0
1
σχόλια
769
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ

Ο «κινητός μπελάς» αποκαλύπτει (με χιούμορ) τις συγκρούσεις του με τη συντηρητική Αμερική

ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΠΑΤΣΑ
23 Σεπτεμβρίου 2011
ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΤΟ 2003, ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΟ ΙΡΑΚ, όταν ο Μουρ ανέβηκε στη σκηνή για να παραλάβει το βραβείο Όσκαρ για το ντοκιμαντέρ Ακήρυχτος Πόλεμος, με θέμα την οπλοχρησία στην Αμερική. Αποφάσισε να κλείσει το λόγο του με καταγγελία της εισβολής. «Ντροπή σου, κ. Μπους».

Η ΚΟΝΤΡΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΟΥΣ είναι μια από τις ιστορίες που αποτυπώνονται στο βιβλίο του Here comes trouble: Stories from my life που μόλις κυκλοφόρησε. «Υπήρξαν αποδοκιμασίες, πολύ δυνατές αποδοκιμασίες, από τους επάνω ορόφους και από τα παρασκήνια. Μερικοί -όπως ο Μάρτιν Σκορσέζε και η Μέριλ Στριπ- αντέδρασαν από τις θέσεις τους και προσπάθησαν να μου φτιάξουν το κέφι αλλά χωρίς επιτυχία. Ο παραγωγός του σόου διέταξε την ορχήστρα να αρχίσει να παίζει για να πνίξει το λόγο μου. Τα μικρόφωνα άρχισαν να κατεβαίνουν στο πάτωμα. Μια γιγαντιαία οθόνη με τεράστια κόκκινα γράμματα άρχισε να αναβοσβήνει μπροστά μου: «Ο χρόνος σας τελείωσε!».

ΟΤΑΝ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΣΤΟ ΜΙΣΙΓΚΑΝ, η «τοπική επιτροπή καλλωπισμού είχε αδειάσει τρία φορτηγά κοπριάς» στο δρόμο, για να μην μπορέσει να παρκάρει. Τα δέντρα είχαν στολιστεί με πινακίδες που έγραφαν «Έξω! Πήγαινε στην Κούβα! Κομμουνιστικό σκουπίδι! Προδότη!». Όλη τη νύχτα παρακολουθούσε άυπνος στην τηλεόραση και στο διαδίκτυο ένα κύμα μίσους να ξεχύνεται εναντίον του. «Άρχισα να νιώθω άρρωστος», γράφει. «Μπορούσα να δω το μήνυμα: τελείωνα σαν σκηνοθέτης».

Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡΙΣΤΑΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ που οι πατριώτες - συμπατριώτες του, «χτύπησαν κόκκινα» και του έκαναν τη ζωή πατίνι. Αλλά και την εμπειρία του να ζεις στην σύγχρονη βαβυλώνια Αμερική. Αφηνιασμένοι άνθρωποι, Ρεπουμπλικανοί και άλλοι «έμοιαζαν σαν να είχαν βγει από την ταινία Η νύχτα των ζωντανών νεκρών», όπως γράφει και μπαινόβγαιναν στον κήπο του. Τα τηλέφωνα χτυπούσαν μέρα και νύχτα, απειλητικά τηλεφωνήματα και τόνοι ασορτί αλληλογραφίας. «Δεν είχα καμία πρόθεση να φύγω». «Η αλληλογραφία μίσους ήταν τόσο ογκώδης που σχεδόν έμοιαζε σαν να να είχε ανοίξει ένα νέο κατάστημα ειδών αλληλογραφίας Hallmark: “Για ένα σπέσιαλ καθίκι ..”, “Καλή ανάρρωση από το μυστηριώδες ατύχημα με το αυτοκίνητό σας!”, “Ευχές για ένα ευτυχισμένο εγκεφαλικό!”».

ΤΟΝ ΦΥΛΟΥΣΑΝ ΠΡΩΗΝ ΜΕΛΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΗΜΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ SEALs του αμερικανικού ναυτικού 24 ώρες το 24ωρο. Κάποια στιγμή έλαβε ένα τηλεφώνημα από την εταιρία security: «Πρέπει να σας πούμε πως η αστυνομία έχει υπό κράτηση κάποιον που σχεδίαζε να ανατινάξει το σπίτι σας. Είστε ασφαλής τώρα».

ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΛΥΓΙΣΕ. «Ήμουν ο πιο μισητός άνθρωπος στην Αμερική. Ρώτησα πολλές φορές τον εαυτό μου αν όλα αυτά άξιζαν πραγματικά τον κόπο. Θα το ξανάκανα; Εάν ήταν να ξαναπάρω το Όσκαρ, θα έπαιρνα πίσω το λόγο μου; Θα ανέβαινα στη σκηνή, θα ευχαριστούσα τον ατζέντη μου και το σχεδιαστή του σμόκιν μου και θα κατέβαινα χωρίς να πω άλλη κουβέντα;».

ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ Ο ΜΟΥΡ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ. ΜΕ ΤΟΝ ΜΟΝΟ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕ. Με μια κλωτσιά. «Αποφάσισα να κάνω μια ταινία που θα υπαινισσόταν ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ είναι εγκληματίας πολέμου» (το «Φαρενάιτ 9/11»). Από τον Ιανουάριο του 2005 μέχρι τον Μάιο του 2007 δεν εμφανίστηκε ούτε σε μία τηλεοπτική εκπομπή και σταμάτησε να δίνει διαλέξεις σε πανεπιστήμια. «Έσβησα τον εαυτό μου από το χάρτη».

ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΤΟΝ ΕΒΓΑΛΕ ΜΙΑ ΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΜΠΟΥΣ. «Τον είχα ξανακούσει να τη λέει», γράφει ο Μουρ «αλλά αυτή τη φορά ένιωσα ότι την απευθύνει σε μένα. Έλεγε: “Αν παραδοθούμε στους τρομοκράτες, οι τρομοκράτες θα νικήσουν”. Και είχε δίκιο. Οι δικοί του τρομοκράτες με νικούσαν! Τι παρίστανα κλεισμένος στο σπίτι μου;

ΑΝΟΙΞΑ ΤΑ ΠΑΝΖΟΥΡΙΑ, ΞΕΦΟΡΤΩΘΗΚΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΛΥΠΗΣΗ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ. Γύρισα τρεις ταινίες σε τρία χρόνια, ρίχτηκα με τα μούτρα στο να βγει ο Ομπάμα πρόεδρος και να ξεκουμπιστούν από τα γραφεία τους δυο Ρεπουμπλικανοί γερουσιαστές από το Μίσιγκαν. Έστησα έναν δημοφιλή ιστότοπο και εκλέχτηκα στο Δ.Σ. της Ακαδημίας των Όσκαρ, εκεί όπου με είχαν γιουχαΐσει».

«ΕΠΕΛΕΞΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΘΩ. Ήθελα να παραιτηθώ, το ήθελα πολύ. Αντ’ αυτού γυμνάστηκα. Αν μου ρίξετε μια γροθιά τώρα, μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως τρία πράγματα θα συμβούν: 1. Θα σπάσει το χέρι σας. Αυτή είναι η ομορφιά των δαπανών μόλις μισής ώρας την ημέρα σχετικά με τη μυοσκελετική δομή -την μετατρέπει σε κρυπτονίτη, 2. Θα πέσω επάνω σας. Εξακολουθώ να δουλεύω πάνω σε θέματα ισορροπίας, ώστε μόλις μου την πέσετε να ανατραπώ και να σας συντρίψω, 3. Οι SEALs μου θα σας ψεκάσουν με σπρέι πιπεριού ή με το σπιτικό τους αφέψημα απευθείας στα μάτια και ενώ βρίσκεστε στο έδαφος. Ως ειρηνιστής, σας ζητώ συγγνώμη εκ των προτέρων -και μη χρησιμοποιήσετε βία εναντίον μου ή εναντίον οποιουδήποτε άλλου ποτέ ξανά.


To Here comes trouble: Stories from my life του Μάικλ Μουρ κυκλοφορεί από τον οίκο Allen Lane: μπορείτε να το αγοράσετε από το amazon.co.uk

εμφάνιση σχολίων