Έσσε: O αρμονικός Α' ΠΡΟΣΩΠΟ εαυτός

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ «ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ μέσα στον εαυτό του, μια προσπάθεια να βρει κάποιο δρόμο, το ίχνος του μονοπατιού. Κανείς ποτέ δεν υπήρξε ολότελα ο εαυτός του, ωστόσο ο καθένας αγωνίζεται να το πετύχει, και ο κουτός και ο ευφυής, όσο καλύτερα μπορεί.

ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ κουβαλάμε τα υπολείμματα της γέννησής μας, τις μεμβράνες και το κέλυφος ενός αρχέγονου κόσμου. Πολλοί δεν καταφέρνουν να γίνουν ποτέ άνθρωποι.

ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΒΑΤΡΑΧΟΙ, ΣΑΥΡΕΣ, ΜΥΡΜΗΓΚΙΑ. Πολλοί είναι άνθρωποι από τη μέση και πάνω και ψάρια από τη μέση και κάτω. Ο καθένας, ωστόσο, αντιπροσωπεύει μια προσπάθεια της φύσης να δημιουργήσει μια ανθρώπινη ύπαρξη. Οι ρίζες μας είναι κοινές. Όλοι προερχόμαστε από την ίδια μήτρα.

ΤΟ ΚΑΘΕ ΑΤΟΜΟ ΞΕΠΕΤΙΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΒΥΣΣΟ, αγωνίζεται να πετύχει τον σκοπό του. Καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο, μα κάθε άνθρωπος μπορεί να εξηγήσει μόνο τον εαυτό του».


Απόσπασμα από το μυθιστόρημα «Ντέμιαν» του Έρμαν Έσσε, εκδόσεις Καστανιώτη. Ο Έρμαν Έσσε (1877-9 Αυγούστου 1962) ήταν Γερμανός λογοτέχνης. Γεννήθηκε στο Καλβ της Βυρτεμβέργης. Ξεκίνησε να εργάζεται ως βιβλιοπώλης και παράλληλα συνέγραφε. Έγινε γρήγορα γνωστός με τα ποιήματα και τα μυθιστορήματά του. Το 1904 δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα, Πήτερ Κάμεντσιντ. Το 1946 τιμήθηκε με το βραβείο Γκαίτε και το βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας και το 1955 με το βραβείο Ειρήνης του Γερμανικού Συνδέσμου Εμπορίας Βιβλίων. Οι βασικές επιρροές στο έργο του Έσσε είναι, όπως ο ίδιος είπε: «Το χριστιανικό και απόλυτα αντεθνικιστικό πνεύμα των γονιών μου, η μελέτη των μεγάλων Κινέζων δασκάλων και η φυσιογνωμία του ιστορικού Γιάκομπ Μπούρκχαρντ». Ο χρόνος δεν κατάφερε να μειώσει την αξία του έργου του, που βασικό του θέμα είναι η εναγώνια προσπάθεια του ατόμου να χτίσει έναν αρμονικό εαυτό.

εμφάνιση σχολίων