Καμιά έκφραση δεν μπορεί να θεωρηθεί ανούσια, όλες με μια χρησιμότητα, με κάποιο σκοπό. Είναι όμως φορές που δεν τον πετυχαίνουν αυτόν τον σκοπό τους, πετυχαίνουν κάτι αντίθετο από αυτό στο οποίο στοχεύουν. Για παράδειγμα ποτέ δεν κατάλαβα ποια είναι η ακριβής χρησιμότητα της φράσης «Θα σου πω κάτι αλλά μη στενοχωρηθείς», ή «Λυπάμαι που πρέπει να σου το πω αυτό». Σε αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα που μεσολαβούν από τη μία έκφραση ως την άλλη, νομίζω ότι μέσα μας ένας διακόπτης κατεβάζει το φως, για δευτερόλεπτα δεν μπορούμε να δούμε τίποτα. Σαν να βρισκόμαστε σε μια παραλία και μας έχει προειδοποίησει κάποιος ότι θα σηκωθεί κύμα χωρίς να πει πόσο ψηλό θα είναι κι εμείς εκεί, ακινητοποιημένοι.
Αυτή την προετοιμασία με λέξεις για κάτι που έρχεται στον άλλον και δεν το ξέρει, κάτι λυπηρό συνήθως, δεν την κατάλαβα ποτέ. Αλλά αυτός ο διακόπτης που πέφτει για λίγο, πρέπει να ξανανέβει και πάλι μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Γιατί η ζωή συνεχίζεται.
εμφάνιση σχολίων