6
1
σχόλια
1464
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ
Ποιος Σκότωσε τη Λαίδη Γουίσλι. Ένα Αγγελικό Πρόσωπο. Σύνορα. Αγκάθα, Η Εξιχνίαση Ενός Φόνου. Η Κομπίνα. Destinys
 
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ [email protected]
6 Ιουνίου 2019
ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΗ ΛΑΙΔΗ ΓΟΥΙΝΣΛΙ: Η Λαίδη Γουίνσλεϊ, μία Αμερικανίδα συγγραφέας, δολοφονείται σε ένα μικρό τούρκικο νησί. Ο διάσημος επιθεωρητής Φεργκάν, απόμακρος αλλά και μεθοδικός στην δουλειά του, καταφθάνει από την Κωνσταντινούπολη για να αναλάβει την έρευνα. Γρήγορα θα βρεθεί αντιμέτωπος με καλά κρυμμένα μυστικά σε αυτό το απόμακρο κομμάτι της χώρας, όπου τα ταμπού αφθονούν, οι οικογενειακοί δεσμοί παραμένουν δυνατοί και οι παραδόσεις είναι ισχυρότερες απ’ οτιδήποτε άλλο…

Διασκεδαστική αστυνομική κωμωδία μυστηρίου στα χνάρια της Αγκάθα Κρίστι, η ταινία του Κούρδου, γεννημένου στο Ιράκ, κάτοικου Γαλλίας σκηνοθέτη, Χινέρ Σαλίμ (My Sweet Pepper Land, Vodka Lemon), ο οποίος (μαζί με τους άλλους δύο, συν-σεναριογράφους του), τοποθετεί τη δράση στα Πριγκηπόνησα της Πόλης τον χειμώνα, εκμεταλλευόμενος την μουντή ατμόσφαιρα και τα ιδιαίτερα ήθη της τουρκικής κοινωνίας, δίνοντας της εικαστικά, μια ψευδο40's νουάρ αισθητική, ιδιότυπο μαύρο χιούμορ και παιχνιδιάρικη διάθεση. Η ατμοσφαιρική διεύθυνση φωτογραφίας, ανήκει στον μοναδικό, δικό μας, Ανδρέα Σινάνο, ενώ ένας από τους παραγωγούς, είναι ο Μασαλλιώτης Ρομέρ Γκεντιγκιάν, του Χιόνια στο Κιλιμάνταζαρο (2011).

info: Ποιος Σκότωσε τη Λάιδη Γουίνσλι; (Lady Winsley/Qui a tué Lady Winsley?). Αστυνομική Κωμωδία Μυστηρίου. Γαλλία, Τουρκία, Βέλγιο 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 6 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Χινέρ Σαλίμ. Παίζουν: Μεχμέτ Κουρτουλούς, Εργκούν Κουγιουτσού, Εζγκι Μολά, Τουργκάϊ Αϊντίν. Διανομή: Seven Films & Rosebud 21.


ΕΝΑ ΑΓΓΕΛΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ: Η Μαρλέν, μια νεαρή μητέρα, ζει και μεγαλώνει μόνη την οκτάχρονη κόρη της Έλι. Όταν γνωρίζει έναν γοητευτικό άνδρα, αποφασίζει να τον ακολουθήσει άνευ όρων αδιαφορώντας για το ανήλικο παιδί της. Η μικρή Έλι, αρχίζει έναν αγώνα επιβίωσης και προσπάθειας για να ενωθεί και πάλι με την μητέρα της, ακολουθώντας έναν άντρα τον οποίο θεωρεί πατέρα της.

Γαλλική δραματική ταινία, η οποία δεν είναι ούτε καλλιτεχνική, αλλά ούτε και ένα τυπικό mainstream μελόδραμα. Μια τάση προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, πιθανόν να την είχε ωφελήσει κιόλας. Με σενάριο που θα ταίριαζε σε τουρκική τηλεοπτική σαπουνόπερα, η μικρή Έλι, γυρίζει στους δρόμους, πίνει αλκοόλ (αντιγράφοντας τις συμπεριφορές της μητέρας της), μπαίνει κρυφά στο αυτοκίνητο του πιθανού πατέρα της, ο οποίος μένει σε ένα τροχόσπιτο στα βράχια της ακροθαλασσιάς, ενώ στο τέλος, με μια απεγνωσμένα δραματική πράξη, θα προσπαθήσει να τιμωρήσει τους γονείς που την εγκατέλειψαν.

Ωραίες καλοκαιρινές εικόνες από το γαλλικό νότο, ακόμη ωραιότερη μουσική (το σάουντρακ των Ολιβιέ Κουρσιέ και Οντρέϊ Ισμαέλ, είναι το καλύτερο στοιχείο της), αλλά ταυτόχρονα παντελής απουσία λογικής ή κάποιων, ψηγμάτων έστω, ρεαλισμού, σε μια αφήγηση γεμάτη τρύπες κι ένα σενάριο που δεν βοηθάει καθόλου τους ηθοποιούς στις ερμηνείες τους. Η καλοκαιρινή της ατμόσφαιρα πάντως ταιριάζει στην εποχή. Για τους φαν της Κοτιγιάρ και του γαλλόφωνου σινεμά γενικότερα.

Info: Ένα Αγγελικό Πρόσωπο (Angel Face). Δραματική. Γαλλία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 6 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Βανέσα Φίλιο. Παίζουν: Μαριόν Κοτιγιάρ, Αϊλίν Αξού-Ετέζ, Αλμπάν Λενουάρ. Διανομή: Weird Wave.


ΣΥΝΟΡΑ: Η Τίνα είναι μια ιδιόμορφη γυναίκα (λόγω χρωμοσωμάτων της έχουν πει), η οποία έχει την ικανότητα να μυρίζει τα ανθρώπινα συναισθήματα, μια ιδιότητα που τη βοηθάει πολύ ως συνοριοφύλακα. Μια μέρα εμφανίζεται ένας μυστηριώδης άντρας ο οποίος της μοιάζει. Βαθιά ταραγμένη, θα αναγκαστεί να έρθει αντιμέτωπη με τον ίδιο της τον εαυτό.

Βασισμένη σε ένα διήγημα του Γιον Α. Λίντκβιστ, γνωστού μας από το Άσε το Κακό να Μπει, στις δύο κινηματογραφικές εκδοχές του, η ταινία του Αλί Αμπάσι από τη Σουηδία, είναι μια ταινία φαντασίας, ένα σκοτεινό παραμύθι για μεγάλους, το οποίο είναι εντυπωσιακό, στιγμές συγκινητικό, τρομακτικό, έως και ανυπόφορο. Αν και ιδιαίτερα ενδιαφέρον σαν σύλληψη και εκτέλεση (η ταινία αποφεύγει εντέχνως όλα τα κλισέ μιας ταινίας τρόμου, εκτός ίσως από το φινάλε που όμως έχει μια διφορούμενη υπόσταση), ανοίγει σαν ιστορία μια σειρά από θεματικά μέτωπα (διαφορετικότητας, ρευστής σεξουαλικότητας, αναζήτησης ταυτότητας, αρχέγονου και ζωώδους ένστικτου ενάντια στην υποκρισία του ανθρώπινου πολιτισμού, παιδικής πορνογραφίας), τα οποία δεν καταφέρνει να εξερευνήσει όσο θα έπρεπε. Αν και μορφικά παραπέμπει σε Νεάντερταλ (η ταινία ήταν υποψήφια για Όσκαρ Μακιγιάζ), η εξήγηση της ιδιομορφίας και της καταγωγής της Τίνα και του απρόσμενου συντρόφου της, δεν μοιάζει αρκετά ικανοποιητική, αν και θέλει να δικαιολογήσει την εμμονή του δεύτερου με τα μωρά.

Το κομμάτι όμως που αφορά τη σχέση της με τον κόσμο των ανθρώπων γύρω της, το μοναδικό που ολοκληρώνεται και που δίνει και τη τελική τροπή στα γεγονότα, είναι και αυτό που τελικά σώζει το όλο επιχείρημα, αν και θα μπορούσε να τα πάει πολύ καλύτερα, με λίγο σεναριακό συμμάζεμα. Εξαιρετικοί οι δύο πρωταγωνιστές, ειδικά η Εύα Μέλαντερ, η οποία πλάθει έναν χαρακτήρα που είναι, ανά στιγμές, τη μια συμπαθής και την επόμενη, απωθητικός.

Info: Σύνορα (Gräns/Border). Δραματική Φαντασίας. Σουηδία - Δανία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 6 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Άλι Αμπάσι. Παίζουν: Εύα Μέλαντερ, Ιρο Μιλόνοφ. Διανομή: Seven Films.


ΑΓΚΑΘΑ, Η ΕΞΙΧΝΙΑΣΗ ΕΝΟΣ ΦΟΝΟΥ: Βρισκόμαστε στο 1926. Με την προσωπική της ζωή στην χειρότερη φάση, και το συγγραφικό της έργο σε παύση, η νεαρή Αγκαθα Κρίστι εμπλέκεται σε ένα μυστηριώδες άλυτο έγκλημα. Η Φλόρενς βρίσκεται νεκρή σε ένα τρένο για το Χέιστιγκς και η έρευνα για τον δολοφόνο που ακολουθεί αποβαίνει άκαρπη. Η σύντροφός της, απελπισμένη, απευθύνεται στην Αγκαθα με την ελπίδα να πετύχει αυτό που η αστυνομία δεν κατάφερε: να βρει τον δολοφόνο. Η νεαρή συγγραφέας προσπαθεί να λύσει το μυστήριο βασισμένη στις γνώσεις της από τα μυθιστορήματα, σύντομα όμως καταλαβαίνει ότι ο δολοφόνος είναι πολύ πιο κυνικός και επικίνδυνος από οποιοδήποτε άλλο φανταστικό της ήρωα.

Αστυνομικό θρίλερ μυστηρίου το οποίο δεν βασίζεται στη πραγματική ζωή της Αγκαθα Κρίστι (κάτι ανάλογο είχαμε δει το μακρινό 1979 στην Agatha του Μάικλ Άπτεντ) και που αφορά την εξιχνίαση όχι ενός, αλλά δύο φόνων ταυτόχρονα, σε μια περίοδο της ζωής της συγγραφέα, που υποτίθεται πως αντιμετώπιζε προβλήματα με τον σύζυγό της, ο οποίος της ζητούσε διαζύγιο. Είναι καλογραμμένο, αν και οι φανατικοί του είδους δεν θα δυσκολευτούν να μαντέψουν τον δολοφόνο της Φλόρενς, διαθέτει εξαιρετικούς διαλόγους, αλλά θεατρικού τύπου ερμηνείες, τις οποίες ενισχύει η τηλεοπτική καταγωγή της εν λόγω παραγωγής η οποία βγάζει μάτι, που στη χώρα μας, παραδόξως, γνωρίζει και κινηματογραφική διανομή.

Info: Αγκαθα, Η Εξιχνίαση Ενός Φόνου (Agatha Christie and the Truth of Murder). Αστυνομικό Θρίλερ Μυστηρίου. Βρετανία 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 6 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Τέρι Λόουν. Παίζουν: Ντιν Αντριους, Ρουθ Μπράντλεϊ, Ρίτσαρντ Ντάμπλντεϊ, Μπλέϊκ Χάρισον. Διανομή: Spentzos Film.


Η ΚΟΜΠΙΝΑ: Η Τζόσεφιν Τσέστερφιλντ είναι η μοιραία γυναίκα με τη χλιδάτη ζωή και το κομοπολίτικο lifestyle, η οποία λειτουργεί σαν κομψό αρπακτικό, ξαφρίζοντας διαμάντια και περιουσίες ευκατάστατων αντρών, οι οποίοι πέφτουν στη γοητεία της μέσα από τις ευρηματικές της κομπίνες. Στο δρόμο της θα βρεθεί η ευτραφής Αυστραλή, Πένι Ραστ, η οποία ειδικεύεται σε αυτοσχέδιες μικροκομπίνες, χωρίς στρατηγική και ιδιαίτερες φιλοδοξίες. - αρκεί η αρπαχτή να φτάνει για να τα βγάζει πέρα. Η γοητευτική Τζόσεφιν θα δει κάτι στην άξεστη και αχαλίνωτη συμπεριφορά της Πένι και μαζί θα δημιουργήσουν ένα αταίριαστο ντουέτο με στόχο την περιουσία ενός δισεκατομμυριούχου.

Σαχλή, αλλά εξαιρετικά διασκεδαστική κωμωδία, με στοιχεία heist movie, γυρισμένη στη Νότια Ευρώπη, όχι στον κοσμοπολίτικο γαλλικό νότο όπως υπονοεί, αλλά στη Νότια Ισπανία και στη Μαγιόρκα. Η Αυστραλή κωμικός Ρέμπελ Γουίλσον (Φιλενάδες aka Bridesmaids), κάνει μέχρι και κωλοτούμπες για να αποσπάσει το εύκολο γέλιο, αν και στη πραγματικότητα, διαθέτει ανά στιγμές, αρκετές δόσεις πηγαίου ακατέργαστου αυστραλιανού χιούμορ. Εκείνη που κλέβει τη παράσταση είναι η Αν Χάθαγουεϊ, σε μια περσόνα που παραπέμπει στις ηθοποιούς των κοσμοπολίτικων κομεντί (heist ή όχι), παρελθόντων εποχών. Ένοχη απόλαυση για κάποιους, ξεκαρδιστική για κάποιους άλλους, χοντροκομμένη για τους υπόλοιπους, κανείς δεν θα μείνει αδιάφορος.

Info: Η Κομπίνα (The Hustle). Κωμωδία. ΗΠΑ 2019. Πρεμιέρα: Πέμπτη 6 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Κρις Αντισον. Παίζουν: Αν Χάθαγουεϊ, Ρέμπελ Γουίλσον, Άλεξ Σαρπ. Διανομή: Tulip Entertainment


DESTINY: Μια νεαρή γυναίκα συναντά τη προσωποποίηση του θανάτου, σε μια προσπάθεια να σώσει τη ζωή του αγαπημένου της. Εκείνος, της προτείνει τρεις αισθηματικές τραγωδίες: Η πρώτη εξελίσσεται στη Περσία, η δεύτερη στη Βενετία και η τρίτη στην Αρχαία Κίνα. Αν μπορέσει να σταματήσει τον θάνατο των εραστών, στη μια μονάχα έστω, από τις τρεις ιστορίες, εκείνος θα πραγματοποιήσει την επιθυμία της.

Πριν σκηνοθετήσει το Metropolis (1927) και το Μ (1931), ο Φριτς Λανγκ (The Big Heat, Ράντσο Νοτόριους), είχε ήδη αψηφίσει τις κινηματογραφικές συμβάσεις της εποχής του, σε αυτό το αριστούργημα το οποίο έχει εμπνεύσει με τις εξπρεσιονιστικές εικόνες του και την πρωτοποριακή χρήση των κινηματογραφικών εφέ της εποχής του, από τον Χίτσκοκ και τον Μπουνιουέλ, μέχρι τους σύγχρονους σκηνοθέτες της ψηφιακής εποχής, των μουσικών βίντεο και των διαφημίσεων.

Η βωβή αυτή ταινία, εμπνέεται από ένα ινδικό παραμύθι, μεταφέροντας τις τραγικές ιστορίες τριών ειδυλλίων στη Μέση Ανατολή, τη Βενετία και την Κινεζική Αυτοκρατορία. Πρόκειται για την αποκατεστημένη εκδοχή του 2017 δια χειρός Ανκε Βίλκενινγκ για την Friedrich Wilhelm Murnau Fountation η οποία έχει σκοπό της την αποκατάσταση των φιλμ του Φ.Β. Μουρνάου (Νοσφεράτου), αλλά και όλων των Γερμανών σκηνοθετών, της Χρυσής Εποχής του Γερμανικού κινηματογράφου. Έχουν προστεθεί οι αρχικές αποχρώσεις των σκηνών, αλλά και ένα καινούργιο σάουντρακ από τον Κορνέλιους Σβέαρ και την 70μελή συμφωνική ορχήστρα της Βερολινέζικης Ραδιοφωνίας, υπό τη διεύθυνση του Φρανκ Στρόμπελ. Πρωτοπαρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Βερολίνου, το 2016.

Info: Destiny (Der müde Tod/The Three Lights). Κλασική, Δραματική, Φαντασίας. Γερμανία 1921. Επανέκδοση: Πέμπτη 6 Ιουνίου. Σκηνοθεσία: Φριτς Λανγκ. Παίζουν: Λιλ Ντάγκοβερ, Βάλτερ Γιάνσεν, Μπέρναρντ Γκέτσκε.
εμφάνιση σχολίων