Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Σάμπατο: Χαμένοι παράδεισοι

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ «Το πουλί αρκείται σε μερικούς σπόρους ή σκουλήκια, ένα δέντρο για να φτιάξει τη φωλιά του, ανοιχτούς χώρους για να πετάει• και η ζωή του περνάει από τη γέννηση ως τον θάνατό του μ’ έναν ευτυχή ρυθμό που δεν είναι ποτέ σπαρακτικός ούτε από τη μεταφυσική απογοήτευση ούτε από την τρέλα.

Ενώ ο άνθρωπος, από τη στιγμή που σηκώθηκε στα δύο πίσω πόδια του κι έφτιαξε ένα τσεκούρι από την πρώτη κοφτερή πέτρα, θέσπισε τις βάσεις του μεγαλείου του αλλά ταυτόχρονα και τις ρίζες του άγχους του• γιατί με τα χέρια του και με εργαλεία που έφτιαχνε με τα χέρια του, έμελλε να ανεγείρει έτσι, εκείνη την τόσο ισχυρή και παράξενη κατασκευή που ονομάζεται πολιτισμός και θα άρχιζε έτσι τον μεγάλο σπαραγμό του, μιας και είχε πάψει να είναι ένα απλό ζώο, χωρίς όμως να έχει καταφέρει να γίνει ο Θεός που του υπέβαλλε το πνεύμα του.

Θα είναι αυτό το δισυπόστατο και δυστυχισμένο πλάσμα που κινείται και ζει ανάμεσα στη γη των ζώων και των θεών του, που θα έχει χάσει τον επίγειο παράδεισο της αθωότητάς του, χωρίς να κερδίσει τον ουράνιο παράδεισο της απολύτρωσής του».


Απόσπασμα από το βιβλίο του Ερνέστο Σάμπατο «Περί ηρώων και τάφων» εκδ. Μεταίχμιο. Ο Ερνέστο Σάμπατο (24 Ιουνίου 1911 – 30 Απριλίου 2011) ήταν Αργεντίνος συγγραφέας ιταλικής καταγωγής. Σπούδασε φυσικομαθηματικά στο Πανεπιστήμιο της Λα Πλάτα, όπου πήρε διδακτορικό στη φυσική. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, ασπάστηκε τον κομμουνισμό και αναδείχθηκε γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Νέων Κομμουνιστών. Το 1948 εκδίδει το πρώτο του μυθιστόρημα, Το Τούνελ. Από τα πιο γνωστά του βιβλία είναι επίσης τα «Περί ηρώων και τάφων», και «Αβαδδών ο εξολοθρευτής». Τα τρία αυτά βιβλία συγκροτούν ουσιαστικά μια άτυπη τριλογία. Η γραφή του Σάμπατο χωράει τα πάντα: μυθιστορία, φιλοσοφικό στοχασμό, υπαρξισμό ιστορία, πολιτική, ψυχολογία, αυτοβιογραφία, χρονικό.


Διαβάστε επίσης:
Σάμπατο: Ελπίδα
Σάμπατο: Το τούνελ

εμφάνιση σχολίων