0
1
σχόλια
181
λέξεις

Στείλτε μας το δικό σας κείμενο στο [email protected]

DIMAK
10 Δεκεμβρίου 2016
Τα πρωινά της Κυριακής έχω χρόνο ν’ ακούσω καινούρια τραγούδια. Να βάλω το ένα μετά το άλλο, να ψάξω το καλύτερο, να μάθω τους στίχους του απ’ έξω αφού θα το ακούω ξανά και ξανά. Να το σιγομουρμουρίσω ενώ κυνηγάω τα άπλυτα ρούχα της εβδομάδας. Να χορέψω στο ρυθμό του για όσο ανακατεύω τ’ αυγά στο τηγάνι. Τις Κυριακές αφήνω τις μουσικές να μπουν στο μυαλό μου και διώχνουν προθεσμίες απ’ τη δουλειά, εντολές που πρέπει να εκτελεστούν με ακρίβεια, καθωσπρέπει ρούχα και σοβαρές τσάντες. Παίζω παιχνίδια που δεν έχουν νικητή παρά μόνο πλάκα, βρίσκω ποια τραγούδια θα έντυναν τα αγαπημένα μου βιβλία. Κι είναι πολλά τα βιβλία και πολλά τα τραγούδια και δεν τελειώνει ποτέ το παιχνίδι. Αλλάζω θέση τα έπιπλα, τα βάζω να φέρνουν στροφές με τις κατάλληλες λίστες αναπαραγωγής. Αποφασίζω να κάνω μαθήματα χορού και την ίδια στιγμή το μετανιώνω. Κάτι γίνεται τις Κυριακές, η μέρα είναι πιο μεγάλη, δε περνάει εύκολα και με πειράζει που δε ξέρω πού να αφιερώσω το αγαπημένο μου τραγούδι. Ξεφυσάω και περιμένω να νυχτώσει.
 
TAGS:
εμφάνιση σχολίων