άλφρεντ. Τη διαφορά ανάμεσα στο φαίνεσθαι και στο είναι, το απατηλό παιχνίδι των ταυτοτήτων, την ηδονοβλεπτική θεώρηση του σινεμά και του φόνου. Θεματικές που θα εξελίξει και θα διαχειριστεί με μεγαλύτερη μαεστρία μερικές δεκαετίες αργότερα, στη χρυσή αμερικάνικη περίοδό του.

Πάντα με χιούμορ, σασπένς και απαράμιλλη σκηνοθετική δεξιοτεχνία. Δεν θα καταλάβει σχεδόν κανείς (εκτός ίσως από τη χρήση των background προβολών που έχουν αντικατασταθεί από το πράσινο δωμάτιο και το CGI στις μέρες μας), ότι αυτό το συναρπαστικό θρίλερ, είναι ήδη 81 χρονών. Σε καινούργιες ψηφιακές κόπιες.

Ιnfo: Η Κυρία Εξαφανίζεται (The Lady Vanishes). Θρίλερ Μυστηρίου. Βρετανία 1938. Επανέκδοση: Πέμπτη 18 Ιουλίου. Σκηνοθεσία: Άλφρεντ Χίτσκοκ. Παίζουν: Μάργκαρετ Λόκγουντ, Μάικλ Ρέντγκρεϊβ, Πολ Λούκας, Ντέιμ Μέι Γουίτι, Σέσιλ Πάρκερ, Λίντεν Τράβερς. Διανομή: Bibliotheque. 


Ο ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΑΣ ΤΟΥ ΣΑΙΝ_ΤΡΟΠΕ: Ο αστυνόμος Λουντοβίκ Κρουσό παίρνει προαγωγή και μετατίθεται από το μικρό του χωριό στο κοσμοπολίτικο Σαιν-Τροπέ. Ενώ ο Κρουσό προσπαθεί να προσαρμοστεί στη νέα του θέση γράφοντας κλήσεις και κυνηγώντας γυμνιστές, η κόρη του, Νικόλ παριστάνει την πλούσια και βάζει τον πατέρα της σε μπελάδες.

Ήταν το 1964, όταν υπό τις οδηγίες του Ζαν Ζιρό, ο Λουί ντε Φινές, υποδύθηκε για πρώτη φορά τον θρυλικό χωροφύλακα Λουντοβίκ Κρουσό, με τη μπουφονική καλοκαιρινή κωμωδία, να σημειώνει τεράστια επιτυχία και με πάνω από 7,8 εκατομμύρια εισιτήρια να γίνεται η πιο εμπορική ταινία της χρονιάς στη Γαλλία. Η ταινία τα είχε πάει πολύ καλά και στη χώρα μας, όπως και σχεδόν όλες οι κωμωδίες του ισπανικής καταγωγής Γάλλου κωμικού και πιανίστα της τζαζ.

Πενήντα-πέντε χρόνια μετά τη πρώτη της εμφάνιση, η καλοκαιρινή αυτή κωμωδία που απευθύνεται κυρίως στη νοσταλγική διάθεση των θεατών, επιστρέφει στις αίθουσες σε νέα πλήρως αποκατεστημένη έκδοση. Αρχικά θα παιχτεί αποκλειστικά στον cine AKTH της Βουλιαγμένης.

Info: Ο Χωροφύλακας του Σαίν-Τροπέ (Le Gendarme de Saint-Tropez). Κωμωδία. Γαλλία, Ιταλία 1964. Επανέκδοση: Πέμπτη 18 Ιουλίου. Σκηνοθεσία: Ζαν Ζιρό. Παίζουν: Λουί ντε Φινές, Ζενεβιέβ Γκραντ, Μισέλ Γκαλαμπρί. Διανομή: Filmboy.

εμφάνιση σχολίων