5
1
σχόλια
1569
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ
The Post: Απαγορευμένα Μυστικά. Του Θεού Η Χώρα. Ο Διπλός Εραστής. Το Δωμάτιο των Θαυμάτων. Γουέστερν. 
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ  [email protected]
11 Ιανουαρίου 2018
THE POST: ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΑ: H ιδιαίτερη συνεργασία ανάμεσα στην πρώτη γυναίκα εκδότη εφημερίδας, Κέι Γκράχαμ, και στον άτεγκτο συντάκτη Μπεν Μπράντλι, καθώς προσπαθούν να προλάβουν να δημοσιεύσουν ένα τεράστιο σκάνδαλο από κυβερνητικά μυστικά τριών δεκαετιών και τεσσάρων Αμερικανών Προέδρων, τα περίφημα Pentagon Papers, σκανδάλου του 1971. Οι δυο τους πρέπει να βρουν τρόπο να γεφυρώσουν τις διαφορές τους, καθώς θέτουν τόσο τις καριέρες τους όσο και την ελευθερία τους σε κίνδυνο, προκειμένου να λάμψει η αλήθεια.

Είναι γνωστή η ευχέρεια του Σπίλμπεργκ να κινείται ανάμεσα στα blockbusters φαντασίας και στα δράματα εποχής, με τα δεύτερα να είναι βασισμένα συνήθως σε πραγματικές ιστορίες (Η Λίστα του Σίντλερ, Μόναχο, Πιάσε Με Αν Μπορείς). Λίγους μήνες πριν από την έξοδο του πολυαναμενόμενου, Ready Player One, το οποίο απαιτούσε πιο μακρόχρονη post-production επεξεργασία, παρουσιάζει πρώτα το The Post που γύρισε αμέσως μετά και μέσα σε 5 μόλις μήνες. Πρόκειται για την πραγματική ιστορία της αποκάλυψης του σκανδάλου των Εγγράφων του Πενταγώνου, τα οποία έκρυβαν αλήθειες για τον πόλεμο του Βιετνάμ από τους πολίτες, από την Washington Post. Η Washington Post, ήταν τότε μια μικρή τοπική εφημερίδα που έχει περιέλθει στα χέρια της χήρας του ιδιοκτήτη της και η οποία, μαζί με τους συντάκτες της θα έπρεπε να διαχειριστούν το βάρος της αποκάλυψης, η οποία θα μπορούσε να τους καταστρέψει.

Σαν ιδεατό prequel του Όλοι Οι Άνθρωποι του Προέδρου (1976), το The Post, σε σενάριο της Λιζ Χάνα, το οποίο χτενίστηκε από τον Τζος Σίνγκερ του Spotlight, χτίζει καταστάσεις και χαρακτήρες που ο Σπίλμπεργκ σκηνοθετεί με την απαράμιλλη μαεστρία του, έχοντας στην υπηρεσία του, τα δύο μεγαλύτερα ονόματα της υποκριτικής τέχνης στην Αμερική σήμερα.

Το σπουδαιότερο επίτευγμα αυτής της παραγωγής, πέρα από το ό,τι το θέμα ταιριάζει γάντι στα ιδεαλιστικά ιδεώδη του Σπίλμπεργκ, είναι το ό,τι φτάνει στις αμερικάνικες αίθουσες την κατάλληλη εποχή, όπου η κυβέρνηση Τραμπ, απαξιώνει ξεδιάντροπα, τον Τύπο και κάθε σκεπτόμενο πολίτη, καλλιτέχνη και άνθρωπο. Οι Χρυσές Σφαίρες την αγνόησαν, την περιμένουν όμως τα Όσκαρ, τα οποία είναι τα τελευταία χρόνια, περισσότερο πολιτικά φορτισμένα.

Info: The Post: Απαγορευμένα Μυστικά (The Post). Δραματική Ιστορική Βιογραφική. ΗΠΑ 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 11 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Στίβεν Σπίλμπεργκ. Παίζουν: Μέριλ Στριπ, Τομ Χανκς, Άλισον Μπρι, Σάρα Πόλσον, Κάριν Κουν, Ντέιβιντ Κρος. Διανομή: Odeon


ΤΟΥ ΘΕΟΥ Η ΧΩΡΑ: Σε μια φάρμα στο Γιόρκσαϊρ, ένας απομονωμένος νεαρός κτηνοτρόφος κάνει ό,τι μπορεί για να στεριώσει το μέρος στο οποίο αφιέρωσε ο πατέρας του όλη του τη ζωή. Πνίγει συστηματικά τις καθημερινές του απογοητεύσεις στο ποτό κι επιδίδεται σε περιστασιακό σεξ με άλλους άνδρες, ώσπου η άφιξη ενός Ρουμάνου μετανάστη και εποχικού εργάτη τού αποκαλύπτει κάτι πρωτόγνωρο. Το σκληρό τοπίο του βορρά της Βρετανίας καθρεφτίζει την αγωνία των ανθρώπων που εκτονώνουν κάθε επιθυμία τους στην επίπονη σωματική εργασία, μέχρι η γενναιοδωρία της φύσης να δώσει έδαφος στα ανείπωτα συναισθήματα.

Σαν ένα Brokeback Mountain στη σύγχρονη εποχή, Του Θεού Η Χώρα, πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Βρετανού ηθοποιού, σεναριογράφου και ανθρώπου του θεάτρου,Φράνσις Λι, η οποία, όντως αποτίει ευθέως σε μια σκηνή της, φόρο τιμής στο διαχρονικό πλέον αριστούργημα του Ανγκ Λι, έρχεται για να επεκτείνει την θεματική εκείνης, με αναφορές στην σημερινή βρετανική πραγματικότητα, του Brexit και της μετανάστευσης προς τις χώρες του ευρωπαϊκού βορρά. Με αυτόν τον τρόπο, ο Λι ξεπερνά τα εμπόδια της προβλεψιμότητας και της κατηγοριοποίησης της, σαν άλλη μία ταινία για αποκλειστικά ΛΟΑΤΚΙ κοινό, όπως τόσες άλλες, κάθε χρόνο (η οποίες δεν φτάνουν ποτέ στην χώρα μας).

Αποφεύγει τους εύκολους συναισθηματισμούς, ενώ οι αναφορές του στην συνεισφορά των μεταναστών στην Βρετανική οικονομία και την διεύρυνση της οπτικής του απομονωμένου ντόπιου νεαρού, μέσα από την επαφή του με τον (Ευρωπαίο), ξένο, γίνονται υπαινικτικά, μέσα από βλέμματα, μισόλογα και συμπεριφορές, σε ένα αμάλγαμα ποίησης και γήινου ρεαλισμού, χωρίς ωραιοποιήσεις, το οποίο τοποθετείται σε ένα παγωμένο, λασπωμένο και γκρίζο - ακόμη και την Άνοιξη - βουκολικό τοπίο, στο οποίο έρχεται να ανάψει, η φλόγα του έρωτα.

Ιnfo: Του Θεού Η Χώρα (God's Own Country). Κοινωνική Δραματική. Βρετανία 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 11 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Φράνσις Λι. Παίζουν: Τζος Ο' Κόνορ, Τζέμα Τζόουνς, Χάρι Λίστερ Σμιθ. Διανομή: Trianon Filmcenter


Ο ΔΙΠΛΟΣ ΕΡΑΣΤΗΣ: Η Κλοέ, μια ευάλωτη νεαρή γυναίκα με καταθλιπτικές τάσεις, αρχίζει ψυχοθεραπεία και ερωτεύεται τον ψυχίατρο της Πολ. Μερικούς μήνες αργότερα μετακομίζουν στο ίδιο σπίτι και σύντομα ανακαλύπτει ότι ο εραστής της, μάλλον της κρύβει την πραγματική του ταυτότητα.

Μετά το εξαιρετικό Franz (2016), ο Φρανσουά Οζόν (Η Πισίνα, 8 Γυναίκες, Καινούργια Φιλενάδα), επιστρέφει στο σήμερα με ένα ψυχολογικό, ερωτικό θρίλερ μυστηρίου, που ξεκινάει σαν Χίτσκοκ μέσα από το φίλτρο ενός πρώιμου Μπράιαν Ντε Πάλμα (Αδερφές), για να καταλήξει σαν φόρος τιμής στον Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ. Τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται ή που υποψιάζεται κανείς.

Η αλήθεια είναι πως δεν λείπουν οι υπερβολές κι οι αψυχολόγητες ανατροπές που εν μέρη όμως δικαιολογούνται από την τελική αποκάλυψη. Μέχρι να φτάσει ως εκεί, ο Οζόν, ειδικά στο πρώτο μέρος, στήνει μια σειρά από εξαιρετικής ατμόσφαιρας ερωτισμού και μυστηρίου σκηνές, που παίζουν έξυπνα με τα επίπεδα των γίγνεσθαι, είναι και φαίνεσθαι, αλλά και την διπλή ταυτότητα του ήρωα, τον οποίο υποδύεται εξαιρετικά, ο Ζερεμί Ρενιέ (ο κάποτε μικρός Βέλγος ηθοποιός της Υπόσχεσης, των αδερφών Νταρντέν). Πανέμορφη, σέξι κι εύθραυστη όσο πρέπει η (Νέα κι Όμορφη), Μαρίν Βακτ. Κάποιες τολμηρές σκηνές, μοιάζουν περισσότερο με γαλλική ιδιοτροπία, παρά προσθέτουν κάτι ουσιαστικό στην υπόθεση ή τους χαρακτήρες. Όσοι δεν πτοηθούν από τις απιθανότητες, θα ψυχαγωγηθούν ιδιαιτέρως και διπλά μάλιστα.

Info: Ο Διπλός Εραστής (L' Amant Double). Ψυχολογικό Ερωτικό Θρίλερ Μυστηρίου. Γαλλία, Βέλγιο 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 11 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Φρανσουά Οζόν. Παίζουν: Μαρίν Βακτ, Ζερεμί Ρενιέ, Ζακλίν Μπισέ. Διανομή: Feelgood Entertainment.


ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ: 1927: H Ρόουζ το σκάει από το σπίτι της στο Νιου Τζέρσεϊ, για να πιάσει λίγη από τη λάμψη του ειδώλου της, της Λίλιαν Μέιχιου. 1977: Ο Μπεν, που ζει με την οικογένεια του στη Μινεσότα, φεύγει για τη Νέα Υόρκη, όταν πεθαίνει η μητέρα του και βρίσκει ένα μυστηριώδες σημείωμα. Παρά τα πενήντα χρόνια διαφοράς, οι δύο αυτοί νέοι άνθρωποι μοιράζονται τα ίδια περίεργα κοινά. Η Ρόουζ είναι κωφή και ο Μπεν έχει χάσει ακοή του από κεραυνό.

Ο Τοντ Χέινς της Carol διασκευάζει ένα βιβλίο του Μπράιαν Σέλζνικ (Hugo), σε μια ιστορία που εξελίσσεται σε 2 παράλληλους χρόνους και που θα μπορούσε να είναι άλλη μια πειραγμένη ταινία του σκηνοθέτη, όπως το σπονδυλωτό I'm Not There (2007) ή όπως το εξπρεσιονιστικό το Poison (1991). Το πρώτο μέρος της είναι όντως πιο ελλειπτικό. Tις δυο παράλληλες αφηγήσεις (η μία ασπρόμαυρη και βουβή κι η άλλη στα 70's με την ανάλογη αισθητική κι ένα super funky soundtrack) συνοδεύει και μία τρίτη πιο σύντομη, μια ακόμη βουβή ταινία, μέσα στην ταινία, με την Τζούλιαν Μουρ, να υποδύεται μια Σταρ του βωβού, ανάλογη στην Λίλιαν Γκις. Η πορεία και των δύο παιδιών, τα οδηγεί στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στην Νέα Υόρκη, εκεί όπου οι δυο ιστορίες, αλλά και η μοίρα τους συναντιούνται, στο ίδιο έκθεμα του ιδρύματος, πέρα από τα όρια του χρόνου.

Τα δύο παιδιά, όπως και όλοι οι ήρωες στην φιλμογραφία του σκηνοθέτη, είναι υποκείμενα αποξενωμένα, αλλά διψασμένα για ανθρώπινη επαφή κι αναζητούν ένα μέρος στο οποίο θα μπορούν να ανήκουν και να αγαπηθούν.

Το Θαύμα του τίτλου είναι στο πρόγραμμα μιας παλιάς θεματικής έκθεσης που τους ενώνει, αλλά κι ο φυσικός μας κόσμος, ο οποίος παρελαύνει μπροστά στα μάτια τους στα εκθέματα, που ξεκινούν από τα αστέρια, την απαρχή του γνωστού στους ανθρώπους χρόνου, κοσμώντας τους χώρους του μουσείου.

Είμαστε όλοι (βυθισμένοι) στον βούρκο, αλλά κάποιοι από εμάς, κοιτάζουν προς τα αστέρια, είχε γράψει ο Όσκαρ Γουάιλντ, σε μια ρήση που αναφέρεται στην ταινία. Ο καθένας μας είναι υποχρεωμένος να φτιάξει τα δικά του θαύματα, για να κρατηθεί όρθιος και ζωντανός.
Στο σινεμά του εξερευνητή της φιλμικής αφήγησης, Τοντ Χέινς, οι αισθητικές επιλογές αποκτούν θρησκευτική υπόσταση και η κινηματογραφική και όποια άλλη μορφή τέχνης, αποτελεί κομμάτι της συλλογικής μνήμης. Ξεχειλίζει από ζεστασιά και συγκίνηση, έστω κι αν η προβλέψιμη και τραβηγμένη χρονικά λύση του μυστηρίου, λειτουργεί απομαγευτικά, θαμπώνοντας λίγο την λάμψη του θαύματος.

Info: Το Δωμάτιο των Θαυμάτων (Wonderstruck). Οικογενειακή Δραματική Μυστηρίου. ΗΠΑ 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 11 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Τοντ Χέινς. Παίζουν: Όουκς Φέγκλεϊ, Τζούλιαν Μουρ, Μισέλ Γουίλιαμς.  Διανομή:Seven Films


ΓΟΥΕΣΤΕΡΝ: Μια ομάδα Γερμανών εργατών σε κατασκευές ξεκινούν μια σκληρή εργασία σε ένα απόμερο τοπίο στην επαρχία της Βουλγαρίας. Η ξένη γη ξυπνάει την αίσθηση περιπέτειας μέσα τους, αλλά έρχονται αντιμέτωποι με την ίδια τους την έλλειψη εμπιστοσύνης και τις προκαταλήψεις τους, λόγω της διαφοράς στη γλώσσα και των πολιτισμικών διαφορών. Το σκηνικό γρήγορα θα καταλήξει σε αντιμαχία, όταν ξεκινούν να αντιπαλεύονται για την αναγνώριση από τους ντόπιους χωρικούς.

Υπαρξιακές ανησυχίες σε μια μελέτη για την αρρενωπότητα από την Βαλέσκα Γκρίζεμπαχ, αντιπρόσωπο της λεγόμενης, σχολής του Βερολίνου, η οποία αγαπά να δουλεύει με μη επαγγελματίες ηθοποιούς. Περιγράφοντας την καθημερινότητα μιας ομάδας Γερμανών στην Άγρια Ανατολή, δεν την ενδιαφέρει να αναδείξει μονάχα την σχέση της πλούσιας δυτικής με την φτωχή ανατολική Ευρώπη, αλλά και τις σχέσεις εξουσίας, μέσα από μια συνεχή και εκκρεμή απειλή αναμέτρησης, ανάμεσα στις δυο ομάδες σκληρών ανδρών, των ντόπιων και των ξένων, σε ένα μικρό χωριό μέσα στην ζέστη του καλοκαιριού.
Παγκόσμια πρεμιέρα στο τμήμα Un Certain Regard του Φεστιβάλ Καννών. Φιναλίστ για το Βραβείο LUX της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πλήθος άλλων διακρίσεων και συμμετοχών, γι αυτό το ιδιαίτερο γουέστερν, από το οποίο, εκτός από την αντρίλα, δεν λείπει ούτε η συγκίνηση, ούτε οι αναζητήσεις πάνω στην έννοια της ταυτότητας και της επικοινωνίας ανάμεσα σε διαφορετικές ομάδες ανθρώπων.

Info: Γουέστερν (Western). Κοινωνική Δραματική. Γερμανία, Βουλγαρία, Αυστρία 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 11 Ιανουαρίου. Σκηνοθεσία: Βαλέσκα Γκρίζεμπαχ. Παίζουν: Μέιναρντ Νόιμαν, Ράινχαρντ Βέντρεκ, Σουλεϊμάν Αλίλοφ Λετίφοβ. Διανομή: One From the Heart.
εμφάνιση σχολίων